ΑΝ ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΙΧΕ ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΕΙ όλους στην οικογένεια, δεν θα τολμούσα να ανεβάσω αυτήν τη συνταγή. Είναι τόσο απλή, που θυμίζει φοιτητικές καταστάσεις και gif-άκια, δηλαδή βάλε ό,τι σου βρίσκεται στο τηγάνι, κούνα το λίγο, βάλε κέτσαπ και... φά' το! Κάπως έτσι όμως δεν ανακαλύφθηκαν και κάτι σπιρτόζικες χαζοσυνταγές που τώρα μας δελεάζουν με την απλότητα αλλά και την ευρηματικότητά τους στο Διαδίκτυο;
Τέλος πάντων, μετά την πρώτη μπουκιά αρχίσαμε να ρίχνουμε κλεφτές ματιές μεταξύ μας, συνεχίσαμε με γουργουρητά αλά Ψυχούλη και χαμογελάκια ικανοποίησης και, προς το φινάλε, ο τολμηρός του σπιτικού μου (η χορτοφάγος κόρη μου) έριξε τη λυδία λίθο: αυτή η πίτ-za είναι πιο νόστιμη από την τελευταία που παραγγείλαμε απέξω!
Να εξομολογηθώ και κάτι γρήγορο, πριν εξηγήσω το όνομα του υβριδίου: λατρεύω την πίτσα. Η καλοφτιαγμένη πίτσα, με το λεπτό ζυμάρι και τη νόστιμη σάλτσα ντομάτα, τη μοτσαρέλα και τον βασιλικό (η αυθεντική μαργαρίτα δηλαδή), αυτή που μπαίνει άνοστη στον φούρνο και βγαίνει «θεά», με έχει διασκεδάσει πολλά βράδια, μετατρέποντας το βραδινό φαγητό σε fun εμπειρία «pizza-vino», με ένα ποτήρι ωραίο κρασί και καλή παρέα.
Αλλά αυτά πλέον στο ιταλικό εστιατόριο μετά τον κορωνοϊό, όχι στο σπίτι, όπου ακόμα και η πιο αγαπημένη μου πίτσα χάνει το σεξαπίλ της με το delivery, τον απαραίτητο δαίμονα του lockdown. Λίγη υπομονή, αγαπημένα μου ιταλικά εστιατόρια, θα σας έρθουμε ξανά σύντομα, σας αγαπάμε, αλλά η πίτσα σας χάνει στο delivery, sorry!
Η πίτ-za, λοιπόν, δεν έχει μια συγκεκριμένη συνταγή για δύσκολα ζυμάρια και ακριβοθώρητες σος, αλλά μερικά μυστικά επιτυχίας. Ο καθένας αυτοσχεδιάζει ανάλογα με τα γούστα του. Αυτή δεν ήταν εξάλλου η φιλοσοφία της πίτσας ανέκαθεν; Να μπει πάνω στο ζυμάρι ό,τι μας βρίσκεται και ό,τι μας αρέσει;
Πώς θα ετοιμάσεις την πίτ-za σου;
Η πίτ-za, λοιπόν, δεν έχει μια συγκεκριμένη συνταγή για δύσκολα ζυμάρια και ακριβοθώρητες σος, αλλά μερικά μυστικά επιτυχίας. Ο καθένας αυτοσχεδιάζει ανάλογα με τα γούστα του. Αυτή δεν ήταν εξάλλου η φιλοσοφία της πίτσας ανέκαθεν; Να μπει πάνω στο ζυμάρι ό,τι μας βρίσκεται και ό,τι μας αρέσει; Γιατί ποιος δεν έχει σπίτι του λίγο τυρί, μια κονσέρβα ντομάτα; Ακόμα και αυτά να μην έχετε, μπορείτε εναλλακτικά να φτιάξετε ένα φίνο ciaccino, δηλαδή σκέτη βάση πίτσας, χωρίς ντομάτα, αλλά μόνο με ελαιόλαδο και δενδρολίβανο, για να συνοδεύσει την ωραία σας σαλάτα. Προσωπικά, με ένα αρωματικό, τραγανό ciaccino και μια πράσινη ανάμεικτη σαλατάρα με μια έντονη βινεγκρέτ είμαι οk για βράδυ.
H βάση
Η πίτ-za μας έχει ως βάση μια μεγάλη αραβική πίτα. Πλάκα έχουν και οι μικρές, για να κάνετε πολλές και διαφορετικές πίτσες, ιδίως αν στο σπίτι έχετε παιδιά μικρής ηλικίας. Τα επίπεδα, λεπτά και κατά προτίμηση αντικολλητικά ταψιά συνιστώνται, αλλά δεν είναι απαραίτητα. Αν έχετε μόνο «ταλαιπωρημένα» ταψιά, μην ντρέπεστε, όλοι έχουμε, σας συνιστώ όμως να αγοράστε ένα, η συνταγή δεν είναι μόνο οικονομικότερη από την take-away πίτσα, είναι και εθιστική, θα αποσβέσετε σύντομα το έξοδο. Θυμηθείτε, δεν λαδώνουμε τα ταψιά.
Η σάλτσα
Εμείς απλώσαμε σε όλη την επιφάνεια τη σάλτσα ντομάτας που είχε περισσέψει από την προχθεσινή μακαρονάδα (και ήταν πολύ νόστιμη!). Όμως, το ίδιο σχεδόν αποτέλεσμα θα πετύχετε με ένα κονσερβάκι πελτέ αλειμμένο με πινέλο και λίγο ελαιόλαδο ραντιστά, προσθέτοντας νιφάδες από μπούκοβο, ή τσίλι, ή γλυκιά πάπρικα, ή καπνιστή πάπρικα. Μην ξεχάσετε να προσθέσετε φρεσκοτριμμένο πιπέρι και αλάτι και ίσως λίγη ρίγανη, αν χρησιμοποιήσετε πελτέ που είναι αρκετά γλυκός. Τα φύλλα βασιλικού προσθέτουν μια ωραία νότα που θυμίζει τις παλιές καλές εποχές που τρώγαμε την πίτσα μας σε ωραία ιταλικά εστιατόρια.
Το τυρί
Αν δεν έχετε προμηθευτεί την αυθεντική μοτσαρέλα σε μπαλίτσες (που θα τις κόψετε σε λεπτές φέτες) ή μοτσαρέλα σε σακουλάκια (κίτρινη και χοντροτριμμένη), μπορείτε εναλλακτικά να καλύψετε την πίτ-za σας με όποιο τριμμένο τυρί προτιμάτε. Εμείς είχαμε μια απαλή γραβιέρα από το ιδιαίτερο μπακάλικο «περί Λέσβου» (Αθηνάς 27, Αθήνα, 210 3233227), που την τρίψαμε στη χοντρή πλευρά του τρίφτη, ήταν πεντανόστιμη και έλιωσε όμορφα. Μια χούφτα τυρί για μια μεγάλη αραβική πίτα είναι η σωστή ποσότητα. Προτιμήσαμε να βάλουμε το τυρί πάνω απ' όλα τα άλλα υλικά για να λιώσει καλύτερα. Η κόρη μου έβαλε τυρί του τοστ σε φέτες (δεν θα το σχολιάσω) και ο Ψηλός γραβιέρα αλλά και κομματάκια ροκφόρ στο κέντρο, σε μικρό κυκλάκι, μέσα στο οποίο έσπασε το αυγό του (ούτε αυτό θα το σχολιάσω, είπαμε, η πίτσα είναι εντελώς προσωπική υπόθεση).
Τα toppings
Η αραβική πίτα, η βάση σου, με τον τρόπο που θα σου πω θα βγει τραγανή και ξεροψημένη, άρα εύθραυστη, οπότε δεν θέλεις να την παραφορτώσεις. Είσαι χορτοφάγος; Βάλε μανιτάρια και φρέσκο κρεμμυδάκι σοτέ ή πολύχρωμες πιπεριές. Έμεινε χωριάτικο λουκάνικο; Σότάρέ το λίγο και βάλ' το κι αυτό με ένα αυγό (ωμό, θα ψηθεί μια χαρά στον φούρνο) στο κέντρο της πίτ-za σου. Ζαμπόν, μπέικον, ροκφόρ και σολομός καπνιστός, όλα τα υποδέχεται ευχάριστα η πίτ-za.
Ουκ εν τω πολλώ το ευ στην προκειμένη περίπτωση, διάλεξε λίγα και καλά υλικά για να στολίσεις την πίτ-za σου. Επίσης, προτίμησε να βάλεις ελαφρά σοταρισμένα τα ξερά κρεμμύδια σε ροδέλες ή σε λεπτές φέτες τα φρέσκα κρεμμυδάκια, όπως και τα μανιτάρια, είναι λαχανικά που μπορεί να αφήσουν υγρασία στην πίτ-za και αυτό είναι κάτι που δεν το θέλεις. Θέλεις, αντίθετα, μια τραγανή βάση, μια νόστιμη σος και λίγα, αλλά διαλεχτά toppings. Ο καπνιστός σολομός και το ζαμπόν μπαίνει όπως είναι, αλλά τα λουκάνικα, και κατά τη γνώμη μου και το μπέικον, γίνονται πιο νόστιμα αν τα κόψεις λεπτές λωρίδες και τα περάσεις μια γρήγορη από ένα αντικολλητικό τηγάνι, πετώντας και τα περιττά λίπη. Αφού βγάλεις την πίτσα από τον φούρνο, μπορείς να προσθέσεις λίγη ψιλοκομμένη ρόκα.
Πώς θα μείνει η βάση τραγανή;
Το μυστικό είναι το καυτό ταψί πάνω στην οποία θα ψήσεις την πίτ-za και η πολύ υψηλή θερμοκρασία κατά το σύντομο ψήσιμο. Ρύθμισε, λοιπόν, τον φούρνο στη μεγαλύτερη δυνατή ένδειξη (220 βαθμούς/MAX συνήθως) στις αντιστάσεις (πάνω-κάτω), πρόσθεσε και αέρα, αν έχει η συσκευή σου, και βάλε άδεια τα ταψιά στις σχάρες του φούρνου. Θέλουμε φούρνο... turbo!
Άφησε τα άδεια ταψιά να κάψουν καλά για 5-10 λεπτά, δηλαδή όσο χρειάζεσαι να ετοιμάσεις τα toppings σου στον πάγκο της κουζίνας. Μόλις είσαι έτοιμος και έχεις σχεδιάσει την πίτ-za σου όπως σου αρέσει, θα τη μεταφέρεις προσεκτικά στο κάθε ταψί και θα τη βάλεις να ψηθεί για 5-7 λεπτά, εναλλάσσοντας τη θέση της στη μέση του ψησίματος μεταξύ του χαμηλότερου και του ψηλότερου σημείου, για να ψηθεί παντού γρήγορα, αλλά και καλά.
σχόλια