Καζαντζίδης: «Μια ζωή βλάκας ήτανε ο Μπιθικώτσης. Κουτοπόνηρος και επιδειξίας»

Καζαντζίδης: «Μια ζωή βλάκας ήτανε ο Μπιθικώτσης. Κουτοπόνηρος και επιδειξίας» Facebook Twitter
Καζαντζιδης, Μπιθικώτσης
11

Για τον Σαββόπουλο, τι γνώμη έχετε;
Δεν ξέρω πολλά γράμματα, είμαι της Δ' Δημοτικού. Και πρέπει να ρωτάω ανθρώπους που ξέρουν μερικά γράμματα για να μου αναλύσουν τον στίχο πολλών μουσικοσυνθετών, ώστε να βγάλω συμπεράσματα.

Θέλετε να πείτε ότι βρίσκετε δύσκολο κι ακατανόητο τον στίχο τον;
Νομίζω ότι οι περισσότεροι κοιτάζουν να κάνουν σήμερα δύσκολο τραγούδι κι ύστερα του κολλάνε μια ρετσινιά - έντεχνο, κουλτουριάρικο, ποιοτικό- για να καπηλευτούν και να κερδίσουν μια μερίδα κόσμου. Φτάσαμε να θεωρούμε ποιοτικό το ακατανόητο, ενώ θα ’πρεπε να θεωρούμε το απλό, το κατανοητό. Κι όλα αυτά τα βάζουνε κάτω από την ταμπέλα «λαϊκό τραγούδι». Προς Θεού, είναι δυνατόν να λες «λαϊκό τραγούδι» κι ο μόνος που δεν το καταλαβαίνει να είναι ο λαός;

Πείτε μου ένα συνθέτη που δέχεστε ανεπιφύλακτα.
Ό Άκης Πάνου. Είναι ένας μεγάλος συνθέτης και στιχουργός.

Ποιες είναι οι φωνές που ξεχωρίζετε;
Για μένα, η θηλυκιά φωνή της δεκαετίας είναι η Χάρις Αλεξίου. Κι απ’ τις αρσενικές φωνές, αυτός που με συγκινεί, παρόλο που λέει ερωτικό τραγούδι, είναι ο Γιάννης Πάριος.
 

Για τον Μπιθικώτση ποια γνώμη έχετε; Είχε πει κάποτε ότι σεις είστε... τραγουδιστικά ο αρχηγός της Χωροφυλακής κι αυτός της Αστυνομίας Πόλεων. 
Καλά, βλακείες του Μπιθικώτση. Ήθελε να πει ότι εγώ είμαι ο τραγουδιστής των επαρχιωτών κι αυτός των αστών, που τον ακούνε οι κυρίες. Μια ζωή βλάκας ήτανε.

Εννοούσα ως φωνή.
Φωνή ωραία είναι. Το μυαλό του είναι κακό. Κουτοπόνηρος κι επιδειξίας. Βγήκε στην τηλεόραση κι έκανε επίδειξη των περιουσιακών του στοιχείων. Ένας τραγουδιστής που καταξιώθηκε από τον λαό, δεν μπορεί να είναι προκλητικός Εμένα ο κόσμος με θεωρεί τον πιο δικό του τραγουδιστή γιατί με βλέπει με παντελόνι ίδιο με το δικό του και μπορεί να με πλησιάσει ο καθένας.

Ο Τόλης Βοσκόπουλος υπήρξε ένα τραγουδιστικό είδωλο κάποια εποχή. Τι πιστεύετε γι' αυτόν;
Εμένα δεν με συγκίνησε ποτέ. Καμιά φράση του.

Καζαντζίδης: «Μια ζωή βλάκας ήτανε ο Μπιθικώτσης. Κουτοπόνηρος και επιδειξίας» Facebook Twitter
Από αριστερά: Νταλάρας, Άκης Πάνου, Καζαντζίδης, Μπιθικώτσης, Γιώργος Λιάνης


Για τον Νταλάρα τι θα λέγατε;
-Έχει πει τραγούδια όπου, σε ορισμένα σημεία, η προσπάθεια του τραγουδιστή είναι συγκλονιστική. Και η χροιά της φωνής του είναι ωραία

Ποιά είναι η γνώμη σας για τη Φαραντούρη;
Είναι μια επαναστατική φωνή. Δεν ξέρω αν της είπαν να τραγουδάει έτσι ή αν έχει βιώματα επαναστατικά μέσα της. Της λείπει, πάντως, η άρθρωση.

-Για τη Μοσχολιού;
Έχει πει κατά καιρούς τραγούδια που ήταν γάντι στον λαιμό της. Αλλά πειραματίστηκε με πολλά πράγματα, που την έκαναν να ξεφύγει απ’ το στοιχείο της. 

Ήθελα, τέλος, να μου πείτε τη γνώμη σας για τη Μαρινέλλα.
Είναι μεγάλη καλλιτέχνις, είναι μεγάλη αρτίστα. Όσα επαινετικά λόγια μπορεί να πει κανείς για μια τραγουδίστρια, χωράνε στο όνομα Μαρινέλλα.

Η σχέση σας με τη Μαρινέλλα είναι ένα κεφάλαιο του μύθου σας. Ο κόσμος θέλει να πιστεύει σ' ένα μεγάλο έρωτα, που σας έκανε να εγκαταλείψετε τα πάντα, που σας άφησε αθεράπευτα πληγωμένο, όταν η ιστορία σας τέλειωσε.
Με τη Μαρινέλλα γνωριστήκαμε όταν πρωτοδούλεψα στη Θεσσαλονίκη το ’56, δεθήκαμε," κατεβήκαμε στην Αθήνα και συνεργαστήκαμε κάπου δέκα χρόνια. Σαν ζευγάρι καλλιτεχνικό οπωσδήποτε διαπρέψαμε, δεν υπήρχαν μεταξύ μας ζήλιες, καβγάδες, είχαμε συνεννόηση με τα μάτια. Στη ζωή όμως δεν ταιριάζαμε. Ο γάμος μας κράτησε απ’ το '63 ως το *65 κι αιτία του χωρισμού μας ήταν η απόφασή μου να σταματήσω απ’ τα κέντρα. Η Μαρινέλλα μού είχε δηλώσει πως δεν είναι διατεθειμένη ν’ αφήσει την καριέρα της.

Ήταν, ωστόσο, αυτό που λέμε «η γυναίκα της ζωής σας»;
Μπορεί, για ένα διάστημα. Αλλά ότι απομονώθηκα επειδή χωρίσαμε και όλα τ’ άλλα που είπατε, όχι, είναι υπερβολές. Εξάλλου είμαστε φίλοι με τη Μαρινέλλα.

_________

Όλγα Μπακομάρου, Ωσεί παρόντες, 26 συνεντεύξεις, εκδ. Αρμός.

 

Βιβλίο
11

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Πάτρικ Λι Φέρμορ «Η εποχή της δωρεάς»

Το πίσω ράφι / Το «χωριατόπουλο χωρίς χαλινάρι» που εξελίχθηκε σε ρομαντικό ταξιδιωτικό συγγραφέα

Ο Πάτρικ Λι Φέρμορ και το συναρπαστικό χρονικό της νεανικής του περιπλάνησης στην Ευρώπη, πριν αρχίσει να ακούει στο όνομα «Μιχάλης» στην Κρήτη και «Παντελής» στη Μάνη, προτού γίνει ο «ξένος» που διαφήμισε την Ελλάδα όσο ελάχιστοι.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
H «Διεθνής» της Alt-right, τα γνωρίσματα, τα μέσα, οι στόχοι και το αποτύπωμά της στην Ελλάδα  

Βιβλίο / H «Διεθνής» της Alt-right, τα μέσα, οι στόχοι και το αποτύπωμά της στην Ελλάδα  

Οι διαστάσεις του αντιεμβολιαστικού αντι-κινήματος, η πολιτικοποίηση της θρησκείας, ο ακροδεξιός κυβερνοχώρος, οι αντιδράσεις απέναντι στη λεγόμενη woke ατζέντα: Μια επίκαιρη συζήτηση με τους συγγραφείς του βιβλίου «Η Εναλλακτική Δεξιά στην Ελλάδα».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Δεν μπορεί να μην υπήρχαν queer επαναστάτες ή αγωνιστές. Πού είναι αυτές οι ιστορίες;»

Βιβλίο / «Δεν μπορεί να μην υπήρχαν queer επαναστάτες ή αγωνιστές. Πού είναι αυτές οι ιστορίες;»

Το βιβλίο της «Εκείνοι που δεν έφυγαν» μπήκε στις λίστες με τα καλύτερα του 2024. Η Αταλάντη Ευριπίδου έγραψε εφτά ιστορίες-χρονικά ανθρώπων στο περιθώριο της Ιστορίας, queer ατόμων, γυναικών και εθνικών και θρησκευτικών μειονοτήτων, σε μια συλλογή που συνδυάζει τη μαγεία του παραμυθιού και τη λαϊκή παράδοση με τη σύγχρονη ματιά για τον κόσμο.
M. HULOT
Η Σαντορίνη σε βιβλία

Βιβλίο / Η Σαντορίνη των ποιητών, των φωτογράφων, των περιηγητών

Το φημισμένο νησί των Κυκλάδων ανέκαθεν κέντριζε τη συγγραφική φαντασία και κινητοποιούσε την επιστημονική έρευνα με πολλαπλούς τρόπους. Μια συλλογή από τις πιο σημαντικές εκδόσεις για τη Σαντορίνη.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Χρήστος Τσιόλκας: «Μπαρακούντα»

Το Πίσω Ράφι / Πώς αναμετριέται κανείς με την αποτυχία και την ντροπή που τον τυλίγει πατόκορφα;

Ο Χρήστος Τσιόλκας, ο συγγραφέας που μεσουράνησε με το «Χαστούκι» δεν σταμάτησε να μας δίνει λογοτεχνία για τα καυτά θέματα της εποχής μας. Και το «Μπαρακούντα» δεν αποτελεί εξαίρεση.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Η όχι και τόσο ξαφνική μανία με τον Έρμαν Έσε 

Βιβλίο / Η όχι και τόσο ξαφνική μανία με τον Έρμαν Έσε 

Το έργο του Έρμαν Έσε, είτε ως λαμπρού εκφραστή της κεντροευρωπαϊκής παράδοσης, είτε ως σύγχρονου μελετητή της ενδοσκόπησης, αποδεικνύεται πολύ πιο επίκαιρο και επιδραστικό από οποιοδήποτε life coaching, δεσπόζοντας ακόμα στις κορυφές των παγκόσμιων μπεστ σέλερ. Οι εκδόσεις Διόπτρα επανεκδίδουν τα πιο γνωστά βιβλία του με μοντέρνα εξώφυλλα και νέες μεταφράσεις. 
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Ο συγγραφέας του Fight Club πιστεύει ότι οι σέκτες και οι αιρέσεις είναι πια εκτός ελέγχου

Βιβλίο / Ο συγγραφέας του Fight Club πιστεύει ότι οι σέκτες και οι αιρέσεις είναι πια εκτός ελέγχου

«Ένα πράγμα μας σώζει», λέει ο Τσακ Πάλανιουκ για τον Ίλον Μασκ στη συνέντευξή του στον Telegraph. «Συνήθως, τέτοια άτομα είτε αποτυγχάνουν οικτρά είτε χάνουν την προσοχή μας».
THE LIFO TEAM
Μπιλ Γκέιτς: «Αν μεγάλωνα σήμερα, θα είχα διαγνωστεί στο φάσμα του αυτισμού»

Tech & Science / Μπιλ Γκέιτς: «Αν μεγάλωνα σήμερα, θα είχα διαγνωστεί στο φάσμα του αυτισμού»

Ο πρώτος τόμος των απομνημονευμάτων του μεγιστάνα της τεχνολογίας που μόλις κυκλοφόρησε φανερώνει πως γεννήθηκε στο σωστό μέρος, την κατάλληλη στιγμή, και φτάνει μέχρι την ίδρυση της Microsoft το 1975.
THE LIFO TEAM
Καρολίνα Μέρμηγκα: «Συγγενής»

Το Πίσω Ράφι / «Συγγενής»: Ένα ταξίδι αυτογνωσίας με μια μεγάλη ανατροπή

Εκείνο που προσεγγίζει η Καρολίνα Μέρμηγκα στο βιβλίο της είναι οι ανθρώπινες σχέσεις, όπως αυτές ορίζονται από τα δεσμά της οικογένειας, τις υπαρξιακές μας ανάγκες, τις κοινωνικές συμβάσεις.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Σελίν Κιριόλ «Φωνή χωρίς ήχο»

Το πίσω ράφι / «Ένα από τα πιο ιδιοφυώς γραμμένα μυθιστορήματα της σύγχρονης λογοτεχνίας»

Έτσι είχε γράψει ο Πολ Όστερ εξαίροντας τη γραφή της Σελίν Κιριόλ στο «Φωνή χωρίς ήχο» για την οικονομία, τη συμπόνια και τις χιουμοριστικές πινελιές της, για τον τρόπο που προσεγγίζει μια γυναίκα αποξενωμένη σε μια απέραντη μεγαλούπολη.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Μαίρη Κουκουλέ

Οι Αθηναίοι / Μαίρη Κουκουλέ (1939-2025): Η αιρετική λαογράφος που κατέγραψε τη νεοελληνική αθυροστομία

Μοίρασε τη ζωή της ανάμεσα στην Αθήνα και το Παρίσι, υπήρξε σύντροφος ζωής του επίσης αιρετικού Ηλία Πετρόπουλου. Ο Μάης του ’68 ήταν ό,τι συγκλονιστικότερο έζησε. Πέθανε σε ηλικία 86 ετών.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

6 σχόλια
Μιλάει για τον Μπιθικώτση αυτός που το έπαιζε και καλά το παιδί του λαού, ο εκμεταλευτής των εκμεταλευτών, αυτός που η Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου τον έλεγε Σατανά και και παλιάνθρωπο και ένα σωρό άλλα στην αυτοβιογραφία της, αρκεί να διαβάσει κανείς το βιβλίο η γιαγιά μου η Ευτυχία της Ρέας Μανέλη που ήταν εγγονή της. Της έπαιρνε τα τραγούδια μπιτ παρά που την εκβίαζε χύμα και ήταν ένας ελεϊνός σαν άνθρωπος και ένας αλήτης σύμφωνα με την Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου που όταν πήγαινε σπίτι της για τραγούδια έλεγε πάλι ήρθες Σατανά παλιάνθρωπε να μου πιεις το αίμα; για να μην αναφέρω τον Τσιτσάνη που καρπώθηκε τα καβουράκια που δεν ήταν δικό του τραγούδι αλλά της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου που το έγραψε σε ένα πακέτο τσιγάρα καθώς και το απόψε στις στις ακρογιαλιές, ακρογιαλιές δειλινά είναι κλεμμένα τραγούδια του Τσιτσάνη δεν είναι δικά του είναι ξένα απλά το μόνο που έκανε είναι να παίζει τις χαμηλές νότες δυνατά δηλαδή τις ψηλές και τα τις μπάσες απαλά απαλά αυτή ήταν η καινοτομία του στο Ρεμπέτικο αλλιώς έκλεψε πανπολλα τραγούδια της Σμύρνης και άλλων συνθετών εκτός της Ευτυχία Παπαγιαννοππύλου.
Κάτσε-κάτσε...Δανίκας ήταν μπήξε και δείξε επειδή έβγαλε τον Παπαδόπουλο να μιλάει για το μουνί αλλά όταν βγαίνουν τα άπλυτα και τα ξεμαλλιάσματα της show-biz είναι δημοσιογραφική επιτυχία και διαμάντι;
Τεραστια φωνη ο Καζατζιδης αλλα υπαρχουν και γουστα. Για μενα πχ η φωνη του Μπιθικωτση ειναι ανωτερη. Οσο για τον χαρακτηρα θεωρω τον Καζατζιδη δυστροπο με κολληματα και απωθημενα, ουδείς αλανθαστος.Αν εχει πει πχ 100 τραγουδια τα 10 ακουγονται. Αυτο βεβαια ισχυει για ολους. Γενικα στις συνεντευξεις του ο Καζατζιδης βγαζει μια ξυνιλα σχεδον για ολους κατι που τον κατεβαζει σαν χαρακτηρα. Δεν ειναι αυτο που λεμε γεματος απτη ζωη και ανοιχτοχερης στα συναισθηματα.
«Μια ζωή βλάκας ήτανε ο Μπιθικώτσης. Κουτοπόνηρος και επιδειξίας» Πηγή: www.lifo.grΚρίμα (εφόσον αποδίδονται τα λόγια του Καζαντζίδη με ακρίβεια).Γιατί, ο Καζαντζίδης μπορεί να αγαπήθηκε πάρα πολύ - και δίκαια - σαν τραγουδιστής, αλλά και αυτός σαν άνθρωπος δεν ήταν τέλειος για να μιλάει έτσι.Ας θυμηθούμε τι του έχει προσάψει η Μοσχολιού και την διαμάχη/καπηλεία του Νικολόπουλου.Ουδείς "θεός" για να ψέγει τους άλλους αφ' υψηλού.
Από τη στιγμή που λατρεύτηκε και συνεχίζει να λατρεύεται σαν "Θεός", είχε το δικαίωμα να μιλάει.Και μάλιστα κρίνοντας άλλους "Θεούς" και "Θεές".Δεν «χάιδευε» αυτιά.Και ναι ο Καζαντζίδης είχε την δική του φιλοσοφία και κοσμοθεωρία, αλλά (και) για όλο αυτό ήταν ο Καζατζίδης.Δεν θα ξεχάσω την κουταμάρα που ξεστόμισε ο Μπιθικώτσης, όταν τον ρώτησαν τι έκανε τα χρόνια της δικτατορίας, απαντώντας ότι δεν θυμάται γιατί τότε ήταν ερωτευμένος...!Όμως μην αρπαζόμαστε από μια και μόνο, συγκεκριμένη φράση. Έκρινε και πολλούς άλλους, δίκαια.Υ.Γ.: Κανείς δεν είναι τέλειος. Και συνήθως όσοι έχουν κάνει προσωπικά λάθη είναι εκείνοι, εκ πείρας, που τα διακρίνουν στους άλλους.
Τα "θεϊλίκια" μας φάγανε αλλά μυαλό δεν βάζουμε.Π.χ. Τσίπρας-Μητσοτάκης χθες, που ξεφτίλισαν το επίπεδο της Πολιτικής.Αλλά σε κάποιους απευθύνονται, που τους αρέσει αυτό το επίπεδο της ψευτομαγκιάς. Της ιδεολογικής ή κοινωνικής ψευτομαγκιάς. Και εκλέγουν από τον Τσίπρα και - εσχάτως - τον Μητσοτάκη, μέχρι τον Πολλάκη και τον Ψινάκη ! Και βλέπουμε τα χάλια μας, αλλά νόηση μηδέν. Όσο για τον Μπιθικώτση, επιτέλους, ό, τι και να έκανε ή είπε αυτός και δίκαια κατηγορείται, τώρα κρίνεται ο Καζαντζίδης, δεν κάνουμε συμψηφισμούς σε μεσημεριανάδικο ! Και είναι διαφορετικό να διακρίνεις τα λάθη των άλλων βασιζόμενος στην εμπειρία των προσωπικών σου λαθών και άλλο να το λες δημόσια και προσβλητικά.Νομίζω μιλάμε σαν ενήλικοι ! Και που - παρεμπιπτόντως - δεν "κάναμε και δυο χρόνια στο Αιγάλεω", αλλά γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε σε λαϊκή συνοικία που ο Καζαντζίδης ερχόταν και τα 'πινε. Αλλά όχι και να τον θεοποιήσουμε !