Στο ίδιο τραπέζι κάθισαν για να μιλήσουν σε λίγους δημοσιογράφους ο φρέσκοςΑστερίξ, Εντουάρ Μπερ, ο αναντικατάστατος Οβελίξ, Ζεράρ Ντεπαρντιέ, και η αναπάντεχη βασίλισσα της Αγγλίας, Κατρίν Ντενέβ, με την ευκαιρία της τέταρτης κωμικής περιπέτειας της σειράς, Αστερίξ και Οβελίξ στη Βρετανία. Καταλύτης της κουβέντας ο Ντεπαρντιέ: αβρός με τη φίλη του και συμπρωταγωνίστριά του ήδη από το Τελευταίο Μετρό, πλακατζής και συνωμοτικός με τον Μπερ, έναν ηθοποιό που φέρνει έναν ψύχραιμο αέρα στον Αστερίξ. Τα
αγόρια έκαναν παιχνίδι, με τη βιαστική Ντενέβ ν’ ανθυπομειδιά. Voilà!
Ντεπαρντιέ: Δεν γίνεται να δουλέψω αν δεν βρίσκομαι ανάμεσα σε φίλους. Άλλωστε, ο Μαρτσέλο Μαστρογιάνι το είχε πει πρώτος και συμφωνώ απόλυτα, έτσι δεν είναι, Κατρίν; Τρομάζω στην ιδέα πως δεν θα αντλήσω χαρά από μια ταινία και πως θα με περιτριγυρίζουν ηθοποιοί με τεράστιο εγώ.
Ντενέβ: Εδώ υπάρχει σκηνοθέτης με άποψη και σενάριο που μου άρεσε. Η βασίλισσα που κατάλαβα πως θα ερμήνευα παραπέμπει στη δεκαετία του ’60: στητή, στημένη, φυσικά με το ελαφρύ της μειδίαμα,αδιαπέραστη, περισσότερο πραγματική παρά αστεία.
Μπέρ: Πολλοί αναρωτιούνται αν ο Αστερίξ και ο Οβελίξ είναι ζευγάρι, γκέι δηλαδή. Εγώ τους βλέπω σαν τον Χοντρό και τον Λιγνό. Δεν το έχουν σκεφτεί το θέμα. Συγκατοικούν. Κάνουν μαζί μπάνιο.
Ντεπαρντιέ: Εντουάρ, μου δίνεις το σαπούνι, παρακαλώ;
Μπέρ: Βεβαίως. Έλεγα, λοιπόν, πως σε αυτή την ταινία θέλουν να βοηθήσουν έναν νεαρό να γίνει άνδρας. Του δίνουν σφαλιάρες, αλλά νοιάζονται πραγματικά.
Ντεπαρντιέ: Και στο μεταξύ ερωτεύονται αμφότεροι. Α, και κάτι ακόμη: ο Αστερίξ δεν είναι εθνικιστής και δεν αρκείται στην τσαντίλα και στο εκρηκτικό ταμπεραμέντο. Το λέω επειδή είναι ένα σύμβολο της γαλλικής νοοτροπίας και των τερτιπιών που χαρακτηρίζουν τους Γάλλους και σχηματίζουν πολλά κλισέ μαζί (franchouillard, αν μου επιτρέπετε).
Ντενέβ: Μόλις είδα τον Εντουάρ Μπερ με τα ξανθά του μαλλιά και τις κοτσίδες, ενθουσιάστηκα. Είπα, αυτός είναι ο Αστερίξ όπως τον έχω στο μυαλό μου.
Μπέρ: Είναι εύκολο να παίξεις με το που προβάρεις το κοστούμι, την περούκα και το μουστάκι. Αμέσως πετυχαίνεις το παλιομοδίτικο εφέ.
Ντενέβ: Τα δυο αυτά αγόρια είναι πολύ πιο τρυφερά απ’ ό,τι δείχνουν.
Μπέρ: Αγαπιόμαστε πολύ, είμαστε σαν περιοδεύων θίασος και οι καταστροφές της παραγωγής δεν μας σκιάζουν.
Ντεπαρντιέ: Το γύρισμα σε τρεις διαστάσεις ήταν αρκετά ελαφρύ και πιο εύκολο. Δεν είχε καμία διαφορά από το κλασικό δισδιάστατο των τριών προηγούμενων Αστερίξ. Δεν έχει σχέση με το green box και τα ψηφιακά εφέ. Αρνούμαι να υποστώ το βασανιστήριο του green box.
Μπέρ: Είναι θέμα σκηνοθέτη.
Ντεπαρντιέ: Ο Λοράν Τιράρ ήρθε με συγκεκριμένη, διαφορετική ματιά στη ταινία. Είναι κομψός και μαγευτικός και κοιτάζει τους ηθοποιούς με μια λάμψη στα μάτια του, σαν ένα παιδί. Αλλά μια ταινία είναι και θέμα ηθοποιών. Ας πούμε, δεν σκηνοθετούν οι σκηνοθέτες τον Ριχάρδο Γ΄, εμείς το κάνουμε. Οι σκηνοθέτες παίζουν έναν ρόλο, που πολύ συχνά τους δίνεται από τους πρωταγωνιστές. Ε;
Μπέρ: Καλά, τι είπες τώρα, φίλε μου;
Ντεπαρντιέ: Ευχαριστώ, Εντουάρ!
Ντενέβ: Εμένα θα μου επιτρέψετε να πηγαίνω, έχω δουλειά.
Ντεπαρντιέ: Βεβαίως, γλυκιά μου. Έλα να σε φιλήσω. Θα σε πάρω τηλέφωνο.
Μπέρ: Μιλώντας για ρόλους, ήθελα να πω πως εγώ δεν πήρα τον ρόλο του Κριστιάν Κλαβιέ, όπως ο Ρότζερ Μουρ δεν πήρε τον ρόλο του Σον Κόνερι στον Τζέιμς Μποντ. Είναι όλα θέμα χρόνου και συγκυρίας.
Ντεπαρντιέ: Σωστό. Διότι, φίλοι μου, πέντε λεπτά και μόνο είναι αρκετά για να οργανωθεί ένα όργιο. Είδατε τη σκηνή με τον Φαμπρίς Λυκινί ως Ιούλιο Καίσαρα, που κάνει δώρο γυναίκες στους Συγκλητικούς. Ε, ναι, είναι αναφορά στον Μπερλουσκόνι. Όπως είπαμε, αν δεν έχεις σενάριο, δεν κάνεις τίποτε. Ένας Αστερίξ δεν έγινε ποτέ γιατί το σενάριο, του Ζεράρ Ζυνιό, δεν ήταν καλό, δεν λειτουργούσε. Μόνο έτσι προχωράς σε αυτήν τη δουλειά. Προσωπικά, δεν είχα ποτέ πλάνο καριέρας.
σχόλια