Ο Πίτερ Ο’ Τουλ έπαιρνε πάντα τη δουλειά στα σοβαρά και τη ζωή στην πλάκα

Ο Πίτερ Ο’ Τουλ έπαιρνε πάντα την δουλειά στα σοβαρά και την ζωή στην πλάκα  Facebook Twitter
Έπινε για να ενισχύσει την κάθε στιγμή και μετά έσβηνε από τη μνήμη του την εμπειρία για να ξαναρχίσει από την αρχή.
0

«ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΠΟΤΕ ΕΝΑΣ ΚΟΙΝΟΣ ΤΥΠΟΣ, θα είμαι αυτός που θα ταράξει την απαλή άμμο της μονοτονίας», είχε γράψει σε ένα ποίημα του όταν ήταν ακόμα μαθητής ο Πίτερ Ο’ Τουλ. 

Το ‘πε και το ‘κανε. Τόσο στην κινηματογραφική οθόνη όσο και στο θεατρικό σανίδι (κυρίως εκεί), η παρουσία του υπήρξε ηλεκτρική, εκτυφλωτική, εμφατική, μεγαλειώδης, όπως μπορεί να διαπιστώσει κανείς και στο περσινό ντοκιμαντέρ που γύρισε ο Τζιμ Σέρινταν με τίτλο Peter O’Toole: Along the Sky Road to Aqba και μόλις έκανε την ελληνική του πρεμιέρα στην Cosmote TV, υπάρχει όμως διαθέσιμο και στο YouTube από τις 14 Δεκεμβρίου – ημέρα που συμπληρώθηκαν δέκα χρόνια από τον θάνατο του μεγάλου ηθοποιού που γεννήθηκε στο Λιντς της βόρειας Αγγλίας το 1932 αλλά του άρεσε να τονίζει τα κέλτικα γονίδιά του και έλεγε ότι έχει γεννηθεί στην Ιρλανδία.

Ο Πίτερ Ο’ Τουλ υπήρξε οκτώ φορές υποψήφιος για Όσκαρ χωρίς να πάρει ποτέ κανένα (πρόκειται για ρεκόρ το οποίο μοιράζεται με την Γκλεν Κλόουζ) παρά μόνο το τιμητικό Όσκαρ «συνολικής προσφοράς» που αποδέχτηκε με βαριά καρδιά και ιδιαιτέρως σκωπτική διάθεση το 2003.

Κάποτε είχε παρασύρει τον Μάικλ Κέιν σ’ ένα μακρύ, μεθυσμένο Σαββατοκύριακο και μετά τη λήξη του κανείς από τους δυο δεν θυμόταν τι είχε συμβεί ούτε γιατί ξαφνικά τους είχε απαγορευτεί εφ’ όρου ζωής η είσοδος στο αγαπημένο τους εστιατόριο.

Μετά τον πόλεμο και μετά την τραυματική, όπως έλεγε ο ίδιος, θητεία του στο Βασιλικό Ναυτικό, βρέθηκε από το πουθενά σχεδόν στη διάσημη RADA (Royal Academy of Dramatic Arts), στην ίδια τάξη με μορφές όπως ο Άλμπερτ Φίνεϊ (ο οποίος αργότερα θα απέρριπτε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στον «Λόρενς της Αραβίας» ανοίγοντας τον δρόμο για την διεθνή καταξίωση του Ο’ Τουλ) και ο Άλαν Μπέιτς. Σύμφωνα με τις μαρτυρίες που ακούγονται στο ντοκιμαντέρ, ήταν τέτοιο το πληθωρικό χάρισμα και η σαγηνευτική μεγαλοπρέπεια που εξέπεμπε, ώστε οι συμφοιτητές του τον αποκαλούσαν «sir». 

Πιο κοντά στο ταμπεραμέντο του όμως ήταν περιπτώσεις όπως ο Ρίτσαρντ Μπάρτον, ο Πίτερ Φιντς και ο Ρίτσαρντ Χάρις, με τους οποίους μοιραζόταν επίσης μια έντονη αδυναμία (για να το θέσουμε διακριτικά) στο ποτό.

Το περίεργο είναι ότι παρά τις έντονες καταχρήσεις, απεδείχθη ο μακροβιότερος όλων εκείνης της φοβερής γενιάς, ασχέτως αν στις τελευταίες δεκαετίες θύμιζε περισσότερο ένα φάντασμα του εαυτού του. Στο ντοκιμαντέρ του Σέρινταν τον θυμούνται κάποιοι επιφανείς «επιζώντες» όπως ο Ντέρεκ Τζακόμπι, ο Μπράιαν Κοξ και ο Άντονι Χόπκινς, οι οποίοι αφηγούνται περιστατικά που αποδεικνύουν περίτρανα πόσο ο Πίτερ Ο’ Τουλ έπαιρνε τη δουλειά του στα σοβαρά και πόσο τη ζωή του στην πλάκα.

Άλλη μια ατάκα του εμφανίζεται σαν επίγραμμα στο ντοκιμαντέρ: «Δεν αντέχω το φως, μισώ τις καιρικές συνθήκες. Η ιδέα μου για τον παράδεισο είναι να πηγαίνω από το ένα καπνισμένο δωμάτιο στο άλλο».

Ποτέ δεν υποχωρούσε στην ενδοσκόπηση, την οποία ίσως φοβόταν. Και παρότι είχε φωτογραφική μνήμη, βρισκόταν συχνά σε κατάσταση πλήρους μπλακάουτ λόγω του αλκοόλ (και της κόκας, για κάποια χρόνια στη δεκαετία του ’70). Έπινε για να ενισχύσει την κάθε στιγμή και μετά έσβηνε από τη μνήμη του την εμπειρία για να ξαναρχίσει από την αρχή.

Κάποτε είχε παρασύρει τον Μάικλ Κέιν σ’ ένα μακρύ, μεθυσμένο Σαββατοκύριακο και μετά τη λήξη του κανείς από τους δυο δεν θυμόταν τι είχε συμβεί ούτε γιατί ξαφνικά τους είχε απαγορευτεί εφ’ όρου ζωής η είσοδος στο αγαπημένο τους εστιατόριο. «Ποτέ μη ρωτάς τι έχεις κάνει», ψιθύρισε ο Ο’ Τουλ στο αυτί του μικρότερου κατά έναν χρόνο συναδέλφου του. «Καλύτερα να μην ξέρεις».

Peter O’Toole: Along the Sky Road to Aqba

Daily
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

The Settlers: Αίσθηση, αν όχι έκπληξη, προκαλεί το ντοκιμαντέρ του BBC για τους εποίκους του Ισραήλ

Daily / The Settlers: Αίσθηση, αν όχι έκπληξη, προκαλεί το ντοκιμαντέρ του BBC για τους εποίκους του Ισραήλ

To εξαιρετικό ντοκιμαντέρ του Louis Theroux για το «κίνημα» των Ισραηλινών εποίκων που έχουν πλέον βάλει ως στόχο την ισοπεδωμένη Γάζα, και προβλήθηκε πριν από λίγες μέρες στο BBC, βρίσκεται και στο YouTube, προς το παρόν τουλάχιστον.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
American Psycho: Τα 25 κλείνει η παρεξηγημένη μεταφορά ενός παρεξηγημένου βιβλίου

Daily / American Psycho: Τα 25 κλείνει η παρεξηγημένη μεταφορά ενός παρεξηγημένου βιβλίου

Η ταινία του 2000 που βασίστηκε στο ομώνυμο, αγρίως αμφιλεγόμενο, μυθιστόρημα του Μπρετ Ίστον Έλις, με τον Κρίστιαν Μπέιλ στον ρόλο ενός σαλεμένου γιάπη, μοιάζει από πολλές απόψεις εξαιρετικά προφητική και ανησυχητικά επίκαιρη.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Your Friends & Neighbors: Και ο πλούσιος λευκός πενηντάρης έχει ψυχή

Daily / Your Friends & Neighbors: Και ο πλούσιος λευκός πενηντάρης έχει ψυχή

Ο Τζον Χαμ υποδύεται τον επιτυχημένο επενδυτή που χάνει ξαφνικά το έδαφος κάτω από τα πόδια του σ΄αυτή την εκλεκτικά διασκεδαστική, κατά τόπους δραματική και συχνά διεισδυτική σάτιρα ηθών της πλουτοκρατικής ελίτ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Είμαστε όλοι αθώα και χαριτωμένα καρτούν κατά βάθος

Daily / Είμαστε όλοι αθώα και χαριτωμένα καρτούν κατά βάθος

Αν υπήρξε ένα ναδίρ στην μαζική χρήση του Chat GTP για τη δημιουργία εικόνων που μιμούνται την αισθητική του γιαπωνέζικου Studio Ghibli, αυτό ήταν μάλλον η «παιγνιώδης» οικειοποίηση του εργαλείου από τις ένοπλες δυνάμεις του Ισραήλ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Tο πρόβλημα με την «Εφηβεία»

Daily / Tο πρόβλημα με την «Εφηβεία»

Συμπονά κανείς όχι μόνο τους γονείς που μετά την παρακολούθηση της δραματικής μίνι σειράς του Netflix θα ψάχνουν μάταια απαντήσεις στα «ιερογλυφικά» μηνύματα που κρύβονται στα κινητά των παιδιών τους, αλλά και τα ίδια τα παιδιά.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Η αλεπού στο παζάρι κι ο «Γατόπαρδος» στο Netflix  

Daily / Η αλεπού στο παζάρι κι ο «Γατόπαρδος» στο Netflix  

Έξι δεκαετίες μετά από την κλασική ταινία του Βισκόντι, το ιταλικό έπος του Τζουζέπε Τομάζι ντι Λαμπεντούζα αναβιώνει στο Netflix, σε μια άρτια και πολυτελή σειρά έξι επεισοδίων, λουσμένη στο σικελικό φως 
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Πένθος και ανάνηψη: Ο δικός μας Σαββόπουλος

Daily / Πένθος και ανάνηψη: Ο δικός μας Σαββόπουλος

Μια εικοσαετία μετά την πρώτη έκδοση του βιβλίου, κυκλοφορεί ξανά σε αναθεωρημένη μορφή, η ενθουσιώδης, στοχαστική, λυρική μελέτη του έργου του σπουδαίου όσο και «πολωτικού» Έλληνα τραγουδοποιού από τον Δημήτρη Καράμπελα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ