Κωστής Τριανταφύλλου
τ ρ α γ ο ύ δ ι γ ι α μ ε γ ά λ ο υ ς δ ρ ό μ ο υ ς *
το θηρίο βάζει μπρός
μια κορνάρει μια βρυχιέται
μια κυλάει περήφανα
στην ασφαλτοστρωμένη γη
σένα κάθισμα διπλό περνάν οι ώρες
περνάνε οι νύχτες κι οι μέρες
περνάμε σύνορα
κι οι τελωνιακοί μας κοιτάνε λοξά
συλλέκτες σφραγίδων
για τη συλλογή του διαβατήριου
να το τελειώσουμε κι αυτό με διεθνείς μουτζούρες
ή μας παίρνουν για λαθρεπιβάτες
σαυτό τον κόσμο που γυρνάει
κι εμείς κυλάμε πάνω του
το παρμπρίζ του ταξιδιού γεμίζει αποτυπώματα
από σκοτωμένα φτερωτά οράματα των μεγάλων δρόμων της δύσης
χιλιόμετρο χιλιόμετρο βγάζει ο οδηγός το μεροκάματο
γαμώ το χιλιόμετρο φουρτούνες και στραπάτσα
ο χοντρός ξανθός μπέμπης στο τιμόνι
έχει βαριά καρδιά και χοντράδια πολλά
ένας κοντός συνοδηγός του χτυπάει νεσκαφέ
και του λέει πολλά αδιάφορα και καλά
ένα σκοπό του δίνει για να φτάσει κάποτε
σένα κρεβάτι πληρωμένο μ' ανηφόρες και στροφές
και χιλιόμετρα πολλά
ο οδηγός είναι Ρωμιός κι ο συνοδηγός
ακούν τον Στέλιο και σφυράνε μελωδίες κι ουρλιαχτά
προσπερνώντας μια νταλίκα και μια χώρα ξενικιά
ο μήτσος βρίζει φτύνει κι οδηγεί του σκοτωμού
άντε να περάσει ή ώρα να περάσει το ταξίδι
με το όχημα που αργεί
να βγει απ ́αυτή τη γαμημένη διαδρομή.
πέφτει ομίχλη στο παρμπρίζ φτύνει χιλιόμετρα ο μήτσος
τι να την κάνουμε !
θα μπούμε μέσα της κι ό,τι βγει!
ύστερα θα πλακώσει καμιά χοντρή βροχή να καθαρίσει
το όχημα του ταξιδιού που χάθηκε
ψάχνοντας καλά σύνορα για να μπει
όλα γίνονται μες στο ταξίδι αυτό
ένα πόδι πάνω στ' άλλο κι από κάτω το φαρμάκι σταυροπόδι
ένας μαύρος γάτος με φωνάζει
πού να βρεις το άλλο μέρος της καρδιάς μου !
και το άλλο μέρος του κόσμου
κι ένα μέρος καλό να βολευτείς
στην ακούραστη λεωφόρο αυτή
ο μήτσος βλέπει τον καθρέφτη και την άσφαλτο
τον άνεμο και τα λάστιχα που σφυρίζουν ακούει
καλό ταξίδι και προσπεράσματα
με καλεί το κλάξον απ' το δρόμο να του τρακάρω μια μπουνιά
ο μήτσος λίγο μαλλί αλλά καλά στρωμένο
καθαρίζει για όλους
καλό ταξίδι
το ένα πόδι στο κεφάλι
ένα γάτο στη μασχάλη
και μια υπέροχη φαγούρα
ώσπου μπήκαμε σε μια σήραγγα ατελείωτη
να του μιλάμε να μην εμφανιστούν τα όνειρα
χαμογελώντας στον καθρέφτη
στο νυχτωμένο τιμόνι της οδήγησης
στο βάθος της οθόνης
όπου όλα επιτρέπονται
και σε παίρνει ο ύπνος!
από πόλη σε πόλη σε πρωτεύουσες του κόσμου
μια τεράστια λεωφόρος
σκληρή και μονότονη
να χάνεις τα μάτια σου στα χιλιόμετρα
όλα γίνονται στο ταξίδι αυτό
αρκεί ν'ανοίξεις το παράθυρο σέναν άλλο κόσμο
και τα οράματα στην ώρα τους !
το λεωφορείο γεμάτο και βαρύ
στρώνει ένα όνομα
κι αφήνει βρώμα πολλή
παρέα μ' ένα ατύχημα βγάζω την πρώτη μέρα
αλλάζω θέση
η συμβουλή σου είναι καλή
μα δε βρήκα την πόρτα ανοιχτή
με ξαναπαίρνεις πάλι πίσω να γαμηθούμε άβολα πάλι μαζί
θες μονοπώλιο εσύ κι η σκατοφάρα σου άκουσέ με
η χοντρή μου αντοχή δεν έχει όρια στη γη αυτή
σέστειλα να πας στο διάολο μόνη σου
για να 'μαστε για πάντοτε μαζί
το αμάξι αυτό με τελειώνει
ανάμεσα σε δυό μεγαθήρια πολιτείες
δε σου δίνω μια δεκάρα για να με πας στην άλλη γη
λαθρεπιβάτης μάγος στην αγκαλιά σου τη μικρή
θα σε φορτώσω με μια αγάπη τρελή
να μας παίρνουν οι στροφές
στη ταχύτητα αυτή που κουνάει τρανταχτή
μια ζαλάδα χωρίς τέλος και αρχή
κάποια νύχτα σταματάμε σένα στέκι της λεωφόρου
το τζού-μποξ αυτής της πόλης για μάς ακόμα παίζει
όλα γίνονται ταξίδι να υπάρχει
σε παίρνει ο άνεμος
οι ρόδες γυρίζουν αλλοπρόσαλλα
τουμπαρισμένες οι λέξεις μου φάτσα στον ουρανό
στην ατέλειωτη λεωφόρο
χάνοντας όνομα και πατρίδα
αλλάξαμε ψυχή και μπότες
στην μελαγχολία μου που είναι γερά περπατημένη
σε κάθε ταξίδι που τέλος δεν έχει
παντού τα ίδια
κι όταν πέφτει η νύχτα ηρεμία
να παρθούμε στο τελευταίο κάθισμα πάνω απ' τη μηχανή
κι έξω η ομίχλη κι οι κοιμισμένοι σπίτια τους
μη φρενάρεις μήτσο τώρα
το σιδερένιο όχημα παίρνεται με το δρόμο
καταπίνοντας χιλιόμετρα
γλυκοκουνιέται ξεφυσώντας καυσαέριο
πάνω στις τέσσερις σκληρές του ρόδες
ροκεντρόλ όνειρα χοροπηδάνε στις λακκούβες
στο ρυθμό της μεγάλης ιπποδύναμης
ακάθεκτα
περάστε περάστε στη μαγική μας διαδρομή
τα μάτια αν ανοίξουν άλλη χώρα θ' αντικρύσουν
η αστραπή πέρασε
περνάνε νύχτες και μέρες φαντάσματα κι οπτασίες
αρκεί να μην ξεμείνεις από καύσιμα
σύνορο στο σύνορο μένα χάρτη στο μυαλό να χαθούμε
ψάχνω το καλό το πέρασμα
μη μας γδύσουν και μας μαδήσουν!
οι περπατητές σε χαιρετάνε κι εσύ κορνάρεις και γελάς
το μαγικό τσίρκο ξεκινάει διαδρομή παράλληλη
γύρω γύρω από τη γη να μας παίρνουν οι στροφές
ουρανοξύστες κι εργοστάσια πεδιάδες και βουνά
μια λεωφόρος ταξιδεύει !
μπήκα από ανάγκη στο λεωφορείο μα ταξιδέψαμε μαζί
ως την άλλη άκρη
η μαγική βαβέλ κυλάει
αφήνοντας πολύχρωμες χαρούμενες μπουρμπουλήθρες
να χαμογελάσουν τα όνειρα των θλιβερών κατοίκων των πόλεων
ξεκινήσαμε 50 και στο δρόμο μετρηθήκαμε ξανά
βγήκαμε άλλοι χίλιοι δυο
μέσα στη σιδερένια του ψυχή
βράζει ο θεος ύπνος μένα νάρκισσο αγκαλιά
δαγκώνω ένα κόκκινο μήλο
κι ο ήλιος ανατέλλει
κι ο ήλιος δύει
κι έρχεται βροχή ομίχλη και καταιγίδα
στων μεγάλων δρόμων την ψυχή
μια σκληρή κατάσταση μας κυκλοφορεί
οι γερμανοί ρίχνουν σκυλί ανιχνευτή
που βρίσκει παστουρμάδες και τσαρούχια
να βρωμάν τα σύνορά τους ελλάδα για πάντα
η μεγάλη μηχανή
τα μεσάνυχτα φαίνεται
όταν ερημώνουν οι διεθνείς λεωφόροι
κι ορμάει ελεύθερη να συναγωνιστεί
τα χιλιόμετρα του κόσμου
όλα γίνονται σ' αυτό το ταξίδι
από μια σακούλα πλαστική μια τροφή εκπληκτική
παίρνει και του πιο πεινασμένου την ψυχή
ένας ισχνός ολλανδός βρικόλακας ταξιδεύει μαζί μας
δίπλα του μια άδεια θέση
κανείς δεν τολμάει να την παραβιάσει
κάτω από το κάθισμα πακέτα και σακούλες
και το κεφάλι της μαύρης αφροδίτης
έξω απ' τον τεράστιο υπνόσακο της νύχτας
αλλά μέσα στην εφημερίδα που αγόρασα πριν φύγουμε
ο κένταυρος παίρνει μάτι την αμαζόνα που τον σημαδεύει
απ ́το απέναντι αέτωμα
το πετρέλαιο καίει την μηχανή
μαζί με μια χώρα άγνωστη
οδηγέ πάτα το γκάζι την άλλη χώρα να περάσουμε
αργά ή γρήγορα θα φτάσουμε πάτα το γκάζι
να προσπεράσουμε τον χρόνο
αυτή η αργή γενιά
να ζήσει κι αυτή
αυτό που μεγαλώσαμε εμείς
μαζί
ένα ζώο κουτσό
σε μαύρο δέρμα τυλιγμένο
τρέχει δίπλα στο λεωφορείο
πέρα από παράθυρα στους πίσω δρόμους
που δεν χωράει το θηρίο ούτε για να κρυφτεί
πιο μπρος κι από την μηχανή
ώσπου σε μια στροφή
τον παίρνει από κάτω
παίρνοντας μια σκληρή γενιά
μένα δυνατό θάνατο αγκαλιά
πέρασε τρεις πόλεις με ταχύτητα ακατόρθωτη
τρία σύνορα τρεις χώρες
ένα σύστημα
και μια αρρώστια στην επόμενη γενιά
στις άγριες λεωφόρους της ιπποδύναμής μας
χωρίς διόδια και σύνορα
καθημερινό ταξίδι
στις δικές μας περιοχές
εδώ
σταματήσαμε για κατούρημα
βγαίνοντας απ' το λεωφορείο χαθήκαμε σ' ένα άγνωστο τοπίο
το καλό το πέρασμα να βρούμε να διασχίσουμε τα σύνορα
να πούμε την πληροφορία
να αλλάξουμε ρυθμό και γεγονός
ψάχναμε πάντως
ένα καλό μέρος για κατούρημα
* Πρωτοδημοσιεύτηκε στο περιοδικό Μ Ο Ρ Μ Ω αριθ.2 στην Αθήνα το 1980, γράφτηκε μέσα στο Magic Bus.
