«Έχω 150χίλιαρα, 250χίλιαρα, γαμώτο, αν ήταν μύριο, θα ήταν καλύτερα» λέει ο Holy, ντυμένος στα μαύρα από την κορυφή μέχρι τα νύχια. Καθόμαστε στην Αριστοτέλους, σε μια Θεσσαλονίκη που έχει φορέσει τα γιορτινά της. Ο Holy είναι από τους πιο ιδιαίτερους ράπερ που έχει η σκηνή της Θεσσαλονίκης αυτήν τη στιγμή, αυθεντικός, της νέα γενιάς, που δεν φοβάται να πειραματιστεί με τον νέο ήχο. Παρότι είναι μόνο δύο χρόνια επίσημα στον χώρο, έχει καταφέρει να δημιουργήσει ένα στυλ καταδικό του και ένα κοινό φανατικό, με έντονη παρουσία στο YouTube, αν και ακόμα δεν έχει κάνει τεράστια νούμερα. Το πρώτο του EP με τίτλο «7Chakra», που κυκλοφόρησε πριν από λίγο καιρό –το οποίο έχει φτιάξει με μεράκι και πολλή δουλειά—, είναι αντιπροσωπευτικό του ήχου του, με στίχους που είναι αληθινοί και τον εκφράζουν πλήρως.
«Το τι ακριβώς είμαι το καταλαβαίνεις από τα κομμάτια μου» λέει. «Πέρα από τα "yah" και τα "hey" και τα "chakra" και όλα αυτά, αν ακούσεις τις δέκα-δεκαπέντε μπάρες που θα πετάξω, λέω πράγματα. Π.χ. λέω ότι δεν ασχολούμαι με ναρκωτικά. Μέσα στο grind του 2019, άμα δεν ασχολείσαι μαζί τους, χάνεις ένα boost αυτόματα, με τη μία γίνεσαι αντίθετος όταν ο άλλος σου λέει "hustle-άρω drugs" κι εσύ λες ότι δουλεύεις, δεν hustle-άρεις. Δεν ξέρω αν κάποιος κάθεται να ακούσει τα lyrics μου πέρα από τα "yah" και τα "hey", αλλά στο EP μου τα κομμάτια μου είχαν μπάρες, ήθελα να γράψω κάποιες για να τους πω ότι "βλέπω κι έτσι μαλάκες". Αν ενώσεις μπάρες από διαφορετικά κομμάτια μου, βγάζουν κάποιο νόημα μεταξύ τους, καμιά φορά και υποσυνείδητα λόγω του τρόπου που γράφω».
Μου λέει ότι τα πρωινά δουλεύει στο συνεργείο του πατέρα του και αισθάνεται άβολα κάθε φορά που κάποιος τον αναγνωρίζει και ζητάει να βγουν μαζί φωτογραφία. Έχει μια παρουσία που δύσκολα μπορεί να περάσει απαρατήρητη και στο μαγαζί όπου καθόμαστε έρχονται συνεχώς νεαροί για να τον χαιρετήσουν. Του λέω ότι θεωρώ το «Type Rappers» ένα από τα κορυφαία ελληνικά ραπ κομμάτια που εμφανίστηκαν φέτος:
Δεν είμαι type rapper / τζάμπα μιλάτε, κωλοβαράτε / αράζω μαζί με τα αστέρια, βγαίνουμε βράδυ / δεν είμαι rapper, ούτε MC, μην κολλάτε / παίζω μόνο για τα φράγκα / μα θα το 'κανα και τζάμπα / εννοείται θέλω Gucci / μα τα Gucci σου τα σβήνω / με τα αληθινά μου μάτια / είπα δεν μοιάζω μ' εσένα, ούτε σε καταλαβαίνω / studio πάω, ακόμη το τρέχω, εσένα ποτέ δε σε βλέπω/ έχω bounce, φέρε clout / δε με νοιάζει σαν πουτάνα άμα πίνεις drugs...
Είμαι 25 χρονών και ίσως να άντεχα να ζήσω στην Αθήνα δύο-τρία χρόνια. Νομίζω, όμως, ότι προτιμώ να είμαι φουλ χωμένος στη φάση, να μένω Θεσσαλονίκη και να κατεβαίνω κάθε Σαββατοκύριακο στην Αθήνα. Νιώθω ότι μπορώ να γίνω πιο big στη Θεσσαλονίκη παρά στην Αθήνα.
«Γεννήθηκα στη Θεσσαλονίκη και μεγάλωσα στα Κάστρα, στις Συκιές. Όλη τη Θεσσαλονίκη την ξέραμε και πριν από το ραπ» λέει. «Τώρα, βέβαια, τα βλέπουμε όλα διαφορετικά. Εδώ μεγάλωσα, εδώ ξεκίνησα με το ραπ και ήμουν πάντα "άρρωστος" με τη φάση. Ήμουν 15 χρονών, άκουγα τους αγαπημένους μου ράπερ που έκαναν freestyle και έκανα κι εγώ τρελά freestyles. Υπάρχουν κάποιοι ράπερ που στο YouTube τούς έχω λιώσει: Μικρός Κλέφτης, Hatemost, Λεκτικός Επεξεργαστής, Terror X Crew φουλ – κάποιοι μου αρέσουν μέχρι σήμερα. Όταν ήμουν παιδάκι ήξερα απ' έξω τα freestyles του Μικρού Κλέφτη, τόσο πολύ τον άκουγα. Δεν κάηκα όμως με πολλούς, όσοι άκουγα ήταν κυρίως αυτός ο πυρήνας.
Άκουγα όλους αυτούς, έλιωνα, πήγαινα στο σπίτι μου το βράδυ και δεν μπορούσα να κοιμηθώ. Έβγαινα με τους φίλους μου στα πάρκα, αράζαμε κι εγώ έκανα ασταμάτητα freestyles μέχρι που ένιωθα ότι τους σπάω τ' αρχίδια και ότι δεν θέλουν να με ξανακούσουν. Δεν είχα μπει ποτέ, ωστόσο, μέσα σε στούντιο. Δεν είχα πιάσει δυναμικό μικρόφωνο, απλώς έχωνα. Όμως, έχωνα τόσο πολύ, που είχα αρχίσει να καταλαβαίνω πώς θα είναι η φωνή μου στο στούντιο πριν ακόμα μπω.
Σε στούντιο μπήκα με έναν φίλο μου στα 16. Δεν υπήρχε δυναμικό μικρόφωνο της προκοπής, κάναμε κανένα freestyle που δεν το ακούγαμε καν μέσα από υπολογιστή, εγώ άκουγα αυτόν την ώρα που ράπαρε στο μικρόφωνο κι αυτός άκουγε εμένα. Βγάζαμε και κανένα βίντεο για να βλέπουμε μετά κι αυτό ήταν το ραπ μας. Ήμουν αρχαίος ενώ δεν έπρεπε, αφού η τεχνολογία είχε προχωρήσει. Αυτό γινόταν, επίσης, επειδή ήμουν πολύ μοναχικός και δεν μου άρεσε να πηγαίνω εδώ και κει, να κάνω παρέα με διάφορους. Ήθελα να είμαι εγώ και να προχωρήσω ως Holy, μόνος μου. Ακόμα έτσι είμαι.
Πέρασε πολύς καιρός μέχρι να πάω στο home studio ενός παιδιού να ηχογραφήσω. Μπήκα, "έφτυσα" ένα ραπ το οποίο ήταν πάρα πολύ πιστόλι κι αυτός που είχε το στούντιο μου είπε ότι ακουγόταν σαν αντιγραφή του Μάνι. Μετά από αυτό θύμωσα, έσβησα το ραπ μου, δεν ξαναπήγα σε στούντιο. Έπειτα από μήνες ήμασταν μαζί στο αμάξι μου, έβαλα Μάνι κι αυτός που με ηχογράφησε, ο ίδιος άνθρωπος που μου είπε ότι αντέγραφα τον Μάνι, με ρώτησε ποιος ήταν αυτός που ακούγαμε!
Έφαγα στράβωμα με τη ζωή μου, δεν ξαναπήγα ποτέ σε στούντιο μέχρι τα 20 μου. Τότε έπιασα τον Ortiz και του είπα "θέλω να αγοράσω beats". Τα αγόρασα με τα λεφτά μου, μέχρι τότε δεν υπήρχε καμία επαφή με τον Ortiz. Με έστειλε σε αυτόν ο Houlis, μου είπε "υπάρχει ένας νέος που έχει ταλέντο, πήγαινε εκεί". Τον βρήκα, αγόρασα δύο beats κι αυτός μου είπε "καλύτερα πήγαινε σε επαγγελματικό στούντιο να ηχογραφήσεις". Ήμουν χαζός, είχα αγοράσει beats και μπορoύσα να τα ηχογραφήσω με το κινητό μου και να πω "έκανα ραπ". Έτσι, πήγα στον Skive. Είχα αγχωθεί τέρμα, δεν βγήκε το κομμάτι και ο Skive δεν μου πήρε ούτε ένα ευρώ. Μου είπε "θα με πληρώσεις όταν ξανάρθεις". Εκεί κατάλαβα ότι μπορούσα να γράψω πολύ καλύτερο κομμάτι. Πέταξα αυτό που έγραφα και πήγα κι έκανα το "Flows McGregor". Από κει ξεκίνησαν όλα. Ήταν η τρίτη φορά στη ζωή μου που έβλεπα πυκνωτικό μικρόφωνο. Τώρα, όταν ακούω το κομμάτι, καταλαβαίνω ότι το στόμα μου ήταν στεγνό από το άγχος και τα χείλια μου γυρνούσαν προς τα μέσα όταν ηχογραφούσα. Από κει και πέρα, ο Skive με έκανε να αισθανθώ τόσο άνετα, που σκεφτόμουν "Holy, ξεκόλλα, αυτό το πράγμα πρέπει να κάνεις στη ζωή σου".
Την επόμενη φορά που πήγα στο στούντιο ηχογράφησα το "Ortiz got the fuego" και μέσα στο στούντιο ήταν σαν να κάναμε πάρτι. Από την πρώτη στιγμή κατάλαβα ότι έχω ένα πολύ καλό κομμάτι. Γουστάραμε όλοι τέρμα, ήταν από τις καλύτερες μέρες της ζωής μου. Πάω σπίτι, το βάζω στον αδερφό μου, που είναι μεγαλύτερος και έχει ακούσει ένα σωρό ραπ, και μου λέει "μαλάκα, γαμάει, πρέπει να το κάνεις κλιπ". Έτσι, έστειλα στον Πασαλίδη, τον σκηνοθέτη, κι έγινε το πρώτο μου βιντεοκλίπ με λίγα λεφτά και μηδέν ευρώ budget. Γιατί ήμουν με το μεροκάματο και κάθε ηχογράφηση που πλήρωνα μου στοίχιζε αρκετά. Σκεφτόμουν "αυτή την εβδομάδα έβγαλα τόσα, θα πάνε στο τραγούδι μου". Πλήρωσα για να παραγάγω.
Holy - Ortiz Got The Fuego
Το "Ortiz got the fuego" είχε απήχηση, παρότι εγώ τότε δεν χρησιμοποιούσα social media. Είχα βγάλει το hit μου και δεν είχα μπει ποτέ στο Instagram. Είχα φτιάξει έναν λογαριασμό και τον είχα ξεχάσει. Τον ανοίγω μια μέρα και βλέπω εκατοντάδες μηνύματα. Έδειχνα το κινητό στον κολλητό μου και δεν το πίστευα. Όταν το ζεις τέρμα ταπεινά και από κει που κάνεις freestyle στο πάρκο σε αναγνωρίζουν και σου ζητάει κόσμος να βγείτε μαζί φωτό, είναι γαμώ.
Από κει και πέρα, συνέχισα φουλ το grind μου, προσπαθώντας να κάνω μοναδικό και φρέσκο ήχο, χρησιμοποιώντας την προσωπικότητά μου. Δηλαδή ένιωσα μέσα μου ότι αυτό έπρεπε να κάνω. Έβγαλα τέσσερα τραγούδια και έκλεισα live στην Καρδίτσα. Με τέσσερα τραγούδια! Πήγα εκεί μόνος μου, αγχωμένος τέρμα, χωρίς άλλον ράπερ στο live, ήταν τρελό. Δεν είχα ανέβει ποτέ στη ζωή μου σε σκηνή.
Δεν ένιωθα έτοιμος, αλλά πήγα. Και βρήκα ένα μαγαζί τίγκα στον κόσμο, με φουλ γαμάτη ανταπόκριση. Ένιωθα ότι με τέσσερα μόνο τραγούδια εκμεταλλεύομαι τους ανθρώπους, όμως εκείνη την εποχή χρωστούσα λεφτά για το βιντεοκλίπ που έκανα και πήγα αναγκαστικά, για να το ξεχρεώσω. Έπιασα το μικρόφωνο κι αισθάνθηκα ότι είχα γεννηθεί για να κάνω αυτό το πράγμα! Τα παιδιά ήξεραν όλα τα κομμάτια μου απ' έξω, τέλειωσε το live και ζήταγαν να ξαναπώ τα ίδια. Ήταν ένα τέλειο live. Μετά με κάλεσε ο Mad Clip με τους Athens Bros στο live που έγινε στη Θεσσαλονίκη και είδα και κει τρελή ανταπόκριση στα τραγούδια μου.
Δεν έχω κάνει πολλά live, γενικά. Στο τελευταίο μπορεί να μην είχα πολλά άτομα, αλλά είχα παρέες που είχαν έρθει από Σέρρες και Γιαννιτσά μόνο για μένα. Έχω άπειρα μηνύματα από διάφορες πόλεις, από ανθρώπους που θέλουν να με δούνε.
Holy - Παραιτούμαι
Το "Παραιτούμαι" ήταν ένα από τα τραγούδια μου που προκάλεσαν πολλά σχόλια, ιδιαίτερα γιατί έσκασα με νεκροφόρα στο βιντεοκλίπ κι αυτό ήταν κάτι που δεν είχε ξαναγίνει στην Ελλάδα. Εντάξει, λογικό να το δουν κάπως.
Το Rough Note είναι το στούντιο από το οποίο ξεκίνησα. Πολλές φορές ψειρίζω τόσο τα τραγούδια μου, που πάω τρεις και τέσσερις φορές μόνο για να τα ηχογραφήσω ξανά. Δηλαδή, με ενδιαφέρει να τελειοποιώ τα τραγούδια μου κι ας μου στοιχίζει παραπάνω λεφτά. Από το EP μου, αυτό που έχει πάει καλύτερα απ' όλα είναι το "Feelings" το οποίο δεν έχει καν ρεφρέν, έχει μόνο ραπ μπάρες, άπειρο dis και άπειρο battle. Περιέχει αυτό που είμαι κανονικά και είναι και ένα από τα αγαπημένα μου κομμάτια. Αυτήν τη στιγμή ετοιμάζω νέα πρότζεκτ, βγάζω κάτι με τον DJ Silence, κάτι που θα σκάσει με τον Belafon – είναι πολύ καλός άνθρωπος ο Belafon και καλός στη δουλειά του, ξέρει από μουσική.
Ένας πυρήνας ξεκινάει αν υπάρχει ένας άνθρωπος δυνατός, καλός και κάνει υπομονή, αυτό που είναι ο Skive δηλαδή. Έβαλε στην αγκαλιά του τόσο κόσμο, χωρίς να φάει από κανέναν. Σε κάνει να νιώθεις την ευλογία, ότι αυτός είσαι, βγες έξω, γάμησέ τους. Δεν θέλω να προσβάλω κανέναν, αλλά δεν έχω δει αντίστοιχο Skive στην Αθήνα. Υπάρχουν πάρα πολύ καλοί παραγωγοί για μείξεις, μάστερ, ηχογραφήσεις, στούντιο επαγγελματικά και εταιρείες, όμως Skive δεν υπάρχει. Είναι ο άνθρωπος που όλες οι εταιρείες θα ήθελαν να έχουν. Αυτό που έχει γίνει στη Θεσσαλονίκη ξεκινάει καθαρά και μόνο με τον Skive. O Skive μας έλεγε πάντα: "Θέλω να υπάρχει αγάπη μεταξύ σας, να είστε δεμένοι, να μην είστε εγωιστές και να support-άρετε ο ένας τον άλλον". Μεγάλο respect στον Skive, γιατί, πέρα από τη φάση που έχει χτίσει για τη δική του μπίζνα, βοήθησε κι άλλους, χωρίς να έχει κανένα συμφέρον, μάλιστα κάποιοι από αυτούς αύριο μπορεί να του γυρίσουν και την πλάτη. Πιστεύω ότι ο Ortiz δημιουργεί έναν φρέσκο ήχο, πολύ φρέσκο. Γουστάρω να ασχολούμαι φουλ με τη νέα γενιά. Αν και όλα μου τα τραγούδια είναι σε beats του Ortiz, τσεκάρω συνέχεια και νέους. Μεγάλο respect στον Skive και στον Ortiz.
Holy - Feelings
Είμαι 25 χρονών και ίσως να άντεχα να ζήσω στην Αθήνα δυο-τρία χρόνια. Νομίζω, όμως, ότι προτιμώ να είμαι φουλ χωμένος στη φάση, να μένω Θεσσαλονίκη και να κατεβαίνω κάθε Σαββατοκύριακο στην Αθήνα. Νιώθω ότι μπορώ να γίνω πιο big στη Θεσσαλονίκη παρά στην Αθήνα, αν και τα παιδιά μού λένε το αντίθετο. Θα ήθελα πολύ να συνεργαστώ με κάποιον από την Αθήνα – νομίζεις ότι υπάρχει ανταγωνισμός, ενώ δεν υπάρχει.
Όταν ξεκίνησα τη φάση μου κι έκανα το "Flows McGregor" και το "Ortiz got the fuego", με είδαν όλοι και ξεκίνησε το hate. Δεν ξεκίνησε από fans αλλά από μεγάλους ράπερ που ήταν ήδη hot στη σκηνή. Δεν έχουν σημασία τα ονόματα που έπαιρναν τηλέφωνο και έλεγαν ότι δεν με ήθελαν στη φάση. Με είχαν νευριάσει γιατί ήμουν νέος και όλα αυτά σκάγαν κάπως. Έβαζαν για μένα λόγια στον Ortiz. Βέβαια, τους συγχωρώ, κι ας με στενoχώρησαν για λίγο, γιατί καταλαβαίνω ότι το rap game έχει μεγάλο ανταγωνισμό. Όλο αυτό μού έδωσε δύναμη τελικά, δεν μου έκοψε τα φτερά. Δεν υπάρχει κάτι που γίνεται αμέσως κλασικό, είναι ένα κλικ να πέσεις και ο κόσμος ξεχνάει πολύ εύκολα. Βγαίνουν συνέχεια νέοι ράπερ και δεν μπορείς να κάθεσαι να κάνεις dis στα κομμάτια σου».
Στο «Target», ένα από τα κομμάτια του «7Chakra», αναφέρεται στο hate που έχει ζήσει:
Το να μην είχα φάει hate θα 'τανε παράξενο / δεν σέβονται το πρότυπο μέχρι να γίνει διάσημο / κάνω practice πρώτα τη δουλειά μου και τη βγάζω / μετά βλέπω τη φάση σου και θέλω να ξεράσω / τι να κεράσω, δεν θέλω, αηδιάζω / το rap σου είναι κοινότοπο και ψεύτικο, φαντάσου / κολλούσαμε τα φράγκα μες στο hood όλοι μαζί / τώρα σκάω και θέλω από πίσω μου το team / trip, drip, χάθηκα μαζί με Henny / η φάση μου ανεβαίνει και η φάση σου πεθαίνει...
Holy - Target
«Κάποια πράγματα που με ξενερώνουν στη φάση είναι ότι ορισμένοι παλιοί δεν αποδέχονται τον νέο ήχο, ενώ οι ίδιοι κάποτε έφερναν νέο ήχο» λέει. «Και ενώ δέχτηκαν hate, κάνουν το ίδιο στους νέους μεγαλώνοντας. Πολλοί, όχι όλοι. Θα ήθελα οι παλιοί να δίνουν ένα χέρι βοηθείας στους νέους που βγαίνουν και να μην είναι ξεροκέφαλοι. Όταν βλέπουν ένα ταλέντο ας το αναγνωρίζουν, δεν θα φάει κανείς τη θέση σου γιατί καθένας είναι μοναδικός. Στην Αμερική άπειροι παλιοί ράπερ συνεργάζονται με νέους. Επίσης, με εκνεύριζε που τα media και η TV δεν έπαιρναν στα σοβαρά τη ραπ, αν και τώρα βλέπω ότι αυτό αλλάζει φουλ. Η ραπ είναι στα trends πλέον. Και μιλάω για Ελλάδα, γιατί στο εξωτερικό, ειδικά στην Αμερική, τα πράγματα είναι αλλιώς εδώ και χρόνια. Κάτι που με ενοχλεί, επίσης, είναι ότι υπάρχει άπειρος ρατσισμός στη μουσική. Και πολλοί, μάλιστα, είναι ρατσιστές χωρίς να το ξέρουν. Ο ρατσισμός δεν χωράει στη μουσική. Δεν χωράει πουθενά, αλλά τι να εξηγώ τώρα, ξέρεις…
Η ραπ στις μέρες μας είναι στα καλύτερά της, διάφορα τραγούδια είναι συνέχεια στις τάσεις και αυτό σημαίνει ότι όλοι ξέρουν και βλέπουν, ακούνε. Η παλιά γενιά γαμούσε, αλλά από τη νέα γενιά περιμένω πολύ περισσότερα πράγματα. Οι νέοι με εκπλήσσουν πολύ. Τα πράγματα εξελίσσονται φουλ, υπάρχουν άπειρα πιστόλια, άπειρα ταλέντα, άπειροι καλλιτέχνες. Τι άλλο να θέλει κάποιος που ακούει αυτήν τη μουσική;»
«Μερικές φορές κάποια προβλήματά μου τα αντιμετωπίζω λάθος» μου λέει πριν φύγει για να επιστρέψει στη δουλειά του. Μου μιλάει για διάφορες περιπέτειες που έχει ζήσει λόγω της εμφάνισής του, πράγματα που δεν θέλει να αναφέρει γιατί ανήκουν στο παρελθόν. Ο Holy κοιτάζει μπροστά και ετοιμάζεται να κατακτήσει τους στόχους του. Κάνει σχέδια και περιμένει να πιάσει σύντομα το μύριο που ονειρεύεται.
«Από 11 χρονών έκανα γκράφιτι και είχα άλλο nickname, αλλά ξεπεράστηκε» λέει εξηγώντας γιατί επέλεξε το Holy ως ψευδώνυμο. «Όταν άρχισα να παίζω videogames χρησιμοποίησα το "holy guards" και μπορεί το clan να διαλύθηκε, αλλά το Holy έμεινε. Το έχω και tattoo πάνω μου. Υπάρχει κόσμος πέρα από τη μουσική που ξέρει το Holy, αλλά, αν του πεις "ο Γιάννης", δεν θα καταλάβουν. Από 12 χρονών με ξέρουν ως Holy. Θα το έχω μέχρι να γεράσω...»
Blow
Holy - Type Rappers
σχόλια