Για ένα μπλουζάκι αδειανό, για έναν Κρέοντα

Για ένα μπλουζάκι αδειανό, για έναν Κρέοντα Facebook Twitter
Τι «αγράμματο», τι «αστοιχείωτο», τι «άμουσο» (lol) τον αποκάλεσαν διάφοροι αυτόκλητοι θεματοφύλακες των αρχών και των παραδόσεων του αρχαίου δράματος (τι σέκτα κι αυτή), επειδή δεν προσμέτρησε την τραγική διάσταση του Κρέοντα και την πολυπλοκότητα του χαρακτήρα και των κινήτρων του.
0

ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΜΑΙ ΜΑΛΛΟΝ ΑΦΕΛΗΣ ή τέλος πάντων δεν ανάγω αντανακλαστικά τα πάντα σ’ ένα σχηματικό και άγονο δίπολο συμπολίτευσης-αντιπολίτευσης, όταν είδα το μπλουζάκι με το επίμαχο σλόγκαν («ΚΡΕΟΝΤΑ ΓΑΜΙΕΣΑΙ») που επέδειξε ο Γεράσιμος Σκιαδαρέσης, δεν το εξέλαβα αυτομάτως ως κραυγαλέα αιχμή κατά της κυβέρνησης ή κατά του πρωθυπουργού του ίδιου.

«Τώρα που τελειώνουν οι παραστάσεις και δεν φοβάμαι μη με εκδικηθεί ο ρόλος, μπορώ να το πω», ήταν η λεζάντα που χρησιμοποίησε κάτω από την φωτογραφία του ο ηθοποιός, παραθέτοντας ακολούθως μια σειρά από τυπικά hashtags (#greektheater #greece #company #lovemyjob #goodvibes #positive #instagood #instalife #happymomments #happy #enjoy #actor #gerasimosskiadaresis), χαζοχαρούμενα ενδεχομένως, αλλά χωρίς κάποια πολιτική στόχευση (εκεί φτάσαμε, να κάνουμε εγκληματολογική ανάλυση στα hashtags).

Και το φοβερό είναι ότι υπήρξαν πολλοί που παρεξηγήθηκαν και αντέδρασαν με φριχτούς χαρακτηρισμούς κατά του ηθοποιού, όχι επειδή μεταχειρίστηκε ή «εργαλειοποίησε» τον ρόλο του για να κάνει μια πολιτική δήλωση, αλλά απλώς και μόνο επειδή δεν σεβάστηκε (!) τον Κρέοντα, δηλαδή έναν χαρακτήρα της μυθοπλασίας.

Η δική μου πρώτη «ανάγνωση» ήταν ότι επρόκειτο για μια κίνηση που έγινε ελαφρά τη καρδία ως έκφραση αποσυμπίεσης μετά από μια προσωρινή αλλά έντονη συμβίωση με έναν βαρύ και απαιτητικό ρόλο όπως αυτός του Βασιλιά της Θήβας που, εκτός των άλλων, προκαλεί κύμα αυτοκτονιών σε οικείους, συγγενείς και λοιπούς διεκδικητές του θρόνου.

Και το φοβερό είναι ότι υπήρξαν πολλοί που παρεξηγήθηκαν και αντέδρασαν με φριχτούς χαρακτηρισμούς κατά του ηθοποιού, όχι επειδή μεταχειρίστηκε ή «εργαλειοποίησε» τον ρόλο του για να κάνει μια πολιτική δήλωση, αλλά απλώς και μόνο επειδή δεν σεβάστηκε (!) τον Κρέοντα, δηλαδή έναν χαρακτήρα της μυθοπλασίας.

Αν εμφανιζόταν ένας Βρετανός ηθοποιός –διατελών εν ευθυμία–  με μπλουζάκι που έλεγε «Fuck Hamlet» (ή «Fuck Lear» στο πιο αντίστοιχο) το πιθανότερο είναι να τον αποθέωναν οι ίδιοι άνθρωποι για το αιρετικό και παιγνιώδες χιούμορ του.

Τι «αγράμματο», τι «αστοιχείωτο», τι «άμουσο» (lol) τον αποκάλεσαν διάφοροι αυτόκλητοι θεματοφύλακες των αρχών και των παραδόσεων του αρχαίου δράματος (τι σέκτα κι αυτή), επειδή δεν προσμέτρησε (όχι στην ερμηνεία του, την οποία φυσικά δεν είχαν δει, αλλά στο σλόγκαν που ακολούθως μοστράρισε) την τραγική διάσταση του Κρέοντα και την πολυπλοκότητα του χαρακτήρα και των κινήτρων του. Εν ολίγοις, επειδή τον παρουσίασε μ' αυτή του την κίνηση, που συνιστά ύψιστη ύβρη, ως έναν στερεοτυπικό «κακό» της φτηνής μυθοπλασίας, υποδηλώνοντας έτσι τη βαθιά του άγνοια.

Κάποιος έγραψε μάλιστα ότι το τραγικό πρόσωπο εδώ δεν είναι ούτε η Αντιγόνη ούτε ο Κρέοντας, αλλά «ο κύριος Σκιαδαρέσης, που μάλλον ως "Φατσέας" έπαιζε τον εαυτό του».

Ασχέτως αν ο Σκιαδάρεσης, πέρα από την υπόλοιπη καριέρα του, που προφανώς δεν μπορεί να συμπιεστεί σε μια ηθογραφική καρικατούρα που κλήθηκε να ερμηνεύσει στο «Καφέ της Χαράς», έγινε πριν από λίγα μόλις χρόνια ο πρώτος Έλληνας ηθοποιός που πρωταγωνίστησε σε μία σημαντική διεθνή παραγωγή του Netflix – την ιταλική σειρά «Suburra» («Aίμα στη Ρώμη»), όπου ήταν πραγματικά εξαιρετικός.

Και τότε όμως βρέθηκε μπλεγμένος στα θολά νερά ανάμεσα στην πραγματικότητα και την μυθοπλασία και, αντί για εύσημα, είδε το όνομά του με μεγάλα γράμματα σε διάφορα σκανδαλοθηρικά δημοσιεύματα ελληνικών μέσων που τον παρουσίαζαν να συμμετέχει σε δήθεν «όργια με κόκες», λόγω μίας «τολμηρής» σκηνής στο πρώτο επεισόδιο της συγκεκριμένης σειράς.

Daily
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Το θέμα με τον Καζαντζίδη

Daily / Το θέμα με τον Καζαντζίδη

Έχει προ πολλού περάσει στην περιοχή των συμβόλων, πάνω στα οποία προβάλλονται αμφίσημα και αντιφατικά πράγματα, σαν αυτά που εξέφραζε κατά καιρούς και ο ίδιος. Μουσικά όμως, είναι αδύνατον να τον αρνηθείς, όσο κι αν θα το ήθελες ίσως.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Yacht Rock»: Το πιο απολαυστικό μουσικό ντοκιμαντέρ της χρονιάς 

Daily / «Yacht Rock»: Το πιο απολαυστικό μουσικό ντοκιμαντέρ της χρονιάς 

Από τους Steely Dan, τους Toto και τον Kenny Loggins μέχρι τον Questlove, τον Thundercat και τον Mac De Marco, τo ντοκιμαντέρ του HBO συνδέει τις κουκίδες ενός φαινομένου που αποτελεί λιγότερο ένα μουσικό είδος και περισσότερο μια αίσθηση, μια ιδέα, ένα vibe.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Το αιώνιο μεγαλείο του Λεονάρντο ντα Βίντσι

Daily / Το αιώνιο μεγαλείο του Λεονάρντο ντα Βίντσι

Στο νέο ντοκιμαντέρ του σπουδαίου Αμερικανού κινηματογραφιστή Κεν Μπερνς ξετυλίγεται η ζωή και το έργο του ανθρώπου που εκτός από το μεγαλειώδες εικαστικό έργο του, πρόλαβε πριν από μισή χιλιετία να αντιληφθεί, να ανακαλύψει, να εφεύρει ή να προβλέψει τα πάντα σχεδόν, από τη βαρύτητα μέχρι τον κινηματογράφο.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Beatles ’64: Πριν από εξήντα χρόνια, κάτι μαγικό κι ανεπανάληπτο

Daily / Beatles ’64: Πριν από εξήντα χρόνια, κάτι μαγικό κι ανεπανάληπτο

Βασισμένο σ’ ένα εκπληκτικό πρωτότυπο υλικό, αυτό το εξαίρετο ντοκιμαντέρ του Disney+ σε παραγωγή του Μάρτιν Σκορσέζε μάς μεταφέρει με μοναδικό τρόπο σ’ αυτό που βίωσαν τα μέλη του θρυλικού συγκροτήματος όταν πάτησαν για πρώτη φορά το πόδι τους σε μια Αμερική που έμοιαζε να τους έχει απόλυτη ανάγκη.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Η «παλιά, ωραία Αθήνα» της νεανικής ασφυξίας  

Daily / Η «παλιά, ωραία Αθήνα» της νεανικής ασφυξίας  

Περί της νοσταλγίας για «τα παλιά», με αφορμή τον θάνατο του ηθοποιού Θάνου Παπαδόπουλου που έπαιξε σε εκατοντάδες ταινίες αλλά θα μείνει αξέχαστος για την εμφάνισή του ως διαπομπευόμενος «τεντιμπόις» στην ταινία «Νόμος 4000».
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Say Nothing: Μια καθηλωτική σειρά με φόντο το βίαιο δράμα της Βόρειας Ιρλανδίας

Daily / Say Nothing: Μια καθηλωτική σειρά με φόντο το βίαιο δράμα της Βόρειας Ιρλανδίας

Η αυτοτελής σειρά κατορθώνει να λειτουργεί συγχρόνως ως ιστορική αναπαράσταση, ως συνταρακτικό δράμα, ως καθηλωτικό θρίλερ, ακόμα και ως δραματοποιημένο true crime, ειδικά για τους θεατές που δεν είναι εξοικειωμένοι με τις πολυσύνθετες πτυχές του ένοπλου αγώνα στη Βόρεια Ιρλανδία.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Από πού έρχεται και πού πάει η κριτική κινηματογράφου;

Daily / Από πού έρχεται και πού πάει η κριτική κινηματογράφου;

Με μεγάλο ενδιαφέρον αναμένεται το πρώτο μεγάλο συνέδριο για την κινηματογραφική κριτική στην Ελλάδα, που θα διεξαχθεί από την Πέμπτη ως και το Σάββατο στο Πάντειο Πανεπιστήμιο με ελεύθερη είσοδο για το κοινό.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ