Εσύ γιατί δεν έκανες ποτέ παιδί;

Εσύ γιατί δεν έκανες ποτέ παιδί; Facebook Twitter
0



ΑΡΚΕΤΑ ΦΡΥΔΙΑ ΑΝΑΣΗΚΩΘΗΚΑΝ επιτιμητικά εξαιτίας μιας «επίμαχης» δήλωσης της Σμαράγδας Καρύδη η οποία σε συνέντευξή της είπε ότι δεν την ενδιέφερε ποτέ ο γάμος και – κυρίως – ότι δεν έγινε ποτέ μητέρα επειδή θα γινόταν σκλάβα του παιδιού και θα άφηνε όλη της την ζωή πίσω, όπως επί λέξει είπε, «προκαλώντας αντιδράσεις». Μοιάζει φοβερό, το να προκαλεί «αντιδράσεις» στις μέρες μας μια τέτοια δήλωση, αλλά όχι αδιανόητο. Η αλήθεια είναι ότι συχνά καλείται – έμμεσα ή άμεσα – να απολογηθεί μια γυναίκα της μέσης ηλικίας για την συντριπτική αμέλειά της να γίνει κάποια στιγμή μητέρα, ασχέτως αν ήθελε και δεν γινόταν ή αν γινόταν αλλά δεν ήθελε ή οτιδήποτε άλλο. Το ερώτημα «εσύ γιατί δεν έκανες ποτέ παιδί;» περιφέρεται ακόμα επίμονο και αδιάκριτο, και ποτέ σχεδόν δεν απευθύνεται σε άνδρες. 

Είναι σα να έχουμε φτάσει σε ένα άλλο περίεργο άκρο, όπου ένας άτεκνος άνδρας μεγαλύτερης ηλικίας και ασαφούς οικογενειακής κατάστασης, είναι εκ προοιμίου ύποπτος. Είναι ο «τρελός του χωριού», δυνάμει «ανώμαλος», και τέλος πάντων καλύτερα να μην έχουν τα παιδιά πολλά-πολλά μαζί του, όποιος φυλάει τα ρούχα του έχει τα μισά.  

Το «στίγμα» υπάρχει ακόμα, τουλάχιστον όμως θέλει να πιστεύει κανείς πως έχουν εξορκιστεί οι προκαταλήψεις και τα στερεότυπα του παρελθόντος, ακόμα και του πολύ πρόσφατου, όσον αφορά στις γυναίκες που δεν έγιναν ποτέ μητέρες. Αντιθέτως, θα τολμούσε να ισχυριστεί κανείς ότι κατά ένα τρόπο τα πράγματα είναι χειρότερα στην εποχή μας για τους άντρες, όσον αφορά μια γενική αντίληψη που επικρατεί για τους άτεκνους μεσήλικους (και άνω), ειδικά όσους ζουν χωρίς μόνιμο/η σύντροφο. Το αφήγημα του ελεύθερου γεροντοπαλίκαρου και του αμετανόητου εργένη, ακόμα και με το ‘γκλάμορους’ περίβλημα του ώριμου πλεϊμπόι (με ή χωρίς την γλοιώδη βελούδινη ρόμπα του Χιου Χέφνερ), έχει ξινίσει προ πολλού, και δικαίως. Μαζί και το παραμύθι του κραταιού ανδρός που μπορεί να κάνει παιδιά ακόμα και στα εκατό, όπως ο Τσάπλιν κάποτε ή ο Μικ Τζάγκερ προσφάτως, ο οποίος έχει παιδί νεότερο από το εγγόνι του.   

Τώρα όμως είναι σα να έχουμε φτάσει σε ένα άλλο περίεργο άκρο, όπου ένας άτεκνος ή άκληρος (ή «απάντρευτος» που λένε στην Κρήτη και μοιάζει να δηλώνει κάτι πολύ πιο οριστικό και αμετάκλητο και παθολογικό από το ανύπαντρος) άνδρας μεγαλύτερης ηλικίας και ασαφούς οικογενειακής κατάστασης, είναι εκ προοιμίου ύποπτος. Είναι ο «τρελός του χωριού», δυνάμει «ανώμαλος», και τέλος πάντων καλύτερα να μην έχουν τα παιδιά πολλά-πολλά μαζί του, όποιος φυλάει τα ρούχα του έχει τα μισά.  

Μοιάζει υπερβολικό, αλλά δεν είναι και τόσο. Ένα σχετικό περιστατικό, ίσως τυχαίο, ίσως και όχι, μου περιέγραφε τις προάλλες ένας γνωστός που μένει σε μια περιοχή – ‘ημιαστική’ ας την πούμε –  της Αθήνας και έχει έναν γείτονα (γύρω στα 65), ο οποίος έχασε την γυναίκα του πρόσφατα και ζει μόνος πλέον με τα δύο σκυλιά τους. Το ζευγάρι ήταν αγαπητό και επειδή έμενε στο ισόγειο ανέβαιναν συχνά διάφορα παιδιά της γειτονιάς για να παίξουν με τα σκυλιά. Από τότε όμως που έμεινε μόνος του, φροντίζει να αποθαρρύνει τα παιδιά από το να πλησιάζουν πολύ το μπαλκόνι του, επειδή, όπως εκμυστηρεύτηκε στον φίλο μου, φοβάται μπας και σκεφτεί η γειτονιά κάτι κακό για τον «παλιόγερο με τα παιδάκια». 


 

Daily
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

The Settlers: Αίσθηση, αν όχι έκπληξη, προκαλεί το ντοκιμαντέρ του BBC για τους εποίκους του Ισραήλ

Daily / The Settlers: Αίσθηση, αν όχι έκπληξη, προκαλεί το ντοκιμαντέρ του BBC για τους εποίκους του Ισραήλ

To εξαιρετικό ντοκιμαντέρ του Louis Theroux για το «κίνημα» των Ισραηλινών εποίκων που έχουν πλέον βάλει ως στόχο την ισοπεδωμένη Γάζα, και προβλήθηκε πριν από λίγες μέρες στο BBC, βρίσκεται και στο YouTube, προς το παρόν τουλάχιστον.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
American Psycho: Τα 25 κλείνει η παρεξηγημένη μεταφορά ενός παρεξηγημένου βιβλίου

Daily / American Psycho: Τα 25 κλείνει η παρεξηγημένη μεταφορά ενός παρεξηγημένου βιβλίου

Η ταινία του 2000 που βασίστηκε στο ομώνυμο, αγρίως αμφιλεγόμενο, μυθιστόρημα του Μπρετ Ίστον Έλις, με τον Κρίστιαν Μπέιλ στον ρόλο ενός σαλεμένου γιάπη, μοιάζει από πολλές απόψεις εξαιρετικά προφητική και ανησυχητικά επίκαιρη.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Your Friends & Neighbors: Και ο πλούσιος λευκός πενηντάρης έχει ψυχή

Daily / Your Friends & Neighbors: Και ο πλούσιος λευκός πενηντάρης έχει ψυχή

Ο Τζον Χαμ υποδύεται τον επιτυχημένο επενδυτή που χάνει ξαφνικά το έδαφος κάτω από τα πόδια του σ΄αυτή την εκλεκτικά διασκεδαστική, κατά τόπους δραματική και συχνά διεισδυτική σάτιρα ηθών της πλουτοκρατικής ελίτ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Είμαστε όλοι αθώα και χαριτωμένα καρτούν κατά βάθος

Daily / Είμαστε όλοι αθώα και χαριτωμένα καρτούν κατά βάθος

Αν υπήρξε ένα ναδίρ στην μαζική χρήση του Chat GTP για τη δημιουργία εικόνων που μιμούνται την αισθητική του γιαπωνέζικου Studio Ghibli, αυτό ήταν μάλλον η «παιγνιώδης» οικειοποίηση του εργαλείου από τις ένοπλες δυνάμεις του Ισραήλ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Tο πρόβλημα με την «Εφηβεία»

Daily / Tο πρόβλημα με την «Εφηβεία»

Συμπονά κανείς όχι μόνο τους γονείς που μετά την παρακολούθηση της δραματικής μίνι σειράς του Netflix θα ψάχνουν μάταια απαντήσεις στα «ιερογλυφικά» μηνύματα που κρύβονται στα κινητά των παιδιών τους, αλλά και τα ίδια τα παιδιά.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Η αλεπού στο παζάρι κι ο «Γατόπαρδος» στο Netflix  

Daily / Η αλεπού στο παζάρι κι ο «Γατόπαρδος» στο Netflix  

Έξι δεκαετίες μετά από την κλασική ταινία του Βισκόντι, το ιταλικό έπος του Τζουζέπε Τομάζι ντι Λαμπεντούζα αναβιώνει στο Netflix, σε μια άρτια και πολυτελή σειρά έξι επεισοδίων, λουσμένη στο σικελικό φως 
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Πένθος και ανάνηψη: Ο δικός μας Σαββόπουλος

Daily / Πένθος και ανάνηψη: Ο δικός μας Σαββόπουλος

Μια εικοσαετία μετά την πρώτη έκδοση του βιβλίου, κυκλοφορεί ξανά σε αναθεωρημένη μορφή, η ενθουσιώδης, στοχαστική, λυρική μελέτη του έργου του σπουδαίου όσο και «πολωτικού» Έλληνα τραγουδοποιού από τον Δημήτρη Καράμπελα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ