Tο διευρυμένο κινηματογραφικό σύμπαν της DC ξεκινά το ταξίδι του στις οθόνες μας με πρωταγωνιστές για τους οποίους μάλλον θα ντρέπονταν οι κλασικοί ήρωες της εταιρείας, ο Batman και ο Superman. Η «Ομάδα Αυτοκτονίας», ένα σύνολο από αντι-ήρωες που άθελά τους θα δουλέψουν για την αμερικανική κυβέρνηση με πιθανό αντάλλαγμα την ελευθερία τους, σε οποιαδήποτε άλλη ταινία μάλλον θα έπαιζαν τον ρόλο του κακού. Εδώ όμως είναι αναγκαίοι και μετατρέπουν τις τάσεις τους για ανυπακοή και καταστροφή σε ηρωισμό.
Δεν είναι η πρώτη φορά που έχουμε δει τέτοιες ιστορίες στο σινεμά, με αποτέλεσμα να υπάρχουν συνδέσεις με σπουδαία φιλμ του παρελθόντος, κάτι που προσπάθησε να κάνει ο σκηνοθέτης Ντέβιντ Άγιερ, μη θέλοντας να μείνει κολλημένος μόνο σε κόμικ αναφορές. Πέρα από κάποια αναμενόμενα κλεισίματα του ματιού στις ταινίες της DC (το «Batman v Superman» και το επερχόμενο «Justice League»), οι 5 παρακάτω ταινίες φαίνεται πως τον επηρέασαν, η καθεμιά με τον τρόπο της.
Και οι 12 ήταν καθάρματα (1967)
Δεν το λέμε εμείς, το υποστήριζε για καιρό ο σκηνοθέτης της ταινίας. Στα γυρίσματα μιλούσε συχνά για εκδοχή της κλασικής ταινίας του Όλντριτζ στον κόσμο των κόμικς, καθώς στις περισσότερες συνεντεύξεις τη χρησιμοποιούσε ως παράδειγμα για να περιγράψει το έργο του – και δεν έχει άδικο. Το concept είναι παρόμοιο (βαρυποινίτες επιστρατεύονται ως μια επιλογή ρίσκου για το εθνικό συμφέρον) και οι τοποθεσίες εξίσου αφιλόξενες, από τα πεδία μάχης του Β' Παγκοσμίου Πολέμου ως το δυστοπικό Γκόθαμ.
Απόδραση από τη Νέα Υόρκη (1981)
Η μεγάλη ταινία του Κάρπεντερ έχει ακόμη περισσότερες ομοιότητες με την «Ομάδα Αυτοκτονίας». Τοποθετείται στο μέλλον, αναφέρει τη Νέα Υόρκη ως Γκόθαμ και φυσικά έχει τον σεναριακό κορμό. Ο Κερτ Ράσελ εκεί πρέπει να σώσει τον Αμερικανό Πρόεδρο που παγιδεύεται από τους φυλακισμένους (η πόλη είναι πλέον μια τεράστια φυλακή υψίστης ασφαλείας), όντας και ο ίδιος ένας από αυτούς, σε ένα κινηματογραφικό σύμπαν όπου δεν υπάρχει ξεκάθαρος «καλός».
Pink Floyd The Wall (1982)
Εδώ προφανώς δεν υπάρχουν σεναριακές συνδέσεις, αλλά μια συγκεκριμένη σκηνή – ο Άγιερ αναφέρθηκε συχνά σε αυτή. Παρά το θέμα με τη μειωμένη συμμετοχή του Joker, μέσα στην ταινία υπάρχουν αξιομνημόνευτες στιγμές που εξερευνούν τον διαταραγμένο κόσμο του ήρωα. Σε μία από αυτές βρίσκεται ξαπλωμένος ανάσκελα σε χώρο που φαίνεται να είναι άδειος, όταν η κίνηση της κάμερας αποκαλύπτει μια σειρά από μαχαίρια και άλλα κοφτερά αντικείμενα, τοποθετημένα με φροντίδα και ακρίβεια, σαν να είναι η μοναδική του συντροφιά. Η σκηνή που ενέπνευσε τον Άγιερ υπάρχει στο «The Wall», όπου ο Pink βρίσκεται μόνος στο δωμάτιο του ξενοδοχείου του και το άνοιγμα του πλάνου δείχνει μια σειρά αντικειμένων που σχετίζονται με τον ίδιο και υποδεικνύουν την ψυχολογική του κατάσταση.
Απόδραση στον αέρα (1997)
Δεν είναι η αναφορά στις φυλακές, ούτε ακόμη πως ένας φυλακισμένος θα ψάξει να βρει συμμάχους μέσα στην αμερικανική κυβέρνηση για να σώσει πρώτα το τομάρι του και μετά τη χώρα. Είναι κάτι ουσιαστικότερο που έχει να κάνει με την όλη προσέγγιση του Άγιερ στην ταινία, που τη διαφοροποιεί κάπως από τις υπόλοιπες ταινίες με υπερήρωες της εποχής και τη στέλνει περίπου 20 χρόνια πίσω, καθώς στις περισσότερες στιγμές της υπάρχει η αύρα μιας καλογυρισμένης '90s περιπέτειας – και δεν ήταν λίγες αυτές τότε. Η διάσημη, στην εποχή της, ταινία του Σάιμον Γουέστ διαθέτει μάλιστα και αρκετούς extravagant χαρακτήρες που ταιριάζουν με την τρέλα των αντίστοιχων της «Ομάδας Αυτοκτονίας», κάνοντας τις φαινομενικά αταίριαστες 2 ταινίες μέχρι και συγγενικές, πιθανόν και ένα ιδιαίτερο double-bill για μια βραδιά.
Οι φύλακες του Γαλαξία (2014)
Ο Άγιερ δεν έκρυψε την απέχθειά του για τον τρόπο, με τον οποίο διαχειρίζεται η Marvel το κινηματογραφικό της σύμπαν. Προσπάθησε να κάνει κάτι εντελώς διαφορετικό στην ταινία του, παίρνοντας το ρίσκο να αντιμετωπίσει το τείχος των κριτικών που τα τελευταία χρόνια συμπορεύονται με τις συνήθως άχρωμες ταινίες της Marvel. Και δεν είναι τυχαίο που αν η «Ομάδα Αυτοκτονίας» μοιάζει με μια ταινία της αντίπαλης εταιρείας, είναι με την πιο «κουφή» της. Η απροσάρμοστη ομάδα του γέμισε τις αίθουσες το καλοκαίρι του 2014 έχει πολλά κοινά με τους βαρυποινίτες της DC, η αφηγηματική δομή που παίρνει ήρωες εχθρικούς μεταξύ τους μέχρι που καταλήγουν φίλοι, ακόμη και μεμονωμένοι χαρακτήρες που έχουν παρόμοιο ρόλο στις ταινίες – ο Killer Croc, για παράδειγμα, ταιριάζει κάπως με τον Groot.
Η «Ομάδα Αυτοκτονίας» κυκλοφορεί στους κινηματογράφους στις 25 Αυγούστου από την Tanweer.