Αθήνα για πάντα!

Αθήνα για πάντα! Facebook Twitter
Φωτό: Σπύρος Σταβέρης
0

«Μου αρέσει το κράτος γιατί ασκεί εξουσία», δηλώνει στο μικρόφωνο που είναι στημένο στη σκηνή του Ηρωδείου ένα εφτάχρονο αγοράκι από το Καματερό, που ονειρεύεται να γίνει ποδοσφαιριστής. «Δεν ταυτίζομαι με κανέναν τους, με κανέναν όμως», λέει δυνατά μια ιδιωτική υπάλληλος από τα Πετράλωνα, που κάθεται ακριβώς από πίσω του. «Είμαι οικοδόμος και ταιριάζω πολύ με τον Προμηθέα», δηλώνει ένας ηλικιωμένος κύριος από την Καλλιθέα. Καλώς ήρθατε στον κόσμο των Rimini Protokoll και της παράστασής τους Ο Προμηθέας στην Αθήνα. Η ομάδα των Γερμανών Daniel Wetzel και Helgard Haug (είχαν έρθει πέρσι στο Φεστιβάλ Αθηνών με το Radio Muezzin και το Cal Cutta in a Box στο Bios) φημίζεται για το γεγονός ότι κάνει θέατρο για εκείνους που δεν πάνε συνήθως στο θέατρο, με πρωταγωνιστές καθημερινούς ανθρώπους. Απόψε στο Ηρώδειο θα παρουσιάσουν τον Προμηθέα στην Αθήνα, βασισμένο στον Προμηθέα Δεσμώτη -έργο ηρωικής αντίστασης- μέσα από τις ζωές 100 καθημερινών Αθηναίων. Πρωταγωνίστρια, όμως, θα είναι η ίδια η πόλη της Αθήνας. Δεν είναι τυχαίο ότι το έργο αρχίζει με τη φράση «Είμαστε η Αθήνα». Στατιστικά οι πρωταγωνιστές-καθημερινοί άνθρωποι του έργου επιλέχθηκαν για να αντιπροσωπεύουν τα 3,2 εκατομμύρια κατοίκους αυτής της πόλης. Εκατό Αθηναίοι όλων των ηλικιών (στις πρόβες είδαμε από παιδάκια 2 ετών με πάνες μέχρι 90χρονο παππού με μαγκούρα), των επαγγελμάτων (από ανέργους και νευροχειρουργούς μέχρι ιδιωτικούς υπαλλήλους, δεσμοφύλακες και ταξιτζήδες) από όλες τις περιοχές της Αθήνας. Στους εκατό, οι έξι είναι αλβανικής καταγωγής, ο ένας αφρικανικής, οι δυο είναι από την Ανατολική Ευρώπη, ενώ υπάρχουν και τρεις που δεν είναι καταγεγραμμένοι πουθενά. Ο κάθε πρωταγωνιστής καλείται να αντιμετωπίσει με τον δικό του τρόπο τον μύθο του Προμηθέα Δεσμώτη. Δεν υπάρχουν «κανονικοί» ρόλοι, οι κάτοικοι αντιπροσωπεύουν τον εαυτό τους και μιλούν για το πώς σχετίζονται οι ίδιοι με τον μύθο του Προμηθέα. «Για μας δεν είναι ηθοποιοί, είναι σημαντικό να θυμούνται ότι παίζουν τον εαυτό τους. Θέλουμε να είναι όπως θα ήταν σε μια συζήτηση στον δρόμο, να μιλάνε , να κάνουν ερωτήσεις», λέει ο Daniel Wetzel για τους 100 κατοίκους-πρωταγωνιστές του. Οι Rimini Protokoll είχαν ήδη κάνει κάτι αντίστοιχο στη Βιέννη και στο Βερολίνο (100% Vienna, 100% Berlin). H Αθήνα ήταν μια ιδιάζουσα περίπτωση σε σχέση με το Βερολίνο ή τη Βιέννη. «Για μας αυτό που παρουσιάζει πολύ ενδιαφέρον είναι το πώς ανεβάζεις αυτή την παράσταση τόσο κοντά στο μέρος που γεννήθηκε το θέατρο. Πώς δηλαδή αντιμετωπίζεις τον μύθο της Αθήνας;», αναρωτιέται ο Wenzel. Δεν είναι τυχαίο ότι γι' αυτή την παράσταση επιλέχθηκε το Ηρώδειο - αν και τους είχαν προσφέρει τη Μικρή Επίδαυρο. «Θέλαμε ένα μέρος στο κέντρο της πόλης, όπου θα μπορούσε να έρθει οποιοσδήποτε με το μετρό η το λεωφορείο και μετά να ξαναγυρίσει στη δουλειά του», ισχυρίζεται ο Daniel Wenzel. Το να μεταμορφωθεί το Ηρώδειο σε έναν μοντέρνο αστικό χώρο, όπως φιλοδοξεί η ομάδα, είναι ακόμα μια πρόκληση που μένει να δούμε πώς θα αντιμετωπιστεί. Η βασικότερη, βέβαια, πρόκληση παραμένει η βασική ιδέα πίσω από την παράσταση: ότι πρωταγωνίστρια είναι η ίδια η Αθήνα. Όπως λέει και ο Daniel Wetzel, «Μπορούμε να έχουμε έναν περφόρμερ με 100 κεφάλια; Έναν περφόρμερ που να 'ναι η ίδια η πόλη; Θέλαμε να κάνουμε μια περφόρμανς για την πόλη με την πόλη».

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Το ανάπηρο σώμα που αντιστέκεται

Θέατρο / Το ανάπηρο σώμα που αντιστέκεται

Πώς διαβάζουμε σήμερα τον «Γυάλινο Κόσμο» του Τενεσί Oυίλιαμς; Στην παράσταση του Θεάτρου Τέχνης ο Antonio Latella προσφέρει μια «άλλη» Λόρα που ορθώνει το ανάστημά της ενάντια στο κυρίαρχο αφήγημα περί επαγγελματικής ανέλιξης, πλουτισμού και γαμήλιας ευτυχίας.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Παραστάσεις για κάθε γούστο που θα συγκινήσουν, θα διασκεδάσουν και θα προβληματίσουν

Θέατρο / Πού οφείλεται τόση δίψα για το θέατρο;

Το θέατρο εξακολουθεί να προκαλεί debates και ζωηρές συζητήσεις, παρά τις κρίσεις και τις οικονομικές περικοπές που έχει υποστεί, και φέτος ανεβαίνουν στην Αθήνα παραστάσεις για κάθε γούστο που θα συγκινήσουν, θα διασκεδάσουν και θα προβληματίσουν.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ανδρέας Κωνσταντίνου

Θέατρο / Ανδρέας Κωνσταντίνου: «Δεν μ' ενδιαφέρει τι υποστηρίζεις στο facebook, αλλά το πώς μιλάς σε έναν σερβιτόρο»

Ο ηθοποιός που έχει υποδυθεί τους πιο ετερόκλητους ήρωες και θα πρωταγωνιστήσει στην τηλεοπτική μεταφορά της «Μεγάλης Χίμαιρας» αισθάνεται ότι επιλέγει την τηλεόραση για να ικανοποιήσει την επιθυμία του για κάτι πιο «χειροποίητο» στο θέατρο.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Ο Στρίντμπεργκ και η «Ορέστεια» προσγειώνονται στον κόσμο της Λένας Κιτσοπούλου

Θέατρο / Η Μαντώ, ο Αισχύλος και ο Στρίντμπεργκ προσγειώνονται στον κόσμο της Κιτσοπούλου

Στην πρόβα του νέου της έργου όλοι αναποδογυρίζουν, συντρίβονται, μοντάρονται, αλλάζουν μορφές και λένε λόγια άλλων και τραγούδια της καψούρας. Ποιος θα επικρατήσει στο τέλος;
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Η εποχή μας δεν ανέχεται το λάθος»

Οι Αθηναίοι / «Η εποχή μας δεν ανέχεται το λάθος»

Η ηθοποιός Ρουμπίνη Βασιλακοπούλου θυμάται τα χρόνια του Θεάτρου Τέχνης, το πείραμα και τις επιτυχίες του Χυτηρίου, περιγράφει τι σημαίνει γι' αυτή το θεατρικό σανίδι και συλλογίζεται πάνω στο πέρασμα του χρόνου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Θωμάς Μοσχόπουλος

Θέατρο / «Άρχισα να βρίσκω αληθινή χαρά σε πράγματα για τα οποία πριν γκρίνιαζα»

Έπειτα από μια δύσκολη περίοδο, ο Θωμάς Μοσχόπουλος ανεβάζει τον δικό του «Γκοντό». Έχει επιλέξει μόνο νέους ηθοποιούς για το έργο, θέλει να διερευνήσει την επίδρασή του στους εφήβους, πραγματοποιώντας ανοιχτές πρόβες. Στο μεταξύ, κάνει μια πολύ ενδιαφέρουσα κουβέντα με την Αργυρώ Μποζώνη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τι είναι για σένα το «Οξυγόνο»;

Θέατρο / Τι είναι για σένα το «Οξυγόνο»;

Ένα συναρπαστικό υβρίδιο θεάτρου, συναυλίας, πολιτικοκοινωνικού μανιφέστου και rave party, βασισμένο στο έργο του επικηρυγμένου στη Ρωσία δραματουργού Ιβάν Βιριπάγιεφ, ανεβαίνει στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης σε σκηνοθεσία Γιώργου Κουτλή και αποπειράται να δώσει απάντηση σε αυτό το υπαρξιακό ερώτημα.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Υπάρχει το «για πάντα» σε μια σχέση;

The Review / Υπάρχει το «για πάντα» σε μια σχέση;

Ο Αλέξανδρος Διακοσάββας και ο δημοσιογράφος και κριτικός θεάτρου Γιώργος Βουδικλάρης μιλούν για την παράσταση «Ο Χορός των εραστών» της Στέγης, τα υπαρξιακά ερωτήματα που θέτει το κείμενο του Τιάγκο Ροντρίγκες και τη χαρά τού να ανακαλύπτεις το next best thing στην τέχνη.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Φανί Αρντάν: «Σκυλάκι δεν είμαι, προτιμώ να παραμείνω λύκος»

Όπερα / Φανί Αρντάν: «Σκυλάκι δεν είμαι, προτιμώ να παραμείνω λύκος»

Πολυσχιδής και ανήσυχη, η Φανί Αρντάν δεν δίνει απλώς μια ωραία συνέντευξη αλλά ξαναζεί κομμάτια της ζωής και της καριέρας της, με αφορμή την όπερα «Αλέκο» του Σεργκέι Ραχμάνινοφ που σκηνοθετεί για την Εθνική Λυρική Σκηνή.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Το «Κυανιούχο Κάλιο» είναι μια παράσταση για το ταμπού των αμβλώσεων 

Θέατρο / «Κυανιούχο Κάλιο»: Μια παράσταση για το ταμπού των αμβλώσεων στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά

Όχι μόνο σε ανελεύθερα ή σκοταδιστικά καθεστώτα, αλλά και στον δημοκρατικό κόσμο, η συζήτηση για το δικαίωμα της γυναίκας σε ασφαλή και αξιοπρεπή ιατρική διακοπή κύησης παραμένει τρομακτικά επίκαιρη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ