Οδοιπορικό στα Ψυχιατρεία της Σερβίας και του Κοσσόβου

Οδοιπορικό στα Ψυχιατρεία της Σερβίας και του Κοσσόβου Facebook Twitter
19

 

 Ο ελληνικής καταγωγής βρετανός φωτογράφος George Georgiou γεννήθηκε το 1961 στο Λονδίνο και είναι ευρύτερα γνωστός για τη δουλειά του στην Ανατολική Ευρώπη, στα Βαλκάνια, και ιδιαίτερα στην Τουρκία.

 

Έχει τιμηθεί με πλήθος διακρίσεων, έχει λάβει δύο φορές το βραβείο World Press Photo, το πρώτο βραβείο στην διοργάνωση Pictures of the Year International για το έργο του 'Istanbul Bombs' το 2004, ενώ έχει τιμηθεί και με το Nikon Press Award UK.

 

Δουλειά του έχει εκτεθεί σε ολόκληρο τον κόσμο, ενώ το 2011 πήρε μέρος και στην μεγάλη έκθεση 'New Photography' στο Νεοϋορκέζικο ΜοΜa.

 

Στην Ελλάδα τον γνωρίσαμε μέσα από το λεύκωμα "Τουρκία. Στη ρωγμή του χρόνου" από την Apeiron Photos (2010).

 

Ο Georgiou δίδασκε για χρόνια φωτογραφία σε  τροφίμους ψυχιατρικών κλινικών του Λονδίνου, και την περίοδο 1999-2002, στα πλαίσια ενός μεγαλύτερου project για τις συνέπειες της σύγκρουσης του ΝΑΤΟ με τη Σερβία, επισκέφθηκε τρία ψυχιατρικά ιδρύματα στη Σερβία και το Κόσσοβο.

Παρά την εξοικείωση του με το αντικείμενο, αυτό που αντίκρισε ήταν συγκλονιστικό...

 

Μας εξιστορεί

 

Οδοιπορικό στα Ψυχιατρεία της Σερβίας και του Κοσσόβου Facebook Twitter

"Τα ιδρύματα αυτά ήταν 'κρυμμένα' από το ευρύ κοινό.

Κατά τη διάρκεια του καθεστώτος Μιλόσεβιτς τα κονδύλια που προορίζονταν για τα ψυχιατρεία δεν έφταναν ποτέ στον προορισμό τους και σταδιακά οι συνθήκες διαβίωσης έγιναν τρομακτικές:

Βρωμιά, παντελής έλλειψη φροντίδας, μεταδοτικές ασθένειες, έλλειψη ιατρικής περίθαλψης και αποκατάστασης, μηδενική εποπτεία, και ένα εξωφρενικά χαμηλά αμειβόμενο προσωπικό."

Οδοιπορικό στα Ψυχιατρεία της Σερβίας και του Κοσσόβου Facebook Twitter

Οδοιπορικό στα Ψυχιατρεία της Σερβίας και του Κοσσόβου Facebook Twitter

"Το χειρότερο όλων ήταν οι περιπτώσεις ασθενών που δεν θα έπρεπε έτσι κι αλλιώς να βρεθούν ποτέ σε μία ψυχιατρική κλινική.

Άνθρωποι με απλές σωματικές αναπηρίες, με σύνδρομο down, Ρομά, ορφανά, ή περιπτώσεις καθόλα υγειών ανθρώπων που είχαν την ατυχία να γεννηθούν σε αυτά τα ιδρύματα.

 

Ζώντας σε αυτό το περιβάλλον πολλοί άρχισαν να εκδηλώνουν αυτοκαταστροφικές και άλλες διαταραχές.

Υπήρχε ένα αγόρι, θύμα αυτοκινητιστικού ατυχήματος, που έχασε τα πόδια του και τους δυο γονείς του. Δεν είχε καμία ψυχική πάθηση παρ' όλα αυτά ζούσε σε ψυχιατρική κλινική για χρόνια.."

Οδοιπορικό στα Ψυχιατρεία της Σερβίας και του Κοσσόβου Facebook Twitter

Οδοιπορικό στα Ψυχιατρεία της Σερβίας και του Κοσσόβου Facebook Twitter

Οι εικόνες του Georgiou δημοσιεύτηκαν σε πλήθος περιοδικών και εκθέσεων.

Παρ' όλα αυτά δεν ήταν ο πρώτος που έκανε την αποκάλυψη.

"Κατά την επίσκεψη μου στη Σερβία έτυχε να δω ένα σχετικό ρεπορτάζ στην τηλεόραση.

Αποφάσισα να επισκεφθώ τα ιδρύματα. Όταν το θέμα πήρε διαστάσεις από την τηλεόραση ο σέρβικος λαός σοκαρίστηκε και πολλές δωρεές πραγματοποιήθηκαν άμεσα.

Η κατάσταση στο Κόσσοβο ήταν ακόμα χειρότερη.

Όλα αυτά άλλαξαν όταν διεθνείς Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις παρενέβησαν.

Το θετικό της όλης υπόθεσης ήταν ότι μετά τη φωτογράφιση για τη σειρά Hidden επικοινώνησα με μία Αμερικάνικη Μη Κυβερνητική Οργάνωση και το πρόβλημα έγινε ευρύτερα γνωστό.

Βοήθεια άρχισε να έρχεται από ολόκληρο τον κόσμο."

Οδοιπορικό στα Ψυχιατρεία της Σερβίας και του Κοσσόβου Facebook Twitter

Οδοιπορικό στα Ψυχιατρεία της Σερβίας και του Κοσσόβου Facebook Twitter

Οδοιπορικό στα Ψυχιατρεία της Σερβίας και του Κοσσόβου Facebook Twitter

"Μέχρι το 2002 οπότε και επισκέφθηκα για τελευταία φορά τα ιδρύματα δημόσιες εκστρατείες ευαισθητοποίησης είχαν ήδη λάβει χώρα, πολλά χρήματα είχαν συγκεντρωθεί, και οι συνθήκες καλυτέρεψαν σε τεράστιο βαθμό.

Το δυσκολότερο κομμάτι ήταν να μπορέσω να δημοσιεύσω τις φωτογραφίες στα Μέσα της δυτικής Ευρώπης μιας που θεωρούνταν πολύ σκληρές ή 'δύσκολες'.

Αν ρωτάς εμένα όμως όλο αυτό είχε να κάνει με το πόσο αναπαυτικά κάθονται τα Μέσα πάνω στις διαφημίσεις τους..."

Οδοιπορικό στα Ψυχιατρεία της Σερβίας και του Κοσσόβου Facebook Twitter

Οδοιπορικό στα Ψυχιατρεία της Σερβίας και του Κοσσόβου Facebook Twitter

Και η διαμονή στην Αθήνα;

"Πρέπει να παραδεχτώ ότι ήταν λάθος η εγκατάσταση μου στην Αθήνα για κάποιο διάστημα.

Η πόλη ήταν αρκετά μακριά από τα κύρια ενδιαφέροντα μου που ήταν τα βόρεια Βαλκάνια και η Τουρκία.

Συνεπώς ταξίδευα σχεδόν συνέχεια εκτός Ελλάδας, παρόλο που διέμενα εκεί."

Οδοιπορικό στα Ψυχιατρεία της Σερβίας και του Κοσσόβου Facebook Twitter
Οδοιπορικό στα Ψυχιατρεία της Σερβίας και του Κοσσόβου Facebook Twitter
Οδοιπορικό στα Ψυχιατρεία της Σερβίας και του Κοσσόβου Facebook Twitter
Οδοιπορικό στα Ψυχιατρεία της Σερβίας και του Κοσσόβου Facebook Twitter
Οδοιπορικό στα Ψυχιατρεία της Σερβίας και του Κοσσόβου Facebook Twitter
Φωτογραφία
19

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η αθέατη Αίγυπτος του Denis Dailleux

Φωτογραφία / Η αθέατη Αίγυπτος του Denis Dailleux

Ο βραβευμένος Γάλλος φωτογράφος που έχει καταγράψει μοναδικά τις φτωχογειτονιές του Καΐρου, τους γονείς των Μαρτύρων της Επανάστασης, νεαρούς γυμνασμένους άντρες δίπλα σε μαυροφορεμένες μανάδες αλλά και λαμπερούς σταρ του κινηματογράφου, εξηγεί πώς ξεκίνησε η ιδιότυπη και πολύχρονη αυτή διαδρομή του.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ισπανία: Έκθεση αφιερωμένη στο έργο του Ίρβινγκ Πεν στο Ίδρυμα MOP στη Λα Κορούνια

Φωτογραφία / Ισπανία: Έκθεση αφιερωμένη στο έργο του Ίρβινγκ Πεν στο Ίδρυμα MOP στη Λα Κορούνια

Πορτρέτα διάσημων και σκηνές δρόμου περιλαμβάνονται στην έκθεση «Irving Penn: Centennial» που διοργανώνεται από το Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης της Νέας Υόρκης και παρουσιάζεται στην Ισπανία
LIFO NEWSROOM
Ζήτημα ζωής και θανάτου: Το θρυλικό φωτογραφικό βιβλίο του Peter Hujar επανεκδίδεται μετά από σχεδόν μισό αιώνα

Φωτογραφία / Ζήτημα ζωής και θανάτου: Το θρυλικό φωτογραφικό βιβλίο του Peter Hujar επανεκδίδεται μετά από σχεδόν μισό αιώνα

Το λεύκωμα «Portraits in Life and Death» εξελίχθηκε σε θρύλο τις δεκαετίες μετά τον θάνατο του φωτογράφου το 1987 και έγινε το σύμβολο ενός χαμένου κόσμου που ζούσε και δημιουργούσε στο νεοϋρκέζικο downtown.
THE LIFO TEAM
Enri Canaj, φωτογράφος

Φωτογραφία / Enri Canaj: «Δεν έχω εξοικειωθεί με τον πόνο»

Ο φωτογράφος των ασπρόμαυρων κάδρων, που κατέγραψε την Ελλάδα της κρίσης και το μεταναστευτικό ζήτημα της Ευρώπης, μιλά για τη δική του πορεία μετανάστευσης, για το πώς ο ερχομός του από τα Τίρανα στην Αθήνα ήταν μια «έκρηξη» μέσα στο κεφάλι του. Και είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας
M. HULOT
Οι φιναλίστ του διαγωνισμού φωτογραφίας Australian Life 2024 - σε εικόνες

Φωτογραφία / Η ζωή στην Αυστραλία μέσα από τον διαγωνισμό φωτογραφίας Australian Life 2024

Εκτροφή προβάτων, βρικόλακες στο σαλόνι, Αβορίγινες στη γη τους και στα σπίτια τους: Μια περιήγηση στην Αυστραλία μέσα από τις εικόνες των φιναλίστ του διαγωνισμού φωτογραφίας Australian Life 2024.
THE LIFO TEAM
Κοιτάζοντας τους άλλους: Η Μαρτίν Φρανκ στην Άνδρο 

Φωτογραφία / «Κοιτάζοντας τους άλλους»: Οι ανθρωποκεντρικές εικόνες της Μαρτίν Φρανκ σε μια έκθεση στην Άνδρο

Στη χώρα της Άνδρου, στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης του Ιδρύματος Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή, 150 φωτογραφίες και αρχειακό υλικό αναδεικνύουν τη δημιουργική πορεία μιας καλλιτέχνιδας που παραμένει ελάχιστα γνωστή σήμερα στη διεθνή κοινότητα ενώ το έργο της συχνά ταυτίζεται με αυτό του Καρτιέ-Μπρεσόν.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
100 χρόνια από τη γέννηση του Ρόμπερτ Φρανκ

Φωτογραφία / 100 χρόνια από τη γέννηση του Ρόμπερτ Φρανκ

Κατέγραψε την πραγματική Αμερική, έβρισκε τους πιο συναρπαστικούς χαρακτήρες ανάμεσα στους λιγότερο προνομιούχους, κατάφερε να αλλάξει για πάντα την πορεία της φωτογραφίας και του κινηματογράφου.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Μάρτιν Παρ επιστρέφει για να φωτογραφίσει το ελληνικό καλοκαίρι

Φωτογραφία / Ο Μάρτιν Παρ ετοιμάζεται να φωτογραφίσει ξανά το ελληνικό καλοκαίρι

Ένας από τους πιο σημαντικούς Βρετανούς φωτογράφους θα εκθέσει έργα του στο Hyper Hypo και θα υπογράψει βιβλία και αναμνηστικά που θα είναι διαθέσιμα για όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού.
M. HULOT

σχόλια

14 σχόλια
Εγω θα σταθω στο "Το χειρότερο όλων ήταν οι περιπτώσεις ασθενών που δεν θα έπρεπε έτσι κι αλλιώς να βρεθούν ποτέ σε μία ψυχιατρική κλινική.Άνθρωποι με απλές σωματικές αναπηρίες, με σύνδρομο down, Ρομά, ορφανά, ή περιπτώσεις καθόλα υγειών ανθρώπων που είχαν την ατυχία να γεννηθούν σε αυτά τα ιδρύματα."
απίστευτες φωτογραφίες,πιστεύω πως σίγουρα αφορούν βεβαρημένα περιστατικά αλλά αυτό δεν σημαίνει πως οι συνθήκες διαβίωσης των ανθρώπων αυτών είναι οι κατάλληλες!οι αρρώστιες του μυαλού είναι και θα είναι πάντα ο χειρότερος "καρκίνος" για τον άνθρωπο!
Μην πάμε μακριά... Μια ματιά στα λευκώματα με τίτλο 'Ασυλο, τόσο του Νίκου Παναγιωτόπουλου το 1982, όσο και του Γιώργου Δεπόλλα το 2008 ( και τα δύο για το ψυχιατρείο της Λέσβου), συγκλονίζει....
πρόκειται για βαριές περιπτωσεις. εχω γυρισει πολλα ψυχιατρεία στην Αττικη καθως νοσηλευεται η μητερα μου πολλα πολλα χρονια (μέσα εξω περιπου 33 χρόνια, εως σημερα τη στιγμη που σου απαντω σε αυτο το μυνημα) και εχω δει παρα πολλα πραγματα. Πολλά. Ομως τα παραπανω που βλεπουμε ειναι βαρύτατα περιστατικά. πολλοι λιγοι καταφερνουν να επανενταχθουν. το μεγαλυτερο προβλημα σε καποια περιπτωση επανενταξης, ειναι το κοινωνικο στίγμα. Αυτο, δε το ξεπερνανε ποτέ. Η μαχη τους, ειναι καθημερινη, για ενα τσιγαρο, και ενα "κουνιστο καφε", η ενα 50λεπτο για καφεδακι απο το μηχανημα. Την επισκέπτομαι καθε εβδομαδα για τα απαραίτητα (τσιγαρα-καφεδες-παμπερς-ρουχα-παντοφλες κ.α) και ματωνει η ψυχη μου με αυτους τους ανθρωπους. Μα το χειροτερο απο ΟΛΑ ειναι οτι δε μπορω να κανω απολυτως τιποτα για να βοηθησω περισσοτερο. Απλα περιμενω το μοιραίο λυτρωτικο τηλεφωνημα.Βιβλιο θα γραψω μια μερα.Αυτα.
Αγαπητη/τε someone, με το θάρος που έχει καποιος που έχει συγγενή με βεβαρημένο ιατρικό ιστορικό σας στέλνω το λινκ του Σ.Ο.Ψ.Υ, πρόκειται για έναν πανελλήνιο σύλλογο συγγενών για την ψυχική υγεία, ίσως πάρετε δύναμη που τοσο χρειάζεται κάποιος που χει συγγενικό πρόσωπο σε τέτοια ανάγκη. Πολύ φιλικά και προπάντων καλό κουράγιο και δύναμη. http://www.iatronet.gr/sopsi/