O Floating Points θα ήθελε περισσότερος κόσμος να ξεσηκώνεται με τη μουσική

Μία αποκλειστική συνέντευξη με τον πρωτοπόρο μουσικό λίγο πριν εμφανιστεί στο Winter Plisskën Festival.

Μαρία Παππά 4.12.2019 | 12:27

4.12.2019 | 12:27

O Floating Points, κατά κόσμον Sam Shepherd, περιγράφει το στούντιό του ως το πιο ακατάστατο μέρος στον κόσμο. Τουλάχιστον αυτό μου λέει όταν τον πετυχαίνω στην άλλη άκρη της γραμμής, να προσπαθεί να βάλει μια τάξη στο μικρό δωμάτιο όπου γεννήθηκε ίσως ένα από τα σημαντικότερα ηλεκτρονικά άλμπουμ του 2019. Το «Crush», όπως το ονομάζει, είναι το δεύτερο άλμπουμ του.

Γράφτηκε μέσα σε 5 εβδομάδες, κατά τη διάρκεια μιας φορτισμένης περιόδου. Ίσως γι' αυτό κρύβει μια εσωτερική συναισθηματική ένταση που δεν άκουγες παλιότερα στη δουλειά του. Για παράδειγμα, έκανε 5 χρόνια να ολοκληρώσει το ντεμπούτο του, «Elaenia», που αποθεώθηκε από κοινό και κριτικούς.

«Δεν ξέρω πώς έγινε αυτό. Ίσως επειδή το έκανα τόσο γρήγορα» λέει. «Στο στούντιό μου έχω άπειρο εξοπλισμό από συνθεσάιζερ και καμιά φορά πνίγεσαι όταν έχεις τόσες επιλογές. Έτσι, ξεκίνησα να φτιάχνω ένα μικρό στούντιο μέσα στο στούντιό μου, ένα τραπέζι με διάφορα μηχανήματα που θα έπαιρνα μαζί μου σε μια περιοδεία. Η καρδιά του άλμπουμ γεννήθηκε πάνω σε αυτό το μικρό set-up που έμοιαζε σαν ένα όργανο για μια one-man band. Η μουσική που βγαίνει από αυτό ακούγεται ξεχωριστή και ορμητική».

Θα ήθελα να δω περισσότερο κόσμο να ξεσηκώνεται και να θυμώνει με την πολιτική κατάσταση, όπως τη δεκαετία του '70 στην Αμερική. Η μουσική ήταν εξαιρετικά πολιτική τότε και το χιπ-χοπ γεννήθηκε μέσα από αυτές τις συνθήκες.

Σε ένα άλλο σημείο της κουβέντας αναφέρει ότι καμιά φορά μπορεί να περάσει μέχρι και 24 ώρες μέσα στο στούντιο, φτιάχνοντας μουσική ακατάπαυστα. Μιλάει με τόσο ενθουσιασμό για το μέρος όπου εργάζεται, που σου κινεί την περιέργεια να ψάξεις στο Ίντερνετ φωτογραφίες για να δεις πώς είναι. Στην Ελλάδα θα τον δούμε για τρίτη φορά στο πλαίσιο του Plisskën Festival. Είχε ξανάρθει το 2009 και το 2011. Ένα πράγμα που με ρωτάει, ως τυπικός Άγγλος, είναι αν ο καιρός είναι καλός. Την τελευταία φορά που είχε έρθει στην Ελλάδα είχε προσπαθήσει ανεπιτυχώς να επισκεφτεί ένα ελληνικό νησί.

Ο Shepherd, που κατάγεται από το Μάντσεστερ, εμφανίστηκε στα τελειώματα της dubstep σκηνής του Λονδίνου και με τα γυαλιά και το σοβαρό casual look του έμοιαζε περισσότερο με φοιτητή ιατρικής παρά με DJ που κυριαρχούσε στα κλαμπ της πόλης του. Βέβαια, ήταν φοιτητής μέχρι πρόσφατα, που τέλειωσε το διδακτορικό του στις νευροεπιστήμες. Αυτήν τη στιγμή γίνονται τεράστιοι καβγάδες στα social media σχετικά με την τεχνητή νοημοσύνη στη μουσική, με τους μουσικούς να χωρίζονται σε αντίπαλα στρατόπεδα και να χρησιμοποιούν ακραίους χαρακτηρισμούς, όπως ο τεχνοφασισμός. Θα έφτιαχνε μουσική με αυτόν τον τρόπο;

«Γιατί όχι; Είναι πολύ ενδιαφέρων ο τρόπος που η συλλογική συνείδηση και νοημοσύνη μπορούν να ενημερώσουν τη συμπεριφορά αυτών των μηχανών ώστε να δημιουργήσουν νέους ήχους. Εν τέλει, ο πολιτισμός σε όλες του τις μορφές –επειδή είμαι σίγουρος ότι η τεχνητή νοημοσύνη χρησιμοποιείται και στις οπτικές τέχνες– είναι μια έκφραση της ανθρώπινης κατάστασης κι αυτό είναι κάτι στο οποίο το είδος μας υπερέχει, στο να δημιουργεί δηλαδή τέχνη. Ο φόβος που υπάρχει ότι η τεχνητή νοημοσύνη θα το αντικαταστήσει αυτό νομίζω ότι είναι ανυπόστατος. Η ανθρώπινη νοημοσύνη καθοδηγεί τη συμπεριφορά αυτών των πραγμάτων, αλλά τελικά το θέμα είναι τι θέλουν να δουν οι άνθρωποι, οι άνθρωποι κάνουν τέχνη. Απλώς η τεχνητή νοημοσύνη τούς βοηθάει και τους προσφέρει ίσως όργανα και δυνατότητες ώστε να γίνουν πιο δημιουργικοί. Θα είναι κάτι συναρπαστικό για το μέλλον της μουσικής και συχνά συζητάω σχετικά με τη Holly Herndon, που θεωρείται πρωτοπόρος στη μουσική της τεχνητής νοημοσύνης, αλλά προς το παρόν μού αρκεί το πιάνο μου, με ενδιαφέρει περισσότερο να εξερευνήσω τα κανονικά πλήκτρα και τις κλασικές αρμονίες κ.ο.κ.»

Πάντως, ο Shepherd ενδιαφέρεται περισσότερο να μιλήσει για το Brexit και για όσα προκάλεσε στη χώρα του. Είναι από τους σκληροπυρηνικούς υποστηρικτές της παραμονής της Βρετανίας στην Ε.Ε. «Θα χρειαστούν εκατοντάδες χρόνια για να διορθωθεί κάτι τέτοιο και νομίζω ότι όσο ζω δεν θα δω μια σταθερή κυβέρνηση, εξαιτίας αυτού του δημοψηφίσματος».

Floating Points - Anasickmodular

«Πιστεύεις ότι η μουσική θα γίνει πιο πολιτική με το πέρασμα του χρόνου;»

«Θα ήθελα να δω περισσότερο κόσμο να ξεσηκώνεται και να θυμώνει με την πολιτική κατάσταση, όπως τη δεκαετία του '70 στην Αμερική. Η μουσική ήταν εξαιρετικά πολιτική τότε και το χιπ-χοπ γεννήθηκε μέσα από αυτές τις συνθήκες. Ο ήρωας μου, ο Gil Scott Heron, μπορούσε να μιλάει με άνεση για μερικά από τα πιο σημαντικά θέματα που επηρέαζαν την Αμερική και τώρα βλέπεις ότι αυτό συμβαίνει ξανά. Ο Stormzy είναι αρκετά ευθύς σε σχέση με το τι πιστεύει για τον Boris (σ.σ. Johnson) και συμφωνώ μαζί του. Δυστυχώς, η μουσική μου δεν έχει στίχους, αλλά αρκετά από τα κομμάτια μου είναι εμπνευσμένα από γεγονότα που συνέβησαν πρόσφατα σε παγκόσμιο επίπεδο και με επηρέασαν».

Αναρωτιέμαι αν αυτός είναι ο λόγος που τα κομμάτια του «Crush» ακούγονται τόσο δυστοπικά σε κάποια σημεία και αν πιστεύει ότι οι μέρες του clubbing έχουν περάσει ανεπιστρεπτί.

«Όχι! Το μόνο εύκολο είναι να υποστηρίζεις ότι το clubbing έχει πεθάνει. Δεν ανησυχώ. Βέβαια, η κατάσταση θα μπορούσε να είναι καλύτερη. Τουλάχιστον, στο Λονδίνο, μια πόλη που γνωρίζω καλά και στην οποία έχω δει να κλείνουν πολύ καλά venues εξαιτίας των αδειών, της κοινωνικής πίεσης και των αυξανόμενων τιμών των ενοικίων. Τα ενοίκια είναι ένα πρόβλημα που δεν έχει να κάνει με τη μουσική καθαυτή, αλλά σίγουρα δυσκολεύουν τη λειτουργία μιας μικρότερης επιχείρησης, και εκεί πρέπει να επέμβει η τοπική κυβέρνηση, για να τα διατηρήσει σε φυσιολογικά επίπεδα. Είμαι 33 χρονών και το καλύτερο clubbing που έχω κάνει στη ζωή μου ήταν στα 20 μου – πιστεύω ότι αυτό ισχύει για τον περισσότερο κόσμο. Είναι πολύ εύκολο να λέμε πόσο απαίσια είναι η κατάσταση, αλλά το πιο πιθανό είναι να υπάρχουν κάποιοι που περνάνε την καλύτερη φάση της ζωής τους στα κλαμπ, απλώς δεν είμαστε εμείς αυτοί πια».