Όταν το 2019 οι Βρυξέλλες με δόξα και τιμή γιόρτασαν την επέτειο των 450 ετών από το θάνατο του Πίτερ Μπρέγκελ του πρεσβύτερου, που άφησε στην πόλη τους την τελευταία του πνοή το 1569, ανάμεσα στα έργα που έκαναν ρεκόρ σε αναπαραγωγές ήταν «Οι κυνηγοί στο χιόνι», ένα από τα πιο γνωστά έργα του γνήσιου τέκνου της Φλαμανδίας, που ενέπνευσε θρυλικές προσωπικότητες της έβδομης τέχνης, από τον Ταρκόφσκι και τον Λαρς Φον Τρίερ μέχρι τον Ρόι Άντερσον και τον Αμπάς Κιαροστάμι.
Ο Μπρέγκελ αποδίδει αριστοτεχνικά το κρύο και τη σιωπή, την αίσθηση της ακινησίας κάτω από έναν πράσινο ουρανό με το λευκό του πάγου να λάμπει. Απεικονίζοντας τον χειμώνα, φιλοτεχνήθηκε σε δρύινο πάνελ το 1565 και βρίσκεται στη συλλογή του Μουσείου Kunsthistorisches της Βιέννης, στην Αυστρία.
Ο πίνακας δείχνει να εξελίσσεται μια χειμερινή σκηνή με τρεις κυνηγούς να επιστρέφουν και τα καταπονημένα σκυλιά τους να τους ακολουθούν. Είναι μια ήρεμη κρύα, σκοτεινή και συννεφιασμένη μέρα, με τα γυμνά δέντρα και τον μαύρο καπνό να διακρίνονται στον καθαρό παγωμένο ορίζοντα. Μόνη θερμή περιοχή αυτή αριστερά, με τους χωρικούς να έχουν ανάψει μια εξωτερική φωτιά έξω από ένα πανδοχείο.
Κοράκια κάθονται στα απογυμνωμένα κλαδιά και μια κίσσα πετά πάνω από το παγωμένο χωριό, μεταφέροντας μια δυσοίωνη αίσθηση συνδεδεμένη και με τις δοξασίες και τους μύθους της ολλανδικής κουλτούρας. Σε μια παγωμένη φυσική πίστα χωρικοί παίζουν με μπαστούνια ενώ μια βιαστική χωρική κουβαλά επάνω στη γέφυρα ένα δεμάτι ξύλα.
Ο πίνακας θεωρείται αριστουργηματικός και για τον τρόπο με τον οποίο ο Μπρέγκελ αποδεικνύει τη μοναδική του ικανότητα να συλλάβει το πνεύμα του φυσικού κόσμου. Αναμφίβολα η πιο γνωστή εικόνα του χειμώνα στη δυτική τέχνη, «Οι κυνηγοί στο χιόνι» αποτελούν και την πιο πειστική αναπαράσταση της ψυχρότητας, της σιωπής και της αλλόκοσμης λάμψης του χειμερινού τοπίου, στο οποίο οι άνθρωποι είναι σκοτεινές φιγούρες και όχι οι γνωστές πολύχρωμες σιλουέτες του, που κυριαρχούν σε γιορτές και αγροτικές σκηνές.