Sicario: Ο Εκτελεστής (Sicario)

Sicario: Ο Εκτελεστής (Sicario) Facebook Twitter
0

«Σταμάτα να κοιτάζεις το ρολόι και συγκεντρώσου στον χρόνο» συμβουλεύει την πράκτορα του FBI Κέιτ Μέισερ (Έμιλι Μπλαντ) ο αινιγματικός και σκοτεινών προθέσεων Αλεχάντρο (Μπενίσιο ντελ Τόρο), σύμβουλος μιας ριψοκίνδυνης εκστρατείας εναντίον των μεγάλων καρτέλ ναρκωτικών που δρουν στη συνοριακή γραμμή Μεξικού-Ηνωμένων Πολιτειών. Το δραματικό θρίλερ Σικάριο, που σημαίνει «εκτελεστής», ξεκινάει με μια αποστολή που εξελίσσεται σε μακάβρια ανακάλυψη πτωμάτων, ενώ υποτίθεται πως θα οδηγούσε σε λαβράκι για τις μυστικές υπηρεσίες. Το εν ψυχρώ ξεκαθάρισμα λογαριασμών σε ένα χτύπημα που θυμίζει την παραπλανημένη ενέργεια που σημάδεψε το φινάλε της Σιωπής των Αμνών (με τους ένστολους που μπουκάρουν γεμάτοι αυτοπεποίθηση, χτυπώντας λάθος πόρτα και σε άκυρο χρόνο) σοκάρει τη μοναδική γυναίκα της μονάδας και την τοποθετεί σε μειονεκτική θέση στη συνέχεια. Επιλέγεται μεν από τον αρχηγό της μονάδας Ματ Γκρέιβερ (Τζος Μπρόλιν), τον άνθρωπο που δίνει τις εντολές υπό τη διακριτική, σχεδόν σιωπηλή επιτήρηση του Αλεχάντρο, αλλά γρήγορα αντιλαμβάνεται πως η αλήθεια γύρω από τις πραγματικές κινήσεις της ομάδας δεν της χαρίζεται ως ανοιχτό πλάνο αλλά πρέπει να την κερδίσει, μαντεύοντας τα βήματα μέσα από την πράξη.

Με τη σειρά του, ο σκηνοθέτης Ντενί Βιλνέβ συντονίζει την έμπρακτη εφαρμογή αποφάσεων που φαίνεται πως λαμβάνονται ανάλογα με τις πληροφορίες της τελευταίας στιγμής, σε έναν βρόμικο πόλεμο της διαφθοράς που έχει εγκατασταθεί για τα καλά, με μια σειρά από ενορχηστρωμένες σεκάνς – κυριολεκτικά ενορχηστρωμένες από τον συνθέτη Τζόχαν Τζόχανσον (Η θεωρία των πάντων), που με λίγες επαναλαμβανόμενες νότες και κρουστές ομοβροντίες δίνει το σύνθημα για τον πόλεμο, σαν να διευθύνει ένα άτυπο εμβατήριο. Το Σικάριο μας εισάγει μακρόσυρτα και ανελέητα στα σώψυχα του κτήνους και ο χαρακτήρας της Έμιλι Μπλαντ είναι η καρδιά της ταινίας, η συνεχής απάντηση στον κυνικό, χύμα Γκρέιβερ (τέλειος στον ρόλο του ο Μπρόλιν) και στον απρόθυμο να μοιραστεί ή, έστω, να επικοινωνήσει Αλεχάντρο, ο οποίος περιορίζεται σε συμπυκνωμένους γρίφους, ψίχουλα σε σχέση με τη λαχτάρα της Μέισερ για μια καθαρή λύση. Στη χρόνια σήψη του ναρκοπολέμου, ωστόσο, η λύση δεν έχει ορίζοντα και σίγουρα δεν μπορεί να είναι ξεκάθαρη. Το πρόβλημα γίνεται προσωπικό, όπως στην περίπτωση του Αλεχάντρο, και μόνο στο φινάλε καταλαβαίνουμε ποια είναι η μοναδική προσέγγιση σε αυτό το καλά φυλαγμένο παιχνίδι ανάμεσα στο υπηρεσιακό καθήκον και την εφευρετική πρωτοβουλία.

Ο Βιλνέβ έχει αποδείξει πως μπορεί να στήσει θρίλερ απαιτώντας την υπομονή του θεατή, για να καταθέσει την άποψή του στο τελευταίο πλάνο – το έχει κάνει στο Incendies, στο Prisoners και στο Double, κυριολεκτικά στο τσακ, δίνοντας νέα σημασία στον κινηματογραφικό επιθανάτιο ρόγχο. Το Σικάριο επιβεβαιώνει τη μαεστρία του. Ποτέ δεν υπήρξε πιο δεξιοτέχνης στο προσεκτικό, συστηματικό στήσιμο της πλοκής. Το σασπένς είναι και εδώ το φόρτε του και υπογράφει μια ενήλικη ματιά σε ένα θέμα που δεν προσφέρεται για βεβιασμένη ή χολιγουντιανή ανάγνωση (η έλλειψη καθαρότητας που λέγαμε...). Κάτι λείπει από το Σικάριο για να γίνει αριστούργημα. Και δεν το λέω επειδή η ταινία διαγωνίστηκε στις Κάννες αλλά έφυγε χωρίς βραβεία – άλλωστε το Καμιά πατρίδα για τους Μελλοθάνατους των αδελφών Κοέν, το Κόκκινο του Κισλόφσκι ή το Foxcatcher του Μπένετ Μίλερ έρχονται προς επίρρωση του επιχειρήματος πως ταινιάρες δεν χωράνε πάντα στα βραβεία. Πιστεύω πως η συνάρτηση των χαρακτήρων με μια υπερβολική αναμονή, στυλιζαρισμένη πάνω από την κλίμακα της ταινίας, αποδυναμώνουν την κάθαρση.


Σκηνοθεσία: Ντενίς Βιλνέβ

Πρωταγωνιστούν: Έμιλι Μπλαντ, Μπενίτσιο Ντελ Τόρο, Τζον Μπερντάλ, Τζος Μπρολίν

Βαθμολογία: 3,5/5

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Είδαμε το «Juror#2» του Κλιντ Ίστγουντ και είναι η καλύτερη αμερικανική ταινία της χρονιάς

Οθόνες / To «Juror#2» του Κλιντ Ίστγουντ είναι η καλύτερη αμερικανική ταινία της χρονιάς

Αλλά δυστυχώς δεν θα προβληθεί στις κινηματογραφικές αίθουσες, επειδή οι υπεύθυνοι του στούντιο θεωρούν ότι το ενήλικο σινεμά αυτού του τύπου ανήκει στις streaming πλατφόρμες.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Say Nothing: Μια καθηλωτική σειρά με φόντο το βίαιο δράμα της Βόρειας Ιρλανδίας

Daily / Say Nothing: Μια καθηλωτική σειρά με φόντο το βίαιο δράμα της Βόρειας Ιρλανδίας

Η αυτοτελής σειρά κατορθώνει να λειτουργεί συγχρόνως ως ιστορική αναπαράσταση, ως συνταρακτικό δράμα, ως καθηλωτικό θρίλερ, ακόμα και ως δραματοποιημένο true crime, ειδικά για τους θεατές που δεν είναι εξοικειωμένοι με τις πολυσύνθετες πτυχές του ένοπλου αγώνα στη Βόρεια Ιρλανδία.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Η βίβλος του cult ελληνικού σινεμά

Οθόνες / Η βίβλος του cult ελληνικού σινεμά μόλις κυκλοφόρησε

Τα κείμενα του Φώντα Τρούσα για τις «βαθιά υποτιμημένες ταινίες που απελευθέρωσαν τη ματιά του θεατή από την οικογενειακή τηλεοπτική εικόνα, απενοχοποιώντας περαιτέρω το γυμνό» και για τον underground και τον πειραματικό ελληνικό κινηματογράφο κυκλοφορούν σε ένα μοναδικό, κυριολεκτικά, βιβλίο, από τα LiFO Books.
M. HULOT
Η φωνή του «τέρατος»: Ο Μάνσον με τα δικά του λόγια σ’ ένα αποκαλυπτικό νέο ντοκιμαντέρ

Οθόνες / Η φωνή του «τέρατος»: Ο Μάνσον με τα δικά του λόγια σ’ ένα αποκαλυπτικό ντοκιμαντέρ

Ένα νέο ντοκιμαντέρ εξετάζει και αμφισβητεί όλα όσα νομίζουμε ότι γνωρίζουμε για τη διαβόητη φιγούρα, παρουσιάζοντας για πρώτη φορά ηχογραφημένες συνομιλίες του σε διάστημα είκοσι ετών.
THE LIFO TEAM
Τα γεγονότα της ζωής

Οθόνες / Κασσαβέτης, Σκορσέζε, Ερίθε: 10 άχαστες προβολές στο φετινό Πανόραμα

Πρεμιέρες, παράλληλες εκδηλώσεις, αφιερώματα: Από τις 21 ως τις 27 Νοεμβρίου, οι κινηματογράφοι Τριανόν, Newman και Στούντιο φιλοξενούν το μακροβιότερο αθηναϊκό κινηματογραφικό φεστιβάλ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Πάνος Χ. Κούτρας: Queer before it was cool, νυν και αεί

Οθόνες / Πάνος Χ. Κούτρας: Queer before it was cool, νυν και αεί

Ο αγαπημένος Έλληνας σκηνοθέτης ξεδίπλωσε σημαντικές στιγμές από τη ζωή και την πορεία του και αφηγήθηκε πολύτιμες ιστορίες που διαμόρφωσαν το queer σινεμά του στο φετινό Iconic Talks Powered by Mastercard που πραγματοποιήθηκε στο 65ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Τα δέκα αγαπημένα animation του Αλέξανδρου Βούλγαρη (aka The Boy)

Μυθολογίες / Τα 10 αγαπημένα animation του Αλέξανδρου Βούλγαρη (aka The Boy)

«Κάθε φορά που το βλέπω προσπαθώ να καταλάβω πώς έχει οργανωθεί αυτό το χάος»: Ο Αλέξανδρος Βούλγαρης μάς καλεί να ανακαλύψουμε δέκα animation διαφορετικών τεχνικών, που τον έχουν επηρεάσει βαθιά.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
65ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης: Όσα ξεχώρισαν κοινό και επιτροπές

Οθόνες / 65ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης: Όσα ξεχώρισαν κοινό και επιτροπές

Η Fischer, επίσημος χορηγός των Βραβείων Κοινού εδώ και μια δεκαετία, στήριξε για μία ακόμη χρονιά τον θεσμό, απονέμοντας πέντε βραβεία στις ταινίες που συγκέντρωσαν τις περισσότερες ψήφους των θεατών.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Dune: Prophecy»: Το κυνήγι του επόμενου «Game of Thrones» συνεχίζεται

Οθόνες / «Dune: Prophecy»: Το κυνήγι του επόμενου Game of Thrones συνεχίζεται

Η σειρά του HBO, που παίρνει τη σκυτάλη από το πραγματικά αξιόλογο «Penguin», προσπαθεί να επικαλεστεί τη συνταγή του μεγάλου hit του καναλιού και ξεστρατίζει από το ατμοσφαιρικό σύμπαν του Ντενί Βιλνέβ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι θρυλικοί boomers του 65ου φεστιβάλ θεσσαλονίκης

Pulp Fiction / Οι θρυλικοί boomers του 65ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης

Ρέιφ Φάινς, Ζιλιέτ Μπινός, Ματ Ντίλον: Oι διάσημοι, σχεδόν συνομήλικοι ηθοποιοί που τιμήθηκαν με Χρυσό Αλέξανδρο και έδειξαν με τις διαφορετικές επιλογές τους ισάριθμα σίκουελ στην καριέρας τους.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Μονομάχος II»: Αν και λιγότερο brutal από τον Ράσελ Κρόου, ο Πολ Μέσκαλ υπόσχεται αίμα στην αρένα

Οθόνες / «Μονομάχος II»: Αν και λιγότερο brutal από τον Ράσελ Κρόου, ο Πολ Μέσκαλ υπόσχεται αίμα στην αρένα

Ένα έπος δράσης και χαρακτήρων που κυλά θεαματικά, ουσιαστικά, υπερβολικά, συγκινητικά, χορταστικά και εμφατικά, όπως όλοι οι υποψήφιοι θεατές αναμένουν εδώ και πολύ καιρό.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η πιο διάσημη υπόθεση «απαγωγής από εξωγήινους» αναβιώνει στο Netflix εν μέσω μηνύσεων

Οθόνες / Η απαγωγή του αιώνα αναβιώνει στο Netflix εν μέσω μηνύσεων

Παρότι συμμετείχε στο σενάριο του ντοκιμαντέρ «The Manhattan Alien Abduction», η Λίντα Ναπολιτάνο που ισχυρίζεται ότι απήχθη από εξωγήινους στο κέντρο του Μανχάταν προ 35ετίας μηνύει την πλατφόρμα για αθέτηση της συμφωνίας τους.
THE LIFO TEAM