Το 'Χόμπιτ' εκδόθηκε το 1937 από τον εκδοτικό οίκο the George Allen and Unwin. Το βιβλίο έλαβε άμεσα λαμπρές κριτικές, και έγινε αμέσως δημοφιλές. Τόσο πολύ, που ο γερμανικός εκδοτικός οίκος Rütten & Loening εξέφρασαν ενδιαφέρον να μεταφραστεί στα γερμανικά. Οι Ναζί ήταν ήδη στην εξουσία, μαζί με τις θεωρίες τους περί Άριας φυλής και για να μεταφραστεί το βιβλίο από τα αγγλικά στα γερμανικά ο Τόλκιν έπρεπε να αποδείξει ότι ανήκει στην Άρια φυλή.
Ο Τόλκιν δεν σκόπευε να διευκολύνει το Τρίτο Ράιχ. Σε ένα γράμμα του προς τον εκδότη του το 1938 εκφράζει την αγανάκτηση του:
«Πρέπει να πω ότι το γράμμα των Rütten and Loening είναι κάπως άκαμπτο. Πρέπει να υποστώ αυτό το θράσος επειδή πρόκειται για γερμανικό όνομα, ή αυτή η ανισόρροπη νομοθεσία απαιτεί αυτό το 'πιστοποιητικό' από ανθρώπους όλων των χωρών;
Κατά τη γνώμη μου θα έπρεπε να αρνηθώ να παραδώσω οποιαδήποτε Bestätigung (πιστοποίηση) (αν και είμαι στη θέση να την παρέχω), και να πάει να πνιγεί η γερμανική μετάφραση. Σε κάθε περίπτωση είμαι εντελώς αντίθετος στο να εμφανιστεί μια τέτοιου είδους πιστοποίηση σε έντυπη μορφή. Δεν θεωρώ την απουσία εβραϊκού αίματος κάποιου είδους απόδειξη ανωτερότητας, και έχω πολλούς Εβραίους φίλους, και δεν θέλω να συμβάλω στην υπόνοια ότι συμφωνώ με αυτό το εντελώς ολέθριο και αντιεπιστημονικό δόγμα.
Επειδή αυτή η υπόθεση σας αφορά, δεν μπορώ να θέσω σε κίνδυνο την πιθανότητα μιας γερμανικής έκδοσης χωρίς την έγκριση σας. Έτσι παραθέτω δύο εκδοχές πιθανών απαντήσεων.»
Μια από τις δύο επιστολές ήταν η εξής:
25 Ιουλίου 1938
Αγαπητοί κύριοι,
Σας ευχαριστώ για το γράμμα σας... Λυπάμαι αλλά δεν καταλαβαίνω πλήρως τι εννοείτε με το 'Άριος'. Δεν είμαι Άριας καταγωγής: αυτό σημαίνει Ινδο – Ιρανικής, και από όσο ξέρω κανείς από τους προγόνους μου δεν μιλούσε Περσικά, στην γλώσσα των Τσιγγάνων, ή κάποια τέτοια διάλεκτο. Αλλά αν εννοείτε ότι θέλετε να μάθετε αν είμαι εβραϊκής καταγωγής ή όχι, μπορώ να σας δηλώσω με λύπη ότι όπως φαίνεται, δεν φαίνεται να έχω προγόνους που ήταν μέλη αυτής της χαρισματικής φυλής. Ο προ-προ-προπαππούς μου ήρθε στην Αγγλία τον 18ο αιώνα από τη Γερμανία – άρα η κυρίως καταγωγή μου είναι από την Αγγλία, και είμαι Άγγλος υπήκοος – και αυτό θα έπρεπε να είναι αρκετό. Φυσικά, φέρω το γερμανικό μου όνομα με υπερηφάνεια, και θα συνεχίσω να το κάνω καθ΄ όλη τη διάρκεια αυτού του λυπηρού πολέμου, στον οποίον υπηρέτησα στον στρατό της Αγγλίας. Δεν αντέχω να σχολιάσω όμως ότι αν αυτού του είδους οι άσχετες και θρασείς έρευνες γίνουν ο κανόνας στη λογοτεχνία, ο καιρός που το γερμανικό μου όνομα δεν θα μου φέρνει υπερηφάνεια, δεν θα είναι μακριά.
Το ερώτημα σας είναι αναμφίβολα σε συμμόρφωση με τους νόμους της χώρας σας, αλλά ότι θεωρείτε ότι αυτός ο νόμος ισχύει και τους υπηκόους άλλων χωρών δεν θα έπρεπε να είναι σωστό, ακόμα και αν αυτό είχε σχέση (αλλά δεν έχει) με την αξία του έργου μου και την καταλληλότητα του για δημοσίευση, για την οποία αποφασίσατε χωρίς να ξέρετε κάτι για την καταγωγή μου. Θεωρώ ότι αυτή η απάντηση θα σας ικανοποιήσει, και σας βεβαιώνω για την βαθύτατη εκτίμηση μου,
Τζ. Ρ. Ρ. Τόλκιν
Δεν είναι γνωστό ποιο από τα δύο γράμματα έστειλε τελικά στους εκδότες. Αυτό που ξέρουμε είναι ότι το Χόμπιτ μεταφράστηκε στα γερμανικά το 1957.
σχόλια