Πέντε κρασιά κι ένα τσίπουρο για να τσουγκρίσουμε το Πάσχα

Πέντε κρασιά κι ένα τσίπουρο, για να τσουγκρίσουμε το Πάσχα Facebook Twitter
Για τα κρασιά που θα βάλουμε στο τραπέζι στο δείπνο μετά την Ανάσταση, τις «ακρότητες» του Πάσχα και τα γαστρονομικά απομεινάρια των ημερών που ακολουθούν ας αυτοσχεδιάσουμε ως καλλιτέχνες της free jazz, χωρίς περιορισμούς και συμβιβασμούς. Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
0

Η ελληνική κουζίνα έχει αστείρευτο πλούτο σε συστατικά, με την αρωματική και γευστική πολυπλοκότητα που προκύπτουν από αυτά να την κάνουν τόσο θελκτική όσο και δημοφιλή. Κι αν η πρόσκληση σ’ ένα τραπέζι ορίζει συγκεκριμένα πιάτα, τότε, θεωρητικά, τα κρασιά που θα συνοδεύσουν το γεύμα είναι προβλέψιμα. Κατά τα άλλα, ο συνδυασμός εδεσμάτων και κρασιών είναι σταυρόλεξο για δύσκολους λύτες, που μόνο άγχος προσθέτει. Για τα κρασιά που θα βάλουμε στο τραπέζι στο δείπνο μετά την Ανάσταση, τις «ακρότητες» του Πάσχα και τα γαστρονομικά απομεινάρια των ημερών που ακολουθούν ας αυτοσχεδιάσουμε ως καλλιτέχνες της free jazz, χωρίς περιορισμούς και συμβιβασμούς. Η στιγμή μετράει και όχι το πρωτόκολλο. Τι χρώμα κρασί θα πιούμε, αν θα έχει οξύτητα και τανίνες μικρή σημασία έχει. Αρκεί να ανταμώσουμε με τους αγαπημένους μας, να τσουγκρίσουμε και να χαρούμε μετά την κάθαρση της Μεγάλης Εβδομάδας.

Προτείνουμε πέντε κρασιά κι ένα τσίπουρο που έχουν ενδιαφέρον και αξίζει να δοκιμάσετε.

2330 ΡΕΤΣΙΝΑ

Νεμέα, Κορινθία 
Κτήμα Νικολάου / Σαββατιανό-Ροδίτης / 2022

Πέντε κρασιά κι ένα τσίπουρο, για να τσουγκρίσουμε το Πάσχα Facebook Twitter
Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

Ρετσίνα είναι τύπος κρασιού που φέρει τον χαρακτηρισμό «οίνος ονομασίας κατά παράδοση». Δεν υπάρχει γεωγραφικός περιορισμός στη προέλευσή της, με τις περισσότερες να παράγονται από τις δημοφιλείς λευκές ποικιλίες Σαββατιανό και Ροδίτης. Στην αρχαιότητα η χρήση του ρετσινιού αρχικά περιοριζόταν στο σφράγισμα και στη στεγανοποίηση των αμφορέων. Με το πέρασμα του χρόνου, επινόησαν τον εμπλουτισμό ως συστατικό συντήρησης, προσδίδοντας ταυτόχρονα το χαρακτηριστικό άρωμα και γεύση. Η οικογένεια Νικολάου ακολουθεί μια αμπελουργική παράδοση που ξεκίνησε στην καρδιά της Νεμέας το 1936. Η βιολογική ρετσίνα τους πήρε το όνομα της από τον αστεροειδή «2330 Ρετσίνα» που ανακαλύφθηκε το 1979 από τον αστρονόμο Paul Wild, λάτρη της Πελοποννήσου!

ΠΑΡΟΣ AMPHORA

Πάρος, Kυκλάδες
Οινοποιείο Μωραΐτη / Μονεμβασιά / 2022

Πέντε κρασιά κι ένα τσίπουρο, για να τσουγκρίσουμε το Πάσχα Facebook Twitter
Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

Από την εποχή του κυκλαδικού πολιτισμού (3η χιλιετία π.Χ.) και αδιάλειπτα έως τις μέρες μας η αμπελοκαλλιέργεια και η παραγωγή κρασιού είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με την Πάρο. Τις τελευταίες δεκαετίες αυτή η παράδοση χιλιάδων ετών απειλείται από την ανεξέλεγκτη δόμηση και ραγδαία τουριστική εκμετάλλευση. Η λευκή ποικιλία Μονεμβασιά έχει την πρωτοκαθεδρία στο νησί και η βιολογική, single vineyard πρόταση του Θοδωρή Μωραΐτη, με ζύμωση και παραμονή με τα στέμφυλα για 6 μήνες σε πήλινο αμφορέα, έχει ξεχωριστό ενδιαφέρον: άφθονα αρώματα ώριμων πυρηνόκαρπων, με γήινες νότες, φρεσκάδα και νεύρο στο στόμα, και στοιχεία αλατότητας κατά την επίγευση.

ΕΚΑΤΟ

Μαντίνεια, Αρκαδία
Οινοποιείο Τρουπή / Μοσχοφίλερο / 2022

Πέντε κρασιά κι ένα τσίπουρο, για να τσουγκρίσουμε το Πάσχα Facebook Twitter
Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

Το οροπέδιο της Μαντίνειας βρίσκεται στην καρδιά της ορεινής Αρκαδίας. Κατά την αρχαϊκή περίοδο, η ομώνυμη πόλη άκμασε και είχε σημαντικό ρόλο στα δρώμενα της εποχής, σύμφωνα με τον Παυσανία. Στις μέρες μας, στο οροπέδιο με το ψυχρό κλίμα πρωταγωνιστεί η γκριζωπή ποικιλία αμπέλου Μοσχοφίλερο (αναγνωρίστηκε το 1971 ως Ονομασία Ανωτέρας Προελεύσεως Ανωτέρας Ποιότητας), καλύπτοντας το 85% των καλλιεργήσιμων εκτάσεων. Εκτός από κρυστάλλινα λευκά, δίνει υπέροχα αφρώδη και ροζέ κρασιά. Η οικογένεια Τρουπή προτείνει ένα ήπιας οινοποίησης, περιορισμένης κυκλοφορίας ροζέ που «αναστατώνει». Εκατό ημέρες είναι ο χρόνος που αφήνουν τα στέμφυλα να έρθουν σε επαφή με τον μούστο για να παραχθεί αυτό το βαθύχρωμο ροζέ από την γκριζωπή ποικιλία Μοσχοφίλερο. Αρώματα τριαντάφυλλου και τζίντζερ, γενναιόδωρη γεύση λουκουμιού, κερασιού και λεμονανθών. Τονισμένη οξύτητα και επίμονη επίγευση.

ΛΗΜΝΙΩΝΑ VINIFERA

Δίστομο, Βοιωτία
Οινοποιείο Vinifera / Λημνιώνα / 2019

Πέντε κρασιά κι ένα τσίπουρο, για να τσουγκρίσουμε το Πάσχα Facebook Twitter
Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

Η Λημνιώνα, με προέλευση από τη Θεσσαλία, είναι από τις ανερχόμενες ελληνικές ερυθρές ποικιλίες που κερδίζουν ολοένα περισσότερους φίλους χάρη στον κομψό και ευγενικό χαρακτήρα της που είναι ιδανικός για κατανάλωση και τους ζεστούς μήνες. Η δημοτικότητά της την έχει κάνει να καλλιεργείται σε άλλα οινοπέδια, εκτός Θεσσαλίας, δίνοντας θαυμάσια αποτελέσματα. Μια τέτοια περίπτωση είναι η πρόταση των αδελφών Κωστελέτου από το Δίστομο Βοιωτίας, που έχουν ιδιόκτητα, βιολογικά πιστοποιημένα αμπέλια. Αρώματα μαύρων φρούτων, βανίλιας και σοκολάτας, στόμα πλούσιο, με ώριμα δαμάσκηνα, καπνό, κακάο, γλυκά μπαχαρικά, τονισμένη οξύτητα και επίγευση με νότες μοσχοκάρυδου.

Ενθουσιάζει όσους αγαπούν τα ερυθρά με σώμα και συμπύκνωση. Αν, πάλι, το ξεχάσετε μερικά χρόνια στην κάβα σας, πιθανότατα θα δώσει μεγαλύτερη συγκίνηση όταν ανοιχτεί.

ΔΡΥΑΔΕΣ

Ζίτσα, Ιωάννινα
Κτήμα Γκλίναβος / Βλάχικο - Μπεκάρι - Cabernet Sauvignon - Merlot  / 2015

Πέντε κρασιά κι ένα τσίπουρο, για να τσουγκρίσουμε το Πάσχα Facebook Twitter
Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

Στην ανεξάντλητη ελληνική μυθολογία οι Δρυάδες ήταν νύμφες των δασών, οι οποίες ζούσαν κάτω από τα δένδρα. Αθάνατες, συχνά συνόδευαν Ολύμπιους θεούς στις εξορμήσεις τους, με πικάντικες ιστορίες να ακολουθούν. Ο οραματιστής Λευτέρης Γκλίναβος σπούδασε οινολογία στο Bordeaux τη δεκαετία του ’60 και επέστρεψε στον τόπο του για να αναδείξει τον φυσικό πλούτο της Ζίτσας.

«Δρυάδες» ονόμασε το εμβληματικό ερυθρό κρασί του οινοποιείου, παντρεύοντας αρμονικά τις τοπικές ποικιλίες Βλάχικο και Μπεκάρι με τις κοσμοπολίτικες Cabernet Sauvignon και Merlot. Με παλαίωση σε γαλλικά δρύινα βαρέλια για σχεδόν δύο χρόνια και ξεκούραση στη φιάλη για τουλάχιστον έναν χρόνο πριν από την κυκλοφορία τους, οι Δρυάδες είναι γενναιόδωρες σε μύτη και στόμα, με τα φρούτα του δάσους και τα γλυκά μπαχαρικά να κυριαρχούν, νότες καπνού και βρεγμένων φύλλων να ακολουθούν. Στιβαρό, αλλά όχι αθάνατο σαν τις νύμφες, έχει υπέροχη εξέλιξη και, παρότι εσοδείας 2015, είναι ακόμη νέο.

ΤΟ ΜΑΤΙ ΤΟΥ ΣΑΤΥΡΟΥ

Κονιάκο Δωρίδος, Φωκίδα 
Οινοποιείο Μπαλατσούρα / Κοσμάς 

Πέντε κρασιά κι ένα τσίπουρο, για να τσουγκρίσουμε το Πάσχα Facebook Twitter
Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

Τα Βαρδούσια είναι επιβλητικά βουνά με απόκρημνες κορυφές και αποτελούν τη νοτιότερη άκρη της οροσειράς της Πίνδου. Ανάμεσα σε δύο χαράδρες, σε υψόμετρο 850 μέτρων, βρίσκεται το χωριό Κονιάκο Δωρίδος με μόλις 30 κατοίκους. Στον απομονωμένο αυτόν τόπο ο Γιώργος Μπαλατσούρας αγωνίζεται να αναβιώσει ξεχασμένες τοπικές ποικιλίες αμπέλου, συχνά κάτω από ακραίες συνθήκες. Ως παιδί θυμάται στο χωριό κάθε αρχή φθινοπώρου να συζητάνε πότε θα μαζέψουν τα «κοσμάδια» για να φτιάξουν οι οικογένειες το κρασί και το τσίπουρο. Το 1997, βασιζόμενος στον αμπελουργικό άτλαντα του Χαράλαμπου Κοτίνη, ξεκίνησε στο υπουργείο Γεωργίας διαδικασίες αναγνώρισης της ερυθρής ποικιλίας Κοσμάς (κοσμάδι ή κοσμάδια στη διάλεκτο της Ρούμελης) και πλέον είναι συνιστώμενη. Ο Γιώργος παρουσίασε πρόσφατα ένα βιολογικό, διπλής απόσταξης τσίπουρο, στο οποίο προστίθεται συμπυκνωμένο γλεύκος σταφυλιών και ωριμάζει για 12 μήνες σε ανοξείδωτες δεξαμενές. Ο αλκοολικός βαθμός του είναι 38, έχει χρώμα ανοιχτής πορφύρας, αρωματική πολυπλοκότητα και γεύση που ξαφνιάζει ευχάριστα.

Καλή Ανάσταση!

Γεύση
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Από πότε τρεντάρει το ελληνικό κρασί στο Λονδίνο;

Γεύση / Από πότε τρεντάρει το ελληνικό κρασί στο Λονδίνο;

Εστιατόρια στη Βρετανία εμπλουτίζουν τις λίστες τους με ελληνικές ποικιλίες, κάβες και σούπερ μάρκετ τα βάζουν στα ράφια τους. Γι’ αυτό πριν από μερικές μέρες 44 οινοποιεία που έπιασαν αυτή την τάση άνοιξαν και παρουσίασαν τα κρασιά τους στο Λονδίνο - και όλο αυτό είχε επιτυχία.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Ο Γουσταύος Κλάους στη χώρα του κρασιού: Μια γοητευτική βιογραφία του Βαυαρού εμπόρου

Βιβλίο / Γουσταύος Κλάους: Το γοητευτικό στόρι του ανθρώπου που έβαλε την Ελλάδα στον παγκόσμιο οινικό χάρτη

Το βιβλίο «Γκούτλαντ, ο Γουσταύος Κλάους και η χώρα του κρασιού» του Νίκου Μπακουνάκη είναι μια θαυμάσια μυθιστορηματική αφήγηση της ιστορίας του Βαυαρού εμπόρου που ήρθε στην Πάτρα στα μέσα του 19ου αιώνα και δημιούργησε την Οινοποιία Αχαΐα.
M. HULOT
Διονυσιακά δρώμενα στην κοιλάδα του Λίγηρα

Γεύση / Διονυσιακά δρώμενα στην κοιλάδα του Λίγηρα

Εντυπώσεις και συμπεράσματα από τις φετινές εκθέσεις κρασιών του Λίγηρα, όπου, με επίκεντρο τη γαλλική πόλη Angers, επισκέπτες από όλο τον κόσμο δίνουν ραντεβού κάθε χρόνο για να δοκιμάσουν και να γιορτάσουν.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΥΜΑΝΗΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Καπάνι Μάρκετ: Ένα οινορεστοράν που παντρεύει Βορρά, Βαλκάνια και Ανατολή

Γεύση / Καπάνι Μάρκετ: Ένα οινορεστοράν που παντρεύει Βορρά, Βαλκάνια και Ανατολή

Ο σεφ Δημήτρης Μπαλάκας σιγομαγειρεύει σχεδόν τα πάντα στον ξυλόφουρνο, «ψήθηκε» με τις παραδοσιακές γεύσεις στον φούρνο του παππού και της γιαγιάς του, και μοιράστηκε μαζί μας τρεις αυθεντικές συνταγές από τη Φλώρινα.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Γκίκας Ξενάκης

Γκίκας Ξενάκης / «Έχω κάνει λάθη – δούλεψα πολύ με τον εαυτό μου για να τους σέβομαι όλους στην κουζίνα»

Μεγαλώνοντας στη Θήβα, αγάπησε το φρέσκο ψάρι, τα άγρια χόρτα και τις ταπεινές συνταγές. Αν και είχε αρχικά πολύ κακή εικόνα για τους μάγειρες, εξελίχθηκε σε σεφ για τον οποίο –όπως είπε ο Επίκουρος– μπορούσε να καταλάβει κανείς ένα πιάτο του με κλειστά τα μάτια. Ο «τιμονιέρης» της κουζίνας του Aleria, Γκίκας Ξενάκης, είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Πούλοι και κουκνούκοι, τα ζυμαρένια ειδώλια της Ανάστασης

Γεύση / Πούλοι και κουκνούκοι, τα ζυμαρένια ειδώλια της Ανάστασης

Ευφάνταστα τσουρέκια και καλιτσούνια της Λαμπρής, που βγαίνουν σε ποικίλα σχήματα και εκδοχές στα νησιά του Αιγαίου, θυμίζουν ζυμαρένια μικρογλυπτά και αναδίδουν την αρχοντική ευωδιά των ημερών.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Πώς ο Ιωσήφ Ζησιάδης δημιούργησε το μοναδικό οινοποιείο της Πάτμου

Το κρασί με απλά λόγια / Πώς ένας πρώην υπουργός της Ελβετίας έγινε ο μοναδικός οινοποιός της Πάτμου

Η Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και ο Παναγιώτης Ορφανίδης φιλοξενούν τον Ιωσήφ Ζησιάδη, έναν άνθρωπο με πολυδιάστατη πορεία που κάποια στιγμή αποφάσισε να δημιουργήσει το μοναδικό οινοποιείο της Πάτμου.
THE LIFO TEAM
Από arrancini μέχρι καλαμάκι συκώτι στο χέρι: Αυτό είναι το νέο αθηναϊκό street food

Γεύση / Από arrancini μέχρι καλαμάκι συκώτι στο χέρι: Αυτό είναι το νέο αθηναϊκό street food

H Αθήνα έχει πολλά στριτφουντάδικα. Όμως κάποια νέα, εκτός από το ότι ανεβάζουν το επίπεδο, έχουν καταφέρει να γίνουν instant συνήθεια για το προσεγμένο φαγητό τους, αλλά όχι μόνο γι' αυτό.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Σουπιοπίλαφο

Γεύση / Σουπιοπίλαφο: Η μυστηριώδης γεύση του Αιγαίου

Από τον μινωικό πολιτισμό και τα κύπελλα του μέχρι τα σύγχρονα τσουκάλια, το μελάνι της σουπιάς συνεχίζει να αφήνει το αποτύπωμά του, ενώ το σουπιοπίλαφο αναδεικνύει τη μοναδικότητά του, τόσο στην εμφάνιση όσο και στο γευστικό του αποτέλεσμα.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Nothing Days / Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Ένα «ανοιξιάτικο» τριήμερο σε μία πόλη που ξέρει από φυσικές καταστροφές αλλά ξέρει και να υμνεί τη ζωή, και μία μεγάλη βόλτα στην Πομπηία και στο Ερκολάνο. Από το αρχαίο «fast food» στις σύγχρονες γεύσεις της ναπολιτάνικης κουζίνας.
M. HULOT