Καλοκαίρι στη Μήλο: Βράχια-μισοφέγγαρα και γλυκό κουφέτο

Καλοκαίρι στη Μήλο: Βράχια-μισοφέγγαρα και γλυκό κουφέτο Facebook Twitter
Το σεληνιακό τοπίο των λευκών βράχων του Σαρακήνικου. Φωτο: Georgina Staikou / SOOC
2

Δύο είναι οι επικρατέστερες φήμες για το νησί της Αφροδίτης. Από τη μια «ζευγαρονήσι» – και ως θετικό και ως αρνητικό. Ρομαντικό, πανέμορφο (όχι που είμαι από κει, αλλά, ναι), με τις ωραιότερες παραλίες της Ελλάδας.


Σίγουρα θα ακούσετε και αλλού τα «best of»: το σεληνιακό τοπίο των λευκών βράχων του Σαρακήνικου που φιγουράρει στα μισά καλοκαιρινά βιντεοκλίπ, τα ηφαιστειογενή πετρώματα της Φυριπλάκας, το απροσπέλαστο από ξηράς Κλέφτικο. Μη φοβηθείτε τα καραβάκια για τον γύρο του νησιού: προφανή ναι, αλλά η μόνη λύση για τις δύσβατες, can't-miss παραλίες. Το Κλίμα φημίζεται για τα πολύχρωμα γραφικά «σύρματα» (αποθήκες+σπιτάκια για τις βάρκες), αλλά η δική μου καρδιά ανήκει for ever σ' αυτά του Φυροποτάμου, που είναι ένας παραλιακός οικισμός κλεισμένος σε κόλπο ανάμεσα σε βουνά, μ' ένα ξωκλήσι με τις πιο γκραν-γκινιόλ αιματοβαμμένες αγιογραφίες, έργο της Ουκρανής εικαστικού Χριστίνας Κατράκη. Για ερημικές καταστάσεις, σκαρφαλώστε πέρα απ' τα απόκρημνα βράχια στο Παλιοχώρι ή αναζητήστε τις απόμερες Τριάδες για να ζήσετε το δικό σας Blue Lagoon. Για ακόμα πιο ιδιαίτερες εξερευνήσεις, στις Θειάφες θα βρείτε Ιnstagram υλικό για μήνες στα εγκαταλελειμμένα θειωρυχεία, στην Αλογόμαντρα θα παραλιαστείτε σε σπηλιά κάτω από τη σκιά του βράχου-μισοφέγγαρο και στον Παπάφραγκα θα κατέβετε τα στενά σκαλάκια για μια φλοίδα παραλίας ανάμεσα σε πανύψηλες συμπληγάδες!

Καλοκαίρι στη Μήλο: Βράχια-μισοφέγγαρα και γλυκό κουφέτο Facebook Twitter
Αλογόμαντρα. Φωτο: Georgina Staikou / SOOC


Μη σας φάει η αρμύρα όμως. Ντουσαριστείτε και σκαρφαλώστε στο Κάστρο για το ηλιοβασίλεμα –κάτι εκατοντάδες σκαλιά είναι μόλις από τα γραφικά σοκάκια της Πλάκας– ή κατεβείτε προς το Αρχαίο Θέατρο. Στον δρόμο έχετε τα μάτια σας ανοιχτά για Πόκεμον και τη γωνίτσα όπου ανακαλύφθηκε το άγαλμα της Αφροδίτης της Ντι Μάιλο. Για πιο σπάνια instamoments, οι Πλάκες έχουν in-scale ρέπλικες των Σταυρών του Γολγοθά (για reasons), και για πιο κουλτούρα, τα υπόγεια καταφύγια-σήραγγες του Β' Παγκοσμίου λειτουργούν πλέον ως πειραματικά installation spaces στο «Refuge Project».


Αν βράζει το αίμα σου, βέβαια, και θες να παρτάρεις... τράβα Μύκονο. Το καλύτερο που σου 'χω είναι τα ρομαντικά μπαράκια (Άκρη, Μικρό Καφέ) στην μπαλκονοπερατζάδα του Αδάμαντα με θέα στο λιμάνι, η Ουτοπία στην Πλάκα ή το παραλιακό Deep Blue στο Παλιοχώρι. Λες από τη βαρεμάρα να βγήκε η δεύτερη φήμη της Μήλου ως το νησί όπου «πάνε όλοι να χωρίσουν»; Βλακείες! Τα άλλα νησιά τις βγάζουν αυτές τις βρόμες.


Και να χώρισαν τίποτα γνωστοί σας, δεν ήξεραν προφανώς να ζήσουν τη ρομαντζίλα τους.Στις μεγάλες ανάγκες, υπάρχει πάντα το αλκοόλ στις ερημικές παραλίες (κλείσιμο ματιού) και το φαγητό. Το πολύ καλό και πολύ, πολύ φαγητό. Δεν είναι άδικες οι ουρές ως τον δρόμο στο #1 «Ω! Χαμός» με την παιχνιδιάρικη διακόσμηση – κάθε σπιθαμή τοίχου και καρέκλας γραμμένη με αποφθέγματα. Δοκιμάστε «σκορδολάζανα» στης Εργίνας (ανακατεύεις μόνος σου πελτέ με σκορδαλιά, σεφ), κεραμιδόπιτα στα Γλαρονήσια, κριθαρώτο σουπιάς στο Ενάλιον και τόνο tataki στον Γιαλό.


Αν ζεις, όπως κι εγώ, για το επιδόρπιο, το νησί θα σε φτιάξει πατροπαράδοτα. Πιταράκια θα βρεις παντού, αλλά αξίζει να ψάξεις παραπάνω γι' αυτά με την trademark γλυκιά κρεμώδη μυζήθρα. Το Γλυκό Κουφέτο του νησιού (από κολοκύθι και αμύγδαλα) το λένε και γαμόγλυκο γιατί σερβίρεται στους γάμους, αλλά εγώ το κοτσάρω εναλλακτικά στο τσιζκέικ μου. Για καρπουζόπιτα, γλυκιά και λαδερή, μην την πατήσεις με τις λεπτές μισοριξιές των τουριστικών. Ψάξε την αυθεντική, χοντρή και πρόστυχη με 2-3 εκατοστά πάχος στους φούρνους των πάνω χωριών. Πέρνα μια βόλτα από την Αγγελική για ευρηματικές γεύσεις παγωτό, στην Κιβωτό των Γεύσεων για πορτοκαλόπιτα και, όπως φεύγεις από το λιμάνι, δοκίμασε στου Ράπτη τα καλύτερα εκλέρ και κοκάκια του κόσμου όλου (σου μιλάει ο world expert). Πάρε και μια κούτα για Αθήνα. Όχι ότι θα επιζήσει ως εκεί, μόνο οι αναμνήσεις –και τα κιλά των διακοπών– θα αντέξουν.

Καλοκαίρι στη Μήλο: Βράχια-μισοφέγγαρα και γλυκό κουφέτο Facebook Twitter
Δεν είναι άδικες οι ουρές ως τον δρόμο στο #1 «Ω! Χαμός»...
Ταξίδια
2

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οικοτοπία: Η νέα πρωτοβουλία αναβίωσης του Καλοχωρίου στην Ήπειρο δείχνει τον δρόμο για την αναζωογόνηση και άλλων ορεινών χωριών σε όλη την Ελλάδα

Γειτονιές της Ελλάδας / «Θα βάλουμε τα δυνατά μας να αναζωογονήσουμε το Καλοχώρι»

Με ένα συνεργατικό καφενείο και με οργανικά μποστάνια, αναβαθμίζοντας μονοπάτια και ανακαινίζοντας πέτρινες κατοικίες, μια μικρή ομάδα φιλοδοξεί να ξαναζωντανέψει το καταπράσινο χωριό της Ηπείρου.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
«Αν σταθείς ήσυχος στο δάσος, θ' ακούσεις τους ψιθύρους των δέντρων»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Αν σταθείς ήσυχος στο δάσος, θ' ακούσεις τους ψιθύρους των δέντρων»

Έπειτα από μια ανάβαση στο φαράγγι του Ανθοχωρίου, ο Χρήστος Αθανασιάδης ανακάλυψε το ησυχαστήριό του, ένα πετρόχτιστο κονάκι χωρίς ρεύμα, και άφησε πίσω του την Αθήνα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
«Εφόσον ντρέπεσαι να μας πεις από ποιο χωριό είσαι, φρόντισε να μάθουμε το χωριό σου μέσα από την τέχνη σου, για να έρθουμε κιόλας»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Εφόσον ντρέπεσαι να μας πεις από ποιο χωριό είσαι, φρόντισε να το μάθουμε μέσα από την τέχνη σου»

Δύο 26χρονοι επέστρεψαν στον τόπο καταγωγής τους, το Φανάρι Καρδίτσας, και του έδωσαν νέα ζωή μέσα από το καλλιτεχνικό φεστιβάλ Nowstalgism.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Ο Νικόλας και η Ευσεβία ευχήθηκαν πριν από 11 χρόνια να αφήσουν την Αθήνα για τη Δημητσάνα και η μοίρα τούς έκανε το χατίρι

Γειτονιές της Ελλάδας / «Στη Δημητσάνα βρήκαμε μια οικογένεια που πραγματικά νοιάζεται»

Η επαγγελματική υποβάθμιση του Νικόλα έγινε η αρχή για μια νέα, καλύτερη ζωή με την Ευσεβία. Αφήνοντας πίσω τα ακατόρθωτα deadlines, τώρα ανοίγουν το παράθυρό τους κάθε πρωί και βλέπουν ένα ελατόδασος.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Αργυρό Πηγάδι

Γειτονιές της Ελλάδας / «Καθημερινά χαιρετώ τον ήλιο που ξεπροβάλλει μέσα από τις κορυφές των βουνών»

Ο Βασίλης Κωνσταντινίδης επέστρεψε στο Αργυρό Πηγάδι Αιτωλοακαρνανίας έπειτα από είκοσι επτά χρόνια στην Αθήνα και πλέον ηγείται του καφενείου και του ξενώνα του χωριού.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Τι πιο ωραίο από τα ξενοδοχεία;

Αύριο φεύγω / Τι πιο ωραίο από τα ξενοδοχεία;

Ακούω τον χτύπο στην πόρτα. Μυρίζω το oud και το σανταλόξυλο πριν καν ανοίξω. Δεν είναι ένα νέο κορίτσι, ούτε μια κουρασμένη γυναίκα. Είναι ο Ahmed. Μοσχοβολιστός, χαμογελαστός με μια βαλίτσα λες και ήρθε να περάσουμε μαζί το διήμερο.
ΚΛΕΛΙΑ ΛΟΝΤΟΥ
Στις Ροβιές κάθε μέρα τελειώνει με ένα υπέροχο ηλιοβασίλεμα

Γειτονιές της Ελλάδας / Στις Ροβιές κάθε μέρα τελειώνει με ένα υπέροχο ηλιοβασίλεμα

Ο Άκης Φράγκος κατάφερε να κάνει το πάθος του επάγγελμα και να ζει από τις καταδύσεις, έχοντας γεννηθεί, μεγαλώσει και συνεχίζοντας να μένει στο ίδιο χωριό της Βόρειας Εύβοιας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Η Ρούλα Αντωνίου άφησε τις πόλεις για την Καλλονή, ένα μικρό χωριό στα Τζουμέρκα, εκεί που η ψυχή ανασαίνει ελεύθερα.

Γειτονιές της Ελλάδας / «Στα Τζουμέρκα η ψυχή ανασαίνει ελεύθερα»

Μέλος μιας κοινωνικής συνεταιριστικής επιχείρησης που δραστηριοποιείται στη φιλοξενία, την εστίαση, τη μελισσοκομία και την αγροτική παραγωγή, η Ρούλα Αντωνίου υποστηρίζει πως η ζωή στο χωριό μπορεί να είναι εξίσου γεμάτη, όπως και στην πόλη, αλλά με περισσότερο νόημα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Στο Μπουράνο μασουλώντας μπουσολάι

Nothing Days / Δαντέλες, μπισκότα, ανεξέλεγκτος τουρισμός: Μια βόλτα στο πολύχρωμο Μπουράνο

Το νησί της Βενετίας, που κάποτε ήταν ένα ψαροχώρι και κέντρο της τοπικής δαντελοποιίας, βρίσκεται στο έλεος του υπερτουρισμού, κινδυνεύοντας να χάσει τον χαρακτήρα και τους κατοίκους του.  
M. HULOT

σχόλια

2 σχόλια