Δεκαεπτά λεπτά έμεναν μέχρι τη λήξη του τελικού Κυπέλου Αγγλίας του 1956 ανάμεσα στη Μάντσεστερ Σίτι και την Μπέρμιγχαμ Σίτι, όταν ο Γερμανός τερματοφύλακας της πρώτης, Μπερτ Τράουτμαν, βούτηξε με απαράμιλλη αυτοθυσία στα πόδια του επιθετικού των αντιπάλων, Πίτερ Μέρφι, διασώζοντας έτσι την εστία του με αντίτιμο έναν άσχημο τραυματισμό στον αυχένα.
Ο Τράουτμαν συνέχισε να αγωνίζεται μέχρι το τέλος του παιχνιδιού, πραγματοποιώντας άλλες δύο κρίσιμες επεμβάσεις. Η Μάντσεστερ Σίτι κατέκτησε τελικά το Κύπελο με σκορ 3-1 και ο Γερμανός γκολκίπερ αναδείχθηκε σε ήρωα των «μπλε», ειδικά όταν τρεις μέρες αργότερα αποκαλύφθηκε ότι αγωνιζόταν με σπασμένο αυχένα.
Ο Μπερτ Τράουτμαν είχε ενταχθεί ως ενθουσιώδης έφηβος στη Χιτλερική Νεολαία και μόλις έκλεισε τα 17 δήλωσε αμέσως εθελοντής για το μέτωπο. Ξανθός, γαλανομάτης, φανατισμένος και αδίστακτος, έμοιαζε να εκπληρώνει απολύτως το ναζιστικό πρότυπο.
Παρότι δεν αγωνίστηκε ποτέ με την Εθνική της χώρας του (ο κανονισμός απαγόρευε τότε να αγωνίζονται στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα παίκτες που έπαιζαν σε ξένα πρωταθλήματα), ο διεθνής κλάση του Τράουτμαν υπήρξε αναγνωρισμένη: δύο μέρες πριν από εκείνον τον τελικό είχε κερδίσει τον τίτλο του ποδοσφαιριστή της χρονιάς στο Νησί - ήταν μάλιστα ο πρώτος τερματοφύλακας στην ιστορία που κέρδισε το βραβείο.
Μετά τον τραυματισμό του συνέχισε την καριέρα του στην ομάδα και μέχρι το 1964 που αποσύρθηκε, είχε συμπληρώσει 545 εμφανίσεις με τη φανέλα της Σίτι, στην οποία εντάχθηκε το 1949 εν μέσω έντονων αντιδράσεων των οπαδών μιας ομάδας με πολλούς Εβραίους υποστηρικτές (20.000 οπαδοί είχαν συγκεντρωθεί τότε έξω από το γήπεδο φωνάζοντας «Ναζί» και «Εγκληματίας πολέμου») οι οποίες κατευνάστηκαν με το αφήγημα ότι επρόκειτο για «καλό Γερμανό» που δεν είχε σχέση με τις ναζιστικές θηριωδίες.
Η αλήθεια όμως ήταν κάπως διαφορετική. Στην πραγματικότητα, ο Τράουτμαν – ο οποίος πέθανε το 2013 σε ηλικία 90 ετών - ήταν υποδειγματικός Ναζί ιδεολόγος και μαχητής που είχε πολεμήσει στο ανατολικό μέτωπο και του είχε απονεμηθεί μάλιστα και ο Σιδηρούς Σταυρός 1ης Τάξεως για εξαιρετική ανδρεία στη μάχη.
Ο Μπερτ Τράουτμαν είχε ενταχθεί ως ενθουσιώδης έφηβος στη Χιτλερική Νεολαία και μόλις έκλεισε τα 17 δήλωσε αμέσως εθελοντής για το μέτωπο. Ξανθός, γαλανομάτης, φανατισμένος και αδίστακτος, έμοιαζε να εκπληρώνει απολύτως το ναζιστικό πρότυπο. Πολύ αργότερα, θα παραδεχόταν ότι κατά την παραμονή του ως στρατιώτης της Βέρμαχτ στην Ιταλία, για να διασκεδάσουν τα βράδια μαζί με τους συντρόφους του, έβγαιναν στην πόλη, πλάκωναν στο ξύλο Ιταλούς στρατιώτες (οι οποίοι ήταν μεν σύμμαχοι αλλά «χωρίς σθένος») και τους έκλεβαν τα τσιγάρα.
Όταν μετατέθηκε στο ρωσικό μέτωπο, τραυματίστηκε πολλές φορές κατά την υποχώρηση, αλλά επέζησε. Στη Γαλλία, βρέθηκε τρεις μέρες θαμμένος κάτω από ερείπια και επίσης επέζησε. Είχε πιαστεί αιχμάλωτος δύο φορές από τους Ρώσους αλλά κατάφερε και τις δύο να διαφύγει. Το 1944 ήταν ένας από τους ελάχιστους ένστολους επιζώντες του ανελέητου βομβαρδισμού της γερμανικής πόλης Κλέβε από τις συμμαχικές δυνάμεις. Αργότερα, στη Γαλλία, επιχειρώντας να διασχίσει τις εχθρικές γραμμές και να επιστρέψει σπίτι του στη Βρέμη, συνελήφθη από Αμερικανούς στρατιώτες σ΄ έναν αχυρώνα. Διέφυγε και πάλι ώσπου έπεσε σε βρετανική περίπολο. Αυτή τη φορά αποφάσισε ότι βαρέθηκε να τρέχει.
Ένας από τους ενενήντα μόλις επιζώντες ενός γερμανικού συντάγματος χιλίων ανδρών, ο Τράουτμαν κατέληξε σε στρατόπεδο αιχμαλώτων κοντά στο Μάντσεστερ. Οι κρατούμενοι ήταν χωρισμένοι σε τρεις κατηγορίες που αντιστοιχούσαν σε διαφορετικά χρώματα: λευκό για τους αντι – Ναζί Γερμανούς, γκρίζο για τους «αβέβαιους» και μαύρο για τους αμετανόητους. Οι τελευταίοι ήταν γύρω στο 10% και ανάμεσά τους είχε καταχωρηθεί και ο Μπερτ Τράουτμαν.
Σ' εκείνο το στρατόπεδο πάντως άρχισε να παίζει για πρώτη φορά στη θέση του τερματοφύλακα παρότι η «κανονική» του θέση στο γήπεδο πριν τον πόλεμο ήταν μεσοεπιθετικός. Ήταν 22 χρονών και χωρίς να το γνωρίζει ακόμα τότε, σε λίγα χρόνια θα αγωνιζόταν με μια από τις πιο δημοφιλείς ομάδες της Αγγλίας, που είχε την έδρα της όχι πολύ μακριά από το στρατόπεδο.
Παρά τις αρχικές αντιδράσεις τους, ο Μπερτ Τράουτμαν έμελλε να γίνει ήρωας για τους οπαδούς της Σίτι και μάλιστα να του απονεμηθεί αργότερα και το αστέρι του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας (OBE) για τη συμβολή του στην ενίσχυση των αγγλο-γερμανικών σχέσεων, ασχέτως αν ποτέ πραγματικά δεν είχε αποκηρύξει το νεανικό ναζιστικό του παρελθόν, πέρα από την αιτιολογία ότι «εκτελούσε εντολές ως στρατιώτης».
Η ουσία είναι ότι ο Μπερτ Τραόυτμαν έγινε σύμβολο συμφιλίωσης σε εποχές που υπήρχε έντονα αυτή η ανάγκη, και τώρα γίνεται και ταινία μυθοπλασίας με τίτλο "The Keeper" - Ο (τερματο)φύλακας - την οποία γύρισε ο Βαυαρός σκηνοθέτης Μάρκους Ρόζενμιλερ με πρωταγωνιστή το νεαρό ηθοποιό Ντέιβιντ Κρος στον ρόλο του μαχητή της Βέρμαχτ που έγινε ποδοσφαιρικός ήρωας στην Αγγλία λίγα μόλις χρόνια μετά τον πόλεμο.
Με στοιχεία από τον Guardian
σχόλια