Τα «Λεπιδόπτερα» του Coti Κ. είναι ερωτικά τραγούδια για έναν τόπο που μας περιφρονεί

Τα «Λεπιδόπτερα» του Coti Κ. είναι ερωτικά τραγούδια για έναν τόπο που μας περιφρονεί Facebook Twitter
Η αρχική ιδέα ήταν να παρουσιαστούν τα «Λεπιδόπτερα» σε μια γκαλερί, με συνοδεία βίντεο, αλλά αυτό δεν είναι δυνατό προς το παρόν, οπότε αποφάσισαν να κυκλοφορούν τα κομμάτια online, σε βίντεο, ένα κάθε μήνα. 
0



Η NEA, ΠΟΛΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ
 δουλειά του Coti Κ., που κάνει πρεμιέρα στο LIFO.gr, είναι ένα διαφορετικό πρότζεκτ από αυτά που έχει κάνει μέχρι τώρα. «Ερωτικά τραγούδια για έναν τόπο που μας περιφρονεί» τα χαρακτηρίζει ο ίδιος και είναι βιντεο-τραγούδια που αποτελούν ένα οπτικοακουστικό άλμπουμ το οποίο θα ολοκληρωθεί τους επόμενους μήνες. «Τα “Λεπιδόπτερα” είναι ένα πρότζεκτ που ξεκίνησε το καλοκαίρι του 2019, άρα δεν είναι παιδί της καραντίνας, αλλά μεγάλωσε μέσα σε αυτήν» λέει.

«Τότε ένιωσα την έντονη ανάγκη για ένα ελληνόφωνο τραγούδι. Τα κομμάτια που προέκυψαν άρχισαν να δημιουργούν έναν δικό τους κόσμο μέσα στο μυαλό μου και μαζί με τη Ρένα Ρασούλη φτιάξαμε σιγά-σιγά αυτή την περσόνα που τραγουδάει, που τη μια είναι τρελή και την άλλη σοφή, κάτι σαν μια idiot savant. Όλοι οι στίχοι πηγάζουν από αυτό το μέρος, από αυτό το άτομο, που νιώθει αγνοημένο και παραγκωνισμένο, πράγμα που νιώθουν και πολλοί άλλοι άνθρωποι την εποχή μας.

Βεβαίως και ξέρουμε τον δίσκο της Λένας Πλάτωνος με το ίδιο όνομα – αν θέλεις είναι κι ένας φόρος τιμής σε αυτή την πρωτοπόρο συνθέτρια, αλλά στην πραγματικότητα ο τίτλος επιλέχθηκε γι’ αυτό που σημαίνει, κάτι λεπτό και κοφτερό, ένας συνδυασμός θηλυκής ευαισθησίας και δύναμης που δεν αντέχει πια τις ανοησίες πού βλέπει γύρω του».

Δυστυχώς, η καραντίνα δεν είναι το χειρότερο πράγμα που βιώσαμε τον τελευταίο χρόνο. Ζήσαμε, και ζούμε, μια περίεργη άσκηση εξουσίας, σαν να πέτυχε το πείραμα με τις πολιτικές αλλαγές που έγιναν με αφορμή την 11η Σεπτεμβρίου και να θέλουν να το επεκτείνουν.


Η αρχική ιδέα ήταν να παρουσιαστούν τα «Λεπιδόπτερα» σε μια γκαλερί, με συνοδεία βίντεο, αλλά αυτό δεν είναι δυνατό προς το παρόν, οπότε αποφάσισαν να κυκλοφορούν τα κομμάτια online, σε βίντεο, ένα κάθε μήνα. 

Coti K.
Coti K.

«Τα “Λεπιδόπτερα” είναι δύο άτομα, εγώ και η Ρένα Ρασούλη στη φωνή» λέει. «Θα ήθελα να συνεργαστώ με διάφορους δημιουργούς για τα βίντεο κι έχω έρθει σε επαφή με σκηνοθέτες και άλλους φίλους για να γίνει, αλλά όλοι είμαστε μπλεγμένοι σε διάφορα αυτή την εποχή και δεν προλαβαίνουμε να κάνουν και πολλά.

Από την άλλη, έχω τόσο ξεκάθαρη ιδέα για την εικόνα των βίντεο, που αποφάσισα να ασχοληθώ ο ίδιος με αυτά, τουλάχιστον για αρχή. Να δώσω μια κατεύθυνση και βλέπουμε. Εξάλλου, μου αρέσει τόσο να μαθαίνω καινούργια πράγματα, που με πιάνει βουλιμία και πέφτω με τα μούτρα σε αυτά.

Τα μουσικά κομμάτια που έχουν ολοκληρωθεί μέχρι τώρα είναι πέντε-έξι, αλλά υπάρχουν ιδέες για αρκετά ακόμα. Σκοπεύω να υπάρχουν βίντεο για όλα, με έναν τρόπο να είναι αναπόσπαστα μεταξύ τους. Η ζωντανή παρουσίαση θα γίνει σε μια γκαλερί με πρωτότυπο τρόπο, αλλά σίγουρα πρέπει να περάσει ο κορωνοϊός για να γίνει αυτό».

«Στα βίντεο υπάρχει οργή και αγανάκτηση. Τι είναι αυτό που σε εξαγριώνει για να κάνεις τόσο επιθετική τέχνη;» «Με εξαγριώνει η αίσθηση ότι ολισθαίνουμε προς μια κατάσταση φόβου και μίσους, δηλαδή στον απόλυτο συντηρητισμό, και αυτό το βλέπουμε καθημερινά, ακόμα και στον χώρο της τέχνης, με άτομα από τον “εναλλακτικό” χώρο να γίνονται εκπρόσωποι του Ελλάς - θρησκεία - οικογένεια. Ως Έλληνες νιώθουμε συχνά κάποια ανωτερότητα, αλλά η αλήθεια είναι πως αυτό το νεοσύστατο έθνος είναι μόλις 200 ετών, τίποτα δηλαδή, και ό,τι έχει μείνει από τη “Μεγάλη αρχαία Ελλάδα της δημοκρατίας και της φιλοσοφίας” έχει περάσει δικαιωματικά σε άλλους, πιο ικανούς και εξελιγμένους πολιτισμούς, σε άλλα γεωγραφικά μέρη».

680
Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

«Γιατί τα ’20s είναι τα νέα ’80s;» «Γιατί ο νεο-συντηρητισμός έχει φτάσει σε απίστευτα επίπεδα, γιατί είναι σαν να μην υπάρχει εξέλιξη και η Ελλάδα να είναι εγκλωβισμένη σε παιδικά τραύματα, με οικογενειοκρατία, προκαταλήψεις και γενικά τριτοκοσμικές αντιλήψεις και συμπεριφορές.


Το κομμάτι που ανοίγει τα “Λεπιδόπτερα”, το “Περπατάω, περπατάω”, το πρώτο που κυκλοφορεί, εκφράζει ακριβώς όλα τα παραπάνω συναισθήματα απελπισίας μέσα από τα μάτια ενός περιπλανώμενου ανθρώπου που δεν μπορεί να βρει τον χώρο του μέσα σε έναν τόπο που τον “καταπίνει” και τον περιφρονεί. Είναι κάτι που βιώνουν όλο και πιο πολλοί, δυστυχώς. Επίσης, αγγίζει και το καυτό θέμα των ανεμογεννητριών που, ενώ παρουσιάζεται ως πράσινη ανάπτυξη, έχει μετατραπεί σε άλλη μία ανεξέλεγκτη κερδοσκοπία που εγκληματικά θέλει να αγνοεί όλες τις επιπτώσεις τους.

Το “Κάτσε τώρα”, που θα κυκλοφορήσει τον επόμενο μήνα, είναι ένα ερωτικό κομμάτι γεμάτο οργή για μια αγάπη που δεν έχει ανταπόδοση, και δεν μιλάμε για τη σχέση δύο ανθρώπων.

Τα Λεπιδόπτερα - Περπατάω, περπατάω


Στην αρχή της καραντίνας τα πράγματα ήταν πρωτόγνωρα και αρκετά δύσκολα. Ήμασταν όλοι απροετοίμαστοι: γονείς να τρελαίνονται με τα παιδιά όλη μέρα στο σπίτι, ζευγάρια να μοιράζονται έναν μικρό χώρο και τελικά να χωρίζουν, άνθρωποι μόνοι να ζούνε την απόλυτη μοναξιά και άλλα ακραία. Προσωπικά, δυσκολεύτηκα αρκετά στην αρχή, τώρα μάλλον η κατάσταση έχει γίνει δεδομένη και νιώθω ότι έχω ιδρυματοποιηθεί σε μεγάλο βαθμό, πράγμα που δεν μου αρέσει. Η οικονομική ανασφάλεια είναι άλλο ένα σοβαρό θέμα, ειδικά για εμάς, τους εργάτες της τέχνης – βέβαια, δεν είμαστε μόνο εμείς που τη ζούμε. Δυστυχώς, η καραντίνα δεν είναι το χειρότερο πράγμα που βιώσαμε τον τελευταίο χρόνο. Ζήσαμε, και ζούμε, μια περίεργη άσκηση εξουσίας, σαν να πέτυχε το πείραμα με τις πολιτικές αλλαγές που έγιναν με αφορμή την 11η Σεπτεμβρίου και να θέλουν να το επεκτείνουν.

Στην αρχή πέρασε αρκετός καιρός για να βρω τις ισορροπίες μου. Η δημιουργία είναι το πιο απλό πράγμα όταν το μυαλό σου βρεθεί στο σωστό σημείο, αλλά αυτό είναι το δύσκολο, να βρεθείς “εκεί”. Όταν μετά από εβδομάδες απελπισίας βρήκα τα πατήματά μου, προσάρμοσα τους στόχους μου ανάλογα, ασχολήθηκα με τον προγραμματισμό, έφτιαξα ένα πετάλι για κιθάρα κι έμαθα ό,τι μπορούσα για το βίντεο, κάτι που ήθελα χρόνια να μάθω, αλλά δεν προλάβαινα. Και συνεχίζω να μαθαίνω.


Θέλω να παραμείνω αισιόδοξος, παρότι τα πράγματα δεν βλέπω να καλυτερεύουν σύντομα. Η δημιουργία της τέχνη δεν σταματάει, όσο αντίξοες και να είναι οι καταστάσεις. Παρ’ όλα αυτά, οι καλλιτέχνες περνάμε πολύ μεγάλα οικονομικά προβλήματα και ανασφάλεια. Φοβάμαι ότι είναι αρκετοί οι άνθρωποι που έχουν την αντίληψη ότι η τέχνη είναι κάτι σαν τη διασκέδαση, με το οποίο δεν πρέπει να ασχολούμαστε τώρα που υπάρχουν πιο “σοβαρά” θέματα, δηλαδή δεν τη βλέπουν ως απαραίτητο συστατικό για την ύπαρξη της ανθρωπότητας. Όμως, δεν θα μείνει τίποτα πιο αξιοσημείωτο, όταν χαθεί κι αυτός ο πολιτισμός.


Η ελπίδα είναι ότι κάθε μέρα βγαίνει ο ήλιος, ότι η φύση συνεχίζει να δημιουργεί, παρ’ όλη την τρομοκρατία που κυριαρχεί στα ελληνικά ΜΜΕ. Σκέφτομαι το φως του Αιγαίου και μετά όλα μου φαίνονται μικρά και ασήμαντα. Φτάνει να μην το καταστρέψουν οι Έλληνες…» 

To άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Μουσική
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Πόση techno αντέχει η Αθήνα;

The Review / Πόση techno αντέχει η Αθήνα;

O Αλέξανδρος Διακοσάββας και ο ραδιοφωνικός παραγωγός και DJ Νίκος Ζώης συναντήθηκαν στη δεύτερη μέρα του φετινού Techniques και σχολιάζουν τη βραδιά, το σετ της –ακριβοθώρητης πλέον– Charlotte de Witte και όσα είναι hot τώρα στην ηλεκτρονική σκηνή και στο αθηναϊκό nightlife.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
νταλαρας παπακωνσταντίνου

Μουσική / Γιώργος Νταλάρας και Βασίλης Παπακωνσταντίνου ξανά μαζί 33 χρόνια μετά

Οι δύο σπουδαίοι ερμηνευτές ετοιμάζονται να μοιραστούν και πάλι τη σκηνή, παρουσιάζοντας μια θεατροποιημένη μουσική παράσταση με κείμενα και αφήγηση του Οδυσσέα Ιωάννου που θα αφορούν το ελληνικό τραγούδι.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΕΛΑΣΑΚΗΣ
Bruce Springsteen & the E Street Band: Το ροκ του παρελθόντος και του μέλλοντος μας

Daily / Bruce Springsteen & the E Street Band: Το ροκ του παρελθόντος και του μέλλοντός μας

«Μετά από 50 χρόνια στον δρόμο, είναι πολύ αργά για να σταματήσουμε τώρα», δηλώνει μ’ ένα διακριτικό μειδίαμα ο 75χρονος ροκ σταρ σ’ ένα νέο ντοκιμαντέρ που παρακολουθεί από απόσταση αναπνοής την πρόσφατη περιοδεία του Μπρους Σπρίνγκστιν και της θρυλικής μπάντας του.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Tsugranes

Μουσική / Η επιρροή των ελληνικών '90s -’00s στις Tsugranes και τον ήχο τους

Με αναφορές στον ΛεΠα και την Charli XCX, το τριμελές σχήμα από τα Γιάννενα, που άνοιξε τη συναυλία της Μαρίνας Σάττι στην Τεχνόπολη, φέρνει την πιο φρέσκια μουσική στην ελληνική ανεξάρτητη σκηνή.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Φανί Αρντάν: «Σκυλάκι δεν είμαι, προτιμώ να παραμείνω λύκος»

Όπερα / Φανί Αρντάν: «Σκυλάκι δεν είμαι, προτιμώ να παραμείνω λύκος»

Πολυσχιδής και ανήσυχη, η Φανί Αρντάν δεν δίνει απλώς μια ωραία συνέντευξη αλλά ξαναζεί κομμάτια της ζωής και της καριέρας της, με αφορμή την όπερα «Αλέκο» του Σεργκέι Ραχμάνινοφ που σκηνοθετεί για την Εθνική Λυρική Σκηνή.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Οι Khirki παντρεύουν το metal με τα ποραδοσιακά, σείοντας τις Συμπληγάδες 

Μουσική / Οι Khirki παντρεύουν το metal με παραδοσιακά στοιχεία και pop ευαισθησίες

Η νέα μπάντα του ελληνικού underground, που έχει ήδη ξεχωρίσει, ετοιμάζεται να αναχωρήσει για τη δεύτερη ευρωπαϊκή της περιοδεία, περιμένοντας το κοινό από κάτω να φωνάζει «the Greek song, the Greek song».
ΧΡΗΣΤΟΣ ΝΤΑΤΣΗΣ
Μια μουσική πανδαισία στη σκιά του ναού της Αφαίας

Μουσική / Μια μουσική πανδαισία στη σκιά του ναού της Αφαίας

Το «Ταξίδι στο φως», μια σειρά συναυλιών του σπουδαίου μαέστρου Σταύρου Ξαρχάκου σε εμβληματικά μνημεία και αρχαιολογικούς χώρους, συνεχίστηκε στην Αίγινα με την υποστήριξη της METLEN Energy & Metals.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Colin Stetson: Από τις απαιτήσεις ενός αιωνόβιου μπάσου σαξοφώνου σε μουσική για ταινίες τρόμου όπως το «Hereditary»

Μουσική / Colin Stetson: Ένας από τους πιο καταξιωμένους σαξοφωνίστες έρχεται στην Αθήνα

Ο μουσικός που έχει παίξει πλάι στον Tom Waits, με τους Arcade Fire και τους Chemical Brothers και πλέον συνθέτει μουσική για δημοφιλείς ταινίες τρόμου, όπως το «Hereditary», θα εμφανιστεί το Σάββατο στο Gazarte.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ