Ταραντίνο: «Κανείς δεν επηρέασε το σύγχρονο σινεμά όσο ο Σέρτζιο Λεόνε»

Ταραντίνο: «Κανείς δεν επηρέασε το σύγχρονο σινεμά όσο ο Σέρτζιο Λεόνε» Facebook Twitter
«Η ταινία που με έκανε να σκεφτώ σοβαρά να κάνω σινεμά, η ταινία που μου έδειξε πώς ένας σκηνοθέτης κάνει αυτό που κάνει, είναι το "Κάποτε στη Δύση"», γράφει ο Ταραντίνο. Στη φωτογραφία ο Σέρτζιο Λεόνε με τον Τζέισον Ρόμπαρντς στα γυρίσματα της ταινίας. © Angelo Novi:Reel Art Press
1

Στο site του περιοδικού Spectator δημοσιεύτηκε πριν λίγες μέρες ένα εξαιρετικό υμνολόγιο του Κουεντίν Ταραντίνο για τον «δάσκαλό» του Σέρζτιο Λεόνε αλλά και για το ακόμα και στις μέρες μας υποτιμημένο είδος του σπαγγέτι γουέστερν. Πρόκειται για προδημοσίευση από την εισαγωγή του βιβλίου του Christopher Frayling "Once Upon a Time in the West: Shooting a Masterpiece», που βασίστηκε σε μια μακρά συνομιλία του συγγραφέα με τον Αμερικανό σκηνοθέτη.

Ιδού κάποια από τα πιο καίρια αποσπάσματα αυτού του κειμένου στο οποίο τονίζεται η τεράστια επίδραση του σινεμά του Λεόνε – ο (σου)ρεαλισμός, η αισθητική αντίληψη, η χρήση της μουσικής, το ειρωνικό, μοιρολατρικό χιούμορ, τα σκηνικά και τα κουστούμια – στο σύγχρονο σινεμά...

Για μένα, είναι ο μεγαλύτερος από όλους τους Ιταλούς σκηνοθέτες. Θα έφτανα ακόμα και στο σημείο να πω ότι πρόκειται για τον ιδανικότερο συνδυασμό στυλίστα και αφηγητή στον κινηματογράφο...

Η ταινία που με έκανε να σκεφτώ σοβαρά να κάνω σινεμά, η ταινία που μου έδειξε πώς ένας σκηνοθέτης κάνει αυτό που κάνει, πώς ένας σκηνοθέτης μπορεί να ελέγχει μια ταινία μέσω της κάμερας, είναι το «Κάποτε στη Δύση». Ήταν σχεδόν σαν ολόκληρη σχολή κινηματογράφου σε μια ταινία. Αποτύπωνε πραγματικά πώς μπορείς να έχεις αντίκτυπο ως κινηματογραφικός δημιουργός. Πώς να αποκτήσει η δουλειά σου υπογραφή. Βρέθηκα συνεπαρμένος και σκέφτηκα «αυτός είναι ο τρόπος». Είχε διαμορφωθεί στο μυαλό μου μια σαφής αισθητική προσέγγιση.

Έχουν υπάρξει ελάχιστοι σκηνοθέτες που μπήκαν βαθιά σε ένα παλαιότερο είδος δημιουργώντας στην πορεία ένα ολόκληρο νέο σύμπαν από τα βασικά του στοιχεία. Σε κάποιο βαθμό, το κατάφερε ο Ζαν-Πιερ Μελβίλ με τα γαλλικά «γκανγκστερικά» φιλμ. Αυτοί οι τύποι από την Ιταλία όμως – ο Σέρτζιο Λεόνε, ο Σέρτζιο Κορμπούτσι, ο Ντούτσιο Τεσάρι και ο Φράνκο Τζιράλντι – το έκαναν καλύτερα απ' όλους. Κατά κανόνα είχαν ξεκινήσει ως κριτικοί κινηματογράφου και σταδιακά πέρασαν στο σενάριο. Και μετά μπήκαν στο πλατό αρχικά ως υπεύθυνοι της δεύτερης μονάδας παραγωγής, οι τύποι δηλαδή που στήνουν τη δράση. Πρέπει να πάει κανείς στο Γαλλικό Νέο Κύμα για να βρει μια παρέα που να αγαπούσε τόσο πολύ το σινεμά όσο αυτοί.

Οι ταινίες του Λεόνε δεν ήταν αφοσιωμένες μόνο στο ύφος. Υπήρχε ρεαλισμός σ' αυτές. Υπάρχει ρεαλισμός στην παρουσίαση του αμερικανικού εμφυλίου πολέμου στο «Ο καλός, ο κακός και ο άσχημος» - ρεαλισμός που έλειπε από όλες τις (αμερικανικές) ταινίες με φόντο τον Εμφύλιο που είχαν προηγηθεί...

Ταραντίνο: «Κανείς δεν επηρέασε το σύγχρονο σινεμά όσο ο Σέρτζιο Λεόνε» Facebook Twitter
Όλα ξεκίνησαν με τον Λεόνε και τον Μορικόνε, και ειδικότερα με το «Ο καλός, ο κακός και ο άσχημος»: Ο Κλιντ Ίτσγουντ ήταν ο "καλός" στην ταινία του Λεόνε.

Ο υπεύθυνος για τον σχεδιασμό της παραγωγής αλλά και για τα κοστούμια, ο [αρχιτέκτονας επίσης] Κάρλο Σίμι, ήταν το μυστικό όπλο του Λεόνε, όσο κι ο Ένιο Μορικόνε. Δεν υπήρχε τίποτα το ξεχωριστό στα σκηνικά και στα κοστούμια των αμερικανικών γουέστερν της δεκαετίας του '60: τα κοστούμια προέρχονταν από το βεστιάριο οποιουδήποτε στούντιο είχε αναλάβει τα γυρίσματα. Τα κοστούμια του Σίμι όμως έκαναν τη μισή δουλειά για τους χαρακτήρες... Στις ταινίες του Λεόνε, συναντάμε τον καλύτερο σχεδιασμό παραγωγής, τα καλύτερα κοστούμια και τα καλύτερα σκηνικά αντικείμενα. Δεν υπάρχει κάτι άλλο ισάξιο.

Ο Λεόνε ήταν αυτός που ενεργοποίησε τη μουσική στο σινεμά και την έκανε όπερα. Γνωρίζω ότι υπάρχουν παραδείγματα που δηλώνουν το αντίθετο από αυτό που λέω, η αίσθησή μου είναι πάντως ότι ο Λεόνε ήταν ο πρώτος που μόνταρε εικόνα πάνω στη μουσική μ΄ αυτόν τον τρόπο... ο οποίος παραμένει κυρίαρχος στο σινεμά μέχρι σήμερα. Όλα ξεκίνησαν με τον Λεόνε και τον Μορικόνε, και ειδικότερα με το «Ο καλός, ο κακός και ο άσχημος»...Η "Misirlou" στην εκτέλεση του Dick Dale που χρησιμοποίησα στο «Pulp Fiction» δεν έχει σχέση με το "surf", για μένα είναι μουσική γουέστερν σπαγγέτι με κιθάρα...

Το «Κάποτε στη Δύση» είναι το τέλος του «γουέστερν σπαγγέτι» όπως το ξέρουμε. Είναι το τέλος αυτού του υπέροχου είδους που ελάχιστο σεβασμό κέρδισε στην εποχή του, ακόμα και στην Αμερική και ειδικά στην Ιταλία. Αρκεί να δει κανείς τις κριτικές που είχαν γράψει τότε για το «Ο καλός, ο κακός και ο άσχημος», ιερά τέρατα όπως ο Ρότζερ Έμπερτ ή η Πολίν Καέλ ή να αναζητήσει (μάταια) το όνομα του Σέρτζιο Κορμπούτσι στο αρχείο των New York Times. Μιλάμε για τέτοια έλλειψη σεβασμού που δεν είναι καν αστείο. Κι όμως σ' αυτό το καταπληκτικό είδος εργάστηκαν όλοι αυτοί οι άξιοι τεχνικοί και ηθοποιοί, δημιουργώντας πάνω από 300 ταινίες σε μια περίοδο τεσσάρων – πέντε χρόνων, και το «Κάποτε στη Δύση» ήταν το κύκνειο άσμα.

Ταραντίνο: «Κανείς δεν επηρέασε το σύγχρονο σινεμά όσο ο Σέρτζιο Λεόνε» Facebook Twitter
Το «Κάποτε στη Δύση» είναι το τέλος του «γουέστερν σπαγγέτι» όπως το ξέρουμε. Είναι το τέλος αυτού του υπέροχου είδους που ελάχιστο σεβασμό κέρδισε στην εποχή του, ακόμα και στην Αμερική και ειδικά στην Ιταλία.

Αν το ζήτημα είναι ποιοι από τους δημιουργούς της δεκαετίας του '60 επηρέασαν περισσότερο τους σκηνοθέτες στα τέλη του 20ου αιώνα και στις αρχές του 21ου, πιστεύω ότι ο Λεόνε ήταν εκείνος που έδειξε την κατεύθυνση για τη σύγχρονη κινηματογραφική αντίληψη. Υπάρχει στο έργο του αυτός ο υπέρμετρος ενθουσιασμός και το έντονο σπινθήρισμα των σκηνών δράσης που εξελίχθηκε αργότερα σε τόσες ταινίες... Ο σουρεαλισμός, η τρέλα, η χρήση της μουσικής, η επιμελής οργάνωση της σκηνής, η ειρωνική αίσθηση του χιούμορ... Όλα αυτά ξεκινούν με τον Λεόνε.

Για μένα, είναι ο μεγαλύτερος από όλους τους Ιταλούς σκηνοθέτες. Θα έφτανα ακόμα και στο σημείο να πω ότι πρόκειται για τον ιδανικότερο συνδυασμό στυλίστα και αφηγητή στον κινηματογράφο...

Οθόνες
1

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

τομ χάρντι

Οθόνες / 10 τηλεοπτικές σειρές που θα δούμε την άνοιξη

Από τη μεγάλη επιστροφή του «The Last of Us» σε εκείνη του «Αστερίξ» και από τη σεξουαλική αναζήτηση της Μισέλ Ουίλιαμς σε μια απολαυστική ματιά στον κόσμο του σύγχρονου μπαλέτου, αυτές είναι οι σειρές που θα μας κρατήσουν καθηλωμένους στη μικρή οθόνη το επόμενο διάστημα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι 10 αγαπημένες ταινίες της Μαρίνας Σάττι

Μυθολογίες / «Οι εικόνες του Ζβιάγκιντσεφ είναι υπνωτιστικές»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες της Μαρίνας Σάττι

Στην κινηματογραφική λίστα της τραγουδοποιού, η σιωπή λέει περισσότερα από τα λόγια, οι εικόνες αποκαλύπτουν κρυμμένα συναισθήματα, οι κόσμοι είναι γεμάτοι αβεβαιότητες και συγκρούσεις, και η μουσική έχει μια ιερή διάσταση.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
21 ντοκιμαντέρ του 21ου αιώνα που αξίζει να δείτε

Οθόνες / 21 ντοκιμαντέρ του 21ου αιώνα που αξίζει να δείτε

Από μια σπουδαία στιγμή του σκορσεζικού σινεμά ως την ψηφιακή επανάσταση της Ανιές Βαρντά κι από το συγκλονιστικό δίπτυχο του Τζόσουα Οπενχάιμερ ως τη μεγάλη φιλμική «σκανταλιά» του Banksy, αυτοί είναι 21 σταθμοί του σύγχρονου σινεμά τεκμηρίωσης που πρέπει να έχει δει κάθε σινεφίλ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Μπορεί να γίνει μια παραγωγή σαν το “Flow” στην Ελλάδα, αρκεί να το θέλουμε»

Οθόνες / «Μπορεί να γίνει μια παραγωγή σαν το “Flow” στην Ελλάδα, αρκεί να το θέλουμε»

Με αφορμή τη δεύτερη απονομή των βραβείων Stratos, που τιμούν το ελληνικό animation, o πρόεδρος της ASIFA HELLAS Κωνσταντίνος Κακαρούντας μιλά για την άνθηση της σκηνής, τις προκλήσεις και για το πώς η Ελλάδα μπορεί να πετύχει μια παραγωγή οσκαρικού επιπέδου.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
 «Εσύ, θείο, δεν θα φύγεις, θα μείνεις εδώ μαζί μου!» ή Γιάννα Δεληγιάννη: «Βρίσκω την ουσία μόνο στο να στηρίζει ο ένας τον άλλον». ή Η Γιάννα Δεληγιάννη προβάλλει ταινίες στους μαθητές της άγονης γραμμής.

Οθόνες / Η Γιάννα Δεληγιάννη προβάλλει ταινίες στους μαθητές της άγονης γραμμής

Η κινηματογραφίστρια και πρόεδρος της Cinemathesis μιλά για την πρωτοβουλία της να υλοποιεί κινηματογραφικά εργαστήρια για παιδιά σε απομακρυσμένα δημοτικά σχολεία της άγονης γραμμής, το όραμα και το αποτύπωμα της δράσης της, για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε και για το τι λείπει από την τυπική εκπαίδευση.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί το «Adolescence» έχει αναδειχθεί σε παγκόσμιο φαινόμενο;

Pulp Fiction / Γιατί το «Adolescence» έχει αναδειχθεί σε παγκόσμιο φαινόμενο;

Είναι η τεχνική αρτιότητα μιας αστυνομικής σειράς με επίκαιρο κοινωνικό θέμα που της χαρίζει τόσο μεγάλο αντίκτυπο στο κοινό; Ή μήπως η πραγματική δύναμη πηγάζει από τον φόβο των γονιών για τις εγκληματικές παραλείψεις και, κυρίως, για την άγνοιά τους απέναντι στα κρυφά σημάδια του ψηφιακού κόσμου;
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η μαμά μου, ο Μπαρτ Ρέινολντς κι ένας θάνατος που παραμένει μυστηριώδης εδώ και μισό αιώνα

Οθόνες / Η μαμά μου, ο Μπαρτ Ρέινολντς κι ένας θάνατος που παραμένει μυστηριώδης εδώ και μισό αιώνα

Ο γιος της ηθοποιού Σάρα Μάιλς ήταν τεσσάρων ετών όταν βρέθηκε νεκρός ο μάνατζερ και πρώην εραστής της μητέρας του. Οι υποψίες είχαν πέσει τότε πάνω στον συμπρωταγωνιστή της Μπαρτ Ρέινολντς. 51 χρόνια αργότερα, ο Μπολτ προσπαθεί να θυμηθεί τι συνέβη.
LIFO NEWSROOM
Το Παιδί Τραύμα επιλέγει τις 10 αγαπημένες του ταινίες

Μυθολογίες / «Το Festen έχει επηρεάσει τους στίχους μου»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Παιδιού Τραύματος

Χάνεκε αλλά και Αγγελόπουλος, «Καμιά πατρίδα για τους μελλοθάνατους» αλλά και «Aftersun», το Παιδί Τραύμα επιλέγει 10 ταινίες που κυμαίνονται από τον ωμό ρεαλισμό και τη βία μέχρι τον θρίαμβο της ποίησης και της τρυφερότητας.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
10 εξαιρετικές ταινίες που μπορείτε να δείτε τώρα στο Netflix

Οθόνες / 10 εξαιρετικές ταινίες που μπορείτε να δείτε τώρα στο Netflix

Το Netflix έχει γίνει ο παράδεισος της εύκολης ψυχαγωγίας, αλλά για τους πραγματικούς σινεφίλ κρύβει και έναν άλλο κόσμο. Αυτή είναι μια λίστα με ταινίες που απαιτούν προσοχή και αφοσίωση, που αξίζουν τον κόπο.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Movies

Οθόνες / Η Χιονάτη και 8 καλύτεροι λόγοι για να πάτε σινεμά

Ένα υποψήφιο για Όσκαρ animation για ενήλικες, το σκηνοθετικό ντεμπούτο της Αριάν Λαμπέντ και μια τολμηρή ταινία για την προσφυγική εμπειρία, γυρισμένη στην Αθήνα, είναι μερικές από τις προτάσεις της εβδομάδας που θα σας αποζημιώσουν.
THE LIFO TEAM
Tο πρόβλημα με την «Εφηβεία»

Daily / Tο πρόβλημα με την «Εφηβεία»

Συμπονά κανείς όχι μόνο τους γονείς που μετά την παρακολούθηση της δραματικής μίνι σειράς του Netflix θα ψάχνουν μάταια απαντήσεις στα «ιερογλυφικά» μηνύματα που κρύβονται στα κινητά των παιδιών τους, αλλά και τα ίδια τα παιδιά.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ

σχόλια

1 σχόλια