Ζωή σαν φάρσα

Ζωή σαν φάρσα Facebook Twitter
0

Γιατί επιλέξατε το Στάχτη στα μάτια και πώς αυτή η επιλογή σας εντάσσεται στη γενικότερη λογική επιλογής παραστάσεων που έχετε για το Από μηχανής θέατρο;

Το ρεπερτόριο της σεζόν που μόλις τελείωσε και που αποτέλεσε το παρθενικό τής Συν, Επί (+, Χ), έπαιξε, λίγο πολύ, το ρόλο δοκιμαστικού σωλήνα. Καταρτίστηκε με βάση την έγνοια να μην αποκλειστεί κανένας θεατής: μια κλασική φάρσα ευρείας αποδοχής με επίκαιρες αποχρώσεις, γραμμένη από ένα δημοφιλέστατο συγγραφέα, μια σύγχρονη ειρωνική και τραγική φάρσα έντονου κοινωνικού προβληματισμού ενός καταξιωμένου συγγραφέα κι ένα δράμα αλληγορικό, έντονα συμβολιστικό, ενός ανερχόμενου δραματουργού.

Ποια ήταν η μεγαλύτερη δυσκολία στην αντιμετώπιση του ρόλου σας;

Το να ζήσω, έστω και για λίγο, τη ζωή ως φάρσα. Συνήθως την αντιλαμβάνομαι ως τραγωδία.  

Πώς αισθάνεστε στο «περιβάλλον» του έργου που σατιρίζει την ταξική δομή και φιγούρες όπως τους επιχειρηματίες ως νεόκοπος θεατρικός επιχειρηματίας;

Το ότι ασχολούμαι και με τη θεατρική παραγωγή δεν με καθιστά αυτοδίκαια επιχειρηματία - δεν βγάζω χρήματα από το θέατρο. Όσοι ασχολούνται με τις επιχειρήσεις εγκλωβίζονται στην επίφαση ενός έξωθεν επιβεβλημένου lifestyle. Το θέατρο δεν σου επιτρέπει να ενδίδεις σε κάτι τέτοιο, και ειδικά το έργο Στάχτη στα μάτιαείναι ένα μεγάλο μάθημα ως προς τις παγίδες που πρέπει να κανείς να αποφεύγει.

Τι σας οδήγησε στην απόφαση να γίνετε θεατρικός επιχειρηματίας και μάλιστα μέσα σε ένα περιβάλλον που δεν μοιάζει ευνοϊκό για τις τέχνες εξαιτίας της οικονομικής κρίσης;

Όταν το περιβάλλον δεν μοιάζει ευνοϊκό για τις τέχνες, συνήθως είναιευνοϊκό για τις τέχνες, υπό την έννοια ότι η περιρρέουσα ατμόσφαιρα που προκύπτει από μια κοινωνική και οικονομική κρίση, από μια έντονη αμφισβήτηση ηθών, θεσμών και προσώπων, εμπνέει τους καλλιτέχνες. Ήθελα να εκφραστώ πάνω σε ό,τι συμβαίνει στην εποχή μας, στη χώρα μας, να έχω ενεργό συμμετοχή στην προσπάθεια για αλλαγή και για λίγη ομορφιά και όχι να είμαι παθητικός σχολιαστής της πραγματικότητας.

Πώς προέκυψε η συνεργασία με το Φεστιβάλ Αθηνών και τι ετοιμάζετε για το άμεσο μέλλον;

Έπεσε στα χέρια μου το τελευταίο έργο του Γιάννη Μαυριτσάκη με τίτλοΚωλοδουλειά,ενός νέου συγγραφέα με βαθιά γνώση της θεατρικής γλώσσας, ο οποίος συνομιλεί επί ίσοις όροις με τους Κεντροευρωπαίους συναδέλφους του. Λάτρεψα το έργο και ήθελα κάτι να κάνω μ' αυτό. Αποφασίσαμε από κοινού με τον Άγγελο Μέντη να υποβάλουμε πρόταση για την παρουσίασή του στο Φεστιβάλ Αθηνών και ο Γιώργος Λούκος μάς έκανε την τιμή να σταθεί στην πρότασή μας και τελικά να την επιλέξει για συμπαραγωγή.

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Άκης Δήμου

Θέατρο / «Ζούμε σε καιρούς φλυαρίας· έχουμε ανάγκη τη σιωπή του θεάτρου»

Άφησε τη δικηγορία για το θέατρο, δεν εγκατέλειψε ποτέ τη Θεσσαλονίκη για την Αθήνα. Ο ιδιαίτερα παραγωγικός συγγραφέας Άκης Δήμου μιλά για τη Λούλα Αναγνωστάκη που τον ενέπνευσε, και για μια πόλη όπου η ζωή τελειώνει στην προκυμαία, δίχως να βρίσκει διαφυγή στο λιμάνι της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Επιστροφή στο σπίτι της γιαγιάς: Ένα θεατρικό τσουνάμι αναμνήσεων

Θέατρο / Επιστροφή στο σπίτι της γιαγιάς: Ένα θεατρικό τσουνάμι αναμνήσεων

Ο νεαρός σκηνοθέτης Δημήτρης Χαραλαμπόπουλος ανεβάζει στην Πειραματική του Εθνικού το «ΜΑ ΓΚΡΑΝ'ΜΑ», μια ευαίσθητη σκηνική σύνθεση, αφιερωμένη στη σιωπηλή ηρωίδα της οικογενειακής ιστορίας μας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Ματαρόα στον ορίζοντα»: Φέρνοντας ένα θρυλικό ταξίδι στη σημερινή του διάσταση

Θέατρο / «Ματαρόα στον ορίζοντα»: Ένα θρυλικό ταξίδι στη σημερινή του διάσταση

Στην πολυεπίπεδη νέα παραγωγή της Εναλλακτικής Σκηνής της ΕΛΣ, λόγος, μουσική και σκηνική δράση συνυπάρχουν ισάξια και συνεισφέρουν από κοινού στην αφήγηση των επίδοξων ταξιδιωτών ενός ουτοπικού πλοίου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το video art στο ελληνικό θέατρο

Θέατρο / Video art στο ελληνικό θέατρο: Έχει αντικαταστήσει τη σκηνογραφία;

Λειτουργεί το βίντεο ανταγωνιστικά με τη σκηνογραφία και τη σκηνική δράση ή αποτελεί προέκταση του εθισμού μας στην οθόνη των κινητών μας; Οι γιγαντοοθόνες είναι θεμιτές στην Επίδαυρο ή καταργούν τον λόγο και τον ηθοποιό; Πώς φτάσαμε από τη video art στα stage LED screens; Τρεις video artists, τρεις σκηνοθέτες και ένας σκηνογράφος καταθέτουν τις εμπειρίες τους.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Κωνσταντίνος Ρήγος

Οι Αθηναίοι / «Έχω αισθανθεί να απειλούμαι τη μέρα, όχι δουλεύοντας τη νύχτα»

Οκτάνα, Επίδαυρος, ΚΘΒΕ, Πέγκυ Ζήνα, Εθνικό, Λυρική, «Brokeback Mountain» και «Ρωμαίος και Ιουλιέτα». Ως χορογράφος και σκηνοθέτης, ο Κωνσταντίνος Ρήγος έχει κάνει τα πάντα. Και παρότι έχει αρκετούς haters, νιώθει ότι αυτοί που τον καταλαβαίνουν είναι πολύ περισσότεροι.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Οσιέλ Γκουνεό: «Είμαι πρώτα χορευτής και μετά μαύρος»

Χορός / «Δεν βλέπω τον εαυτό μου ως έναν μαύρο χορευτή μπαλέτου αλλά ως έναν χορευτή καταρχάς»

Λίγο πριν εμφανιστεί ως Μπαζίλιο στον «Δον Κιχώτη» της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, ο κορυφαίος κουβανικής καταγωγής χορευτής Οσιέλ Γκουνεό –έχει λάβει πολλά βραβεία, έχει επίσης εμφανιστεί στο Θέατρο Μπολσόι της Μόσχας, στην Όπερα του Παρισιού, στο Λίνκολν Σέντερ της Νέας Υόρκης και στο Ελίζιουμ του Λονδίνου– μιλά για την προσωπική του πορεία στον χορό και τις εμπειρίες που αποκόμισε, ενώ δηλώνει λάτρης της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Σμαράγδα Καρύδη: «Ήθελα να είμαι η Βουγιουκλάκη και ο Ρέτσος μαζί»

Οι Αθηναίοι / Σμαράγδα Καρύδη: «Ήθελα να είμαι η Βουγιουκλάκη και ο Ρέτσος μαζί»

Ηθοποιός, σκηνοθέτις, ακατάτακτη και αγαπημένη του κοινού, η Σμαράγδα Καρύδη θυμάται πως ανέκαθεν ήθελε το σύμπαν, χωρίς να περιορίζεται. Στον απολογισμό της μέχρι τώρα πορείας της, ως η Αθηναία της εβδομάδας, καταλήγει πως, ούτως ή άλλως, «στο τέλος ανήκεις εκεί που μπορείς να φτάσεις», ενώ δηλώνει πως πάντα θα επιλέγει συνειδητά να συντάσσεται με τη χαρά.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το ανάπηρο σώμα που αντιστέκεται

Θέατρο / Το ανάπηρο σώμα που αντιστέκεται

Πώς διαβάζουμε σήμερα τον «Γυάλινο Κόσμο» του Τενεσί Oυίλιαμς; Στην παράσταση του Θεάτρου Τέχνης ο Antonio Latella προσφέρει μια «άλλη» Λόρα που ορθώνει το ανάστημά της ενάντια στο κυρίαρχο αφήγημα περί επαγγελματικής ανέλιξης, πλουτισμού και γαμήλιας ευτυχίας.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ