Κάποτε στην Αμερική

Κάποτε στην Αμερική  Facebook Twitter
Ο Στέφανος Κασσελάκης υπήρξε συντηρητικός –φιλελές έστω, σύμφωνα με μια πιο τρέχουσα ορολογία– και τώρα είναι ηγέτης ενός κόμματος που έχει τον όρο «ριζοσπαστική αριστερά» στον τίτλο του. Φωτ.: Dimitris Kapantais / SOOC
0

ΒΛΕΠΩ ΝΑ ΔΙΑΚΙΝΕΙΤΑΙ με αφορμή τα αποκαλυπτήρια για το νεοφιλελεύθερο παρελθόν του Στέφανου Κασσελάκη ως αρθρογράφου του Εθνικού Κήρυκα, μία από τις ρήσεις «μεγάλων ανδρών» που εσφαλμένα αποδίδεται στον Τσόρτσιλ, ενώ πρόκειται για «ορφανό» απόφθεγμα αγνώστου πατρός: «Αν κάποιος δεν είναι σοσιαλιστής στα είκοσι του, δεν έχει καρδιά. Αν δεν είναι συντηρητικός στα σαράντα του, δεν έχει μυαλό».

Εν προκειμένω, βεβαίως, το τσιτάτο ισχύει αντεστραμμένο, παραβιάζοντας την φυσική τάξη των πραγμάτων. Ο Στέφανος Κασσελάκης υπήρξε συντηρητικός –φιλελές έστω, σύμφωνα με μια πιο τρέχουσα ορολογία– και τώρα είναι ηγέτης ενός κόμματος που έχει τον όρο «ριζοσπαστική αριστερά» στον τίτλο του.

Είναι 35 ακόμα, θα παρατηρήσει κανείς ίσως, οπότε έχει μερικά χρόνια μπροστά του για να επανέλθει, όπως λέμε, στις εργοστασιακές του ρυθμίσεις.

Αυτό όμως που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση –με σόκαρε λίγο, θα έλεγα–  ήταν η ευκολία με την οποία έσβησε τον ίδιο τον εαυτό του, ή μια νεότερη και «παραπλανημένη» εκδοχή του έστω. «Δεν θυμάμαι αυτά τα άρθρα. Δεν θυμάμαι ποιος ήμουν 24 ετών», δήλωσε. «Δεν θυμάμαι τι έγραφα, ούτε ποιος ήμουν τότε».

Δεν νομίζω πάντως ότι θα επηρέαζε έστω και στο ελάχιστο τη μετεωρική άνοδό του στην προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ ή τα εντυπωσιακά ποσοστά του, η αποκάλυψη των νεανικών του αυτών θέσεων πριν από τις εκλογές στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Και δεν θα ήταν και δίκαιο.

Το ελληνικό κοινοβούλιο, αλλά και το λούνα παρκ του ευρύτερου εγχώριου πολιτικού συστήματος γενικότερα, βρίθει από περιπτώσεις ανθρώπων που έχουν αλλάξει μέσα στα χρόνια ιδεολογική υπόσταση σε σχιζοφρενικό βαθμό. Το επικαλέστηκε και ο ίδιος άλλωστε: «Ο 24χρονος Στέφανος ίσως να μην ψήφιζε για τον 35χρονο Στέφανο. Αλλά ξέρετε κάτι; Είμαι σίγουρος ότι ο 24χρονος Κυριάκος Μητσοτάκης δεν θα ψήφιζε για τον 55χρονο Κυριάκο Μητσοτάκη ο οποίος εξαρτάται από τον Βελόπουλο, τον Βορίδη, τον Γεωργιάδη και τον Πλεύρη. Είμαι σίγουρος γι’ αυτό».  

Μπορώ να συμμεριστώ και κάποιες από τις δικαιολογίες που χρησιμοποιεί  κατά την απολογία στην οποία εξαναγκάστηκε να προβεί μετά τη δημοσίευση των επίμαχων άρθρων. Και κυρίως ότι έγραφε τα κείμενα αυτά σε μια περίοδο τόσο εύφλεκτη και διχαστική και κρίσιμη όπως ήταν η περίοδος της μεγάλης κρίσης – οικονομικής, πολιτικής, κοινωνικής, υπαρξιακής.

Κι εγώ έχω αλλάξει ιδέες και θέσεις από τότε, και πολλοί άλλοι. Αυτό όμως που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση –με σόκαρε λίγο, θα έλεγα–  ήταν η ευκολία με την οποία έσβησε τον ίδιο τον εαυτό του, ή μια νεότερη και «παραπλανημένη» εκδοχή του έστω. «Δεν θυμάμαι αυτά τα άρθρα. Δεν θυμάμαι ποιος ήμουν 24 ετών», δήλωσε. «Δεν θυμάμαι τι έγραφα, ούτε ποιος ήμουν τότε».

«Έχω ήδη χάσει την επαφή με κάποιους από τους ανθρώπους που ήμουν κάποτε», έγραφε με μια δόση παράπονου η Τζόαν Ντίντιον. «Νομίζω ότι είναι καλό να διατηρούμε σχέσεις –να τους χαιρετάμε με ένα γνέψιμο έστω– με τους ανθρώπους που ήμασταν κάποτε, είτε τους βρίσκουμε ελκυστική παρέα είτε όχι. Διαφορετικά εμφανίζονται απροειδοποίητα και μας ταράζουν, έρχονται και χτυπούν την πόρτα του μυαλού στις 4 τα ξημερώματα μιας κακής νύχτας και απαιτούν να μάθουν ποιος τους εγκατέλειψε, ποιος τους πρόδωσε, ποιος θα επανορθώσει». 

Daily
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

‘CHAOS: The Manson Murders’: Ο Μάνσον βρίσκεται ακόμα μέσα στο κεφάλι μας 

Daily / «CHAOS: The Manson Murders». Ο Μάνσον βρίσκεται ακόμα μέσα στο κεφάλι μας 

Το νέο ντοκιμαντέρ του σπουδαίου Έρολ Μόρις επιχειρεί ένα διαφορετικό προφίλ του «σατανικού μεσσία», φωτίζοντας κάποιες από τις λιγότερο ίσως προβεβλημένες εκδοχές, αιτιάσεις και εικασίες γύρω από μια υπόθεση που μοιάζει με σταυροδρόμι του Κακού.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
The Face: Τότε που κάθε σελίδα ήταν πολύτιμη

Daily / The Face: Τότε που κάθε σελίδα ήταν πολύτιμη

Με αφορμή μια μεγάλη έκθεση στο Λονδίνο για το μυθικό βρετανικό περιοδικό και την επίδρασή του στη σύγχρονη κουλτούρα, θυμήθηκα το πρώτο τεύχος του που έπεσε στα χέρια μου, πριν από σαράντα χρόνια, όταν ήμουν μαθητής.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Sly Lives!: Τα μπλουζ του (ψυχεδελικού) πρίγκηπα

Daily / «Sly Lives!»: Τα μπλουζ του (ψυχεδελικού) πρίγκιπα

Ένα εξαιρετικό μουσικό ντοκιμαντέρ στο Disney+ για τη διαστημική άνοδο και την αργόσυρτη πτώση του ιδιοφυούς Sly Stone, ηγέτη της πιο εντυπωσιακά πολυμορφικής μπάντας όλων των εποχών, τόσο ηχητικά όσο και εμφανισιακά.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
The White Lotus: Spa και διαλογισμός μετά φόνου στον τρίτο κύκλο της «καυτής» σειράς

Daily / The White Lotus: Spa και διαλογισμός μετά φόνου στον τρίτο κύκλο της «καυτής» σειράς

Σ’ ένα πολυτελές θέρετρο στην Ταϊλάνδη μεταφέρεται ο νέος κύκλος της επιτυχημένης σειράς που μόλις ξεκίνησε, φανερώνοντας κάποια σημεία κόπωσης, παρά το πάντα εντυπωσιακό στήσιμό της.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Ω, τι κόσμος μπαμπά! 

Daily / Ω, τι κόσμος μπαμπά! 

Το παιδάκι του Μασκ που έκλεψε την παράσταση στο Οβάλ Γραφείο μπορεί να είναι το «μωρό της Ρόζμαρι», μπορεί όμως και να είναι ο Μεσσίας. Όλα είναι πιθανά στη δυστοπική σουρεάλα που ζούμε, και ο δρόμος προβλέπεται μακρύς κι αλλόκοτος.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Πού θα πάει τέλος πάντων η βαλίτσα με το Severance;

Daily / Πού θα πάει τέλος πάντων η βαλίτσα με το Severance;

Τρία χρόνια μετά τον πρώτο, ξεκίνησε πριν λίγες εβδομάδες ο πολυαναμενόμενος δεύτερος κύκλος της ατμοσφαιρικής, ρετροφουτουριστικής, αινιγματικής – και πανάκριβης – σειράς που κερδίζει όλο και περισσότερους πιστούς θεατές.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ