Joy

Joy Facebook Twitter
0

Δεν υπάρχει κάτι που να μην έχουμε ήδη γράψει για τα κατορθώματα του Ντέιβιντ Ο' Ράσελ στον τομέα της οικογενειακής δραματικής κομεντί. Το Joy επαναφέρει εμφατικά τα στοιχεία που τον συγκρίνουν με την απρόβλεπτη σεναριακή ενέργεια του Πρέστον Στάρτζες στη δεκαετία του '40, αν και εριμμένα με πιο σκόρπιο και τυχάρπαστο τρόπο, κυρίως στην υλοποίηση ακόμη ενός φιλόδοξου, αυτοσχεδιαστικού μικρού έπους.

Το επίκεντρο είναι η μια γυναίκα και οι γυναίκες που την επηρέασαν, η Τζόι Μάνγκανο, που ζει στο ίδιο σπίτι με τη μάνα της (Βιτρζίνια Μάτσεν) η οποία έχει αποσυρθεί από τη δράση και παρακολουθεί σαπουνόπερες, την καλοδιατηρημένη γιαγιά (Νταϊάν Λαντ) που πιστεύει στην δύναμη της εγγονής και την φιλεύει με λακωνικές σοφίες και ενθαρρυντικές συμβουλές, αλλά και με δύο άνδρες, τον πατέρα της (Ρόμπερτ Ντε Νίρο), έναν άνθρωπο της πιάτσας που διευθύνει συνεργείο αυτοκινήτων, και τον πρώην σύζυγο και πατέρα των δύο παιδιών της (Έντγκαρ Ραμίρεζ), έναν φιλόδοξο Βενεζολάνο τραγουδιστή που πολύ θα ήθελε να γίνει ένας Τομ Τζόουνς.

Προσθέστε ακόμη δύο γυναίκες στη ζωή της Τζόι, τη ανταγωνιστικότατη αδελφή της που δουλεύει στο συνεργείο του μπαμπά, και την νυν φιλενάδα του μπαμπά, την οποία υποδύεται η Ιζαμπέλα Ροσελίνι, και έχετε μια φαμίλια περίπου σαν κι εκείνη του Μος Χαρτ στο Δεν θα τα Πάρεις Μαζί σου, που μετέφερε στο σινεμά ο Φρανκ Κάπρα στα 30ς- είναι σαφείς οι επιρροές του Ράσελ από τους δημιουργούς εκείνης της περιόδου, έχοντας προσαρμόσει τις καταστάσεις, αλλά όχι και τις κλασσικές ανθρώπινες έγνοιες, στο σήμερα.

Σε αυτό το γαϊτανάκι σχέσεων, τα όνειρα της Τζόι επωάζονται, αναβάλλονται, συντρίβονται ή ανθίζουν με απρόβλεπτο τέμπο, κι αυτό συνιστά την κύρια δύναμη της ομώνυμης ταινίας, που βασίζεται στην πραγματική ιστορία της γυναίκας που πέρασε από τα 40 κύματα για να επιβάλλει την εφεύρεση της μοντέρνας σφουγγαρίστρας. Η σπουδαία σκηνοθετική επινόηση του Ράσελ, και ίσως η καλύτερη του, σε μια καριέρα που χαρακτηρίζεται βασικά από τα εκρηκτικά σενάρια του, είναι η τοποθέτηση της οικογένειας σε ένα απλό, σχηματικό, αμερικανικά εμβληματικό, κενό διακόσμησης και προσωπικών κειμηλίων, σπιτάκι, σαν τα παραμύθια, βγαλμένο θαρρείς από τις σαπουνόπερες που παρακολουθεί φανατικά η άβουλη, απογοητευμένη μάνα του έργου.

Η Τζόι βρίσκεται τρακαρισμένη ανάμεσα στις παραινέσεις και τα διλήμματα, τη μάνα και τη γιαγιά, την κινητήρια επιθυμία της να πρωτοτυπήσει και την αναχαιτιστική αρνητικότητα της αδελφής της, και εν μέρει του πατέρα της. Οι δεκαετίες περνάνε μέσα στο σπίτι και οι παρορμήσεις διαδέχονται τις απογοητεύσεις. Η Τζόι είναι η μοναδική ηρωίδα ενός έργου που συνοψίζει την αμερικανική επιχειρηματικότητα, σε μια αφηγηματική τομή ανάμεσα στο μυθιστόρημα και την τηλεοπτική λογική, με υπερτονισμένα κεφάλαια και θορυβώδεις, μελοδραματικές καταστροφές.

Τα δύο βασικά προβλήματα της ταινίας είναι ο συχνά άτσαλος χειρισμός στις καπιτάλε σκηνές και η έλλειψη καίριου λόγου στις περισσότερες κρίσιμες στιγμές που ο Ράσελ προσφέρει στην Λόρενς. Στον καλύτερο ρόλο της μέχρι σήμερα, στον Οδηγό Αισιοδοξίας, η Τζένιφερ Λόρενς κολυμπούσε δεξιοτεχνικά μέσα σε ένα ταραγμένο ψυχικό πέλαγος, απέναντι στον Μπράντλεϊ Κούπερ. Εδώ, παίρνει ανάσες μόνη της και όλοι οι υπόλοιποι, άνδρες και γυναίκες, δρουν δορυφορικά. Η μαγνητική της δύναμη να τραβάει τον θεατή στο συναισθηματικό της σύμπαν λειτουργεί σποραδικά και όχι πάντα πειστικά, σε μια ταινία που έχει τις ιδιαίτερες, αναπάντεχες στιγμές της, αλλά χωλαίνει στο σύνολο, παρά την αξιοπρόσεχτη σύλληψη και τον φιλόδοξο χαρακτήρα της.

Σκηνοθεσία: Ντέιβιντ Ο' Ράσελ

Πρωταγωνιστούν: Τζένιφερ Λόρενς, Ρόμπερτ Ντε Νίρο, Μπράντλεϊ Κούπερ, Ιζαμπέλα Ροσελίνι

Βαθμολογία: 3/5

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Η φιγούρα της Μελίνας με τρόμαζε και με έλκυε ταυτόχρονα»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Ευριπίδη Σαμπάτη

Μυθολογίες / «Η φιγούρα της Μελίνας με τρόμαζε και με έλκυε ταυτόχρονα»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Ευριπίδη Σαμπάτη

Ο τραγουδοποιός Ευριπίδης Σαμπάτης επιλέγει 10 ταινίες, καθεμιά απ' τις οποίες για διαφορετικούς λόγους τον ταρακούνησαν τόσο που η ζωή του δεν ήταν ποτέ πια η ίδια.
Είδαμε το «Juror#2» του Κλιντ Ίστγουντ και είναι η καλύτερη αμερικανική ταινία της χρονιάς

Οθόνες / To «Juror#2» του Κλιντ Ίστγουντ είναι η καλύτερη αμερικανική ταινία της χρονιάς

Αλλά δυστυχώς δεν θα προβληθεί στις κινηματογραφικές αίθουσες, επειδή οι υπεύθυνοι του στούντιο θεωρούν ότι το ενήλικο σινεμά αυτού του τύπου ανήκει στις streaming πλατφόρμες.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Say Nothing: Μια καθηλωτική σειρά με φόντο το βίαιο δράμα της Βόρειας Ιρλανδίας

Daily / Say Nothing: Μια καθηλωτική σειρά με φόντο το βίαιο δράμα της Βόρειας Ιρλανδίας

Η αυτοτελής σειρά κατορθώνει να λειτουργεί συγχρόνως ως ιστορική αναπαράσταση, ως συνταρακτικό δράμα, ως καθηλωτικό θρίλερ, ακόμα και ως δραματοποιημένο true crime, ειδικά για τους θεατές που δεν είναι εξοικειωμένοι με τις πολυσύνθετες πτυχές του ένοπλου αγώνα στη Βόρεια Ιρλανδία.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Η βίβλος του cult ελληνικού σινεμά

Οθόνες / Η βίβλος του cult ελληνικού σινεμά μόλις κυκλοφόρησε

Τα κείμενα του Φώντα Τρούσα για τις «βαθιά υποτιμημένες ταινίες που απελευθέρωσαν τη ματιά του θεατή από την οικογενειακή τηλεοπτική εικόνα, απενοχοποιώντας περαιτέρω το γυμνό» και για τον underground και τον πειραματικό ελληνικό κινηματογράφο κυκλοφορούν σε ένα μοναδικό, κυριολεκτικά, βιβλίο, από τα LiFO Books.
M. HULOT
Η φωνή του «τέρατος»: Ο Μάνσον με τα δικά του λόγια σ’ ένα αποκαλυπτικό νέο ντοκιμαντέρ

Οθόνες / Η φωνή του «τέρατος»: Ο Μάνσον με τα δικά του λόγια σ’ ένα αποκαλυπτικό ντοκιμαντέρ

Ένα νέο ντοκιμαντέρ εξετάζει και αμφισβητεί όλα όσα νομίζουμε ότι γνωρίζουμε για τη διαβόητη φιγούρα, παρουσιάζοντας για πρώτη φορά ηχογραφημένες συνομιλίες του σε διάστημα είκοσι ετών.
THE LIFO TEAM
Τα γεγονότα της ζωής

Οθόνες / Κασσαβέτης, Σκορσέζε, Ερίθε: 10 άχαστες προβολές στο φετινό Πανόραμα

Πρεμιέρες, παράλληλες εκδηλώσεις, αφιερώματα: Από τις 21 ως τις 27 Νοεμβρίου, οι κινηματογράφοι Τριανόν, Newman και Στούντιο φιλοξενούν το μακροβιότερο αθηναϊκό κινηματογραφικό φεστιβάλ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Πάνος Χ. Κούτρας: Queer before it was cool, νυν και αεί

Οθόνες / Πάνος Χ. Κούτρας: Queer before it was cool, νυν και αεί

Ο αγαπημένος Έλληνας σκηνοθέτης ξεδίπλωσε σημαντικές στιγμές από τη ζωή και την πορεία του και αφηγήθηκε πολύτιμες ιστορίες που διαμόρφωσαν το queer σινεμά του στο φετινό Iconic Talks Powered by Mastercard που πραγματοποιήθηκε στο 65ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Τα δέκα αγαπημένα animation του Αλέξανδρου Βούλγαρη (aka The Boy)

Μυθολογίες / Τα 10 αγαπημένα animation του Αλέξανδρου Βούλγαρη (aka The Boy)

«Κάθε φορά που το βλέπω προσπαθώ να καταλάβω πώς έχει οργανωθεί αυτό το χάος»: Ο Αλέξανδρος Βούλγαρης μάς καλεί να ανακαλύψουμε δέκα animation διαφορετικών τεχνικών, που τον έχουν επηρεάσει βαθιά.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
65ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης: Όσα ξεχώρισαν κοινό και επιτροπές

Οθόνες / 65ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης: Όσα ξεχώρισαν κοινό και επιτροπές

Η Fischer, επίσημος χορηγός των Βραβείων Κοινού εδώ και μια δεκαετία, στήριξε για μία ακόμη χρονιά τον θεσμό, απονέμοντας πέντε βραβεία στις ταινίες που συγκέντρωσαν τις περισσότερες ψήφους των θεατών.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Dune: Prophecy»: Το κυνήγι του επόμενου «Game of Thrones» συνεχίζεται

Οθόνες / «Dune: Prophecy»: Το κυνήγι του επόμενου Game of Thrones συνεχίζεται

Η σειρά του HBO, που παίρνει τη σκυτάλη από το πραγματικά αξιόλογο «Penguin», προσπαθεί να επικαλεστεί τη συνταγή του μεγάλου hit του καναλιού και ξεστρατίζει από το ατμοσφαιρικό σύμπαν του Ντενί Βιλνέβ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι θρυλικοί boomers του 65ου φεστιβάλ θεσσαλονίκης

Pulp Fiction / Οι θρυλικοί boomers του 65ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης

Ρέιφ Φάινς, Ζιλιέτ Μπινός, Ματ Ντίλον: Oι διάσημοι, σχεδόν συνομήλικοι ηθοποιοί που τιμήθηκαν με Χρυσό Αλέξανδρο και έδειξαν με τις διαφορετικές επιλογές τους ισάριθμα σίκουελ στην καριέρας τους.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Μονομάχος II»: Αν και λιγότερο brutal από τον Ράσελ Κρόου, ο Πολ Μέσκαλ υπόσχεται αίμα στην αρένα

Οθόνες / «Μονομάχος II»: Αν και λιγότερο brutal από τον Ράσελ Κρόου, ο Πολ Μέσκαλ υπόσχεται αίμα στην αρένα

Ένα έπος δράσης και χαρακτήρων που κυλά θεαματικά, ουσιαστικά, υπερβολικά, συγκινητικά, χορταστικά και εμφατικά, όπως όλοι οι υποψήφιοι θεατές αναμένουν εδώ και πολύ καιρό.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η πιο διάσημη υπόθεση «απαγωγής από εξωγήινους» αναβιώνει στο Netflix εν μέσω μηνύσεων

Οθόνες / Η απαγωγή του αιώνα αναβιώνει στο Netflix εν μέσω μηνύσεων

Παρότι συμμετείχε στο σενάριο του ντοκιμαντέρ «The Manhattan Alien Abduction», η Λίντα Ναπολιτάνο που ισχυρίζεται ότι απήχθη από εξωγήινους στο κέντρο του Μανχάταν προ 35ετίας μηνύει την πλατφόρμα για αθέτηση της συμφωνίας τους.
THE LIFO TEAM