Χίος: Παράδοση, ωραίοι άνθρωποι και παραλίες με κρυστάλλινα νερά

Χίος: Παράδοση, ωραίοι άνθρωποι και παραλίες με κρυστάλλινα νερά Facebook Twitter
3

Το πέμπτο μεγαλύτερο ελληνικό νησί φημίζεται όχι μόνο για τη μακραίωνη ιστορία του, τη μεγάλη ναυτική παράδοση, τα αξιόλογα μνημεία –αρχαιοελληνικά, μεσαιωνικά αλλά και νεότερα–, τα θαυμάσια τοπικά προϊόντα, με κορυφαίο, εννοείται, τη μαστίχα, αλλά και για τους διατηρητέους μεσαιωνικούς παραδοσιακούς οικισμούς, τις φυσικές ομορφιές και τις πολλές υπέροχες παραλίες με τα κρυστάλλινα νερά, άλλες απέραντες και τουριστικά αξιοποιημένες, άλλες πιο απόμερες, προσφερόμενες για ελεύθερο κάμπινγκ και γυμνισμό. Γενέτειρα, μεταξύ άλλων, των Μίκη Θεοδωράκη, Ανδρέα Παπανδρέου, Γιάγκου Πεσμαζόγλου, Πέτρου Μολυβιάτη, Γιάννη Χρήστου, Δήμου Αβδελιώδη, Γιάννη Μακριδάκη αλλά και του Ομήρου κατά μία εκδοχή, έχει επίσης να επιδείξει πλούσια πνευματική παράδοση, όπως και εμπορικό «δαιμόνιο». Η έκρηξη του προσφυγικού/μεταναστευτικού και οι δύο μεγάλες πυρκαγιές των τελευταίων χρόνων αναστάτωσαν το νησί, επηρεάζοντας αρνητικά και τον τουρισμό. Όμως ο επισκέπτης κάθε άλλο παρά θα απογοητευτεί: οι χιώτικες ομορφιές και γεύσεις είναι πάντα εκεί, ο «βηματοδότης» του, το ύψους 1.297 μ. Πελινναίο Όρος, εξακολουθεί να στέκει αγέρωχο, οι θάλασσές του παραμένουν υπέροχες. Ο τόπος αργά, αλλά σταθερά, ξαναπαίρνει τα πάνω του και πραγματικά το τελευταίο που θα σε «χαλάσει» εκεί –μπορεί, αντίθετα, να γονιμοποιήσει προβληματισμούς, όπως συνέβη με τους πολλούς ντόπιους που στάθηκαν αλληλέγγυοι– είναι οι πρόσφυγες στα δύο κέντρα υποδοχής στην πρωτεύουσα. Το πεδίο εξερεύνησης είναι ευρύ, το κόστος διαμονής, διατροφής, μετακίνησης κ.λπ. είναι απροσδόκητα ελκυστικό, οι Χιώτες γενικά άνθρωποι άνετοι και φιλόξενοι, ενώ εύκολα αποφεύγεις, αν θες, την πολυκοσμία ακόμα και Δεκαπενταύγουστο. Πάμε λοιπόν!


Φτάνοντας ακτοπλοϊκώς ή αεροπορικώς στη Χώρα, χαζεύεις τα πολλά της αρχοντικά νεοκλασικά, σουλατσάρεις στην προκυμαία, στο κάστρο, στη Σούδα και στην Απλωταριά, επισκέπτεσαι την ιστορική Βιβλιοθήκη του Κοραή, το τέμενος Μετζιτιέ που σήμερα στεγάζει το Βυζαντινό Μουσείο, τη Μητρόπολη, τις οθωμανικές κρήνες, το Αρχαιολογικό Μουσείο και, φυσικά, το Mastihashop. Καφέ και λουκουμάδες στο Άχνη και Κανέλλα, ελληνικές γεύσεις αξιώσεων στον Χότζα, στο Βυζάντιο (κέντρο) και στον Γιώργο με την πανοραμική θέα στην Ευρετή, θαλάσσια σπορ στον ΝΟΧ, καταδύσεις στον Καρφά. Ψαρομεζέδες και ούζα στην Ιχθυόσκαλα, βιολογικά προϊόντα στο Μέσα Κει, σούπερ χυμοί και τσάγια στο Blender (Κτήμα Χωρέμη). Ελληνικά παίζουν στου Μπάμπη στο λιμάνι, ροκιές στο Kubrick, βραβευμένα κοκτέιλ στο Oz, καφές ή ποτό στο Sueno. Επισκέψου το ακόμη εντυπωσιακό, παρ' ότι ημιερειπωμένο Λεπροκομείο, το αρχαιότερο στην Ευρώπη, κολύμπα στον όρμο του Λω, στον Αφανή Ναύτη, στο Τάγμα και στη Δασκαλόπετρα.

Χίος: Παράδοση, ωραίοι άνθρωποι και παραλίες με κρυστάλλινα νερά Facebook Twitter
Τα φημισμένα Μαύρα Βόλια


Κατευθυνόμενος νότια προς τον κάμπο βρίσκεις τα θρυλικά Μαστιχοχώρια (Πυργί, Μεστά, Θυμιανά, Καλαμωτή, Βουνό, Καλλιμασιά, Νένητα, Όλυμποι, όπου και το ονομαστό σπήλαιο κ.λπ., όλα με μεγάλο αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον), καθώς και οργανωμένες παραλίες αξιώσεων, όπως ο Καρφάς, η Αγία Φωτιά, ο Μέγας Λημνιώνας, η Αποθήκα, τα φημισμένα Μαύρα Βόλια και τα Βρουλίδια στο Εμποριό. Για πιο απόμερα, κινείσαι σε Σαλάγωνα, Αυλωνιά, Αγία Δύναμη και Κάτω Φανά. Φαγητό στον Σπύρο, στον Αμέθυστο (Όλυμποι), στο Iris (Μεστά) ή στον Πάσα στη Λαγκάδα, για ψάρι στους Καταρράκτες, για καφέ στη Maona, για σπιτικό παγωτό στο Μοναστηριακό (Μεστά). Συνεχίζοντας προς Βορρά από τα δυτικά παράλια, απαντάς μια σειρά πανέμορφες και σχετικά παρθένες αμμουδιές (Δίδυμα, Αγία Ειρήνη, Λιθί, Τραχήλι, Ελίντα, Τηγάνι, Μετόχι), με κορυφαία τον Μάναγρο και όλη την ακτογραμμή ως την Αγία Μαρκέλλα, πολιούχο του νησιού και τόπο διεξαγωγής του σπουδαιότερου χιώτικου πανηγυριού (22/7).

Στην πανέμορφη Βολισσό με το βυζαντινό κάστρο μπορείς να ξεναγηθείς δωρεάν από τον δήμο σε όλη τη βόρεια Χίο, να παρακολουθήσεις μαθήματα ιστιοπλοΐας στον Αθλητικό Σύλλογο Αμανής (11/7-10/9, συνδιοργάνωση με τον ΝΟΧ και τον δραστήριο τοπικό πολιτιστικό σύλλογο), καθώς και σεμινάρια λογοτεχνίας, φυσικής καλλιέργειας και ζωής στο αγρόκτημα του Γιάννη Μακριδάκη. Ουζομεζέδες στον Αγραφιώτη, κρέατα στη Φάμπρικα, παραδοσιακή κουζίνα στον Πυθώνα, κοκτέιλ στο Μαύρο Πρόβατο. Παραλιακά, βρίσκεις το Barouzo με τις «πειραγμένες» γεύσεις και τον τηγανητό αστακό στα Λιμνιά, το Juji lounge, το beach bar στα Λευκάθια, και θαυμάσιες ψαροταβέρνες στην παραλία Λήμνος και στη Λαγκάδα. Συνεχίζεις την εξερεύνηση στο Άγιο Γάλας, όπου υπάρχει σπήλαιο και πολυχώρος εκδηλώσεων, στη Μονή Μουνδών (όπου τρως στον Πεύκο), στα πετρόκτιστα Καρδάμυλα και στο γραφικό Γυαλισκάρι.

 
Άλλα φημισμένα αξιοθέατα είναι η Νέα Μονή Χίου (μνημείο της UNESCO), η Παναγία Κρήνα, ο επιβλητικός μεσαιωνικός οικισμός του Ανάβατου, τα πολλά πηγάδια με τους παραδοσιακούς ξύλινους ή μεταλλικούς μάγγανους και οι πανέμορφες περιπατητικές διαδρομές. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν το Διεθνές Συνέδριο για τον Όμηρο (16-23/7 Ομήρειο, Χώρα), το Chios Art Festival (Ιούλιος, Βολισσός), οι δυνατότητες κοντινών αποδράσεων σε Ψαρά, Οινούσσες, Τσεσμέ (Kanaris Tours, Sunrise Lines) και –έκπληξη!– η εξαιρετική χιώτικη μπίρα. Όχι, δεν τα έγραψα όλα, άφησα και μερικά να τα ψάξεις μόνος σου. Καλό ταξίδι!

Χίος: Παράδοση, ωραίοι άνθρωποι και παραλίες με κρυστάλλινα νερά Facebook Twitter
Το Πυργί είναι ένα από τα θρυλικά Μαστιχοχώρια
Χίος: Παράδοση, ωραίοι άνθρωποι και παραλίες με κρυστάλλινα νερά Facebook Twitter
Στον Ανάβατο της Χίου

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO

Ταξίδια
3

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Τα Άγραφα είναι ό,τι πιο ατόφιο και αληθινό έχει απομείνει στην Ελλάδα»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Τα Άγραφα είναι ό,τι πιο ατόφιο και αληθινό έχει απομείνει στην Ελλάδα»

Πριν από πέντε χρόνια και μέσα σε μόλις τρεις μέρες, η Βασιλική Κοϊμτζίδου επέλεξε να ζήσει στο ορεινό Πετρίλο που μετρά δέκα μόνιμους κατοίκους και προσπαθεί να δημιουργήσει τις συνθήκες ώστε να τολμήσουν να κατοικήσουν και άλλοι νέοι στο χωριό.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Η Ελένη Τσομπανίδου γύρισε στο χωριό της, τα Δίκαια του Έβρου και βρήκε αυτό που έψαχνε χρόνια στο εξωτερικό

Γειτονιές της Ελλάδας / «Σε ένα χωριό με εκατό ανθρώπους, μπορείς να κάνεις τη διαφορά πιο εύκολα»

Αφήνοντας πίσω της τη ζωή στις ευρωπαϊκές μητροπόλεις, η Ελένη Τσομπανίδου επέστρεψε στα Δίκαια Έβρου και ζωντανεύει ανενεργούς χώρους μέσα από την τέχνη και τη συνεργασία με την τοπική κοινότητα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Οικοτοπία: Η νέα πρωτοβουλία αναβίωσης του Καλοχωρίου στην Ήπειρο δείχνει τον δρόμο για την αναζωογόνηση και άλλων ορεινών χωριών σε όλη την Ελλάδα

Γειτονιές της Ελλάδας / «Θα βάλουμε τα δυνατά μας να αναζωογονήσουμε το Καλοχώρι»

Με ένα συνεργατικό καφενείο και με οργανικά μποστάνια, αναβαθμίζοντας μονοπάτια και ανακαινίζοντας πέτρινες κατοικίες, μια μικρή ομάδα φιλοδοξεί να ξαναζωντανέψει το καταπράσινο χωριό της Ηπείρου.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
«Αν σταθείς ήσυχος στο δάσος, θ' ακούσεις τους ψιθύρους των δέντρων»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Αν σταθείς ήσυχος στο δάσος, θ' ακούσεις τους ψιθύρους των δέντρων»

Έπειτα από μια ανάβαση στο φαράγγι του Ανθοχωρίου, ο Χρήστος Αθανασιάδης ανακάλυψε το ησυχαστήριό του, ένα πετρόχτιστο κονάκι χωρίς ρεύμα, και άφησε πίσω του την Αθήνα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
«Εφόσον ντρέπεσαι να μας πεις από ποιο χωριό είσαι, φρόντισε να μάθουμε το χωριό σου μέσα από την τέχνη σου, για να έρθουμε κιόλας»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Εφόσον ντρέπεσαι να μας πεις από ποιο χωριό είσαι, φρόντισε να το μάθουμε μέσα από την τέχνη σου»

Δύο 26χρονοι επέστρεψαν στον τόπο καταγωγής τους, το Φανάρι Καρδίτσας, και του έδωσαν νέα ζωή μέσα από το καλλιτεχνικό φεστιβάλ Nowstalgism.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Ο Νικόλας και η Ευσεβία ευχήθηκαν πριν από 11 χρόνια να αφήσουν την Αθήνα για τη Δημητσάνα και η μοίρα τούς έκανε το χατίρι

Γειτονιές της Ελλάδας / «Στη Δημητσάνα βρήκαμε μια οικογένεια που πραγματικά νοιάζεται»

Η επαγγελματική υποβάθμιση του Νικόλα έγινε η αρχή για μια νέα, καλύτερη ζωή με την Ευσεβία. Αφήνοντας πίσω τα ακατόρθωτα deadlines, τώρα ανοίγουν το παράθυρό τους κάθε πρωί και βλέπουν ένα ελατόδασος.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Αργυρό Πηγάδι

Γειτονιές της Ελλάδας / «Καθημερινά χαιρετώ τον ήλιο που ξεπροβάλλει μέσα από τις κορυφές των βουνών»

Ο Βασίλης Κωνσταντινίδης επέστρεψε στο Αργυρό Πηγάδι Αιτωλοακαρνανίας έπειτα από είκοσι επτά χρόνια στην Αθήνα και πλέον ηγείται του καφενείου και του ξενώνα του χωριού.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Στις Ροβιές κάθε μέρα τελειώνει με ένα υπέροχο ηλιοβασίλεμα

Γειτονιές της Ελλάδας / Στις Ροβιές κάθε μέρα τελειώνει με ένα υπέροχο ηλιοβασίλεμα

Ο Άκης Φράγκος κατάφερε να κάνει το πάθος του επάγγελμα και να ζει από τις καταδύσεις, έχοντας γεννηθεί, μεγαλώσει και συνεχίζοντας να μένει στο ίδιο χωριό της Βόρειας Εύβοιας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Η Ρούλα Αντωνίου άφησε τις πόλεις για την Καλλονή, ένα μικρό χωριό στα Τζουμέρκα, εκεί που η ψυχή ανασαίνει ελεύθερα.

Γειτονιές της Ελλάδας / «Στα Τζουμέρκα η ψυχή ανασαίνει ελεύθερα»

Μέλος μιας κοινωνικής συνεταιριστικής επιχείρησης που δραστηριοποιείται στη φιλοξενία, την εστίαση, τη μελισσοκομία και την αγροτική παραγωγή, η Ρούλα Αντωνίου υποστηρίζει πως η ζωή στο χωριό μπορεί να είναι εξίσου γεμάτη, όπως και στην πόλη, αλλά με περισσότερο νόημα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Στο Μπουράνο μασουλώντας μπουσολάι

Nothing Days / Δαντέλες, μπισκότα, ανεξέλεγκτος τουρισμός: Μια βόλτα στο πολύχρωμο Μπουράνο

Το νησί της Βενετίας, που κάποτε ήταν ένα ψαροχώρι και κέντρο της τοπικής δαντελοποιίας, βρίσκεται στο έλεος του υπερτουρισμού, κινδυνεύοντας να χάσει τον χαρακτήρα και τους κατοίκους του.  
M. HULOT