Η "Νορβηγία", η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του πολυγραφότατου δημιουργού Γιάννη Βεσλεμέ (a.k.a Felizol -για τους μουσικόφιλους) αφού έκανε την παγκόσμια πρεμιέρα της στο της στο διαγωνιστικό τμήμα του διεθνούς Φεστιβάλ του Κάρλοβι Βάρι, κερδίζοντας τις εντυπώσεις και αποσπώντας θετικές κριτικές, βάζει πλέον πλώρη για την άλλη μεριά του Ατλαντικού.
Η "Νορβηγία" είναι η πρώτη ελληνική ταινία που συμμετέχει στο Fantastic Fest του Όστιν (Τέξας), το σημαντικότερο αμερικανικό Φεστιβάλ Φανταστικού Κινηματογράφου, που θα διεξαχθεί φέτος από τις 18 έως και τις 25 Σεπτεμβρίου.
Είμαστε στα 1984.
Ο Ζανό (Βαγγέλης Μουρίκης) φτάνει πρώτη φορά στην πόλη. Είναι βρικόλακας, και δεινός χορευτής. Καίγεται σε μια Αθήνα που δεν υπάρχει σε κανέναν χάρτη, και το μόνο που θέλει είναι ένα "ζεστό κορίτσι".
Ανάμεσα σε άλλα βαμπίρ και αποβράσματα συναντά στη Ντίσκο Ζαρντόζ, ένα καταγώγιο, την πόρνη Αλίκη( Αλεξία Καλτσίκη) και τον Νορβηγό ντίλερ Πήτερ( Ντάνιελ Μπόλντα).
Μαζί τους αναλαμβάνει μια ύποπτη δουλειά που τον οδηγεί στο βουνό της Πάρνηθας, στα έγκατα της γης.
Περιμένοντας με μεγάλη αγωνία και περιέργεια την προβολή της "Νορβηγίας" στις ελληνικές αίθουσες, συζητάμε με τον δημιουργό της παίρνοντας μία πρώτη γεύση από το παράξενο αυτό φιλμ που σίγουρα θα συζητηθεί.
Ο Γιάννης Βεσλεμές γεννήθηκε στο Χαλάνδρι το 1979. Σπούδασε κινηματογράφο στο κέντρο της Αθήνας, κάνει σινεμά από το '98 και δισκογραφεί ως Felizol από το 2006.
Τον ακούμε.
Πότε ξεκίνησε η σχέση σου με τον κινηματογράφο και την σκηνοθεσία; Πώς άρχισαν όλα;
Όταν ήμουν έφηβος έπεσε στα χέρια μου μια super 8 μηχανή με την οποία άρχισα να τραβάω πειραματικές ταινίες με τους φίλους μου. Είχαν προηγηθεί τα Blade Runner (1982) και Eraserhead (1977) τα οποία είχα δει στις αθηναϊκές αίθουσες στις αρχές των 90s, και γρήγορα κατάλαβα ότι μάλλον αγαπώ περισσότερο τις σκοτεινές αίθουσες και τα νυχτερινά φιλμ από την μπάλα και τις μπίρες στην πάνω πλατεία.
Μίλησε μας για την "Νορβηγία", την πρώτη σου μεγάλου μήκους ταινία. Περί τίνος πρόκειται;
Η "Νορβηγία" είναι το φιλμ που δούλευα τα τρία τελευταία χρόνια. Είναι μια κωμωδία για την αιωνιότητα ως ευχή και κατάρα, καμουφλαρισμένη σε ταινία τρόμου. Πρωταγωνιστούν σε αυτήν βαμπίρ και αποβράσματα, που τραγουδούν φάλτσα και χορεύουν άγαρμπα γύρω από την ανθρώπινη κατάσταση.
Μπορείς να μας κάνεις μία σύνοψη του φιλμ;
1984. Ο Ζανό φτάνει πρώτη φορά στην πόλη. Φωτοφοβικός, βρικόλακας, και δεινός χορευτής. Καίγεται, σκορπίζεται, χαραμίζεται σε μια Αθήνα που δεν υπάρχει σε κανέναν χάρτη. Και το μόνο που θέλει είναι ένα "ζεστό κορίτσι". Στη Ντίσκο Ζαρντόζ, ένα καταγώγιο, άντρο παρανόμων, συναντά την πόρνη Αλίκη και τον Νορβηγό ντίλερ Πήτερ. Μαζί τους αναλαμβάνει μια ύποπτη δουλειά που τον οδηγεί στο βουνό της Πάρνηθας, στα έγκατα της γης, στο βασίλειο του Μαθουσάλα.
Ποια είναι η ιστορία του Ζανό (Βαγγέλης Μουρίκης); Τι ξέρουμε γι' αυτόν τον παράξενο βρικόλακα;
Ο Ζανό έρχεται από κάπου μακριά με ένα τρένο. Δεν ξέρουμε πολλά γι' αυτόν και ίσως δεν μάθουμε ποτέ. Ακαθόριστης ηλικίας, αμφιλεγόμενου γούστου, κάτι μεταξύ σαμουράι και καραγκιόζη, περιπλανιέται στην νυχτερινή Αθήνα, "σε αυτήν την πόλη που κοιμάται και νομίζει πως σκίζει" που λέει και το λαϊκό τραγούδι.
Πώς προέκυψε εξ' αρχής η ιδέα και η έμπνευση για ένα ελληνικό φιλμ με βρικόλακες;
Όπως και στις μικρού μήκους ταινίες μου πάντα με ενδιέφεραν τα είδη στο κινηματογράφο. Το σινεμά του φανταστικού, η επιστημονική φαντασία. Παίζοντας με τις συμβάσεις είχα τη δυνατότητα να συνθέσω ένα φιλμ που να πατάει μεν στο είδος την ταινίας τρόμου, αλλά να έχει κυρίως την ελευθερία να μιλήσει με ένα διασκεδαστικό πάντα –ελπίζω- τρόπο για όλα αυτά που πραγματικά είναι για μένα ο βαμπιρικός μύθος. Δηλαδή, το να μπορείς να κρατηθείς ζωντανός όταν όλοι σε θεωρούν νεκρό.
Πότε, και πώς "γεννήθηκε" η Νορβηγία; Γιατί επέλεξες αυτόν τον τίτλο αλήθεια;
Η "Νορβηγία" γεννήθηκε μαζί με τον χαρακτήρα του Ζανό. Έναν βρικόλακα που συνδυάζει όσα αγαπώ και όσα μισώ στον Νεοέλληνα. Επίσης, γεννήθηκε κι απ' την ανάγκη να χαρτογραφηθεί μια φανταστική νεοκυματική 80s Αθήνα. Όχι απαραίτητα όπως υπήρξε στην πραγματικότητα, αλλά όπως εγώ φανταζόμουν ως παιδί την συγκεκριμένη δεκαετία. Όταν πριν από χρόνια άκουσα το τραγούδι των Χωρίς Περιδέραιο "Νορβηγία" (1984), και συγκεκριμένα τον στίχο "Η Νορβηγία Κατεβαίνει Στη Μεσόγειο", κατάλαβα ότι αυτός θα είναι ο τίτλος της ταινίας μου.
Υπάρχει κάποιος λόγος που η ιστορία εκτυλίσσεται συγκεκριμένα το '84;
Το 1984 γυρίστηκαν υπέροχες ταινίες και κυκλοφόρησαν ποπ μουσικά διαμάντια. Αυτή είναι η φωτεινή πλευρά. Όταν δείτε την ταινία θα καταλάβατε και την σκοτεινή!
Σύστησε μας τους υπόλοιπους συντελεστές του φιλμ.
Παραγωγός μου και συνοδοιπόρος σε αυτή την περιπέτεια είναι ο Γιώργος Τσούργιαννης ((horsefly) productions). Επίσης παραγωγός μου ο Χρήστος Κωσταντακόπουλος.
Πρωταγωνιστές είναι οι Βαγγέλης Μουρίκης, Αλεξία Καλτσίκη, και Ντάνιελ Μπόλντα. Παίζουν επίσης ο Μάρκος Λεζές, ο Βασίλης Καμίτσης, η Σόφη Ζανίνου, και ο Γιάννης Μποσταντζόγλου.
Φωτογράφος είναι ο Χρήστος Καραμάνης και ενδυματολόγος η Άλκηστη Μάμαλη. Μοντέρ είναι ο Γιάννης Χαλκιαδάκης, και στον ήχο οι Δημήτρης Κανελλόπουλος, Περσεφόνη Μήλιου, και Κώστας Βαρυμποπιώτης.
Στη Οργάνωση και Διεύθυνση Παραγωγής η Ελένη Μπερντέ και ο Γιώργος Ζέρβας.
Φυσικά, υπάρχουν από πίσω δεκάδες ακόμα άτομα, συμπαραγωγοί, ηθοποιοί, συνεργείο, συγγενείς και φίλοι.
Έχεις γράψει την μουσική σε πολλά φιλμ ως τώρα.
Εκτός από την σκηνοθεσία, το σενάριο, και τα σκηνικά, είναι και η μουσική της "Νορβηγίας" δική σου;
Ναι. Είναι ένα vintage ηλεκτρονικό soundtrack που δουλειά του είναι να σου θυμίζει κάτι από την ιστορία των ταινιών τρόμου όταν η ταινία γίνεται ατμοσφαιρική και παράξενη.
Για τις ανάγκες του φιλμ έγραψα επίσης ποπ ηλεκτρονικά τραγούδια και χορευτικά tracks που πατάνε με το ένα πόδι στα 80s και με το άλλο στο τώρα. Είναι ένα πληθωρικό soundtrack που ελπίζω να κυκλοφορήσει δισκογραφικά αυτόνομα από την ταινία.
Πότε ξεκινήσατε τα γυρίσματα;
Τα γυρίσματα πραγματοποιήθηκαν το καλοκαίρι του '12.
Η ταινία είχε απαιτητικό post production (δουλειά στο μοντάζ, τα εφέ, τον σχεδιασμό του ήχου) και πήρε τον χρόνο της.
Πού έγιναν τα γυρίσματα, και ποια με ποια κριτήρια διάλεξες τα συγκεκριμένα μέρη στην Αθήνα;
Δεν πρόκειται να σας πω. Θα χαλάσει το μυστήριο.
Είχες εξ' αρχής τον Βαγγέλη Μουρίκη στο μυαλό σου για τον ρόλο του Ζανό;
Πώς προέκυψε η συνεργασία σας και ποια ήταν η πρώτη του αντίδραση όταν διάβασε το σενάριο;
Έγραψα τον ρόλο πάνω στον Βαγγέλη Μουρίκη, ναι. Πάνω στον ρυθμό του, την προσωπικότητά του, το φυζίκ του. Όταν διάβασε το σενάριο αντέδρασε πολύ φυσιολογικά, σαν να ήταν κάτι που θα έκανε με ευκολία! Και έτσι έγινε.
Ταινίες με βαμπίρ και γενικά ταινίες fantasy δεν συνηθίζονται στον ελληνικό κινηματογράφο.
Γιατί πιστεύεις ότι συμβαίνει αυτό; Έχει να κάνει με το ελληνικό κοινό ή με τους εγχώριους δημιουργούς;
Το σινεμά είδους ή τα παρακλάδιά του δεν ήταν μέχρι τώρα ιδιαίτερα αγαπητά στους Έλληνες κινηματογραφιστές, με εξαιρέσεις τον Τορνέ και τον Νικολαΐδη.
Η γενιά μου βέβαια μεγάλωσε με τέτοιες (ξένες) ταινίες, και πολλοί συνομήλικοί μου κάνουν ή θα κάνουν πολύ σύντομα τέτοιου είδους σινεμά. Και δεν μιλώ για καθαρό σινεμά είδους. Μιλάω για σκεπτόμενο τολμηρό σινεμά που δεν φοβάται να ακουμπήσει στον τρόμο, στο παράδοξο, στο sci-fi, μπολιάζοντάς τα με προσωπικό στιλ και ιδιοσυγκρασία.
Ο Αλέξης Αλεξίου μόλις ολοκλήρωσε μια ελληνική ποπ γκανγκστερική ταινία.
Ο Άγγελος Φραντζής μοντάρει ένα παράδοξο νησιώτικο sci-fi, o Αλέξανδρος Βούλγαρης ξεκινά γύρισμα για ένα σκοτεινό ρετροφουτουριστικό ντελίριο, και η Ρηνιώ Δραγασάκη ετοιμάζει μια κομεντί με προβληματισμένα κορίτσια και υπερμεγέθεις ιπτάμενες καραμέλες.
Μεγαλύτερες δυσκολίες που συναντήσατε κατά την δημιουργία του φιλμ;
Όλα είναι δύσκολα όταν κάνεις σινεμά στην Ελλάδα. Το ελληνικό φως είναι φρικτό κινηματογραφικά, ό,τι όμορφο θυμάσαι στην πόλη από κάποια παλιά εποχή τώρα έχει αλλάξει. Οι θεσμοί υπολειτουργούν, το κοινό είναι καχύποπτο. Υπάρχει όμως αγάπη ανάμεσα στους κινηματογραφιστές, και έτσι γίνονται οι ταινίες.
Η "Νορβηγία" έκανε την παγκόσμια πρεμιέρα της τον Ιούλιο στο Διεθνές Φεστιβάλ του Κάρλοβι Βάρι.
Πώς ήταν η εμπειρία;
Η ταινία τα πήγε καλά και γράφτηκαν όμορφα κυρίως πράγματα. Η λουτρόπολη του Κάρλοβι Βάρι και το ρετρό κινηματοθέατρο, όπου έγινε η πρεμιέρα, ήταν πολύ ταιριαστά στην ατμόσφαιρά της ταινίας.
Και τώρα η ταινία συμμετέχει στο Fantastic Fest του Austin στο Τέξας, που θα λάβει χώρα τον Σεπτέμβριο. Πώς προέκυψε η συμμετοχή;
Είχαν ακούσει για την ταινία, είχαν δει και το τρέιλερ, ήρθαμε σε επικοινωνία και τους στείλαμε να την δουν. Ανταποκρίθηκαν πολύ γρήγορα και μας πρόσφεραν την αμερικάνικη πρεμιέρα της "Νορβηγίας".
Αν δεν κάνω λάθος είναι η πρώτη φορά που ελληνική ταινία συμμετέχει σε εν λόγω Φεστιβάλ.
Μίλησε μας λίγο γι' αυτό.
Το Fantastic Fest ειδικεύεται σε ταινίες είδους, και πέρα από το εύρος των παράξενων ταινιών που φιλοξενεί φημίζεται και για το πόσο διασκεδαστική διοργάνωση είναι.
Έχει κατά καιρούς κάνει παγκόσμιες πρεμιέρες (πριν και από τα ευρωπαϊκά φεστιβάλ) ταινιών όπως το There WillBe Blood (Paul Τhomas Anderson), Apocalypto (Mel Gibson), και πολλών άλλων.
Στο Fantastic Fest αγαπάνε τα αλλόκοτα, αμιγώς φανταστικού, φιλμ, αλλά και τις πιο υβριδικές ευρωπαϊκές και ασιατικές ταινίες, και ανακαλύπτουν παλιότερες χαμένες ή παρεξηγημένες ταινίες που τις συστήνουν εκ νέου στο κοινό. Η "Νορβηγία" είναι η πρώτη ελληνική ταινία που συμμετέχει.
Πότε να την περιμένουμε στις ελληνικές αίθουσες;
Κάποια στιγμή το χειμώνα. Η ταινία είναι αυστηρά χειμωνιάτική.
Την προτείνω με συνοδεία καυτού τσαγιού, κονιάκ και μπισκότων βουτύρου.
_________________
σχόλια