Στον κόσμο της Τζέιν Ώστεν και η κριτική της Παρασκευής

Facebook Twitter
1

Όπως κάθε Παρασκευή, ξεκινάμε με την κριτική της εβδομάδας από την Άννα Κουτσιλοπούλου

Roo Kickkick & the Big Bad Blimp του Ryan Gattis

 

Chapman University, October 2005 © Cindy Yamanaka for The Orange County Register


Η αλήθεια είναι ότι μόλις τελείωσα αυτό το βιβλίο, έψαξα αμέσως να βρω λεπτομέρειες για τη ζωή και τις συνήθειες του συγγραφέα του. Το αποτέλεσμα ήταν ότι – ίσως λιγάκι ειρωνικά, ίσως απλά και μόνο λόγω του νεαρού της ηλικίας του – ο ιδιωτικός και δημόσιος βίος του κυρίου Gattis έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον από το βιβλίο του. Ο Gattis από τα 25 του διδάσκει δημιουργική γραφή στο Chaprman University στην Καλιφόρνια, έχει δημοσιεύσει δύο μυθιστορήματα (αυτό και το “Kung Fu High-School), ετοιμάζει το τρίτο του, ενώ μια επίσκεψη στο προσωπικό του blog  θα σας πείσει ότι δεν πρόκειται για έναν καθημερινό τύπο.  

Στο Roo Kickkick & the Big Bad Blimp τα πράγματα έχουν ως εξής: ο Roo Kickkick έχει μόλις δύο μήνες που μετακόμισε στην πόλη Barguss. Αν και πρόκειται για μία μικρή κομητεία της Δυτικής Αμερικής, τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται. Όταν ο Roo πέφτει θύμα ξυλοδαρμού από τον Raoul de los Dios και σώζεται με τον πιο παράδοξο τρόπο, η πόλη τραβάει τα φώτα της δημοσιότητας, των χολλυγουντιανών σκηνοθετών και συγγραφέων και σιγά σιγά έρχονται τα πάνω κάτω.

Η πλοκή τρέχει με χίλια, οι χαρακτήρες ανταγωνίζονται σε σουρρεαλισμό, η φαντασία και η πραγματικότητα γίνονται ένα, κι αν μάλιστα είστε fan των τρελών τοπονυμίων και των extravagant ονοματοδοσιών, αυτό το βιβλίο θα το απολαύσετε. Η αφήγηση μέσα στην αφήγηση προσθέτει χαρακτήρα στο μυθιστόρημα, αλλά μοιάζει εννίοτε και με υπερφιλόδοξη προσπάθεια του νεαρού συγγραφέα να κάνει πράξη την όποια πανεπιστημιακή του σπουδή στο creative writing. Αν έχεις ήδη βιβλία που περιμένουν να διαβαστούν, αγόρασέ το το καλοκαίρι και θα με θυμηθείς.

Στον κόσμο της Τζέιν Ώστεν

Η ειδικός σε θέματα Τζέιν Ώστεν, Paula Byrne, ισχυρίζεται ότι έχει στην κατοχή της ένα πορτρέτο της συγγραφέως που την παρουσιάζει δυνατή και με αυτοπεποίθηση, σε αντίθεση με την εικόνα που έχει τώρα.

Το μοναδικό πορτρέτο της Τζέιν Ώστεν που θεωρείται αυθεντικό είναι ένα σκίτσο που έκανε η αδερφή της. Όλα όσα κυκλοφορούν έχουν προκύψει από αυτό, στο οποίο την παρουσιάζει σε μια νωχελική στάση, με μπούκλες και κοριτσίστικη περιβολή.

Η Τζέιν Ώστεν δεν κατάφερε να πείσει τους σύγχρονούς της για την αξία του έργου της. Όλα τα γραπτά δημοσιεύτηκαν με ψευδώνυμο –ήταν πολύ ασυνήθιστη ασχολία η συγγραφή για μια γυναίκα. Η καταπίεση που ένιωθε είναι φανερή σε όλα της τα έργα, με μία ηρωίδα που προσπαθεί να ξεφύγει από ό,τι είναι προδιαγραμμένο γι’ αυτή, επιλέγοντας τον φαινομενικά ακατάλληλο άντρα, ο οποίος αποδεικνύεται τελικά ο ιδανικός.

Το γεγονός ότι δεν ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής στην εποχή της είναι η αιτία που δεν υπάρχουν πορτρέτα της. Η Paula Byrne όμως ισχυρίζεται πως υπάρχει ένα δεύτερο, το οποίο ανήκε σε μια ιδιωτική συλλογή. Η νέα εικόνα την παρουσιάζει μαζί με τα σύνεργα της δουλειάς της, με γραφική ύλη και πένες, κάτι που ερμηνεύεται ως περηφάνια για την ασχολία της.

Mansfield Park

Η Φάννυ Πράις είναι ένα κορίτσι που κατάγεται από μία σχετικά φτωχή οικογένεια η οποία την αναγκάζει να πάει να μείνει με τους πλούσιους θείους της στο Mansfield Park. Μεγαλώνει με τα τέσσερα ξαδέρφια της, αλλά πάντα αντιμετωπίζεται ως κατώτερη. Μόνο ο Έντμουντ την αντιμετωπίζει με αγάπη. Η συνέχεια  στις οθόνες σας:

Βιβλίο
1

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Λουίς Μπουνιουέλ: Οι κόντρες με τον Νταλί, η αγάπη για τον Λόρκα, η λατρεία για το σινεμά

Βιβλίο / Λουίς Μπουνιουέλ: Οι κόντρες με τον Νταλί, η αγάπη για τον Λόρκα, η λατρεία για το σινεμά

Οι συμπάθειες και οι αντιπάθειες, ο ερωτικός πόθος που διαπερνούσε κάθε του κίνηση, μια ζωή συνώνυμη με τις μεγάλες αλλαγές του 20ού αιώνα και μια συνταγή για σωστό ντράι Μαρτίνι αποτυπώνονται στην αξεπέραστη αυτοβιογραφία του Λουίς Μπουνιούελ, «Η τελευταία μου πνοή», που κυκλοφορεί σε νέα έκδοση.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Στην Εκκλησία είναι ευπρόσδεκτοι και οι διαζευγμένοι και οι ομοφυλόφιλοι και τα τρανς άτομα»

Βιβλίο / «Στην Εκκλησία είναι ευπρόσδεκτοι και οι διαζευγμένοι και οι ομοφυλόφιλοι και τα τρανς άτομα»

Στην αυτοβιογραφία του ο Πάπας Φραγκίσκος αναφέρεται στα παιδικά του χρόνια, στους πειρασμούς, στον Αλέξη Τσίπρα, στο ποδόσφαιρο αλλά και στις ταινίες και τα βιβλία που τον καθόρισαν. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Yellowface»: «Κλέφτες» συγγραφείς, τα άπλυτα της εκδοτικής βιομηχανίας και τα προσωπεία στον δρόμο προς τη δόξα

Βιβλίο / Ένα μυθιστόρημα για τα «άπλυτα» και τα μυστικά της εκδοτικής βιομηχανίας

Το «Yellowface» της Ρεμπέκα Κουάνγκ είναι μια καυστική σάτιρα της εποχής μας που, πέρα από τα κακώς κείμενα στην εκδοτική βιομηχανία, σχολιάζει και ασκεί κριτική και σε άλλες όψεις της σύγχρονης ζωής, όπως η cancel culture, οι υπερβολές της πολιτικής ορθότητας, το hate speech στο ίντερνετ, η δολοφονία χαρακτήρων, το πώς κατασκευάζονται και προωθούνται συγκεκριμένα αφηγήματα και φαλκιδεύεται η αλήθεια.
ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ
Όταν τα «υποψιασμένα κορμιά» κυριαρχούσαν στους ομοφυλόφιλους έρωτες 

Βιβλίο / Όταν τα «υποψιασμένα κορμιά» κυριαρχούσαν στους ομοφυλόφιλους έρωτες 

Η κυκλοφορία του βιβλίου-ντοκουμέντου «Ανδρικές ομοερωτικές σχέσεις στη μεταπολεμική Ελλάδα» πυροδότησε μια συζήτηση με τον Κώστα Γιαννακόπουλο για έναν «αλλιώτικο» έρωτα, που παρέμενε ισχυρός ακόμα και σε καιρούς όπου κανείς δεν τολμούσε να προφέρει το όνομά του.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ποιοι ήταν στ' αλήθεια οι Ρωμαίοι αυτοκράτορες;

Βιβλίο / Ποιοι ήταν στ' αλήθεια οι Ρωμαίοι αυτοκράτορες;

Η πανεπιστημιακός και «celebrity historian» Μαίρη Μπίαρντ αλλάζει τον τρόπο που βλέπουμε τους Ρωμαίους αυτοκράτορες, αποκαλύπτοντας άγνωστες λεπτομέρειες – όπως ότι ο Νέρωνας, που έχει μείνει στην ιστορία ως πυρομανής και μεγαλομανής, ήταν επίσης ριζοσπάστης φιλότεχνος.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Πάτρικ Λι Φέρμορ «Η εποχή της δωρεάς»

Το πίσω ράφι / Το «χωριατόπουλο χωρίς χαλινάρι» που εξελίχθηκε σε ρομαντικό ταξιδιωτικό συγγραφέα

Ο Πάτρικ Λι Φέρμορ και το συναρπαστικό χρονικό της νεανικής του περιπλάνησης στην Ευρώπη, πριν αρχίσει να ακούει στο όνομα «Μιχάλης» στην Κρήτη και «Παντελής» στη Μάνη, προτού γίνει ο «ξένος» που διαφήμισε την Ελλάδα όσο ελάχιστοι.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
H «Διεθνής» της Alt-right, τα γνωρίσματα, τα μέσα, οι στόχοι και το αποτύπωμά της στην Ελλάδα  

Βιβλίο / H «Διεθνής» της Alt-right, τα μέσα, οι στόχοι και το αποτύπωμά της στην Ελλάδα  

Οι διαστάσεις του αντιεμβολιαστικού αντι-κινήματος, η πολιτικοποίηση της θρησκείας, ο ακροδεξιός κυβερνοχώρος, οι αντιδράσεις απέναντι στη λεγόμενη woke ατζέντα: Μια επίκαιρη συζήτηση με τους συγγραφείς του βιβλίου «Η Εναλλακτική Δεξιά στην Ελλάδα».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Δεν μπορεί να μην υπήρχαν queer επαναστάτες ή αγωνιστές. Πού είναι αυτές οι ιστορίες;»

Βιβλίο / «Δεν μπορεί να μην υπήρχαν queer επαναστάτες ή αγωνιστές. Πού είναι αυτές οι ιστορίες;»

Το βιβλίο της «Εκείνοι που δεν έφυγαν» μπήκε στις λίστες με τα καλύτερα του 2024. Η Αταλάντη Ευριπίδου έγραψε εφτά ιστορίες-χρονικά ανθρώπων στο περιθώριο της Ιστορίας, queer ατόμων, γυναικών και εθνικών και θρησκευτικών μειονοτήτων, σε μια συλλογή που συνδυάζει τη μαγεία του παραμυθιού και τη λαϊκή παράδοση με τη σύγχρονη ματιά για τον κόσμο.
M. HULOT
Η Σαντορίνη σε βιβλία

Βιβλίο / Η Σαντορίνη των ποιητών, των φωτογράφων, των περιηγητών

Το φημισμένο νησί των Κυκλάδων ανέκαθεν κέντριζε τη συγγραφική φαντασία και κινητοποιούσε την επιστημονική έρευνα με πολλαπλούς τρόπους. Μια συλλογή από τις πιο σημαντικές εκδόσεις για τη Σαντορίνη.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Χρήστος Τσιόλκας: «Μπαρακούντα»

Το Πίσω Ράφι / Πώς αναμετριέται κανείς με την αποτυχία και την ντροπή που τον τυλίγει πατόκορφα;

Ο Χρήστος Τσιόλκας, ο συγγραφέας που μεσουράνησε με το «Χαστούκι» δεν σταμάτησε να μας δίνει λογοτεχνία για τα καυτά θέματα της εποχής μας. Και το «Μπαρακούντα» δεν αποτελεί εξαίρεση.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Η όχι και τόσο ξαφνική μανία με τον Έρμαν Έσε 

Βιβλίο / Η όχι και τόσο ξαφνική μανία με τον Έρμαν Έσε 

Το έργο του Έρμαν Έσε, είτε ως λαμπρού εκφραστή της κεντροευρωπαϊκής παράδοσης, είτε ως σύγχρονου μελετητή της ενδοσκόπησης, αποδεικνύεται πολύ πιο επίκαιρο και επιδραστικό από οποιοδήποτε life coaching, δεσπόζοντας ακόμα στις κορυφές των παγκόσμιων μπεστ σέλερ. Οι εκδόσεις Διόπτρα επανεκδίδουν τα πιο γνωστά βιβλία του με μοντέρνα εξώφυλλα και νέες μεταφράσεις. 
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Ο συγγραφέας του Fight Club πιστεύει ότι οι σέκτες και οι αιρέσεις είναι πια εκτός ελέγχου

Βιβλίο / Ο συγγραφέας του Fight Club πιστεύει ότι οι σέκτες και οι αιρέσεις είναι πια εκτός ελέγχου

«Ένα πράγμα μας σώζει», λέει ο Τσακ Πάλανιουκ για τον Ίλον Μασκ στη συνέντευξή του στον Telegraph. «Συνήθως, τέτοια άτομα είτε αποτυγχάνουν οικτρά είτε χάνουν την προσοχή μας».
THE LIFO TEAM
Μπιλ Γκέιτς: «Αν μεγάλωνα σήμερα, θα είχα διαγνωστεί στο φάσμα του αυτισμού»

Tech & Science / Μπιλ Γκέιτς: «Αν μεγάλωνα σήμερα, θα είχα διαγνωστεί στο φάσμα του αυτισμού»

Ο πρώτος τόμος των απομνημονευμάτων του μεγιστάνα της τεχνολογίας που μόλις κυκλοφόρησε φανερώνει πως γεννήθηκε στο σωστό μέρος, την κατάλληλη στιγμή, και φτάνει μέχρι την ίδρυση της Microsoft το 1975.
THE LIFO TEAM

σχόλια

1 σχόλια
Ενδιαφέρον το άρθρο και το πορτραίτο αλλά νομίζω πως ο αρθρογράφος κάνει "χοντρές" γενικεύσεις..."Το γεγονός ότι δεν ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής στην εποχή της είναι η αιτία που δεν υπάρχουν πορτρέτα της" τςτςτς... Προσοχή... Στη σύντομη μα δημιουργική ζωή της η Τζέην Ώστεν μονάχα στην αφάνεια δεν έζησε...Το 1811 εκδόθηκε ως το μυθιστόρημα «μιας κυρίας» το Λογική & Ευαισθησία προκαλώντας ευμενέστατη αίσθηση στους φιλολογικούς κύκλους. Το μυθιστόρημα έγινε αυτό που λένε οι Άγγλοι the talk of town ενώ η λογοτεχνική του αρτιότητα έκανε πολλούς κοντόφθαλμους να πιστέψουν πως δεν ήταν το έργο μιας γυναίκας. Το 1813 επανεκδόθηκε μαζί με το Περηφάνια & Προκατάληψη, που σημείωσε εξαιρετική επιτυχία, ενώ το 1814 εκδόθηκε το Μάνσφηλ Παρκ. Τον επόμενο χρόνο εξέδωσε το Έμμα, με αφιέρωση στον Πρίγκιπα Αντιβασιλέα και μετέπειτα Γεώργιο IV, κατόπιν «βασιλικής» παρότρυνσης, ενώ το 1816 κυκλοφόρησε η δεύτερη έκδοση του Μάνσφηλ Παρκ. Αρκετά από αυτά μεταφράστηκαν και στα γαλλικά, όλα τους φυσικά ανώνυμα μιας και ήταν κατακριτέο να κερδίζει μια αστή χρήματα από την ενασχόληση της με τη συγγραφή(καθαρά ανδρικό προνόμιο). Το γεγονός ότι δεν υπάρχουν πολλά αυθεντικά πορτραίτα της ίδιας οφείλεται στο γεγονός ότι ήταν ανύπανδρη και ανήκε στην μεσαία αστική τάξη. Τα μεγάλα πορτραίτα θεωρούνταν είδος πολυτελείας (για παράδειγμα διασώζεται ως τις μέρες μας η μεγάλη ελαιογραφία στην έπαυλη του Χάμσαϊρ του πλούσιου αδελφού της Sir Edwar Austen)και ήταν ιδιαίτερα ακριβά. Αλλά ακόμα και τα μικρότερα (μινιατούρες σε ελεφαντοστό και σιλουέτ) που ήταν πολύ πιο φθηνά και δημοφιλή την περίοδο της Αντιβασιλείας τα δημιουργούσαν συνήθως ως οικογενειακά αναμνηστικά ενηλικίωσης, δώρα γάμου κλπ. Ένα σίλουετ της κυρίας Ώσετν και το νέοανακαλυφθέν πορτραιτάκι της επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Η Τζ. Ώστεν έζησε μια σύντομη και ήσυχη σχετικά ζωή. Δεν υπήρξε ποτέ της αρκετά πλούσια ή μια κοσμική κυρία του συρμού για να ζωγραφίζουν το πορτραίτο της. Ακόμα και για άλλες γυναίκες συγγραφείς του 19ου αι. όπως οι αδελφές Μπροντέ ή Γκάσκελ που ανήκαν στη μεσαία αστική τάξη και που σαφώς είχαν πιο "πετυχημένη" καριέρα γνωρίζουμε πως δεν υπάρχουν πέρα από μικρά σχέδια με κάρβουνο, υδατογραφίες και μινιατούρες (της Γκάσκελ πχ. γνωρίζουμε πως την ζωγράφισε ένας θείος της)άλλες προσωπογραφίες. Συνεπώς οι αιτίες είναι μάλλον οικονομικό-κοινωνικές παρά λογοτεχνικές... "Η Τζέιν Ώστεν δεν κατάφερε να πείσει τους σύγχρονούς της για την αξία του έργου της(;)" Προσοχή στο τι γράφουμε εκτιθέμεθα κύριοι...