Μπορεί να μην είχε καμία σχέση με τη μουσική, τουλάχιστον μέχρι τον γάμο της με τον λαϊκό βάρδο Σπύρο Ζαγοραίο, όταν όμως αυτός την επέβαλλε δίπλα του, στα πάλκα και στη δισκογραφία, έφτιαξαν ένα από τα πιο δυνατά ντουέτα στο λαϊκό τραγούδι της δεκαετίας του 1960.
Ο λόγος για τη Ζωή Ζαγοραίου που έφυγε σήμερα από τη ζωή σε ηλικία 85 ετών με καταπονημένη εδώ και αρκετά χρόνια την υγεία της. Ο παππούς την πήρε μαζί του την ίδια μέρα πού'χαμε τα εξάμηνα του θανάτου του, δήλωσε ο εγγονός τους, Σπύρος, αποκλειστικά στο LIFO.gr
Από τον Σπύρο Ζαγοραίο αντλήσαμε όλα τα στοιχεία του άρθρου για την τραγουδίστρια γιαγιά του. Στο παρακάτω βίντεο, τη βλέπουμε με τον άντρα της να τραγουδούν το ''Μου λέτε να μην κλαίω'' (μουσική: Σπύρος Ζαγοραίος/ στίχοι: Δημήτρης Γκούτης) από παλιά ελληνική ταινία:
Η Ζωή Μοσχονησιώτη γεννήθηκε το 1930 στη Θεσσαλονίκη από γονείς μικρασιατικής καταγωγής. Το 1957 σε ηλικία 27 ετών γνώρισε τον Σπύρο Ζαγοραίο. Ερωτεύθηκαν, αλλά οι γονείς δεν ενέκριναν τον γάμο - κατά υποκειμενική εκτίμηση, σ'αυτό έπαιξε ρόλο και η αναπηρία του τραγουδιστή. Αποτέλεσμα ήταν να κλεφτούν και να εγκατασταθούν στην Αγία Βαρβάρα, όπου εκεί ο Σπύρος εργαζόταν ως φωτογράφος και τραγουδούσε παράλληλα. Εκείνος ήταν που από πολύ νωρίς έβαλε τη γυναίκα του στη δισκογραφία, για να του κάνει σιγόντα, παρ' όλη την ασχετοσύνη της ίσαμε τότε με τη μουσική και το τραγούδι. Κι όμως, ο Ζαγοραίος αποδείχτηκε διορατικός, καθώς η φωνή της Ζωής ήταν ξεχωριστή και συμπορεύθηκε με τη δική του σε αμέτρητα τραγούδια που έγιναν μεγάλες επιτυχίες. Ενδεικτικοί τίτλοι: ''Προσευχή'' (1962), ''Ντόλτσε Βίτα'' (1963), ''Στης Λαρίσης το ποτάμι'' (1962), ''Έγιναν γκρίζα τα μαλλιά μου'' (1962), ''Μπαρμπα-Θωμάς'' (1969) κ.α.
Η Ζωή Ζαγοραίου συνέχισε να κάνει σιγόντα στον Σπύρο και σε αρκετά ώριμη ηλικία. Το 2001 ήταν η χρονιά που εγκατέλειψε οριστικά το τραγούδι. Έζησε για 55 ολόκληρα χρόνια δίπλα του, πιστή σύζυγος και συνάδελφος, αφοσιωμένη μητέρα και γιαγιά του μοναχογιού και του εγγονού τους.
σχόλια