«Σκόπευα να γράψω για τον θάνατο, αλλά παρενέβη η ζωή όπως πάντα»: Το Ημερολόγιο της Βιρτζίνια Γουλφ

«Σκόπευα να γράψω για τον θάνατο, αλλά παρενέβη η ζωή όπως πάντα»: Το Ημερολόγιο της Βιρτζίνια Γουλφ Facebook Twitter
«Αν κανείς δεν πει στη στιγμή, αυτή τη στιγμή, μείνε, τι θα κερδίσει, πεθαίνοντας;»: Η Βιρτζίνια Γουλφ το 1939 στο Λονδίνο
0


«ΣΚΟΠΕΥΑ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ,
αλλά παρενέβη η ζωή όπως πάντα», έγραφε η Βιρτζίνια Γουλφ στις 17 Φεβρουαρίου 1922, όταν είχε μόλις κλείσει τα 40 της χρόνια. Το ημερολόγιό της είναι γεμάτο πόνο: θάνατοι, απώλειες, ασθένειες, θλίψη, κατάθλιψη, αγωνία, φόβος. Αλλά σε κάθε σελίδα παρεμβαίνει η ζωή, με εκπληκτική ενέργεια, θέρμη και χαρά. Το ημερολόγιο αποτελεί μια απαράμιλλη καταγραφή της εποχής της, μια πινακοθήκη εξαιρετικής παρατήρησης, μια θερμή και θαρραλέα αυτοεξέταση, μια αποκάλυψη των δημιουργικών διεργασιών μιας συγγραφέως, ένα τρυφερό, άγρυπνο χρονικό της φύσης και ένας διαλογισμός για τη ζωή, τον έρωτα, το γάμο, τη φιλία, τη μοναξιά, την κοινωνία, το χρόνο και τη θνητότητα. Είναι ένα από τα σπουδαιότερα ημερολόγια που γράφτηκαν ποτέ, και είναι υπέροχο να το βλέπουμε ξανά σε έντυπη μορφή στην πεντάτομη έκδοση που κυκλοφορεί αυτές τις μέρες από τις εκδόσεις Granta.

Η πρώτη σωζόμενη ημερολογιακή καταχώρηση της Γουλφ έγινε το 1897, όταν ήταν σχεδόν 15 ετών –  η τελευταία στις 24 Μαρτίου 1941, τέσσερις ημέρες πριν από τον θάνατό της. Η ίδια κρατούσε όλα αυτά τα γραπτά σε τετράδια χωρίς γραμμές με μαλακά εξώφυλλα, τα οποία έδενε με χρωματιστά χαρτιά. Ανέτρεχε τακτικά σε αυτά για να θυμάται το παρελθόν της, και βασίστηκε σε αυτά όταν ξεκίνησε τα απομνημονεύματά της (Sketch of the Past), το 1939. Όταν βομβαρδίστηκε το σπίτι της στο Λονδίνο τον Οκτώβριο του 1940, φρόντισε να τα διασώσει.

Κανείς δεν μπορούσε ποτέ να ψέξει ή να ντροπιάσει τη Γουλφ όσο η ίδια τον εαυτό της. Στα ημερολόγιά της εμφανίζεται έντονα αυτοκριτική και μοιάζει να λαχταρά να βγει έξω από τον εαυτό της, πέρα από τον εγωισμό, να ταυτιστεί με το «εμείς», όχι με το «εγώ». Είναι σα να διεξάγεται διαρκώς μια συναρπαστική πάλη ανάμεσα στον σολιψισμό («Πόσο με ενδιαφέρει ο εαυτός μου!») και στη λαχτάρα για κοινοτισμό και κοινοκτημοσύνη.

Πριν αυτοκτονήσει, στις 28 Μαρτίου του 1941, άφησε ένα σημείωμα στον σύζυγό της Λέοναρντ, ζητώντας του να καταστρέψει όλα της τα γραπτά. Ευτυχώς για εμάς, εκείνος δεν το έκανε. Αντ' αυτού άρχισε να διασώζει και να ταξινομεί μια τεράστια μάζα υλικού, το οποίο περιλάμβανε χειρόγραφα, μυθιστορήματα, δοκίμια και κριτικές, καθώς και αυτά τα ημερολόγια.

Κανείς δεν μπορούσε ποτέ να ψέξει ή να ντροπιάσει τη Γουλφ όσο η ίδια τον εαυτό της. Στα ημερολόγιά της εμφανίζεται έντονα αυτοκριτική και μοιάζει να λαχταρά να βγει έξω από τον εαυτό της, πέρα από τον εγωισμό, να ταυτιστεί με το «εμείς», όχι με το «εγώ». Είναι σα να διεξάγεται διαρκώς μια συναρπαστική πάλη ανάμεσα στον σολιψισμό («Πόσο με ενδιαφέρει ο εαυτός μου!») και στη λαχτάρα για κοινοτισμό και κοινοκτημοσύνη. Οι ακριβείς, παθιασμένες περιγραφές της για το τοπίο γύρω της, είτε πρόκειται για την εξοχή του Σάσεξ είτε για τους δρόμους του Λονδίνου, που από μόνες τους κάνουν τα ημερολόγια άξια να διαβαστούν, είναι μέρος αυτής της λαχτάρας να περάσει από τον εαυτό της σε αυτό που αποκαλεί «το τραγούδι του πραγματικού κόσμου». Και η έλξη που της προκαλούν οι άλλοι δημιουργεί μια σχεδόν αλλόκοτη ενσυναίσθηση, σαν να μεταμορφώνεται η ίδια στο πρόσωπο που παρατηρεί. Το ημερολόγιο είναι ένας θησαυρός χαρακτήρων, από τους διάσημους λογοτέχνες που γνώριζε (Τόμας Χάρντι, Χ. Τζ. Γουέλς, Γουίλιαμ Μπάτλερ Γέιτς. Τ.Σ. Έλιοτ, Κάθριν Μάνσφιλντ) μέχρι χίλια άλλα ζωντανά πορτρέτα πιο άγνωστων ζωών.

«Σκόπευα να γράψω για τον θάνατο, αλλά παρενέβη η ζωή όπως πάντα»: Το Ημερολόγιο της Βιρτζίνια Γουλφ Facebook Twitter
Φωτογραφία της Βιρτζίνια Γουλφ από την Gisèle Freund, 1939.

Είναι μια καταγραφή του κόσμου της και της εποχής της. Είναι ένα τετράδιο ασκήσεων όπου εργάζεται για να βρει μια «ελαστική» φόρμα με βάση την οποία θα δημιουργήσει κάτι από «αυτό το χαλαρό, παρασυρόμενο υλικό της ζωής». «Μου φαίνεται ότι σε αυτό το βιβλίο εξασκούμαι στο γράψιμο – μαθαίνω τις κλίμακες», γράφει. Είναι μια μορφή ψυχοθεραπείας, όπου τα επικίνδυνα συναισθήματα – ο θυμός για έναν καβγά με τον Λέοναρντ, ο τρόμος της κατάθλιψης, ο πόνος της ασθένειας, η κοινωνική αμηχανία, ο φόβος της χλεύης κάθε φορά που κυκλοφορεί ένα βιβλίο της –  μπορούν να αναπαυθούν. Εδώ είναι που «συνθέτει» τον εαυτό της: «Για να καταπραΰνω αυτές τις δίνες, γράφω εδώ». Είναι ένα σημειωματάριο όπου καταγράφει τις λογοτεχνικές κρίσεις της και συχνά υπενθυμίζει στον εαυτό της «τι απέραντη γονιμότητα απόλαυσης μου επιφυλάσσουν τα βιβλία!».

Είναι επίσης ένα βιβλίο αναμνήσεων στο οποίο ανακαλεί το παρελθόν της, κάτι πολύ σημαντικό για εκείνη, και ανατρέχει ψυχαναγκαστικά σχεδόν σε ημερομηνίες-κλειδιά, όπως ο θάνατος της μητέρας της όταν ήταν 13 ετών, ο γάμος της με τον Λέοναρντ ή οι μετακομίσεις σε διαφορετικά σπίτια. Είναι ένα βιβλίο για τη θνητότητα, τη συνειδητοποίηση ότι ο θάνατος έρχεται και την αξιοποίηση του εδώ και του τώρα. «Χαίρομαι που ζω και λυπάμαι για τους νεκρούς», γράφει μετά την αυτοκτονία ενός φίλου της. Επιθυμεί να αποσπάσει όλο το ζουμί από τη ζωή: η αγάπη, η ευχαρίστηση, η στοργή και η απόλαυση διατρέχουν όλο το βιβλίο. Θέλει να ζήσει για τη στιγμή: «Αν κανείς δεν πει στη στιγμή, αυτή τη στιγμή, μείνε, είσαι τόσο δίκαιη, τι θα κερδίσει, πεθαίνοντας; Όχι: μείνε, αυτή τη στιγμή. Κανείς δεν το λέει ποτέ αυτό αρκετά. Πάντα βιάζεται. Πάω τώρα μέσα, να δω τον Λ. και να πω, μείνε αυτή τη στιγμή».

Με στοιχεία από The Guardian

Βιβλίο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Τα κύματα» της Β. Γουλφ: Πόσοι άνθρωποι κατοικούν μέσα μας;

Λέσχη Ανάγνωσης: Φίλοι και παρέες / «Τα κύματα» της Βιρτζίνια Γουλφ: Πόσοι άνθρωποι κατοικούν μέσα μας;

Το άκρως πειραματικό και ποιητικό μυθιστόρημα της Βιρτζίνια Γουλφ αναδεικνύει τη θαυμαστή πολυπλοκότητα του ψυχισμού μας και την πολλαπλότητα που κατοικεί μέσα μας.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Η ασυμβίβαστη κριτικός Βιρτζίνια Γουλφ

/ Η ασυμβίβαστη κριτικός Βιρτζίνια Γουλφ

Δυο σπάνια δοκίμια της Βιρτζίνια Γουλφ για τη λογοτεχνία και την τέχνη σε μια ενιαία έκδοση με τον τίτλο «Μια συζήτηση περί τέχνης και Λεξιτεχνία», που μόλις κυκλοφόρησαν από τις εκδόσεις Περισπωμένη, μας δίνουν την αφορμή να θυμηθούμε τον πάντοτε μοντέρνο και καίριο λόγο της.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μέριλιν Γιάλομ: «H ιστορία της συζύγου»

Το Πίσω Ράφι / H ιστορία της συζύγου από την αρχαιότητα έως τον 20ό αιώνα

Η φεμινίστρια συγγραφέας και ιστορικός Μέριλιν Γιάλομ εξερευνά τη διαδρομή της συζυγικής ταυτότητας, αποκαλύπτοντας πώς η έννοια του γάμου μεταλλάχθηκε από θρησκευτικό καθήκον σε πεδίο συναισθηματικής ελευθερίας.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Ο γενναιόδωρα οργισμένος Τζορτζ Όργουελ

Πέθανε Σαν Σήμερα / Ο γενναιόδωρα οργισμένος Τζορτζ Όργουελ

Η έκδοση με τα κριτικά κείμενα του Τζορτζ Όργουελ για τη λογοτεχνία και την πολιτική με τον τίτλο «Ό,τι μου κάνει κέφι» μας φέρνει ενώπιον ενός τρομερά οξυδερκούς και ενίοτε γενναιόδωρα οργισμένου στοχαστή.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Το βιβλιοπωλείο Κάουφμαν και η ανεκτίμητη προσφορά του στην πνευματική ζωή της Αθήνας

Βιβλίο / Το βιβλιοπωλείο Κάουφμαν και η ανεκτίμητη προσφορά του στην πνευματική ζωή της Αθήνας

Μέσα από αφηγήσεις, φωτογραφίες και ντοκουμέντα μιας νέας έκδοσης ζωντανεύει το βιβλιοπωλείο που συνδέθηκε με τις μνήμες χιλιάδων Αθηναίων και έπαιξε ρόλο στην πολιτιστική διαμόρφωση και καλλιέργεια πολλών γενεών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Κάποια στιγμή έμαθα να βάζω στον λόγο μου ένα "ίσως", ένα "ενδεχομένως"»

Οι Αθηναίοι / «Κάποια στιγμή έμαθα να βάζω στον λόγο μου ένα "ίσως", ένα "ενδεχομένως"»

Στην Α’ Δημοτικού τη μάγεψε η φράση «Η Ντόρα έφερε μπαμπακιές». Διαμορφώθηκε με Προυστ, Βιρτζίνια Γουλφ, Γιώργο Ιωάννου και Κοσμά Πολίτη. Ως συγγραφέα την κινεί η περιέργεια για τις ανθρώπινες σχέσεις. Η Αγγέλα Καστρινάκη είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μπρους Τσάτουιν: Ένας αεικίνητος ταξιδιώτης

Πέθανε Σαν Σήμερα / Μπρους Τσάτουιν: Ένας αεικίνητος ταξιδιώτης

Ο αιώνιος ταξιδευτής, μυθιστοριογράφος και ταξιδιωτικός συγγραφέας περιπλανήθηκε στα πιο άβατα σημεία του κόσμου αναζητώντας το DNA των νομάδων και έζησε μια μυθιστορηματική ζωή που υπερβαίνει αυτήν που κατέγραψε στα βιβλία του.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
10 σημαντικά βιβλία που θα κυκλοφορήσουν το πρώτο τρίμηνο του 2025

Βιβλίο / Δέκα σημαντικά βιβλία που θα κυκλοφορήσουν το πρώτο τρίμηνο του 2025

Το πιο πρόσφατο Booker, επανεκδόσεις μυθιστορημάτων με θέμα τον Εμφύλιο, το τελευταίο βιβλίο του Μάριο Βάργκας Λιόσα, η νέα Αμάντα Μιχαλοπούλου και μια συγκεντρωτική έκδοση των ποιημάτων του Αργύρη Χιόνη είναι μερικές μόνο από τις πολυαναμενόμενες προσεχέις εκδόσεις.
ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ
Ο Διονύσης Σαββόπουλος: σύζυγος, πατέρας, τραγουδοποιός

Βιβλίο / Ο Διονύσης Σαββόπουλος: σύζυγος, πατέρας, τραγουδοποιός

Στην πιο de profundis στιγμή της ζωής του ο συνθέτης γράφει το αυτοβιογραφικό «Γιατί τα χρόνια τρέχουν χύμα», αποκαλύπτοντας σαν σε προσευχή τις πιο προσωπικές, τρωτές στιγμές του, ζητώντας συγγνώμη από τους οικείους του και ομολογώντας ότι η έμπνευση συμπορεύεται με τη θνητότητα.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Μαριάννα Κορομηλά «Η Μαρία των Μογγόλων»

Το Πίσω Ράφι / Για όλες τις Μαρίες που «δωρίστηκαν» σε βαρβάρους και άξεστους

Ψάχνοντας και γράφοντας για τη Μαρία των Μογγόλων, η Μαριάννα Κορομηλά ήρθε αντιμέτωπη με όλες εκείνες τις παραγνωρισμένες γυναικείες μορφές της Ιστορίας. Το αποτέλεσμα ήταν ένα ανένταχτο και φεμινιστικό βιβλίο που συζητήθηκε έντονα μόλις κυκλοφόρησε.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
«O Γιάννης Χρήστου δεν είναι ο "αναρχικός" που νόμιζαν κάποιοι κάποτε»

Βιβλίο / «O Γιάννης Χρήστου δεν είναι ο "αναρχικός" που νόμιζαν κάποιοι κάποτε»

Ο ιδιοφυής μουσικός έφυγε αναπάντεχα στα 44 του, αφήνοντας πίσω του ανεκπλήρωτα σχέδια. Ο Αλέξανδρος Αδαμόπουλος, ο οποίος ουσιαστικά δεν τον γνώρισε ποτέ, αλλά η ζωή τα έφερε έτσι ώστε να παίξει καθοριστικό ρόλο στη διάσωση του έργου του, υπογράφει σήμερα το πιο ενημερωμένο βιβλίο για εκείνον.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Η Ιωάννα Μπουραζοπούλου γράφει έργα του φανταστικού για τους ακραία ρεαλιστικούς καιρούς μας

Portraits 2025 / Η Ιωάννα Μπουραζοπούλου γράφει έργα του φανταστικού για τους ακραία ρεαλιστικούς καιρούς μας

Η ολοκλήρωση της περίφημης «Τριλογίας του Δράκου της Πρέσπας» αποδεικνύει ότι πρόκειται για μια από τις πιο απρόβλεπτες, ουσιαστικές και συνεπείς συγγραφείς μας.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
CHECK GIA 3/1 εκδόσεις δωμα

Portraits 2025 / Εκδόσεις Δώμα: «Θέλαμε να δούμε αν το κοινό μας θα ανταποκριθεί σε πιο βαριά πράγματα ή αν θα μας γυρίσει την πλάτη»

Μετά από εφτά χρόνια λειτουργίας και εξήντα προσεκτικά επιλεγμένους τίτλους, η Μαριλένα Καραμολέγκου και ο Θάνος Σαμαρτζής εξακολουθούν να πειραματίζονται, σαν να προτείνουν βιβλία σε φίλους.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Claude Pujade-Renaud

Το Πίσω Ράφι / «Οι γυναίκες του λαθροθήρα»: Μια εντελώς διαφορετική οπτική σε ένα θρυλικό ερωτικό τρίγωνο

Η Claude Pujade-Renaud ανατέμνει την ιστορία της σχέσης του Τεντ Χιουζ με τη Σίλβια Πλαθ και την Άσια Ουέβιλ δημιουργώντας ένα ερεθιστικό ψηφιδωτό από δεκάδες διαφορετικές αφηγήσεις.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Τζον Ρ. Ρ. Τόλκιν: Ο άρχοντας του δευτερεύοντος κόσμου

Βιβλίο / Τζον Ρ. Ρ. Τόλκιν: Ο άρχοντας του δευτερεύοντος κόσμου

Κι αν η Μέση Γη εξυψώθηκε στη φαντασμαγορία που όλοι γνωρίζουμε μέσα απ’ τις ταινίες του Πίτερ Τζάκσον, δεν ξεχνάμε ποτέ εκείνη τη στιγμή της πρώτης βραδινής ανάγνωσης, των απρόσμενων αράδων που σχημάτισαν αμέσως ένα σύμπαν αυτονόητο.
ΜΑΚΗΣ ΜΑΛΑΦΕΚΑΣ