Λοξές ματιές

Λοξές ματιές Facebook Twitter
0

Από τι αποτελείται η μουσικοθεατρική παράσταση» που ανεβάζετε στον Ιανό;

Η παράσταση έχει παρλάτες και τραγούδια: έχω γράψει εγώ τις παρλάτες και η Καλιόπη Βέττα τραγουδάει. O Γιάννης Ιωάννου παίζει πιάνο και συμμετέχει ο Τάσος Αντωνίου. Ο τίτλος είναι Έρωτας και Αθανασία.

Γιατί το ονομάσατε έτσι;

Είναι η κεντρική μας ιδέα, αν και είναι καμιά φορά παραπλανητικός ο τίτλος, γιατί άλλοτε συμπλέουμε με το θέμα κι άλλοτε δουλεύουμε για να το ανατρέψουμε. Μου αρέσουν πολύ οι ανατροπές. Έχουμε κι ένα βίντεο στο τέλος, με ένα τραγούδι του Γιάννη Ιωάννου που τραγουδά η Καλιόπη Βέττα και λέγεται «Ιανός».

Είδα ότι στην παράσταση έχετε από ποιήματα του Ελύτη μέχρι τραγούδια του Κραουνάκη. Πώς κάνατε την επιλογή;

Το ρεπερτόριο είναι της Καλιόπης, αλλά γενικά όλα κινούνται γύρω από αυτές τις δυο έννοιες: τον έρωτα και την αθανασία, μια σάτιρα για όλα όσα ζούμε και γι' αυτά που θα θέλαμε να ζούμε. Μιλάμε ας πούμε για την Ακρόπολη, που θα τη βάλουμε στο μουσείο. Είναι μια λοξή ματιά βέβαια πάνω στον έρωτα και την αθανασία.

Και η «ΝευρΟδύσσεια» που έχετε σκηνοθετήσει και επιμεληθεί στο Θέατρο Τέχνης;

Με την ομάδα Πασπαρτού που κάναμε πέρσι το Φορτηγό έχουμε δημιουργήσει μια λοξή ματιά πάνω στηνΟδύσσεια (μου αρέσουν τα λοξά!) Πρόκειται για μια παράλληλη αφήγηση συγκεκριμένων θεμάτων της Οδύσσειας, με συγκεκριμένα κομμάτια από τις νευροεπιστήμες και τη βιολογία που μιλούν για το πού στον εγκέφαλο εδράζεται το συναίσθημα.

Με ποιο τρόπο το κάνετε αυτό;

Στο έργο πρωταγωνιστεί μια παρέα παιδιών που προσπαθούν να ανεβάσουν την Οδύσσεια και ένας τρελός σκηνοθέτης που διαβάζει βιβλία από την ιατρική τα μεταφέρει στη διασκευή του έργου και τους μπερδεύει. Μέσα από μια περιπέτεια που περνάνε, μέσα από συναντήσεις και καβγάδες, καταλήγουν να συναντηθούν μέσα από τη σκηνή ενός θεάτρου. Ο σκηνοθέτης τους αναγκάζει να σκεφτούν συμβολικά. Οι δυο κόσμοι συναντιούνται όταν ο Οδυσσέας βλέπει τη μητέρα του στον Άδη και γίνεται ταυτόχρονη αφήγηση των λόγων της μάνας του Οδυσσέα και των λόγων της Επιστήμης για το πώς εμφανίστηκε η ζωή στη Γη - (big bang). Νομίζω ότι το θέμα θα ενδιαφέρει πολύ τους ανθρώπους που ασχολούνται με την υγεία και την ιατρική, αλλά και όσους θέλουν να θυμηθούν όσα διδασκόμασταν στην παλιά μετάφραση της Οδύσσειας με το δεκαπεντασύλλαβο.

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Παραστάσεις για κάθε γούστο που θα συγκινήσουν, θα διασκεδάσουν και θα προβληματίσουν

Θέατρο / Πού οφείλεται τόση δίψα για το θέατρο;

Το θέατρο εξακολουθεί να προκαλεί debates και ζωηρές συζητήσεις, παρά τις κρίσεις και τις οικονομικές περικοπές που έχει υποστεί, και φέτος ανεβαίνουν στην Αθήνα παραστάσεις για κάθε γούστο που θα συγκινήσουν, θα διασκεδάσουν και θα προβληματίσουν.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ανδρέας Κωνσταντίνου

Θέατρο / Ανδρέας Κωνσταντίνου: «Δεν μ' ενδιαφέρει τι υποστηρίζεις στο facebook, αλλά το πώς μιλάς σε έναν σερβιτόρο»

Ο ηθοποιός που έχει υποδυθεί τους πιο ετερόκλητους ήρωες και θα πρωταγωνιστήσει στην τηλεοπτική μεταφορά της «Μεγάλης Χίμαιρας» αισθάνεται ότι επιλέγει την τηλεόραση για να ικανοποιήσει την επιθυμία του για κάτι πιο «χειροποίητο» στο θέατρο.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Ο Στρίντμπεργκ και η «Ορέστεια» προσγειώνονται στον κόσμο της Λένας Κιτσοπούλου

Θέατρο / Η Μαντώ, ο Αισχύλος και ο Στρίντμπεργκ προσγειώνονται στον κόσμο της Κιτσοπούλου

Στην πρόβα του νέου της έργου όλοι αναποδογυρίζουν, συντρίβονται, μοντάρονται, αλλάζουν μορφές και λένε λόγια άλλων και τραγούδια της καψούρας. Ποιος θα επικρατήσει στο τέλος;
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Η εποχή μας δεν ανέχεται το λάθος»

Οι Αθηναίοι / «Η εποχή μας δεν ανέχεται το λάθος»

Η ηθοποιός Ρουμπίνη Βασιλακοπούλου θυμάται τα χρόνια του Θεάτρου Τέχνης, το πείραμα και τις επιτυχίες του Χυτηρίου, περιγράφει τι σημαίνει γι' αυτή το θεατρικό σανίδι και συλλογίζεται πάνω στο πέρασμα του χρόνου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Θωμάς Μοσχόπουλος

Θέατρο / «Άρχισα να βρίσκω αληθινή χαρά σε πράγματα για τα οποία πριν γκρίνιαζα»

Έπειτα από μια δύσκολη περίοδο, ο Θωμάς Μοσχόπουλος ανεβάζει τον δικό του «Γκοντό». Έχει επιλέξει μόνο νέους ηθοποιούς για το έργο, θέλει να διερευνήσει την επίδρασή του στους εφήβους, πραγματοποιώντας ανοιχτές πρόβες. Στο μεταξύ, κάνει μια πολύ ενδιαφέρουσα κουβέντα με την Αργυρώ Μποζώνη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τι είναι για σένα το «Οξυγόνο»;

Θέατρο / Τι είναι για σένα το «Οξυγόνο»;

Ένα συναρπαστικό υβρίδιο θεάτρου, συναυλίας, πολιτικοκοινωνικού μανιφέστου και rave party, βασισμένο στο έργο του επικηρυγμένου στη Ρωσία δραματουργού Ιβάν Βιριπάγιεφ, ανεβαίνει στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης σε σκηνοθεσία Γιώργου Κουτλή και αποπειράται να δώσει απάντηση σε αυτό το υπαρξιακό ερώτημα.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Υπάρχει το «για πάντα» σε μια σχέση;

The Review / Υπάρχει το «για πάντα» σε μια σχέση;

Ο Αλέξανδρος Διακοσάββας και ο δημοσιογράφος και κριτικός θεάτρου Γιώργος Βουδικλάρης μιλούν για την παράσταση «Ο Χορός των εραστών» της Στέγης, τα υπαρξιακά ερωτήματα που θέτει το κείμενο του Τιάγκο Ροντρίγκες και τη χαρά τού να ανακαλύπτεις το next best thing στην τέχνη.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Φανί Αρντάν: «Σκυλάκι δεν είμαι, προτιμώ να παραμείνω λύκος»

Όπερα / Φανί Αρντάν: «Σκυλάκι δεν είμαι, προτιμώ να παραμείνω λύκος»

Πολυσχιδής και ανήσυχη, η Φανί Αρντάν δεν δίνει απλώς μια ωραία συνέντευξη αλλά ξαναζεί κομμάτια της ζωής και της καριέρας της, με αφορμή την όπερα «Αλέκο» του Σεργκέι Ραχμάνινοφ που σκηνοθετεί για την Εθνική Λυρική Σκηνή.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Το «Κυανιούχο Κάλιο» είναι μια παράσταση για το ταμπού των αμβλώσεων 

Θέατρο / «Κυανιούχο Κάλιο»: Μια παράσταση για το ταμπού των αμβλώσεων στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά

Όχι μόνο σε ανελεύθερα ή σκοταδιστικά καθεστώτα, αλλά και στον δημοκρατικό κόσμο, η συζήτηση για το δικαίωμα της γυναίκας σε ασφαλή και αξιοπρεπή ιατρική διακοπή κύησης παραμένει τρομακτικά επίκαιρη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τενεσί Ουίλιαμς: Ο ποιητής των χαμένων ψυχών

Θέατρο / Τενεσί Ουίλιαμς: Ο ποιητής των χαμένων ψυχών

«Εκείνο που με σπρώχνει να δημιουργώ θεατρικούς χαρακτήρες είναι ο έρωτας», έλεγε ο Ουίλιαμς, που πίστευε ότι ο πόθος «είναι κάτι που κατακλύζει πολύ μεγαλύτερο χώρο από αυτόν που μπορεί να καλύψει ένας άνθρωπος». Σε αυτόν τον πόθο έχει συνοψίσει τη φυγή και την ποίηση, τον χρόνο, τη ζωή και τον θάνατο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ