ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΑ ΛΕΓΕΤΑΙ
Όταν αλλάζουν τα γεγονότα, πρέπει να αλλάζουν και οι θεωρίες μας. Αυτή είναι μια γενική αρχή, και το πιο πρόσφατο παράδειγμα η γυναικοκτονία στα Γλυκά Νερά.
Είχε γραφεί ανοιχτά ή είχε υπονοηθεί από επαγγελματίες σε δημοσιογραφικές ιστοσελίδες και από πολίτες στα κοινωνικά μέσα ότι οι δολοφόνοι ήταν αλλοδαποί ή/και μετανάστες. Το συμπέρασμά τους ήταν άμεσο: για την έξαρση της εγκληματικότητας φταίνε οι ξένοι και η άθλια μεταναστευτική πολιτική της χώρας.
Ορισμένοι προχώρησαν περισσότερο ισχυριζόμενοι ότι, αν «ο τραγικός σύζυγος και πατέρας» οπλοφορούσε θα είχε ξαπλώσει στο πάτωμα κάποιους από τους ληστές με μερικές επιπλέον «κουμπότρυπες», και συνεπώς θα πρέπει να επιτραπεί η οπλοκατοχή και οπλοχρησία. Δεν πιστεύω ότι αυτοί θα βάλουν μυαλό, διότι το ιδεολογικό τους καρκίνωμα δεν σηκώνει θεραπεία.
Απεναντίας, ελπίζω ότι μετριοπαθείς πολίτες που παρασύρθηκαν από την υστερία των ημερών θα κάνουν μια κάποια αυτοκριτική και θα αναλογιστούν ότι ούτε τους Πουαρώ μπορούν να παριστάνουν ούτε τους δικαστές (και τώρα τους ψυχολόγους και τους ψυχαναλυτές).
Πάνω απ’ όλα, ελπίζω ότι και αυτοί θα συμμετάσχουν σε μια σοβαρή συζήτηση που θα πρέπει να ξεκινήσει για τη γυναικοκτονία στη χώρα μας. Όσοι έχουν επιφυλάξεις για το επείγον της συζήτησης, ας ρίξουν μια ματιά στο τι συμβαίνει από την Τουρκία και την Ισπανία μέχρι τη Γαλλία.
• • •
ΠΡΟΣ ΝΕΟ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟ-ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ;
Πριν από μήνες, είχα γράψει για την Λίνα Καν. Την περασμένη Τρίτη, η Γερουσία ενέκρινε με ψήφους 69-28 τον διορισμό της, ύστερα από πρόταση του Τζο Μπάιντεν, στην Ομοσπονδιακή Επιτροπή Εμπορίου.
Η καθηγήτρια στη Νομική σχολή του Κολούμπια, Λίνα Καν, το 2016 είχε δημοσιεύσει άρθρο στη Yale Law Journal με τίτλο «Amazon's Antitrust Paradox», που είχε άμεση και ευρύτατη απήχηση, και δημιούργησε ένα «κίνημα» στις ΗΠΑ, το λεγόμενο «αντιμονοπωλιακός χιπστερισμός», με αντίκτυπο σε πολύ υψηλά κλιμάκια.
Το άρθρο, πρώτον, στρέφεται εναντίον της μονοπωλιακής ισχύος των τεχνολογικών κολοσσών (Google, Facebook, Twitter κ.λπ.)· και, δεύτερον, αναζωογονεί τις παλιές αντιμονοπωλιακές παραδόσεις, που ανετράπησαν από τον Ρήγκαν και περιθωριοποιήθηκαν μέχρι τις μέρες μας.
Παράλληλα, περισσότερες από 50 οργανώσεις απέστειλαν επιστολή τη Δευτέρα στον Αμερικανό πρόεδρο με την οποία ζητούν να ορίσει υποψήφιο για την Ομοσπονδιακή Επιτροπή Επικοινωνιών, προκειμένου να αποκατασταθούν οι κανόνες για την ουδετερότητα του διαδικτύου που υποβαθμίστηκαν επί Τραμπ. Σημειωτέον, ο Μπάιντεν έχει ήδη διορίσει ως σύμβουλο στον Λευκό Οίκο τον Tim Wu, υπερασπιστή της «ουδετερότητας του διαδικτύου» (net neutrality) και επινοητή του όρου.
Όσο κι αν δείχνουν τεχνικού χαρακτήρα, οι αλλαγές αυτές μπορεί να αποδειχθούν κρίσιμης σημασίας στη διαμόρφωση του τεχνολογικο-οικονομικού περιβάλλοντος για τις επόμενες δεκαετίες.
Πηγή: The New York Times, Engadget, The Hill
• • •
ΕΝΑ ΕΠΙΚΑΙΡΟ ΣΚΙΤΣΟ
Αύριο Σάββατο, 19 Ιουνίου, θα δημοπρατηθούν στο Παρίσι 54 έργα του διάσημου Γάλλου γελοιογράφου Ζαν-Ζακ Σεμπέ από τον οίκο Artcurial.
Τα σκίτσα του καλύπτουν όλη την καριέρα του 88χρονου σκιτσογράφου, από το 1960 μέχρι σήμερα: από τις εικονογραφήσεις για το New Yorker και το Punch μέχρι εκείνες για το Paris Match και τη Figaro. Η αξία των έργων του εκτιμάται μεταξύ 10.000 και 50.000 ευρώ.
Ανάμεσά τους και ένα επίκαιρο ποδοσφαιρικό σκίτσο, λόγω του Euro που έχει κατακλύσει τις οθόνες.
• • •
ΠΕΡΙ ΠΟΙΗΣΗΣ
«Εγώ δεν είμαι κανένας λαπάς για να μ’ αρέσει η ποίηση», είχε πει πριν από δεκαετίες ο πρώην υπουργός, Σωτήρης Κούβελας. Η ποίηση δεν έπαιζε τον παραμικρό ρόλο στην προσωπική του ζωή, κι όμως τού υπονόμευσε την πολιτική του καριέρα.
Ο κ. Κούβελας δεν είχε καταλάβει ό,τι κατάλαβαν όσοι υποψήφιοι θα πάρουν καλό βαθμό στις εξετάσεις: ποτέ δεν λέμε ότι έχουμε εξοβελίσει την ποίηση από την προσωπική μας ζωή, όταν απευθυνόμαστε σε ανθρώπους που την έχουν εξοβελίσει από την προσωπική τους ζωή.
• • •
ΤΑ ΜΑΤΟΓΥΑΛΙΑ
Σύμφωνα με το The On-Line Museum and Encyclopedia of Vision Aids, τα αρχαιότερα σωζόμενα ματογυάλια ανήκαν στον Έβδομο Σογκούν, Yoshimasa Ashikaga, που βασίλευσε το διάστημα 1449 – 1473 στην Ιαπωνία. Τα χειροποίητα γυαλιά και η θήκη τους κατασκευάστηκαν από ελεφαντόδοντο.
Πάντως, τα πρώτα ματογυάλια κατασκευάστηκαν πολύ νωρίτερα στην Ιταλία, μάλλον στη Φλωρεντία, τον 13ο αιώνα.
Λέει ο υαλοτεχνίτης Νίκολας του Μοριμόντο στο «Όνομα του Ρόδου», που εκτυλίσσεται το 1327: «Άκουσα να μιλούν γι’ αυτά από τον Αδελφό Ιορδάνη που συνάντησα στην Πίζα! Είπε ότι ήταν λιγότερο από είκοσι χρόνια που είχαν εφευρεθεί. Αλλά μίλησα με αυτόν πάνω από είκοσι χρόνια πριν».
«Πιστεύω πως είχαν εφευρεθεί πολύ νωρίτερα», είπε ο Γουίλιαμ, «αλλά ήταν δύσκολο να τα κάνουν, και απαιτούσαν πολύ έμπειρους υαλοτεχνίτες. Κόστιζαν σε χρόνο και εργασία. Πριν από δέκα χρόνια ένα ζευγάρι τέτοιων γυαλιών ab oculis ad legendum πουλήθηκε έξι κορώνες της Μπολόνιας. Ο σπουδαίος δάσκαλος, Σαλβίνους του Αρμάτι, μου έδωσε ένα τέτοιο ζευγάρι, πάνω από δέκα χρόνια πριν, και τα φύλαγα με θέρμη συνεχώς, σαν να ήταν — και είναι ακόμη — μέρος του πραγματικού μου σώματος».
Από τα μέσα του 14ου αιώνα τα ματογυάλια εμφανίζονται συχνά σε πίνακες ζωγραφικής, με πιθανόν πρώτο το πορτραίτο του καρδινάλιου Ούγου της Αγίας Σερ (περ. 1200 – 1263).
• • •
Η ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ
Μοιάζει με Πικάσο, επειδή είναι του Πικάσο.
