BARBARA, Διάλογος με μια περσόνα

BARBARA, Διάλογος με μια περσόνα Facebook Twitter
Η συγγραφέας, φωτογραφημένη από τη Δάφνη Ρόκου
0

Η βιογραφία αυτή είναι μια πρόφαση. Θέλησα να γράψω ένα σχόλιο πάνω στον έρωτα του Οιδίποδα για τη μητέρα του: Δεν μοιάζει σε τίποτα με αυτόν του Ρωμαίου για την Ιουλιέτα. Δεν μυρίζει φρέσκο χόρτο. Δεν είναι ευχάριστος. Είναι το γλίστριμα πάνω στο αίμα ενός παλιού τραύματος.

Αν ο Οιδίποδας δεν παντρευόταν συμπωματικά την Ιοκάστη, θα είχε και πάλι αναζητήσει την αγάπη κάποιας άλλης εξίσου ικανής να παραδώσει το γιο της στο θάνατο.

Η Μπαρμπαρά, τη δεκαετία του '60, υπήρξε για πολλούς νέους η σκοτεινή μητέρα του Οιδίποδα. Ένας παγωμένος πυρετός παρέλυε τη ραχοκοκαλιά και άναβε το αίμα τους. Τι περίμεναν; Αν τους ρωτούσες, θα απαντούσαν «την ίαση». «Ο τρώσας και ιάσεται» λέει ο αρχαίος χρησμός. Έτσι η επιθυμία όλων ήταν να γονατίσει η Θηβαία βασίλισσα για να δροσίσει με δάκρυα μετάνοιας τους μελανιασμένους αστραγάλους.

Στη βιογραφία υπάρχουν γράμματα μίσους, ικεσίας, σαρκασμού, γράμματα με νύχια που γδέρνουν και άλλα με παλάμες που εκλιπαρούν. Όλα ωστόσο ζητούν από την τραγουδίστρια να επανορθώσει, έστω και «εν εταίρα μορφή» τα σφάλματα της φυσικής τους μητέρας.

Να γίνει δηλαδή καλή. Αν αυτό το πετύχουν, σώθηκαν. Αλλιώς θα μείνουν για πάντα στο κρεβάτι, προσδοκώντας ανέλπιδα την «καληνύχτα» της. Το μάγουλο τους δεν θα αναπαυτεί ποτέ πάνω στην πουπουλένια ευλογία του ύπνου, αλλά θα ξαγρυπνάν με τα αυτιά τσιτωμένα για τα βήματά της στο διάδρομο.

Να όμως που, στο τέλος της ιστορίας, η Μπαρμπαρά όντως επισκέπτεται ένα τέτοιο κρεβάτι: βρίσκεται στο θάλαμο κάποιου νοσοκομείου και κει είναι ξαπλωμένος ένας ασθενής του Aids. Εκείνη σκύβει από πάνω του ιδανικά μητρική και του χαϊδεύει το μέτωπο. Έχει μεταμορφωθεί! Αυτό σημαίνει πως το άρρωστο αγόρι μπορεί τώρα να ψελλίσει ήρεμα το «νυν απολύεις».

Όμως «ποιος είπε πως ο άνθρωπος θέλει την ευτυχία του;».

«Όχι και πάλι όχι, εξανίσταται ο άρρωστος από το ακάνθινο μαξιλάρι του. Σας προτιμώ όπως ήσασταν».

Κάποτε είχε στείλει κι αυτός στους έρωτές του αναρίθμητες επιστολές, ζητώντας τους να γίνουν καλύτεροι. Τι ανοησία! Τώρα καταλαβαίνει πως «όποιος γεννήθηκε με τα σημάδια του Οιδίποδα, ερωτεύεται μόνο όταν ανθίζει το αίμα στα πόδια του». Και καθώς τις άλλες ώρες είναι λυπημένος σαν πτώμα, ανάμεσα στη λάβα και την τέφρα, προτιμά -είναι βέβαιο- τη ζωντανή φλόγα της κόλασης.

Πεθαίνοντας νομίζω πως τον ακούω να ψιθυρίζει μια συμβουλή: «Πάψτε να γκρινιάζετε με αυτά που σας συμβαίνουν. Πιστέψτε με, είναι ό,τι καλύτερο».

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Βιογραφίες: Aπό τον Γκαρσία Μάρκες στην Άγκελα Μέρκελ

Βιβλίο / Πώς οι βιογραφίες, ένα όχι και τόσο δημοφιλές είδος στη χώρα μας, κατάφεραν να κερδίσουν έδαφος

Η απόλυτη επικράτηση των βιογραφιών στη φετινή εκδοτική σοδειά φαίνεται από την πληθώρα των τίτλων και το εύρος των αφηγήσεων που κινούνται μεταξύ του autofiction και των βιωματικών «ιστορημάτων».
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
ΕΠΕΞ Λευτέρης Αναγνώστου, ένας μεταφραστής

Λοξή Ματιά / Λευτέρης Αναγνώστου (1941-2024): Ένας ορατός και συγχρόνως αόρατος πνευματικός μεσολαβητής

Ο Λευτέρης Αναγνώστου, που έτυχε να πεθάνει την ίδια μέρα με τον Θανάση Βαλτινό, ήταν μεταφραστής δύσκολων και σημαντικών κειμένων από τη γερμανική και αυστριακή παράδοση.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Κυκλοφόρησε η πιο διεξοδική μελέτη της δεκαετίας 1910-1920, μια τρίτομη επανεκτίμηση της «μεγαλοϊδεατικής» πολιτικής του Βενιζέλου

Βιβλίο / Κυκλοφόρησε η πιο διεξοδική μελέτη της δεκαετίας 1910-1920, μια τρίτομη επανεκτίμηση της «μεγαλοϊδεατικής» πολιτικής του Βενιζέλου

Ο Ιωάννης Στεφανίδης, καθηγητής Διπλωματικής Ιστορίας στη Νομική του ΑΠΘ και επιμελητής του τρίτομου έργου του ιστορικού Νίκου Πετσάλη-Διομήδη, εξηγεί γιατί πρόκειται για ένα κορυφαίο σύγγραμμα για την εποχή που καθόρισε την πορεία του έθνους.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μανώλης Ανδριωτάκης: «Δεν φοβάμαι τις μηχανές, τους ανθρώπους φοβάμαι»

Βιβλίο / Μανώλης Ανδριωτάκης: «Δεν φοβάμαι τις μηχανές, τους ανθρώπους φοβάμαι»

Με αφορμή το τελευταίο του μυθιστόρημα «Ο θάνατος του συγγραφέα» ο δημοσιογράφος μιλά για την τεχνητή νοημοσύνη, την εικονική πραγματικότητα και την υπαρξιακή διάσταση της τεχνολογίας.
ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ
Άλαν Χόλινγκερστ: «Η γραμμή της ομορφιάς»

Το πίσω ράφι / Η γραμμή της ομορφιάς: Η κορυφαία «γκέι λογοτεχνία» του Άλαν Χόλινγκχερστ

Ο Χόλινγκχερστ τοποθέτησε το βραβευμένο με Booker μυθιστόρημά του στα θατσερικά '80s και κατάφερε μια ολοζώντανη και μαεστρική ανασύσταση μιας αδίστακτης δεκαετίας.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Η συγγραφέας που έδωσε στον Στάινμπεκ το υλικό για «Τα σταφύλια της οργής» καταδικάζοντας το δικό της βιβλίο στην αφάνεια

Βιβλίο / Η συγγραφέας που έδωσε στον Στάινμπεκ το υλικό για «Τα σταφύλια της οργής» καταδικάζοντας το δικό της βιβλίο στην αφάνεια

Η Σανόρα Μπαρμπ είχε περάσει πολύ καιρό στους καταυλισμούς των προσφύγων από την Οκλαχόμα που είχαν πληγεί από την Μεγάλη Ύφεση και την ξηρασία, προκειμένου να γράψει το μυθιστόρημά της. Έκανε όμως το λάθος να δείξει την έρευνά της στον διάσημο συγγραφέα, ο οποίος την πρόλαβε.
THE LIFO TEAM
Μαρξ - Βάγκνερ - Νίτσε: Oι σπουδαιότερες μορφές του 19ου αιώνα

Βιβλίο / Μαρξ - Βάγκνερ - Νίτσε: Oι παρεξηγημένοι του 19ου αιώνα

Το βιβλίο του Γερμανού θεωρητικού και πανεπιστημιακού Χέρφριντ Μίνκλερ αναλαμβάνει να επαναπροσδιορίσει το έργο τους, που άλλαξε τα δεδομένα του αστικού κόσμου από τον 19ο αιώνα μέχρι σήμερα.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Νίκος Ψιλάκης: Mια ζωή αφιερωμένη στην καταγραφή της κρητικής παράδοσης και κουζίνας

Βιβλίο / Νίκος Ψιλάκης: Mια ζωή αφιερωμένη στην καταγραφή της κρητικής παράδοσης και κουζίνας

Ο Νίκος Ψιλάκης ερευνά και μελετά την κρητική παράδοση εδώ και τέσσερις δεκαετίες. Τα βιβλία του είναι μνημειώδεις εκδόσεις για το φαγητό, τις λαϊκές τελετουργίες και τα μοναστήρια της Κρήτης που διασώζουν και προωθούν τον ελληνικό πολιτισμό.
M. HULOT
«Δυστυχώς ήταν νυμφομανής»: Ανασκευάζοντας τα στερεότυπα για τις γυναίκες της αρχαίας Ρώμης

Βιβλίο / «Δυστυχώς ήταν νυμφομανής»: Ανασκευάζοντας τα στερεότυπα για τις γυναίκες της αρχαίας Ρώμης

Ένα νέο βιβλίο επιχειρεί να καταρρίψει τους μισογυνιστικούς μύθους για τις αυτοκρατορικές γυναίκες της Ρώμης, οι οποίες απεικονίζονται μονίμως ως στρίγγλες, ραδιούργες σκύλες ή λάγνες λύκαινες.
THE LIFO TEAM
Γιώργος Συμπάρδης: «Ήθελα οι ήρωές μου να εξαφανίζονται, όπως οι άνθρωποι στη ζωή μας»

Βιβλίο / Γιώργος Συμπάρδης: «Ήθελα οι ήρωές μου να εξαφανίζονται, όπως οι άνθρωποι στη ζωή μας»

Σε όλα τα έργα του πρωταγωνιστούν οι γυναίκες και μια υπόγεια Αθήνα, ενώ ο ίδιος δεν κρίνει τους ήρωές του παρά το αφήνει σε εμάς: Μια κουβέντα με τον χαμηλόφωνο συγγραφέα του «Άχρηστου Δημήτρη» και της «Πλατείας Κλαυθμώνος».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ