Οι Αμαζόνες ήταν πρόσωπα της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας. Ένας μυθικός λαός γυναικών κυνηγών και πολεμιστριών που κατάγονταν από τον θεό του πολέμου, Άρη, και τη νύμφη Αρμονία. Το όνομά τους προέρχεται από το στερητικό άλφα και τη λέξη μαζός που σημαίνει στήθος, επειδή ακρωτηρίαζαν ή συνέθλιβαν το δεξί στήθος τους για να διευκολύνουν το χειρισμό του τόξου.
Κατά τον 19ο αιώνα, από τον πρώτο ακόμα πόλεμο μεταξύ Γαλλίας και Μπενίν (Δυτική Αφρική) οι αυτόχθονες γυναίκες πολεμίστριες έπαιζαν σημαντικό ρόλο στην αντίσταση της χώρας, μαχόμενες οργανωμένα, ατρόμητα και ενίοτε με περισσή ωμότητα εναντίων των αποικιοκρατών.
Σύμφωνα με την ιστορία, πολλές απ' αυτές - εκπαιδευμένες κατάλληλα - αποκεφάλιζαν τους Γάλλους στρατιώτες την ώρα που κοιμόντουσαν.
Αν και ποτέ δεν αναγνωρίστηκαν επαρκώς από την ιστορία για την δυναμικότητά και για την γυναικεία χειραφέτηση που αντιπροσώπευαν στην εποχή τους, οι γυναίκες αυτές έμειναν γνωστές με τον όρο "Αμαζόνες" και σχεδόν ξεχάστηκαν στο πέρασμα του χρόνου.
Μέχρι τώρα.
Οι γυναίκες αυτές αγωνίστηκαν για τα δικαιώματά τους, για τα δικαιώματα των λαών τους ενάντια στο παράλογο της αποικιοκρατίας. Πραγματικές επαναστάτριες που έγραψαν την ιστορία αλλά των οποίων τα επιτεύγματα δεν αναγνωρίστηκαν ποτέ.
Η Γαλλίδα street artist ΥΖ Υseult, απόγονος σκλάβων και η ίδια, αποφάσισε να αποτίσει φόρο τιμής στις ατρόμητες πολεμίστριες της Αφρικής με το καινούριο πρότζεκτ της "Amazone".
"Πρόκειται για μια ιστορία γυναικείας δύναμης που δυστυχώς σπάνια ακούγεται", λέει.
"Οι γυναίκες αυτές αγωνίστηκαν για τα δικαιώματά τους, για τα δικαιώματα των λαών τους ενάντια στο παράλογο της αποικιοκρατίας. Πραγματικές επαναστάτησες που έγραψαν την ιστορία αλλά των οποίων τα επιτεύγματα δεν αναγνωρίστηκαν ποτέ."
Παρουσιάζοντας το πρότζεκτ της στο LIFO.gr, μας εξηγεί.
Πώς ξεκίνησε η ιδέα για το Amazone project;
Οι "Αμαζόνες" ήταν κάτι που προέκυψε φυσικά μετά την ενασχόληση μου με το πρότζεκτ "Women from another century". Όταν έφτασα στην Σενεγάλη ξεκίνησα να ψάχνω παλιές αρχειακές φωτογραφίες και να κάνω έρευνα πάνω στην ιστορία της χώρας και της Αφρικής.
Αυτό που ανακάλυψα ήταν ιστορίες γυναικών που πολέμησαν για τον τόπο τους και έμοιαζαν να μην φοβούνται τίποτα. Ενθουσιάστηκα. Μπορούσα να ταυτιστώ καθαρά μαζί τους.
Οι μαχήτριες εκείνες με ενέπνευσαν.
Για ποιους λόγος ένα φόρος τιμής σε αυτές τις γυναίκες είναι σήμερα σημαντικός, ή και επίκαιρος ακόμα;
Προσωπικά, έχω εμπνευστεί πολύ από αυτές τις γυναίκες. Η ιστορία τους μου έδωσε τη δύναμη να είμαι μια ελεύθερη γυναίκα, χωρίς φραγμούς.
Μου έδωσαν δύναμη να προσπαθώ να αλλάξω τα πράγματα γύρω μου και να καταπολεμήσω αυτά που νιώθω ότι είναι λάθος καμωμένα.
Με τον ίδιο τρόπο υποθέτω ότι και άλλες γυναίκες αλλά και άνδρες μπορούν να ταυτιστούν με την προσωπικότητα αυτών των πολεμιστριών, και εμπνεόμενοι απ' αυτές να αγωνιστούν με τη σειρά τους για τα δικά τους δικαιώματα.
Θεωρείς ότι με την τέχνη σου υπενθυμίζεις στον λαό της Σενεγάλης την γυναικεία χειραφέτηση που επέδειξαν οι "Αμαζόνες" της Αφρικής;
Είναι σημαντικό για όλους μας να μην ξεχνάμε ποιοί ήταν οι πρόγονοί μας. "Θα πρέπει να γνωρίζεις το παρελθόν σου για να προβλέψεις το μέλλον σου". Η ιστορία αυτών των γυναικών είναι μία υπενθύμιση όχι μόνο για τους ντόπιους αλλά και για όλο τον υπόλοιπο κόσμο που σήμερα αγνοεί το πόσο ευημερείς και ισχυρές ήταν κάποτε οι διαφορετικές φυλές της Αφρικής.
Τούτου λεχθέντος, στις μέρες μας υπάρχουν πολλές γυναίκες στην Αφρική που ακόμα "κινούν βουνά κουβαλώντας μικρές πέτρες."
Πιστεύεις ότι οι μαχήτριες αυτές δεν πήραν ποτέ την ιστορική αναγνώριση που τους άξιζε;
Προσπαθώ να μην θυματοποιώ τον εαυτό μου σε οποιαδήποτε συγκυρία, κι έτσι θα κάνω και γι' αυτές.
Είμαστε εμείς όσοι ενδιαφερόμαστε για την ιστορία μας που πρέπει να τις κρατήσουμε στη μνήμη μας, ασχέτως της αναγνώρισης που πήραν τελικά τα κατορθώματά τους ή όχι.
Πώς ήταν η εμπειρία του να δημιουργείς street art στην Σενεγάλη; Ποιες ήταν οι αντιδράσεις των ντόπιων;
Σε κάποιες περιοχές ήταν πολύ δεκτικοί, ενώ σε άλλα μέρη όχι.
Οι άνθρωποι εκεί δεν είναι συνηθισμένοι στην οπτική αντιπροσώπευση ανώνυμων φιγούρων, κι έτσι πολύ συχνά δεν καταλάβαιναν το νόημα αυτού που έκανα.
Πολλοί απ' αυτούς ενδιαφέρονταν σε μεγάλο βαθμό να μάθουν την πραγματική ταυτότητα των γυναικών. Συχνά μάντευαν, και χαίρονταν ιδιαίτερα όταν έπεφταν μέσα.
Η Aline Sitow Diatta (1920 – 1944) η Σενεγαλέζα ηρωίδα της αντίστασης ενάντια στους γάλλους αποικιοκράτες, ήταν η πιο δημοφιλής.
Μιας που η street art είναι γι' αυτούς τους ανθρώπους κάτι εντελώς άγνωστο πολλοί ήταν θετικοί ενώ άλλοι δεν μπορούσαν να κατανοήσουν ότι το έκανα όλο αυτό για χάρη της τέχνης και μόνο.
Τα μέρη όπου τοποθετούσες τα paste ups είναι τυχαία, ή διαλεγμένα κάτω από συγκεκριμένα κριτήρια;
Η τοποθεσία είναι κάτι πολύ σημαντική στην διαδικασία όλου του πρότζεκτ.
Το κάθε μέρος όπου τοποθετούνταν οι "Αμαζόνες" θα έπρεπε να έχει κάτι να προσθέσει στην ιστορία που προσπαθώ να πω. Έτσι διάλεγα κυρίως μικρά μαγαζάκια γυναικών στα οποία πουλούσαν ψωμί ή διάφορα άλλα τρόφιμα.
Ένα κομμάτι τοποθετήθηκε σε μία εγκαταλειμμένη υπαίθρια αγορά, ένα μέρος που μας ταξιδεύει σε μία άλλη εποχή.
Επόμενα σχέδια; Το πρότζεκτ "Amazone" είναι κάτι που θα συνεχιστεί;
Για τα επόμενα δυο τρία χρόνια θα ζω στην Σενεγάλη, οπότε ναι θα συνεχίσω να δουλεύω πάνω στις "Αμαζόνες" πηγαίνοντας το πρότζεκτ ένα επίπεδο παραπέρα. Το "Amazone" είναι κάτι που μπορεί σαν ιδέα να σταθεί και σε άλλες χώρες, μιας που υπάρχουν εξαιρετικές και αξιομνημόνευτες γυναίκες παντού στον κόσμο.
σχόλια