Πρόσφατα, αρκετοί, ή τουλάχιστον όσοι ασχολούνται με το αμερικανικό ραπ, αναρωτήθηκαν ποιοι είναι αυτοί οι Jackboys που έχουν εισβάλει στην κυριολεξία στα αμερικανικά τσαρτ.
Το «Jackboys», λοιπόν, είναι ένα νέο πρότζεκτ του Travis Scott, που ανέβηκε απευθείας στην κορυφή του Hot200 με τα πιο εμπορικά άλμπουμ του Billboard από την πρώτη εβδομάδα της κυκλοφορίας του. Παράλληλα με αυτό, όλα τα κομμάτια, εκτός από ένα, το ομώνυμο, είναι σε αξιοσημείωτες θέσεις στο Hot100.
Τα αρχικά δημοσιεύματα που αναφέρονταν στο όνομά του, πάντως, έγραφαν ότι ήταν κατασκεύασμα των δισκογραφικών εταιρειών και ίσως ο καλύτερος «κλέφτης» που έχει εμφανιστεί την τελευταία δεκαετία στο χιπ-χοπ.
Και δεν το λες πρότζεκτ ακριβώς. Είναι ένα άλμπουμ-συλλογή που συμμετέχει ο ίδιος και στο οποίο κεντρικό ρόλο έχουν οι ράπερ Sheck Wes και Don Toliver, που έχουν υπογράψει στη δισκογραφική εταιρεία του, Cactus Jack μαζί με διάφορα γνωστά ονόματα (Young Thug, Migos), ενώ δεν λείπει η ανερχόμενη αφρόκρεμα του χώρου (Rozalia, Pop Smoke). Το άλμπουμ είναι ίσως από τα τελευταία που ανεβαίνουν τόσο ψηλά στα τσαρτ εξαιτίας πωλήσεων merchandise παράλληλα με τη μουσική. Με αυτήν τη στρατηγική ο Travis Scott κατάφερε να κατακτήσει την κορυφή και με το προηγούμενο άλμπουμ του, «Astroworld». Ήταν μια ιδιοφυής κίνηση που κατάφερε να στερήσει την πρωτιά από το «Queen» της Nicki Minaj το 2018, κάτι που την έκανε έξαλλη, να απειλεί θεούς και δαίμονες. Για μια ακόμη φορά, όμως, μέτρησε περισσότερο η επιρροή της, όσο απίθανο κι αν φαινόταν αρχικά, παρά το κράξιμο που έφαγε. Το Billboard αποφάσισε να αλλάξει τους κανόνες του, ώστε να ευνοούνται περισσότερο οι «σκέτες» φυσικές πωλήσεις, χωρίς τα ειδικά «δωράκια» για τους φαν.
Jackboys
Στο «Look, mom, I can fly», το άνευρο ντοκιμαντέρ που έσκασε στο Netflix προς τα τέλη του καλοκαιριού, δυστυχώς δεν εμβαθύνουν στην άριστη αυτή ικανότητα του Scott να κάνει επιτυχίες από το πουθενά και να πουλάει δίσκους σε μια streaming εποχή που δεν αγοράζει κανείς τίποτα. Αντίθετα, είναι ένα φιλμ μιάμισης ώρας που απροκάλυπτα προωθεί την Cactus Jack και συστήνει έμμεσα τους ράπερ που ανήκουν στο roster της, τον Sheck Wes και τον Don Toliver δηλαδή, των οποίων η παρουσία εκεί αποκτάει περισσότερο νόημα τώρα, με την κυκλοφορία του «Jackboys».
Είναι ένα αρκετά βαρετό ντοκιμαντέρ που, πέρα από την κουτσομπολίστικη περιέργεια, δεν ικανοποιεί τίποτε άλλο. Ανάμεσα σε ασύνδετα στιγμιότυπα από την παιδική του ηλικία και την κόρη του, αναμεμειγμένα με εικόνες από την Astroworld tour στην Αμερική, έπαιρνες ακίνδυνες και χαριτωμένες πληροφορίες, όπως ότι οι συναυλίες του είναι μια γαμάτη extreme εμπειρία, κατά τη διάρκεια της οποίας φανατικοί οπαδοί του λιποθυμούν, ότι έκοψε τον ομφάλιο λώρο της κόρης του και, κυρίως, ότι τσαντίστηκε που έχασε το Γκράμι από την Cardi Β. Για να το πούμε κι αλλιώς, ακόμα και η cameo εμφάνιση της Kylie Jenner φάνταζε λίγη, κάτι σαν διακοσμητική μαμά, γεγονός κάπως λυπηρό για την 22χρονη πλουσιότερη επιχειρηματία της οικογένειας Kardashian.
Μεταξύ μας, η πιο WTF στιγμή ήταν όταν τους έδειχνε αμίλητους να τρώνε κάτι μπέργκερ, φορώντας τα καλά τους, μια αμήχανη εικόνα που σχεδόν προμήνυε τον χωρισμό τους, κάτι που έγινε σχετικά σύντομα.
Για έναν καλλιτέχνη, όμως, που η επιτυχία και η κυριαρχία στα τσαρτ είναι στο πετσί του πλέον, το να γκρινιάζει για τα Γκράμι είναι κάπως ξενέρωτη φάση.
Βέβαια, για να είμαστε δίκαιοι, στην περίπτωση του Scott υπάρχει κάποια αιτιολόγηση. Όταν εμφανίστηκε από το πουθενά το 2013 με το πρώτο του mixtape «Owl Pharaoh» και μέχρι το ντεμπούτο άλμπουμ του «Rodeo» το 2015, άρχισαν οι θεωρίες συνωμοσίας ότι δεν ήταν αυθεντικός μουσικός με δημιουργική φλέβα, όπως ο στενός συνεργάτης του Young Thug. Ο Travis Scott, το πραγματικό όνομα του οποίου είναι Jacques Berman Webster II, γεννήθηκε στο Χιούστον του Τέξας και προέρχεται από μια καλή οικογένεια. Μακριά από τα γκέτο, αν και δεν ξέφυγε ακριβώς –μέχρι τα 6 του ζούσε σε μία από τις πιο άγριες γειτονιές της πόλης–, οι γονείς του ήταν μεσοαστοί και μορφωμένοι άνθρωποι που φρίκαραν όταν ο μοναχογιός τους τους ανακοίνωσε ότι θα παρατούσε τις σπουδές του στο πανεπιστήμιο για να πάει στη Νέα Υόρκη να γίνει ράπερ. Του έκοψαν αμέσως το επίδομα. Με κάποιον περίεργο και ανεξήγητο τρόπο κατάφερε να γνωρίσει σχετικά εύκολα όσα πρόσωπα ήταν σημαντικά στη χιπ-χοπ σκηνή τότε και να κάνει όνομα σχετικά γρήγορα, κάτι που άλλοι ούτε στα όνειρά τους δεν καταφέρνουν. Τόσο τυχερός; Κανείς δεν ξέρει πραγματικά.
Travis Scott - «Highest in the room»
Τα αρχικά δημοσιεύματα που αναφέρονταν στο όνομά του, πάντως, έγραφαν ότι ήταν κατασκεύασμα των δισκογραφικών εταιρειών και ίσως ο καλύτερος «κλέφτης» που έχει εμφανιστεί την τελευταία δεκαετία στο χιπ-χοπ – πραγματικά, οι αναφορές του σε ήρωές του, όπως ο Kanye West, o Kid Kudi ή ακόμη και ο Asap Rocky, είναι πέρα για πέρα εκνευριστικές κατά καιρούς. Το μοναδικό επιχείρημα που ήταν υπέρ του και δεν μπορούσε κανείς να αμφισβητήσει ήταν οι ζωντανές εμφανίσεις του. Το χάρισμά του πάνω στη σκηνή μνημονεύεται ως το μεγαλύτερό του προσόν.
Τέλος πάντων, για να μη μακρηγορούμε, στο Χιούστον πλέον τον θεωρούν κάτι σαν προστάτη της πόλης. Και για να γυρίσουμε στο «Jackboys», είναι ένα αρκετά καλό άλμπουμ. Οι πρωτιές στα τσαρτ, πάντως, ήταν πάντοτε ο στόχος του. Είχε δηλώσει παλιά σε μία από τις λιγοστές συνεντεύξεις του στο Διαδίκτυο ότι δεν βρίσκεται εδώ για να κάνει εμπορικά hits που θα κατακτούν την κορυφή των τσαρτ. «Κάποιοι άνθρωποι τη βρίσκουν με το να κάνουν Νο1 τραγούδια. Εγώ θέλω να κάνω Νο1 άλμπουμ. Μεγάλης διάρκειας πρότζεκτ, με συνέπεια». Ναι, επομένως, υπήρξε συνεπέστατος στο τι ήθελε να κάνει από την αρχή και ίσως εκεί να βρίσκεται εν τέλει το μυστικό της επιτυχίας του.
