Yayoi Kusama: Πού χάθηκε το φως της καρδιάς μου; Facebook Twitter
Yayoi Kusama

Yayoi Kusama: Πού χάθηκε το φως της καρδιάς μου;

1

 

Mια νέα έκθεση της Yayoi Kusama που εγκαινιάστηκε στην γκαλερί Victoria Miro στο Λονδίνο το 2016 προκάλεσε μεγάλο ενδιαφέρον. Κατά το παρελθόν σκληροπυρηνικοί θαυμαστές της δεν έχουν διστάσει ακόμα και να κατασκηνώσουν έξω από εκθεσιακούς χώρους για να εξασφαλίσουν την είσοδό τους σε αυτούς. Η έκθεση εκτεινόταν σε τρεις χώρους της γκαλερί αλλά και στον κήπο και περιλάμβανε νέα έργα ζωγραφικής, γλυπτά-κολοκύθες και δωμάτια με καθρέφτες – όλα έργα που έχουν δημιουργηθεί ειδικά γι' αυτή την παρουσίαση. Πρόκειται για την πιο εκτεταμένη έκθεση της Kusama στην γκαλερί μέχρι σήμερα και για πρώτη φορά παρουσιάστηκαν τα δωμάτιά της στο Λονδίνο, μετά τη μεγάλη αναδρομική που έγινε στην Tate Modern το 2012.


Για την έκθεση η καλλιτέχνις είχε δημιουργήσει τρία δωμάτια με καθρέφτες, όλα τους με ιδιόρρυθμα ονόματα. «Όλη η αιώνια αγάπη που έχω για τις κολοκύθες», «Πολυέλαιος της Θλίψης» και «Πού χάθηκε το φως της καρδιάς μου» λέγονται τα δωμάτια, τα οποία τοποθετούν τον θεατή μέσα σε ένα σύμπαν φτιαγμένο από ποικίλες, πολλαπλασιαζόμενες αντανακλάσεις. Στους νέους πίνακες που παρουσιάστηκαν συναντάμε για άλλη μια φορά το αγαπημένο μοτίβο της Yayoi Kusama, τα πουά, που επαναλαμβάνει με έναν ψυχαναγκαστικό τρόπο, ο οποίος έχει τις ρίζες του στην παιδική της ηλικία. Οι πίνακες εντάσσονται στη σειρά «Η αιώνια ψυχή μου», την οποία η Kusama ξεκίνησε το 2009 και συνεχίζει μέχρι σήμερα. Σε αυτούς, πάνω σε μονόχρωμη βάση, ζωγραφίζει μάτια, ανθρώπινα προφίλ και άλλα, μάλλον απροσδιόριστα σχήματα, συχνά σε εκρηκτικούς συνδυασμούς χρωμάτων. Οι κολοκύθες είναι ένα ακόμα μοτίβο που κατά καιρούς συναντάμε στο έργο της και, όπως χαρακτηριστικά είπε σε συνέντευξή της στην «Guardian»: «Οι κολοκύθες με κάνουν πάντα να χαμογελώ. Είναι τα πιο αστεία λαχανικά». Κι αυτές, ωστόσο, συνδέονται με τα νεανικά της χρόνια, καθώς είχε δει την οικογενειακή επιχείρηση να τις αποθηκεύει σε μεγάλες ποσότητες κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

Όταν ήμουν νέα, η τύχη με οδήγησε σε ένα βιβλίο με έργα της Τζόρτζια Ο'Κιφ. Ονειρεύτηκα να πάω στην Αμερική και να δραπετεύσω από την οικογένειά μου, παρότι δεν ήξερα κανέναν εκεί. Αφού είδα τους πίνακές της στο βιβλίο, της έγραψα. Απάντησε με μεγάλη ευγένεια και γενναιοδωρία. Το γράμμα της μου έδωσε το θάρρος που χρειαζόμουν για να φύγω για τη Νέα Υόρκη


Η «Πριγκίπισσα του Πουά» γεννήθηκε το 1929 στην πόλη Ματσουμότο της Ιαπωνίας και σε ηλικία δέκα ετών άρχισε να έχει τις πρώτες της παραισθήσεις, οι οποίες την ακολουθούν μέχρι σήμερα. Η εικόνα της πραγματικότητας ποτισμένη με πολύχρωμες βούλες και ιστούς προκαλεί φόβο στο μικρό κορίτσι, που για να τον διαχειριστεί αρχίζει να ζωγραφίζει το περιεχόμενο των παραισθήσεών του. Η ίδια περιγράφει τον εαυτό της ως «ψυχαναγκαστικό καλλιτέχνη», μια και οι βούλες και οι ιστοί έγιναν ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο που συνεχίζει μέχρι σήμερα να υπηρετεί με τρομερή συνέπεια και πειθαρχία. Σπουδάζει για λίγο (1948-9) στο Specialist School of Arts του Κιότο, έρχεται όμως σε σύγκρουση με τη συντηρητική οικογένειά της και αποφασίζει το 1957 να κυνηγήσει το όνειρό της στην Αμερική. «Όταν ήμουν νέα, η τύχη με οδήγησε σε ένα βιβλίο με έργα της Τζόρτζια Ο'Κιφ. Ονειρεύτηκα να πάω στην Αμερική και να δραπετεύσω από την οικογένειά μου, παρότι δεν ήξερα κανέναν εκεί. Αφού είδα τους πίνακές της στο βιβλίο, της έγραψα. Απάντησε με μεγάλη ευγένεια και γενναιοδωρία. Το γράμμα της μου έδωσε το θάρρος που χρειαζόμουν για να φύγω για τη Νέα Υόρκη» θα αποκαλύψει. Φεύγοντας, θα καταστρέψει πολλά από τα πρώτα έργα της, ενώ η μητέρα της θα της πει να μην ξαναπατήσει στο σπίτι τους ποτέ.

Yayoi Kusama: Πού χάθηκε το φως της καρδιάς μου; Facebook Twitter
Love is Calling, 2016


Τα πρώτα της έργα στη Νέα Υόρκη είναι οι επονομαζόμενοι από την ίδια «Άπειροι Ιστοί» («Infinity Nets»). Αποτελούνται από χιλιάδες μικροσκοπικά σημάδια που επαναλαμβάνονται εμμονικά σε μεγάλα τελάρα, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι άκρες του καμβά, σαν να συνεχίζονται στο άπειρο. Τέτοια έργα διερευνούν τα σωματικά και ψυχολογικά όρια της ζωγραφικής με τη φαινομενικά ατελείωτη επανάληψη των σημάτων, δημιουργώντας μια σχεδόν υπνωτική αίσθηση τόσο για τον θεατή όσο και για τον καλλιτέχνη. Τα έργα της από την εν λόγω περίοδο εντάσσονται στον μινιμαλισμό, αλλά η δουλειά της σύντομα θα μεταβεί στην pop art και στην performance art. Γίνεται κεντρικό πρόσωπο τη νεοϋορκέζικης αβανγκάρντ και το έργο της παρουσιάζεται παράλληλα με αυτό καλλιτεχνών όπως ο Donald Judd, ο Claes Oldenburg και ο Andy Warhol. Ακολουθεί η σειρά "Accumulation Series" που περιλάμβανε αντικείμενα και έπιπλα καλυμμένα με μικρά, μαλακά γλυπτά από λευκό ύφασμα, που έμοιαζαν με φαλλούς. Ασχολείται με την performance art, υποστηρίζοντας τις αντιπολεμικές ιδέες και διερευνώντας τον ελεύθερο έρωτα. Οι δράσεις της συχνά περιλαμβάνουν γυμνό σε δημόσιους χώρους, με τους κριτικούς να την κατηγορούν για έντονη αυτοπροβολή.


Το 1973 επιστρέφει στην Ιαπωνία και από το 1977, έπειτα από προσωπική της απόφαση, ζει σε ψυχιατρική κλινική που βρίσκεται πολύ κοντά στο ατελιέ της. Οι «αποκαλυπτικές» παραισθήσεις της εξακολουθούν να είναι η πηγή έμπνευσής της και η ίδια τις αποκαλεί "self-obliteration" (αυτο-εκμηδένιση, στιγμές παραληρήματος, στη διάρκεια των οποίων έχει την αίσθηση ότι την καταβροχθίζει το σύμπαν). «Όταν δεν εργάζομαι, οι σκέψεις μου μπορεί να γίνουν πολύ σκοτεινές», θα εκμυστηρευτεί. Συνεχίζει να δημιουργεί έργα τέχνης, ενώ παράλληλα ασχολείται με την ποίηση και τη λογοτεχνία. Από τη δεκαετία του '80 αρχίζει να χρησιμοποιεί έντονα χρώματα και επιστρέφει στον διεθνή κόσμο της τέχνης το 1989 με εκθέσεις στη Νέα Υόρκη και στην Οξφόρδη, ενώ γίνεται η πρώτη γυναίκα που εκπροσωπεί την Ιαπωνία στην Μπιενάλε της Βενετίας το 1993. Η δημοτικότητά της γίνεται όλο και μεγαλύτερη, στέφεται επανειλημμένα η πιο δημοφιλής καλλιτέχνις στον κόσμο και οι συλλέκτες έργων τέχνης δίνουν μάχες για να αποκτήσουν ένα έργο της. Κάνει ρεκόρ πώλησης έργου (5.100.000 δολάρια) το 2008 για γυναίκα καλλιτέχνη εν ζωή και συνεχίζει να εκθέτει σε όλο τον κόσμο. Η τέχνη της είναι τόσο επιδραστική, που το ροκ συγκρότημα Superchunk γράφει γι' αυτήν το "Art Class - Song for Yayoi Kusama", ενώ και η ίδια πειραματίζεται και παρουσιάζει στην David Zwirner Gallery της Νέας Υόρκης το τραγούδι της "A Manhattan suicide addict", που προκαλεί... αμηχανία.


Το 2012 θα αποφασίσει να συνεργαστεί με τον οίκο μόδας Louis Vuitton, ο οποίος θα δημιουργήσει μια σειρά ρούχων και αξεσουάρ στολισμένων με τα περίφημα πουά της. Σκοπός της είναι όχι μόνο να γίνουν τα πουά της ακόμα πιο γνωστά, αλλά και να μεταδώσει το μήνυμά της «Love Forever». «Η αγάπη μου για την ανθρωπότητα και για τον κόσμο ήταν πάντα η κινητήρια δύναμη και η ενέργεια πίσω από όλα αυτά που κάνω. Όλη μου τη ζωή εκφράζω την αγάπη μέσα από την τέχνη» θα πει. Η αγάπη της αυτή δεν μένει χωρίς αντίκρισμα. Φέτος, το περιοδικό ΤΙΜΕ τη συμπεριέλαβε στη λίστα με τα 100 άτομα που ασκούν τη μεγαλύτερη επιρροή στον πλανήτη, στην οποία μάλιστα είναι το μεγαλύτερο σε ηλικία άτομο. Ούσα πλέον 87 ετών, η Γιαπωνέζα με το χαρακτηριστικό πορτοκαλί καρέ μαλλί εξακολουθεί να είναι εξαιρετικά παραγωγική και ο μεγαλύτερός της φόβος είναι η μοναξιά. «Αν και φοβάμαι τον θάνατο, θα ήθελα να κρατήσω το ηθικό μου τόσο ψηλά, ώστε να μην τον φοβάμαι» συμπληρώνει.

Yayoi Kusama: Πού χάθηκε το φως της καρδιάς μου; Facebook Twitter
All the Eternal Love I Have for the Pumpkins, 2016
Yayoi Kusama: Πού χάθηκε το φως της καρδιάς μου; Facebook Twitter
Chandelier of Grief, 2016
Yayoi Kusama: Πού χάθηκε το φως της καρδιάς μου; Facebook Twitter
Yayoi Kusama
Yayoi Kusama: Πού χάθηκε το φως της καρδιάς μου; Facebook Twitter
Where the Lights in My Heart Go, 2016
Yayoi Kusama: Πού χάθηκε το φως της καρδιάς μου; Facebook Twitter
Shedding Tears to the season, 2015
Yayoi Kusama: Πού χάθηκε το φως της καρδιάς μου; Facebook Twitter
Lights of the Heart, 2016
 
Yayoi Kusama: Πού χάθηκε το φως της καρδιάς μου; Facebook Twitter
The season came with tears, 2015
Yayoi Kusama: Πού χάθηκε το φως της καρδιάς μου; Facebook Twitter
Face of Youth, 2015
 
Yayoi Kusama: Πού χάθηκε το φως της καρδιάς μου; Facebook Twitter
My Heart's above, 2016
Yayoi Kusama: Πού χάθηκε το φως της καρδιάς μου; Facebook Twitter
My eternal life, 2016
 
Yayoi Kusama: Πού χάθηκε το φως της καρδιάς μου; Facebook Twitter
Yayoi Kusama

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΑΥΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΙΣ 11.8.2017

Εικαστικά
1

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ισπανία: Έκθεση αφιερωμένη στο έργο του Ίρβινγκ Πεν στο Ίδρυμα MOP στη Λα Κορούνια

Φωτογραφία / Ισπανία: Έκθεση αφιερωμένη στο έργο του Ίρβινγκ Πεν στο Ίδρυμα MOP στη Λα Κορούνια

Πορτρέτα διάσημων και σκηνές δρόμου περιλαμβάνονται στην έκθεση «Irving Penn: Centennial» που διοργανώνεται από το Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης της Νέας Υόρκης και παρουσιάζεται στην Ισπανία
LIFO NEWSROOM
Tependris vs Tependris

Εικαστικά / Tependris vs Tependris

Μια αναδρομική έκθεση με πίνακες και γλυπτά, εικονογραφήσεις και ηχογραφήσεις, έργα του Κωνσταντίνου Κακανιά από το 1996 μέχρι σήμερα, με θεματικές που εκτείνονται από τα βαθιά παιδικά τραύματα μέχρι το χιούμορ που χαρακτηρίζει τον πολυδιάστατο καλλιτέχνη.
ΝΙΚΟΣ ΤΣΕΠΕΤΗΣ
Μέσα στη μεγαλειώδη έκθεση των πορτρέτων του Φράνσις Μπέικον

Εικαστικά / Μέσα στη μεγαλειώδη έκθεση των πορτρέτων του Φράνσις Μπέικον

Η National Portrait Gallery του Λονδίνου φιλοξενεί μια από τις κορυφαίες εικαστικές εκθέσεις της χρονιάς παγκοσμίως, μια ρετροσπεκτίβα στο έργο του Βρετανού καλλιτέχνη που άλλαξε την προσωπογραφία, δημιουργώντας μια ανεπανάληπτη ζωγραφική της φιγούρας με σπαραγμό, απελπισία και ευαισθησία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ Ο Τζάκσον Πόλοκ και η επιρροή που είχαν στο έργο του ο Πικάσο και οι μεξικανικές τοιχογραφίες

Πολιτισμός / Ο Πικάσο και οι μεξικανικές τοιχογραφίες στα πρώιμα έργα του Τζάκσον Πόλοκ

Μια μοναδική έκθεση στο Παρίσι παρουσιάζει πίνακές του από τα χρόνια που τον επηρέαζαν οι σουρεαλιστές και ο Καρλ Γιουνγκ, πριν ακόμα γίνει γνωστός για τα αφηρημένα έργα του με την τεχνική «dripping», το 1947.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ Μια έκθεση για τον Λουκά Σαμαρά με κύβους, τραπεζοειδή και παραισθητικές πύλες

Εικαστικά / Μια έκθεση για τον Λουκά Σαμαρά με κύβους, τραπεζοειδή και παραισθητικές πύλες

Η μοναδική οπτική του Λουκά Σαμαρά παρουσιάζεται στο μουσείο Dia Beacon της Νέας Υόρκης, στην πρώτη μεταθανάτια έκθεσή του και τελευταία στην οποία συνεργάστηκε ο ίδιος ο καλλιτέχνης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το πέρασμα του Χατζηκυριάκου-Γκίκα από τη Δύση στην Ανατολή μέσα από μια μνημειώδη έκθεση

Εικαστικά / Το πέρασμα του Χατζηκυριάκου-Γκίκα από τη Δύση στην Ανατολή μέσα από μια μνημειώδη έκθεση

Tο Μουσείο Μπενάκη, με αφορμή την επέτειο 30 χρόνων από τον θάνατό του σπουδαίου Έλληνα καλλιτέχνη, διοργανώνει μια έκθεση αφιερωμένη στο ταξίδι του από τη Δύση στην Ανατολή το 1958. Ένα ταξίδι κυριολεκτικό και μεταφορικό.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μια νέα γκαλερί τέχνης άνοιξε στην οδό Χαλκοκονδύλη στην Ομόνοια

Εικαστικά / Μια νέα γκαλερί τέχνης άνοιξε στην οδό Χαλκοκονδύλη στην Ομόνοια

Η Χριστίνα Ανδρουλιδάκη μετέφερε τη γκαλερί CAN από το Κολωνάκι στην Ομόνοια και μιλά για τη γοητεία του κέντρου και για την αρμονική συνύπαρξη με τις προκλήσεις της σύγχρονης τέχνης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Στην Tate Modern και Tate Britain, στα έργα της δωρεάς Δ. Δασκαλόπουλου

Εικαστικά / «Η τέχνη έχει νόημα μόνο όταν βρίσκεται σε συνδιαλλαγή»: Η Tate υποδέχεται τα έργα της δωρεάς Δασκαλόπουλου

Έργα των Louise Bourgeois, Βλάση Κανιάρη, Martin Kippenberger, Damien Hirst και πολλών ακόμα μεγάλων ονομάτων της σύγχρονης τέχνης περιλαμβάνονται στη δωρεά του Δημήτρη Δασκαλόπουλου και φιλοξενούνται πλέον σε νέες εκθέσεις στην Tate Modern και στην Tate Britain.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τι δουλειά έχει ένα ρομπότ στην οδό Κριεζώτου;

Εικαστικά / Τι δουλειά έχει ένα ρομπότ στην οδό Κριεζώτου;

Η γκαλερί Ζουμπουλάκη εγκαινιάζει τη φθινοπωρινή της βιτρίνα με ένα ρομπότ εντυπωσιακών διαστάσεων, φιλοδοξώντας να ανοίξει μια νέα συζήτηση για το αποτύπωμα της τεχνητής νοημοσύνης σε πεδία δημιουργίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Anna Boghiguian: Μια ακάματη ταξιδεύτρια επιστρέφει με νέα έκθεση στην Ελλάδα

Εικαστικά / Το εκπληκτικό ταξίδι της Anna Boghiguian καταλήγει στην Αθήνα ― μια συνέντευξη

Με αφορμή τη νέα της έκθεση στον Πειραιά, η σπουδαία καλλιτέχνις, που παρουσιάζει παράλληλα μια εκπληκτική εγκατάσταση στην Tate Modern, μας μίλησε για τις εμπειρίες μιας ζωής και για όσα τη συνδέουν με τον Καβάφη.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ

σχόλια

1 σχόλια