Παιδί Τραύμα: o μυστηριώδης μουσικός του πιο όμορφου πρόσφατου άλμπουμ ελληνικής ποπ

Παιδί Τραύμα: o μυστηριώδης μουσικός του πιο όμορφου πρόσφατου άλμπουμ ελληνικής ποπ Facebook Twitter
Το Παιδί Τραύμα εμφανίστηκε ξαφνικά λίγο πριν από το τέλος της χρονιάς με ένα άλμπουμ «μικρό» που έγινε talk of the town, χωρίς να έχει κανέναν να τον προωθήσει, χωρίς να έχει προϊστορία, χωρίς να είναι μέλος καμίας παρέας, μόνο και μόνο επειδή το ποπ άλμπουμ που έφτιαξε είναι εξαιρετικό. Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
0

«Θα σ' το πω ψιθυριστά, όταν σ' έχω αγκαλιά/ πως η αγάπη προτιμά όσους σκέφτονται απλά/ Η σειρά σου είναι, λοιπόν, να πετάξεις τα ντεπόν/ και να δεις πια καθαρά πως κανείς δε σ' αγαπά» γράφει το Παιδί Τραύμα στο «Σαν Ιχθύς», ένα πολύ όμορφο κομμάτι (με τη φωνή της Κίκας) που είναι πολύ πιθανό να έχεις πετύχει στο ραδιόφωνο.


Τραγουδάει για όσα έχει ζήσει και μόνο γι' αυτά. «Δυστυχώς, είναι εντελώς αυτοβιογραφικά όσα γράφω» λέει απολογητικά. «Δεν μπορώ να γράψω για κάτι που δεν μου έχει συμβεί, γι' αυτό δεν μπορώ να γράψω κομμάτια κατά παραγγελία. Είναι λίγο αυτοαναφορικό αυτό, αλλά είναι ο μόνος τρόπος που μπορώ να λειτουργήσω».


Το Παιδί Τραύμα εμφανίστηκε ξαφνικά λίγο πριν από το τέλος της χρονιάς με ένα άλμπουμ «μικρό», που κυκλοφόρησε μόνος του με τη βοήθεια του Κτίρια τη Νύχτα, έγινε talk of the town, χωρίς να έχει κανέναν να τον προωθήσει, χωρίς να έχει προϊστορία, χωρίς να είναι μέλος καμίας παρέας, μόνο και μόνο επειδή το ποπ άλμπουμ που έφτιαξε είναι εξαιρετικό.

Η μουσική είναι σαν να υπήρχε πάντα στη ζωή μου. Μου κατέβαιναν μελωδίες, λες και κάποιος μου τις ψιθύριζε. Αργότερα θυμάμαι να φτιάχνω ρυθμούς με τα πάντα: τον θόρυβο των αυτοκινήτων, τις καμπάνες της εκκλησίας και τον χτύπο της καρδιάς μου. Μάλλον η μουσική είναι απ' τις λίγες υγιείς πλευρές του εγκεφάλου μου.


Δεν είναι εύκολο να φτιάξεις ένα άλμπουμ που να αρέσει σε όλους και τα εννιά κομμάτια που συνθέτουν τις «Μυστικές Χορευτικές Κινήσεις» δέχονται μόνο καλά, έως διθυραμβικά, σχόλια.

«Είναι περίεργο αυτό», λέει, «γιατί αφενός αισθάνομαι ότι είναι εγωιστικό, αλλά, από την άλλη, σκέφτομαι ότι καλά έκανα και το κυνήγησα και δεν το άφησα. Τα τελευταία τρία χρόνια ήμουν σε μια θυελλώδη φάση της ζωής μου. Η δουλειά μου δεν έχει καμία σχέση με τη μουσική και αναρωτιόμουν "τι κάνω"! Ήμουν σε αδιέξοδο, προσωπικό και συναισθηματικό, έτσι άρχισα να γράφω τραγούδια σε ψηφιακά ντέμο, μόνος μου, και να τα ανεβάζω στο YouTube για να τα βλέπουν οι φίλοι μου. Ψιλοπόπ, με περίεργο στίχο, όπως πάντα. Με τη μουσική ασχολούμαι από μικρός. Μου άρεσε να γράφω τραγούδια στην κιθάρα, αλλά, λόγω οικογενειακών υποχρεώσεων, δεν ασχολήθηκα ποτέ σοβαρά».

Παιδί Τραύμα: o μυστηριώδης μουσικός του πιο όμορφου πρόσφατου άλμπουμ ελληνικής ποπ Facebook Twitter
Δεν θέλει να δείξει το πρόσωπό του στις φωτογραφίες, προτιμάει να είναι μυστηριώδης και ανώνυμος, να ασχολούνται όλοι με τη μουσική του και όχι τον ίδιο. Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO


Είναι κοκκινομάλλης (όπως στο σχέδιο στο εξώφυλλο του δίσκου), μιλάει γρήγορα και με ενθουσιασμό και απαντάει στις ερωτήσεις σχεδόν με ποιητικό τρόπο, ακριβώς όπως όταν γράφει στίχους. Σχολιάζουμε την πολύ προσεγμένη και όμορφη έκδοση του άλμπουμ του πάνω σε σχέδια της Άννας Καρατζά με τις «μυστικές χορευτικές κινήσεις», μια χορογραφία που ισχυρίζεται ότι, αν εκτελεστεί σωστά, σου χαρίζει υπερφυσικές δυνάμεις. «Είναι μικρές, περίεργες κινήσεις που έκανα ως παιδί. Έτσι χόρευα και, βέβαια, οι υπερφυσικές δυνάμεις είναι κάτι συμβολικό.


Στο ένθετο με τους στίχους έχω γράψει τις σκέψεις μου ‒ όσα γράφω ισχύουν, είναι αυτά που έκανα όταν έγραφα το τραγούδι. Τη "Νεραντζιά" την έγραψα μια μέρα που περπάταγα στη Ζωοδόχου Πηγής και είχα πιει ρούμι. Ξαφνικά, μου έρχεται αυτός ο στίχος, "έξω έχουν βάλει φωτιά δυο εραστές που, πρώτα πέθαναν και ύστερα έκαναν παιδιά./ Έξω ο χρόνος είναι εχθρός, βράδυ γεννιέσαι, πρωί πηδιέσαι, το μεσημέρι είσαι νεκρός". Περπάταγα μαζί με μια κοπέλα, τη ρώτησα "τι είναι αυτό που μυρίζει" και μου είπε "η άνοιξη, η νεραντζιά". Τότε μου ήρθε ο στίχος και ήταν σαν να μου τον απήγγειλε κάποιος μέσα στο κεφάλι μου.

 

Παιδί Τραύμα - Νεραντζιά


Η μουσική είναι σαν να υπήρχε πάντα στη ζωή μου. Μου κατέβαιναν μελωδίες, λες και κάποιος μου τις ψιθύριζε. Αργότερα θυμάμαι να φτιάχνω ρυθμούς με τα πάντα: τον θόρυβο των αυτοκινήτων, τις καμπάνες της εκκλησίας και τον χτύπο της καρδιάς μου. Μάλλον η μουσική είναι απ' τις λίγες υγιείς πλευρές του εγκεφάλου μου.

Εν τέλει, μέσω της μουσικής ικανοποιώ τον εγωισμό μου, μιλώντας γι' αυτό που πραγματικά μου συμβαίνει. Και με έχει αλλάξει, ευτυχώς, αρκετά. Είναι φορές που παίρνει από μπροστά μου οποιαδήποτε άλλη σκέψη και με κάνει χαρούμενο, σαν να αποσυμπιέζεται κάτι μέσα μου. Παράλληλα, με έχει κάνει και πολύ πιο προσγειωμένο, γιατί, αλληλεπιδρώντας με άλλους σπουδαίους μουσικούς, έμαθα να "φωνάζω" λιγότερο, να ακούω πραγματικά τη γνώμη των άλλων και να μη θεωρώ τον εαυτό μου τόσο ιδιαίτερο».

«Γιατί είσαι παιδί τραύμα;» «Ένας φίλος μου λέει ότι οι γονείς πρέπει να πεθαίνουν στη γέννα. Κάποιες φορές σκέφτομαι ότι έχει δίκιο, κάποιες άλλες ότι αυτό είναι ένα τέλειο άλλοθι για να αποποιηθούμε την ευθύνη και να μην κουβαλήσουμε τα βάρη μας. Μάλλον προσπαθώ να ισορροπώ ανάμεσα στα δύο: όταν κοιτάω το παρελθόν γίνομαι παιδί κι όταν κοιτάω το μέλλον γίνομαι τραύμα. Ίσως και το αντίστροφο».


«Γράφεις στις σημειώσεις του "Τόσο απλά" ότι μπορείς να πεις χίλια ψέματα χωρίς να πληγωθεί κανείς. Γίνεται αυτό;» «Όχι, δεν γίνεται, γι' αυτό και στο artwork του δίσκου χαρακτηρίζω αυτή την ιδιότητα υπερφυσική δύναμη. Μπορείς να προσπαθήσεις να πεις ψέματα για να μην πληγώσεις κάποιον, αλλά ακόμα κι αν αυτός δεν καταλάβει ποτέ ότι του είπες ψέματα, στην πραγματικότητα τον έχεις πληγώσει περισσότερο απ' ό,τι φαντάζεσαι, γιατί έχεις βάλει μια μικρή μάσκα στην επαφή. Και οι άνθρωποι υπάρχουν απ' την επαφή. Η αλήθεια είναι λυτρωτική και απελευθερωτική, αλλά φοβάμαι ότι πολλές φορές διστάζω να τη χρησιμοποιήσω στην πραγματική ζωή και διαλέγω τη συμβολική ελευθερία των στίχων. Εκεί λέω πάντα την αλήθεια».

Παιδί Τραύμα: o μυστηριώδης μουσικός του πιο όμορφου πρόσφατου άλμπουμ ελληνικής ποπ Facebook Twitter
Η αλήθεια είναι λυτρωτική και απελευθερωτική, αλλά φοβάμαι ότι πολλές φορές διστάζω να τη χρησιμοποιήσω στην πραγματική ζωή και διαλέγω τη συμβολική ελευθερία των στίχων. Εκεί λέω πάντα την αλήθεια. Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO


«Πόσο δύσκολο είναι ζεις απλά;» «Είναι θέμα επιλογών, όσο κλισέ κι αν ακούγεται. Με άλλα λόγια, κάποιος που θέλει πραγματικά να ζήσει απλά δεν θα μπει καν στο δίλημμα. Δεν θα τον απασχολήσει καθόλου το ερώτημα. Θα ζήσει, θα χαρεί και θα αντλήσει ηδονή από την απλή καθημερινότητα και θα πεθάνει ξέγνοιαστος. Κάποιος όμως, που, καλή ώρα, θα αντλήσει ηδονή από τη ματαίωση της ηδονής ‒αυτός που γουστάρει να βασανίζεται δηλαδή, για να μην το παίζω πολύ ιντελεκτουέλ‒ θα αναγάγει σε μεγάλο διακύβευμα την απλότητα. Στην πραγματικότητα, όμως, απλώς επέλεξε να είναι μια drama queen».


«Η αγάπη προτιμά όσους σκέφτονται απλά;» «Αυτό το ερώτημα είναι αλληλένδετο με το προηγούμενο. Καμιά φορά ανάγουμε την αγάπη σε υπέρτατη φιλοσοφία. Άλλος τη λέει εκπλήρωση, άλλος καύλα κι γι' άλλον είναι το "να γεράσουμε μαζί". Στην πραγματικότητα, η αγάπη θα έπρεπε να είναι το πιο απλό πράγμα του κόσμου, να βλέπεις τους άλλους και να μη σκέφτεσαι τι είναι, απλώς να τους ζεις».


Τον ρωτάω πώς ορίζει την επιτυχία, ποια θα ήταν μια ιδανική συνέχεια για κάποιον που ξεκινάει την καριέρα του μετά τα 35. «Είναι κοινωνικά κατασκευασμένη έννοια» λέει. «Λίγο απόλυτο και βαρύγδουπο, το ξέρω, αλλά για μένα υπάρχει μόνο πάθος για να κάνεις τα πράγματα που σε γεμίζουν. Όταν πας να μετρήσεις το πάθος αυτό με οποιοδήποτε σύστημα για να το βαφτίσεις επιτυχημένο ή αποτυχημένο, τότε υπάρχει μια πιθανότητα να το αλλοιώσεις.

Το πρωτογενές όφελος σε ό,τι κι αν κάνουμε είναι πάντα η τροφή του εγώ μας. Οι καλλιτέχνες γυρεύουν συνήθως την αναγνώριση. Αλλά θα επιμείνω στην προσγείωση και στη συνειδητοποίηση που μου πρόσφερε η όλη φάση. Είναι άνθρωποι που με πλησιάζουν και μου λένε ότι παθιάζονται και ταυτίζονται με τα τραγούδια του δίσκου. Κι ενώ, λογικά, θα έπρεπε να την ψωνίσω, σκέφτομαι ότι θέλω να τους κάνω φίλους. Σαν να λέω στον εαυτό μου: "Άραξε, υπάρχουν κι άλλοι σαν εσένα, δεν είσαι και τίποτα ξεχωριστό"».

 

Παιδί Τραύμα - Γραμμικό


Δεν θέλει να δείξει το πρόσωπό του στις φωτογραφίες, προτιμάει να είναι μυστηριώδης και ανώνυμος, να ασχολούνται όλοι με τη μουσική του και όχι τον ίδιο.

«Μου αρέσει πολύ να περπατάω για ώρες μόνος το βράδυ στο κέντρο της Αθήνας, φορώντας ακουστικά. Να τρώω κουλουράκια το πρωί στο αμάξι, γεμίζοντάς το με άπειρο σουσάμι. Να κοιτάω το κινητό μου και να τρώω φέτες τυράκια από το ψυγείο. Μου αρέσει πολύ να χαζεύω τη θάλασσα τον χειμώνα και να πίνω ρούμι μετά τις 21:15. Μου αρέσει να κοιτάω κάθε βράδυ πότε θα πάει 21:15, γιατί είναι σαν να αλλάζει κάτι τότε. Μου αρέσει να φοράω μαύρα ρούχα και να καλύπτω ασυναίσθητα με την παλάμη τα μάτια μου. Μου αρέσει να γράφω λέξεις και μουσική γι' αυτά που νιώθω». Πιστεύει ότι δεν χρειάζεται να ξέρει περισσότερα κάποιος γι' αυτόν.

«Τι σε ενοχλεί πιο πολύ γύρω σου;» «Ο φασισμός. Επίσης, το ότι κάποιοι άνθρωποι κρίνουν τους άλλους όχι με βάση τις πράξεις τους αλλά με βάση το χρώμα τους, το πού γεννήθηκαν, τον σεξουαλικό προσανατολισμό τους και το πόσα βγάζουν. Σίγουρα με ενοχλεί αφάνταστα και η τηλεόραση, σε σημείο που μου προκαλεί έναν μικρό πανικό αν τύχει να δω».


«Όλοι ψάχνουμε τα ίδια πράγματα, μικρές στιγμές ευτυχίας. Εσύ πού μπορείς να τη βρεις;» «Καμιά φορά είναι μέσα σου. Κάπου που δεν σκέφτηκες να κοιτάξεις ποτέ, γιατί δεν σ' άρεσε αυτό που έβλεπες εκεί. Κάποιος μου είπε πρόσφατα ότι η ευτυχία είναι η ασυνείδητη αναζήτηση της δυστυχίας...».


«Τα τραγούδια σου είναι πολύ ερωτικά. Ποια είναι η σχέση σου με τον έρωτα;» «Καταστροφική. Δεν έχω καταλάβει ακόμα ακριβώς τον μηχανισμό που επεξεργάζεται μέσα μου τον έρωτα, όσο περίεργο κι αν ακούγεται. Μ' αρέσει να με κυριεύει κι ύστερα να τον πολεμάω και να με εμπνέει και να με διαλύει και να με κατακλύζει. Σαν μια διαρκής επιστροφή. Είναι μια πολύ περίεργη φάση ο έρωτας και δεν μπορώ να τον αντιμετωπίσω και τόσο ψύχραιμα. Αν μπορούσα, δεν θα ήταν έρωτας μάλλον...».

 

Παιδί Τραύμα (ft. Κίκα) - Σαν ιχθύς

Info

https://paiditrauma.bandcamp.com/releases

http://paiditrauma.gr/

Μουσική
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

10 χρόνια μετά, ακόμη μας στοιχειώνει το «Ταπεινοί Και Πεινασμένοι»

Μουσική / Το «Ταπεινοί Και Πεινασμένοι» του ΛΕΞ ακόμη μας στοιχειώνει

Πέρασαν 10 χρόνια από την κυκλοφορία του πρώτου προσωπικού δίσκου του «Τ.Κ.Π.», που δεν ήταν απλώς ένα σημείο τομής για την εγχώρια ραπ σκηνή. Ήταν κάτι που σε άρπαζε και σε προσγείωνε με το ζόρι στην καθημερινότητα.
ΚΩΣΤΑΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ
Η Bipolia δεν φοβάται να παίζει μουσική στον δρόμο

Μουσική / Η Bipolia δεν φοβάται να παίζει μουσική στον δρόμο

«Είναι σίγουρα πιο χαλαρά στην Κυψέλη, πιο γειτονιά σε σχέση με την Ερμού»: Η νεαρή μουσικός φέρνει αναζωογονητική αύρα στα ελληνικά ροκ και ποπ δεδομένα με το ντεμπούτο άλμπουμ της και τις εμφανίσεις της στους δρόμους της Αθήνας.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
«Βλάσφημο, σατανιστικό, πορνογραφικό»: Η ιστορία του θρυλικού ‘666’, του άλμπουμ που σήμανε το τέλος των Aphrodite’s Child

Μουσική / «Βλάσφημο, σατανιστικό, πορνογραφικό»: Η ιστορία του θρυλικού «666», του άλμπουμ που σήμανε το τέλος των Aphrodite’s Child

Οι εξωφρενικές ιδέες του Νταλί, τα λάγνα φωνητικά της Ειρήνης Παπά και οι διαμάχες του Βαγγέλη Παπαθανασίου με τη δισκογραφική εταιρεία ήταν μόνο μερικά από τα επεισόδια της δημιουργίας ενός μνημειώδους άλμπουμ που επανακυκλοφορεί αυτές τις μέρες σε deluxe έκδοση.
THE LIFO TEAM
«Μόλις νιώσεις σιγουριά ως γυναίκα, θα προσπαθήσουν να σε σπρώξουν προς τα κάτω»

Μουσική / «Μόλις νιώσεις σιγουριά ως γυναίκα, θα προσπαθήσουν να σε σπρώξουν προς τα κάτω»

Aφήνοντας πίσω της την προηγούμενη ζωή της ως νοσοκόμα, μετά από παρότρυνση των ασθενών της να κυνηγήσει τα όνειρά της, η παραγωγός και καλλιτέχνιδα Kelly Lee Owens μιλά για την τελευταία της δουλειά, τις σημαντικές συνεργασίες της και τη μουσική που διαμορφώνει συνειδήσεις και επηρεάζει συναισθήματα.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Η σπουδαία επανεκκίνηση της Καμεράτα ως Ορχήστρα του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών

Μουσική / Η συγκινητική επανεκκίνηση της Καμεράτας

Τέσσερα χρόνια, δύο νομοθετικές παρεμβάσεις, τρεις υπουργικές αποφάσεις και μία εκκαθάριση χρειάστηκαν ώστε να μπορέσει η Καμεράτα-Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής να κάνει restart και να επανέλθει ως Ορχήστρα του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Beyoncé εναντίον Beatles: Τα βραβεία Grammy ξεπέρασαν κάθε όριο φαιδρότητας

Μουσική / Beyoncé εναντίον Beatles: Τα βραβεία Grammy ξεπέρασαν κάθε όριο φαιδρότητας

Η υποψηφιότητα ενός ξεχασμένου και μάλλον αδιάφορου κομματιού του Τζον Λένον για το βραβείο του δίσκου της χρονιάς φαίνεται να συμπυκνώνει όλη την σύγχυση και την έλλειψη σοβαρότητας που διακρίνει τον κουρασμένο μηχανισμό κύρους των Grammy.
THE LIFO TEAM
Ο Λευτέρης Παπαδόπουλος αφηγείται τη ζωή του στη LIFO

Γεννήθηκε Σαν Σήμερα / Ο Λευτέρης Παπαδόπουλος αφηγείται τη ζωή του στη LIFO

Δημοσιογράφος, στιχουργός. Θα ήταν ευχαριστημένος αν, απ’ όλα τα τραγούδια του, έμενε στην ιστορία το τετράστιχο: «Το απομεσήμερο έμοιαζε να στέκει, σαν αμάξι γέρικο, στην ανηφοριά».
ΣΤΑΥΡΟΣ ΔΙΟΣΚΟΥΡΙΔΗΣ
Stilpon: Η επιστροφή ενός Έλληνα κοσμοπολίτη του σύγχρονου ροκ

Μουσική / Stilpon: Η επιστροφή ενός Έλληνα κοσμοπολίτη του σύγχρονου ροκ

Ο Στίλπων Νέστωρ μαζί με εκλεκτούς καλεσμένους παρουσιάζουν αυτή την Πέμπτη στην Αθήνα τη νέα του δουλειά που έχει τίτλο «The Second Cloud Commission» και αποτελεί το απόγειο μιας δημιουργικής πορείας στο σύγχρονο ροκ που διανύει τέσσερις δεκαετίες.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Το κονσέρτο που σφράγισε μια βαθιά φιλία

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Το κονσέρτο που σφράγισε μια βαθιά φιλία

Η Ματούλα Κουστένη βουτά στα άδυτα μιας βαθιάς φιλίας, αυτής των Γιόζεφ Γιόακιμ και Γιοχάνες Μπραμς, που στηρίχτηκε στην καλλιτεχνική ιδιοφυΐα και τη χημεία αυτών των δύο μουσικών, αφήνοντας ένα μοναδικό ενθύμιο, το Κοντσέρτο για Βιολί και Ορχήστρα που υπογράφει -ποιος άλλος;- o Γιοχάνες Μπραμς.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Συναυλία Μαλερ

Μουσική / Ένας έξοχος Μάλερ του Κουρεντζή στο Μέγαρο

Ο Κουρεντζής βημάτισε αργά πάνω στο λεπτό σκοινί που συνδέει το υπαρκτό και του μαγικό, του εδώ και του επέκεινα, και με αδρές κινήσεις δεν παρουσίασε απλώς το Adagietto αλλά εξήγησε στον ακροατή κάθε του συλλαβή
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΧΑΜΠΙΔΗΣ
Νταλάρας - Παπακωνσταντίνου: Οι πρώτες φωτογραφίες από την πολυαναμένομενη συνεργασία τους

Πολιτισμός / Νταλάρας - Παπακωνσταντίνου: Οι πρώτες φωτογραφίες από την πολυαναμενόμενη συνεργασία τους

Οι δύο σπουδαίοι ερμηνευτές θα συναντηθούν επί σκηνής από τις 5 Δεκεμβρίου στο Vox σε μια θεατροποιημένη παράσταση με κείμενα του Οδυσσέα Ιωάννου τα οποία θα παρουσιάζει o ίδιος έχοντας τον ρόλο του αφηγητή
LIFO NEWSROOM