Το πρώτο κομμάτι από το δεύτερο άλμπουμ της 23χρονης νεοϋορκέζας Margaret Chardiet(aka Pharmakon)κυκλοφόρησε αυτή την εβδομάδα. Το «Body betrays itself» είναι ο προπομπός του Bestial Burden που θα κυκλοφορήσει τον Οκτώβριο. Τα απόκοσμα φωνητικά της κλείνονται μέσα σε ένα πακέτο industrial και ηλεκτρονικών ήχων. Στο εξώφυλλο του δίσκου τα όργανα στο εσωτερικό του ανθρώπινου σώματος απεικονίζονται σαν φτηνά κομμάτια κρέατος. Στην θέση των πνευμόνων κομμάτια κοτόπουλου που αγόρασε από την Chianatown. Ποζάρει η ίδια. Είναι όμως απλά μια πόζα;
«Δεν είχα ιδέα πόσο άρρωστη ήμουν. Είχα μια κύστη 12 εκατοστών η οποία ήταν τόσο σκληρή που είχε προχωρήσει στο εσωτερικό του σώματος μου. Όταν τελείωσε η εγχείριση είχα τρία ράμματα στην κοιλιά. Καθώς ξυπνούσα από την νάρκωση άκουσα τους γιατρούς να λένε: «Δεν γινόταν να διαλυθεί. Έπρεπε να την αφαιρέσουμε και έπρεπε να αφαιρέσουμε και το όργανο το οποίο είχε επηρεάσει.» Έπρεπε να κόψουν κοντά σε ένα κοιλιακό μυ, αυτός ήταν ο λόγος που η ανάρρωση μου κράτησε πολλές ημέρες. Στο νοσοκομείο αισθανόμουν σαν ένα κομμάτι κρέας, εκεί γεννήθηκε και η ιδέα του άλμπουμ» και συνεχίζει στη συνέντευξη της στο Pitchfork «Στο διπλανό κρεβάτι πέθαινε ένας άντρας. Έκλαιγε επειδή δεν είχε έρθει να τον δει η κόρη του. Καθώς ξυπνούσα από την αναισθησία δεν ήξερα τι με περιμένει στην απέναντι πλευρά.»
________________
Το άλμπουμ της εξερευνά το χάσμα που υπάρχει ανάμεσα στο σώμα και το πνεύμα. Την περίοδο που χρειάστηκε να αναρρώσει το μυαλό της βρισκόταν στην περιοδεία της στην Ευρώπη, το σώμα της όμως ήταν καθηλωμένο στο κρεβάτι. Η ίδια λέει ότι χρειάστηκε αρκετό χρόνο για να συνειδητοποιήσει την κατάσταση της. Έτσι της γεννήθηκε και η ιδέα για το εξώφυλλο του άλμπουμ. Το ανθρώπινο σώμα απεικονίζεται σαν ένα κομμάτι κρέας, ένα σύνολο από ιστούς και κύτταρα. Ένα σώμα που μπορεί να σε προδώσει όταν δεν το περιμένεις. Πρώτη φορά όπως λέει συνειδητοποίησε ότι δεν έχει τον έλεγχο του, και ήρθε αντιμέτωπη με την αρρώστια και τον θάνατο.
Μεγάλωσε στην Νέα Υόρκη από δυο πανκ γονείς(σ.σ Η μητέρα της ζωγράφος και ο πατέρας της κιθαρίστας) και ήρθε από πολύ νωρίς σε επαφή με την μουσική των Stooges και των Dead Boys. Όταν ήταν μωρό οι γονείς της την έπαιρναν μαζί τους σε punk συναυλίες. Ένα show των Nausea όπου πήγε με τον πατέρα της το παρακολούθησε, όπως λέει η ίδια, με λερωμένη πάνα! Σήμερα όμως δέχεται τα εύσημα των γονιών της. Όταν οι πανκ γονείς της άκουσαν για πρώτη φορά την μουσική της σχολίασαν: «Ανακάλυψες κάτι περισσότερο ακραίο από αυτά με τα οποία μεγάλωσες»
________________
Live στο MOMA
To Ache απο το πρώτο της άλμπουμ
Θεωρεί ότι οι ζωντανές εμφανίσεις της είναι το μεγαλύτερο δώρο που μπορεί να κάνεις στους θαυμαστές της. Αν θες να καταλάβεις την μουσική της πρέπει να παρακολουθήσεις μια από αυτές. Μέρος του σώου της είναι να ερμηνεύει τα κομμάτια της κοιτάζοντας τους θεατές στα μάτια σε απόσταση αναπνοής από αυτούς. Μια μάλλον άβολη εμπειρία για τους περισσότερους, η ίδια όμως την θεωρεί ως το καλύτερο τρόπο προσέγγισης του κοινού της.
Η μουσική της δεν είναι για όλους, αν και έχει γνωρίσει αρκετή επιτυχία με την πρώτη της δουλειά για καλλιτέχνη αυτού του είδους. Ίσως πάλι αυτή η διασκευή στο Bang Bang (My Baby shot me down) να είναι για όλους. Η φωνή της γυμνή. Ένα Pharmakon ικανό να σκοτώσει ή να θεραπεύσει.
σχόλια