ΚΙΝΗΣΗ ΤΩΡΑ

Η αντιπαράθεση για την απίστευτη επί σκηνής επίθεση των God is An Astronaut στους Head On

Η αντιπαράθεση για την απίστευτη επί σκηνής επίθεση των God is An Astronaut στους Head On Facebook Twitter
Ο Torsten Kinsella. Λίγη ώρα πριν, ο frontman των God is An Astronaut σταμάτησε με αρκετά επιθετικό τρόπο το σετ των Head On. Φωτο: Gordon Haswell
2

Πολλά ειπώθηκαν για όσα συνέβησαν στο Fuzz το περασμένο Σάββατο, μετά την επίθεση του frontman των God is An Astronaut στους Head On, όμως λίγη έως καμία ουσία βγήκε τελικά.


Για όσους δεν ήταν στην συναυλία των Ιρλανδών God is an Astronaut, μιας από τις post-rock μπάντες που επισκέπτονται την χώρα μας σχεδόν κάθε χρόνο, να πούμε ότι ίσως έχασαν μια από τις πιο επεισοδιακές βραδιές που έχουν συμβεί στο εγχώριο συναυλιακό τοπίο το τελευταίο διάστημα.

Από όσα διαβάσαμε, ο frontman του γκρουπ σταμάτησε στη μέση απότομα και με αρκετά επιθετικό τρόπο το σετ των Head On, του support γκρουπ που άνοιγε την συναυλία τους. Σύμφωνα με το συγκρότημα, χειροδίκησε εναντίον τους.

Το κοινό αντέδρασε στην πλειοψηφία του χλιαρά και δεν επέλεξε να αποχωρήσει, ως ένδειξη συμπαράστασης στην κακομεταχείριση του αθηναϊκού συγκροτήματος. Ορισμένοι έφυγαν.

Από όσα διαβάσαμε, ο frontman του γκρουπ σταμάτησε στη μέση απότομα και με αρκετά επιθετικό τρόπο το σετ των Head On, του support γκρουπ που άνοιγε την συναυλία τους. Σύμφωνα με το συγκρότημα, χειροδίκησε εναντίον τους.

Οι Head On, την επόμενη μέρα ανέβασαν την εξής ανακοίνωση στο προφίλ τους στο Facebook:

«Ανοίγουμε το live των God Is An Astronaut στην Αθήνα και ενώ βρισκόμαστε πάνω στην σκηνή και ολοκληρώνουμε το 5ο κομμάτι μας, ο Torsten Kinsella –μέλος των GIAA– ανεβαίνει και αρπάζει το μικρόφωνο από τον τραγουδιστή μας, σπρώχνοντάς τον, και στην συνέχεια πιάνοντας τον απ'τον λαιμό φωνάζει στο μικρόφωνο "Ας ξεκαθαρίσουμε κάτι, δεν μπορείς να περπατάς γύρω απ' τον εξοπλισμό μου". Στη συνέχεια προστάζει να κατέβουμε απ' τη σκηνή, διακόπτοντας έτσι το set μας.

»Ο ίδιος, μετά από λίγη ώρα, ανεβαίνει και πάλι στη σκηνή, αυτή τη φορά με έναν απολογητικό –προς το κοινό– τόνο, καθιστώντας μας υπαίτιους για πιθανή καταστροφή του εξοπλισμού τους.


»Οι περισσότεροι ανταποκρίνονται με χειροκροτήματα σε αυτή τη "συγγνώμη", κάποιοι λίγοι την αντιμετωπίζουν με φωνές διαμαρτυρίας, ενώ κάποιοι αποχωρούν αμέσως με χαλασμένη διάθεση και με τα χρήματα του εισιτηρίου αδίκως σπαταλημένα.

»Ας ξεκαθαρίσουμε και μεις κάτι: Δεν ανεχόμαστε σε καμία περίπτωση τραμπουκισμούς, εντός ή εκτός σκηνής, και ειδικά μάλιστα από άτομα που χρησιμοποιούν γι' αυτό –και θεωρούν δεδομένες– τις πλάτες του κοινού τους. Ξεκαθαρίζουμε πως πάνω στη σκηνή και καθ' όλη τη διάρκεια του live, είχαμε απόλυτο έλεγχο των πράξεών μας, σε αντίθεση με τα όσα δήλωσε στην απολογία του ο frontman των GIAA, αυτό άλλωστε είναι ξεκάθαρο από το οπτικοακουστικό υλικό που θα ακολουθήσει και απ' το ότι ο εξοπλισμός τους παρέμεινε ανέγγιχτος.

Η αντιπαράθεση για την απίστευτη επί σκηνής επίθεση των God is An Astronaut στους Head On Facebook Twitter
Οι Head On στο Fuzz, λίγο πριν τους σταματήσει ο Torsten Kinsella. Φωτο: Gordon Haswell


»Γνωρίζουμε εξίσου καλά το τεράστιο κόστος των μουσικών εξοπλισμών, έχοντας δουλέψει αμέτρητα μεροκάματα προκειμένου να αποκτήσουμε τον δικό μας, και καθιστούμε σαφές ότι δεν υπήρξε ποτέ κάποια οριοθέτηση στον χώρο από την μπάντα ή από την παραγωγή.


»Καταδικάζουμε τη –μετά το συμβάν– στάση της διοργάνωσης, η οποία παρέμεινε αμέτοχη, μην παίρνοντας κάποια δημόσια θέση.
Την επόμενη μέρα το επιθετικό ύφος από την πλευρά των GIAA συνεχίστηκε και προς τρίτους οι οποίοι κριτίκαραν δημόσια την επίθεση που δεχτήκαμε.


»Με ψευδή και συκοφαντικά σχόλια, μέσω της επίσημης σελίδας τους, είδαμε την εν λόγω μπάντα να μας αποκαλεί "some drunks".
Μόνο όταν τους υπενθύμισαν πως υπάρχουν βίντεο έσπευσαν να σβήσουν τα σχόλιά τους (καθώς και όλες τις αναρτήσεις τους που προπαγάνδιζαν το live στην Αθήνα).


»To παραπάνω περιστατικό, ανοίγει ξανά τον διάλογο σχετικά με τον τρόπο που συχνά αντιμετωπίζονται οι support μπάντες, από μαγαζιά, headliners και κοινό. Παρ' όλα αυτά να σημειώσουμε εδώ πως υπήρξαν εργαζόμενοι του Fuzz, οι οποίοι εκείνη την στιγμή μας στήριξαν προσωπικά, και τους ευχαριστούμε γι' αυτό.


» Η συμπεριφορά του Kinsella (και της μπάντας που εκπροσωπεί) δεν συνάδει με την ελευθερία της έκφρασης στην τέχνη, και ειδικότερα στη μουσική, η οποία εν προκειμένω έχει ρίζες στη rock, με ό,τι έχει εκφράσει αυτή κατά καιρούς σε σχέση με τα δικαιώματα των ανθρώπων.

»Πολύ περισσότερο, θεωρούμε ότι ο ίδιος έχει ζήσει σε χώρο κακοπαθημένο από την καταπίεση των Άγγλων, και οι ενέργειές του δεν τιμούν ούτε τη χώρα του, από την οποία έχουν βγει ουκ ολίγοι αντισυμβατικοί καλλιτέχνες. Πιστός στη δεδομένη βρετανική κοινοπολιτειακή ανατροφή του συμπεριφέρθηκε ως εξουσιαστής, στα όρια του εκφοβισμού (bullying).

Η αντιπαράθεση για την απίστευτη επί σκηνής επίθεση των God is An Astronaut στους Head On Facebook Twitter
Οι God Is An Astronaut στη σκηνή του Fuzz. Φωτο: Gordon Haswell


» Δύο συγκεκριμένες ιστοσελίδες έσπευσαν να αποδείξουν το επίπεδό τους βαφτίζοντας τη χειροδικία "επιθετική στάση", την ενέργειά μας "υπερβάλλοντα ζήλο/εμφανή μέθη" και εμάς τους ίδιους "αφελείς και απρόσεχτους, μάλλον". Όσοι επέλεξαν να κρατήσουν ίσες αποστάσεις ή ακόμη και να επικροτήσουν τέτοιου είδους πρακτικές θαμπωμένοι από τη φήμη της ιρλανδικής μπάντας, καλό θα ήταν να σκεφτούν το ενδεχόμενο να αναθεωρήσουν.


»Οι GIAA έκαναν εξ αρχής λάθος. Επέλεξαν-συμφώνησαν σε μια support μπάντα η οποία δεν στηρίζει την σκηνική της παρουσία στους ιδιαίτερους φωτισμούς, στον ατμοσφαιρικό ήχο και στη στατική αισθαντικότητα που οι ίδιοι υιοθετούν. Φαίνεται πως πιστεύουν ότι μια support μπάντα θα πρέπει να έχει έναν εντελώς διακοσμητικό και διεκπεραιωτικό χαρακτήρα, ευθυγραμμισμένο με την αισθητική των headliners. Δικαίωμά τους... αλλά θα έπρεπε να το έχουν συνειδητοποιήσει και να μας έχουν θέσει τα δεδομένα ώστε να αρνηθούμε εξ αρχής να συμμετάσχουμε σε κάτι τέτοιο.


»Τέλος, μπορεί ο Θεός να είναι ένας αστροναύτης, αλλά σίγουρα οι God is an Astronaut δεν είναι θεοί, και μάλλον ήρθε η στιγμή κάποιος να τους το υπενθυμίσει.

»Ευχαριστούμε όσες/όσους μας στήριξαν και εξακολουθούν να μας στηρίζουν.
- Head On»

Σκέφτηκα πολύ πριν σχολιάσω για το συγκεκριμένο ζήτημα επειδή η αλήθεια είναι ότι δεν ήμουν στη συγκεκριμένη συναυλία για να έχω μια άποψη για το τι πραγματικά συνέβη και ποιος φταίει. Στα social media, βέβαια, ήταν λίγο εκνευριστικό να βλέπεις όσους δεν ήταν εκεί να συμπεριφέρονται σαν τη Νικολούλη, όλοι.

Αυτό που με προβλημάτισε όμως έντονα ήταν ότι αντί η συζήτηση να τριγυρνάει γύρω από το γεγονός του πόσο υποτιμημένη είναι η έννοια του support group στην Ελλάδα και πόσο συνεχίζουν να απαξιώνονται οι ελληνικές ροκ μπάντες με αυτό τον τρόπο, πάλι το φταίξιμο έπεσε στο κοινό που δεν ενέργησε καταλλήλως. Διάβασα με φρίκη απόψεις από κάποιους που βράζει το αίμα τους ότι έπρεπε να τσουβαλιάσουν τους GIAA μετά το τέλος της συναυλίας ή πριν.


Μπράβο σε όσους αποχώρησαν αλλά δεν είσαι υποχρεωμένος να φύγεις όταν έχεις πληρώσει 30 ευρώ εν καιρώ κρίσης για ένα συγκρότημα που πιθανόν είναι το αγαπημένο σου.


Για να μην παρεξηγούμαι, θεωρώ τη συμπεριφορά των Ιρλανδών επιεικώς απαράδεκτη, αν όντως συνέβησαν οι καταστάσεις που εξιστορούν οι Head On. Σίγουρα, έπρεπε να αφήσουν τους τεχνικούς του χώρου να επέμβουν αντί να κάνουν τέτοια καραγκιοζιλίκια, τα οποία συνέχισαν και στα social media. Σε έναν ιδανικό κόσμο θα προτιμούσα να ακυρωθεί η συναυλία και να αποζημιωθεί ο κόσμος που πήγε, γνωρίζω όμως ότι κάτι τέτοιο θα ήταν αυτοκτονία για τη διοργανώτρια εταιρεία μια και η διοργάνωση συναυλιών στην Ελλάδα δεν είναι και το πιο προσοδοφόρο επάγγελμα του κόσμου.

Πάντως σίγουρα πρέπει να χτυπήσει καμπανάκια η συμπεριφορά για μελλοντικές επισκέψεις του συγκεκριμένου σχήματος στην χώρα μας. Δεν γνωρίζω αν έχουν χάσει το ελληνικό κοινό τους τελικά, μετά από αυτό το πανηγύρι.


Από την άλλη, αρκετά πια με αυτό το παραμύθι των opening acts σε συναυλίες που ούτε του ανάλογου επιπέδου είναι με το βασικό συγκρότημα –μερικές φορές ούτε ύφους– και ούτε πληρώνoνται για να κάνουν αυτή τη δουλειά. Και σιγά τη διαφήμιση. Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας, η πλειοψηφία του κόσμου που πηγαίνει ξέρει ότι παίζουν δωρεάν και τις περισσότερες φορές διεκπεραιωτικά για να γεμίσει το πρόγραμμα της βραδιάς και η πλειοψηφία επίσης του κόσμου δεν πάει για τα support.

Προσοχή, δεν μιλάω για μικρές συναυλίες αλλά για μεγάλα ονόματα, αν και υπάρχουν βέβαια και λαμπρές εξαιρέσεις να πας για το μαλλί και να σου αρέσει η πρώτη μπάντα.

Δεν ξέρω αν αυτό το δωρεάν έχει αλλάξει τα τελευταία χρόνια. Ειλικρινά, το εύχομαι, κι ας είμαι και λάθος εδώ.

Μουσική
2

ΚΙΝΗΣΗ ΤΩΡΑ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Yacht Rock»: Το πιο απολαυστικό μουσικό ντοκιμαντέρ της χρονιάς 

Daily / «Yacht Rock»: Το πιο απολαυστικό μουσικό ντοκιμαντέρ της χρονιάς 

Από τους Steely Dan, τους Toto και τον Kenny Loggins μέχρι τον Questlove, τον Thundercat και τον Mac De Marco, τo ντοκιμαντέρ του HBO συνδέει τις κουκίδες ενός φαινομένου που αποτελεί λιγότερο ένα μουσικό είδος και περισσότερο μια αίσθηση, μια ιδέα, ένα vibe.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
40 χρόνια Last Christmas: Η αμφιθυμία του George Michael και η «κατάρα των Χριστουγέννων»

Μουσική / 40 χρόνια Last Christmas: Η αμφιθυμία του George Michael και η «κατάρα των Χριστουγέννων»

Το αθάνατο «εορταστικό» κομμάτι παραμένει ένα δείγμα της γλυκόπικρης φύσης που χαρακτηρίζει την ιδανική ποπ: ακούγεται σχεδόν πρόσχαρο παρότι αντικατοπτρίζει το πένθος μιας διαλυμένης σχέσης.
THE LIFO TEAM
10 πράγματα για τον Folamour

Μουσική / Τα εντυπωσιακά disco και house ηχοτοπία του Folamour

Γνωστός για τα δυναμικά sets του, ο Γάλλος παραγωγός έχει εμφανιστεί σε πάνω από 500 shows διεθνώς σε εμβληματικούς χώρους και φεστιβάλ όπως το Glastonbury, το Tomorrowland και το Coachella, ενώ το Σάββατο 7 Δεκεμβρίου θα παίξει για το κοινό της Αθήνας.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ

σχόλια

2 σχόλια
"Πολύ περισσότερο, θεωρούμε ότι ο ίδιος έχει ζήσει σε χώρο κακοπαθημένο από την καταπίεση των Άγγλων, και οι ενέργειές του δεν τιμούν ούτε τη χώρα του, από την οποία έχουν βγει ουκ ολίγοι αντισυμβατικοί καλλιτέχνες. Πιστός στη δεδομένη βρετανική κοινοπολιτειακή ανατροφή του συμπεριφέρθηκε ως εξουσιαστής, στα όρια του εκφοβισμού (bullying)."Χαχαχα, ρε τους άτιμους, που τα βρίσκουν. Ας ακούσουμε λίγο God is An Astronaut , τους άλλους τους σαπορτάδες δεν τους ξέρω.
Eξού και το "post",στο rock δεν θα γινόταν ποτέ κάτι τέτοιο.Αν γινόταν βέβαια θα πλακώνονταν στο ξύλο επι σκηνής και μετά στις μπύρες και όλα καλά.