Καμιά φορά -πολύ σπάνια- μια επίσκεψη για μεσημεριανό είναι τόσο γεμάτη Τέχνη όσο και μια επίσκεψη σε οποιοδήποτε επίσημο ίδρυμα. Και αυτό όχι μόνο λόγω μιας απροσδόκητα ενδιαφέρουσας κουβέντας που μπορεί να αναπτυχθεί, όπως αυτή με τους οικοδεσπότες Lisa Liebman και Brooks Adams (διεθνούς εμβέλειας συγγραφείς και κριτικοί τέχνης), αλλά και λόγω του απροσδόκητου στυλ του ίδιου του σπιτιού τους, σχεδιασμένου από τον «διακοσμητή των διάσημων» Ricky Clifton. Είναι ίσως αδικία να αναφέρομαι σε έναν από τους πιο ενδιαφέροντες καλλιτέχνες της Νέας Υόρκης με την ιδιότητα του απλού διακοσμητή, ενώ έχει υπάρξει, σύμφωνα με την ιστορία, εκτός από ζωγράφος, ταξιτζής, γκαλερίστας, λουλουδάς, διάσημος party crasher και ο μόνος άνθρωπος που ξέρω προσωπικά και είναι μέρος των ημερολογίων του Άντι Γουόρχολ. Σπάζοντας την παράδοση που θέλει τα «παλιά» σπίτια να προσαρμόζονται στο περιβάλλον τους, ο χώρος που δημιούργησε στην Ύδρα είναι τόσο ανεπάντεχος όσο ένα έργο τέχνης. Οι άσπροι πέτρινοι τοίχοι είναι βαμμένοι σε σκούρο γκρι με αυθαίρετα άσπρα σύννεφα, το παραδοσιακό τζάκι έχει πάρει το σχήμα ενός τεράστιου αυγού με τσόφλια, η πέτρινη κατακόμβη έχει βαφτεί ροζ και το σπίτι όλο μαζί λειτουργεί, απ' όπου και εάν το δεις, σαν μια δισδιάστατη σύνθεση που λέει τόσα για τους κατοίκους της όσα και για τη δημιουργική και άτακτη σύγχυση της πληροφορίας σήμερα, στην εποχή μετά το διαδίκτυο.
σχόλια