Hôtel du Nord
Απελπισμένοι νεαροί εραστές, ξεπεσμένες γυναίκες, καταζητούμενοι εγκληματίες και κάθε είδους κοινωνικά αποβράσματα: αυτοί είναι οι κακόφημοι κάτοικοι του Hôtel du Nord, μιας ατμοσφαιρικής άθλιας πανσιόν στις πολυσύχναστες όχθες του Canal Saint-Martin στο Παρίσι, οι ζωές των οποίων συγκρούονται στη γλυκόπικρη ραψωδία του Marcel Carné που εμπεριέχει ρομαντισμό, προδοσία, γλέντι και βία. Με υποβλητικό σχεδιασμό παραγωγής από τον διάσημο Alexandre Trauner και ένα γλαφυρό καστ με μερικούς από τους πιο επιφανείς αστέρες του κλασικού γαλλικού κινηματογράφου -μεταξύ των οποίων η Annabella, ο Louis Jouvet και μια θεϊκή έκλυτη Arletty σε έναν από τους πιο εμβληματικούς της ρόλους- το Hotel du Nord είναι ένα κινηματογραφικό κόσμημα και ένα έξοχο παράδειγμα της περίφημης ποιητικής του Carné, που προσδίδει στις ζωές και τα δράματα της εργατικής τάξης μια συγκινητική ευγένεια.
The Criterion Collection
Το Hôtel du Nord είναι μια γαλλική ταινία του Marcel Carné, που κυκλοφόρησε το 1938 και βασίζεται στο μυθιστόρημα L'Hôtel du Nord του προλετάριου συγγραφέα Eugène Dabit, το οποίο εκδόθηκε το 1929.
Η σκηνή της ταινίας με τη διάσημη ατάκα της Arletty: "Atmosphère... atmosphère... est ce que j'ai une gueule d'atmosphère?
Η Mme Raymonde (Arletty) έμαθε ότι ο "προστάτης" της, ο κύριος Edmond (Louis Jouvet), κοιμήθηκε με άλλη γυναίκα. Ο καβγάς τους της αφήνει ένα μαυρισμένο μάτι. Εκείνη όμως επιμένει στο σχέδιο του προαγωγού να πάει στην Τουλόν και να εγκαταλείψει τον "υπόκοσμο", ενώ εκείνος το μόνο που θέλει είναι να πάει για ψάρεμα..
M. Edmond. — Ισχυρίζεσαι ακόμη ότι έχω τσιμπιθεί με την Renée ?
Mme Raymonde. — 'Οχι!
M. Edmond. — 'Οχι ναι ή όχι;
Mme Raymonde. — 'Οχι, όχι! Μα κοίτα να δεις! Δεν βλέπω πια από το αριστερό μάτι, νομίζω πως είμαι μονόχειρας!
M. Edmond. — Είσαι έτοιμη, ναι;
Mme Raymonde. — Ναι!
M. Edmond. — Ναι ναι ή όχι;
Mme Raymonde. — Ναι μπα σε καλό σου ! 'Εχε χάρη που είναι Κυριακή, αλλιώς...
M. Edmond. — Μπορώ και μόνος μου να πάω στο La Varenne…
Mme Raymonde. — Πολλά σκέρτσα κάνεις όταν πας για ψάρεμα! 'Εγω πηγαίνω για κυνήγι κάθε βράδυ και δεν το καυχιέμαι! Να πρέπει να πάμε πρώτα στο La Varenne όταν δεν έχουμε δικαίωμα να την κάνουμε για την Toulon… Γιατί δεν φεύγουμε για την Τουλόν; Επιμένεις να κάθεσαι εδώ! 'Εχεις κολλήσει! Θα έχουμε άσχημα ξεμπερδέματα...
M. Edmond. — Και λοιπόν;
Mme Raymonde. — Ο, δεν ήσουν πάντα τόσο μοιρολατρώδης...
M. Edmond. — Μοιρολάτρης!
Mme Raymonde. — 'Οπως θέλεις! Το ίδιο κάνει… Γιατί αυτό το μίσος; Δεν είμαστε ευτυχισμένοι εμείς οι δύο;
M. Edmond. — 'Οχι!
Mme Raymonde. — Είσαι σίγουρος;
M. Edmond. — Ναι!
Mme Raymonde. — Δεν σ' αρέσει η ζωή μας;
M. Edmond. — Εσένα σ' αρέσει η ζωή μας;
Mme Raymonde. — Πρέπει, την έχω συνηθίσει. Αν εξαιρέσεις τα μαυρισμένα μάτια, είσαι αρκετά ομορφάνδρας· τσακωνόμαστε χάμω, αλλά στο κρεβάτι ξηγιόμαστε· και πάνω στο μαξιλάρι καταλαβαινόμαστε... Τότε;
M. Edmond. — Τότε, τίποτα. Βαρέθηκα, το πιάνεις; Ασφυκτιώ! Το πιάνεις; Ασφυκτιώ!
Mme Raymonde. — Μα στην Τουλόν υπάρχει αέρας αφού είναι η θάλασσα! Θα αναπνεύσεις καλύτερα!
M. Edmond. — Παντού όπου και να πάμε θα βρωμάει σαπίλα!
Mme Raymonde. — Ας πάμε στο εξωτερικό, στις αποικίες!
M. Edmond. — Με σένα μαζί;
Mme Raymonde. — Εννοείται!
M. Edmond. — Ε, τότε, θα είναι παντού το ίδιο: έχω ανάγκη να αλλάξω ατμόσφαιρα! Και η ατμόσφαιρά μου είσαι συ!
Mme Raymonde. — Πρώτη φορά με αποκαλούν ατμόσφαιρα! Αν εγώ είμαι μία ατμόσφαιρα, είσαι κι εσύ καλό κουμάσι! Ο λα λα... οι τύποι του υποκόσμου που είναι και δεν είναι και που κοκορεύονται γι' αυτό που υπήρξαν, θα έπρεπε να τους σχολάμε! Ατμόσφαιρα;! Ατμόσφαιρα;! 'Εχω φάτσα ατμόσφαιρας;! Αφού είναι έτσι, πήγαινε μόνος σου στο La Varenne, καλό ψάρεμα και καλή ατμόσφαιρα!
