Ο ηθοποιός Θάνος Σαμαράς γράφει για τον Νίκο Παναγιωτόπουλο

Facebook Twitter

Ο θάνατος του Έλληνα auteur Νίκου Παναγιωτόπουλου έσκασε σαν κεραυνός εν αιθρία. Τόσο δημιουργικός καλλιτέχνης, τόσο μέσα στην εποχή του... Εμένα αγαπημένη μου ταινία δεν ήταν οι «Τεμπέληδες της εύφορης κοιλάδας» ούτε τα «Χρώματα της Ίριδος». Ήταν το «Delivery» που είχα δει σε Α' προβολή στο Φεστιβάλ απάνω, πριν από μία δεκαετία. Ένα καφκικού τύπου δράμα με σουρεαλιστικές πινελιές, με την ωραιότατη μουσική του Σταμάτη Κραουνάκη, με τις εξαιρετικές ερμηνείες του Θάνου Σαμαρά και της Αλεξίας Καλτσίκη, καθώς και με εκείνη τη μαύρη καταγραφή μιας Αθήνας βρώμικης, άσπλαχνης, καταραμένης, απάνθρωπης.Ευχαριστώ τον ηθοποιό Θάνο Σαμαρά για την άμεση ανταπόκρισή του να μοιραστεί μνήμες από τη συνεργασία του με τον Νίκο Παναγιωτόπουλο, αποκλειστικά για το LIFO.gr. 

—Αντώνης Μποσκοϊτης

Ο Νίκος ήταν (είναι) ένας Έλληνας σκηνοθέτης όπως κανένας άλλος, με τον ενθουσιασμό, την ενέργεια και το πείσμα παιδιού. Ο Μισέλ Φάις με είχε προτείνει στον Νίκο, καθώς μόλις είχαμε τελειώσει με την Αλεξία το «Καθαροί, πια». Πήγα στο σπίτι του, με κέρασε η Μαριάννα τσάι και μπισκότα, έπαιξα με τον Πουφ, τον αγαπημένο του άσπρο γάτο, με κάθισε απέναντί του και μου διάβασε όλο το σενάριο μονοκοπανιά και στο τέλος, από την ένταση της επίμονης, ανιχνευτικής ματιάς του πάνω μου, και ακούγοντας ότι ο χαρακτήρας της ταινίας απογειωνόταν με τον θάνατό του και έφευγε στον ουρανό, έμπηξα τα κλάματα. Μου ανακοίνωσε πως είμαι εξωγήινος και μου έδωσε τον ρόλο την ίδια μέρα. Έφυγα από το σπίτι του μαγεμένος, τρεκλίζοντας.

Όλοι αισθανόμασταν πως κάναμε μια πολύ ιδιαίτερη ταινία, καθώς νυχτοπερπατούσαμε μια μυστική Αθήνα. Όλα μου ήταν άγνωστα, είχα κάνει μόνο μια-δυο ταινίες πριν από το «Delivery» και βυθίστηκα σ' αυτό τον περίεργο κόσμο που κατασκεύαζε με κάθε λεπτομέρεια. Όλα περνούσαν από αυτόν, είχε τη μανιώδη ανάγκη να επιλέξει το κάθε στοιχείο του παζλ.Πριν από λίγο καιρό μού έστειλε μήνυμα στη Νέα Υόρκη για να κάνουμε μια νέα ταινία, με έναν διπλό ρόλο. Και πάλι, ήταν ένα σενάριο που με έστειλε στο Διάστημα. Κυριολεκτικά, βάσει σεναρίου. Τολμηρό, απίστευτο, θρασύ προς τη γενικότερη εγκράτεια και τον φόβο. Τελείως Νίκος. Βρέθηκα πάλι στο σπίτι του, με το σαγόνι μου στο πάτωμα, ακούγοντας τις ιδέες του για την ταινία, ανοίξαμε βιβλία και αρχίσαμε να φτιάχνουμε τον χαρακτήρα.

Δεν προλάβαμε να την κάνουμε τώρα, αλλά θα την κάνουμε κάποια άλλη στιγμή.

Θάνος Σαμαράς, Αθήνα, 12 Ιανουαρίου 2016