O Tant, o Unga, o Deso και ο Kip είναι οι Broken Fingaz Crew.
Τέσσερις φίλοι 26 μέχρι 29 ετών από την Χάιφα του Ισραήλ, που τα τελευταία χρόνια κλέβουν την παράσταση της διεθνούς street art σκηνής.
Οι Broken Fingaz ξεχώρισαν για την παράδοξη αισθητική φλούο-πανκ αισθητική και τον disturbing ερωτισμό που απεικονίζουν τα έργα τους, και πολύ γρήγορα καθιέρωσαν ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα στυλ γραφής στον κόσμο της τέχνης του δρόμου διεθνώς.
Τα τελευταία χρόνια απέκτησαν φήμη εκτός συνόρων (τους) ταξιδεύοντας και βάφοντας ασταμάτητα από την Κίνα μέχρι τις Ηνωμένες Πολιτείες. Εκτός από το γκραφίτι, το πολυγραφότατο crew εικονογραφεί, εκδίδει ενδιαφέροντα ή και αλλόκοτα ακατάλληλα zines ("Suck On The Titties Zine", "Sex Picnic"), και εκθέτει σε μεγάλα μουσεία και γκαλερί του Ισραήλ, του Λονδίνου, του Παρισιού κ.α.
Τα τελευταία χρόνια τα πιο ενδιαφέροντα πράγματα που συμβαίνουν στον χώρο της τέχνης προέρχονται από ανθρώπους με γκραφίτι background. Το γκραφίτι σαν είδος προσελκύει έτσι κι αλλιώς τους "περίεργους" και τους ακραία δημιουργικούς ανθρώπους.
Περιμένοντας να περάσουν καμιά βόλτα από την Ελλάδα, κουβεντιάσαμε για λίγο μαζί τους σχετικά με την ραγδαία άνθιση – ή μάλλον αναγνώριση- της street art σε παγκόσμιο επίπεδο, για την αντιμετώπιση που έχουν ως Ισραηλινοί στον υπόλοιπο κόσμο, και για πολλά άλλα.
Πώς γνωριστήκατε μεταξύ σας, και πώς σχηματίστηκαν οι Broken Fingers;
Η ιδέα για το crew γεννήθηκε το 2001. Τότε ήμασταν μέλη των Nuclear Rabbit Crew (NRC), μιας ομάδας είκοσι περίπου ατόμων που ασχολούταν αποκλειστικά ταγκιές. Όταν πολλοί από τους μεγαλύτερους έφυγαν στον στρατό οι νεότεροι από εμάς σχηματίσαμε ένα καινούριο crew, κεντρική ιδέα του οποίου ήταν να εισάγουμε ένα πιο καρτουνίστικο ύφος στα γκραφίτι έργα μας. Ήμασταν λίγο γελοίοι εκείνη την εποχή γιατί χρησιμοποιούσαμε διαφορετικούς χαρακτήρες και ονόματα κάθε φορά, όπως "skate" και "baby face".
Ποιο είναι το καλλιτεχνικό ή ακαδημαϊκό σας background εκτός δρόμου;
Το μόνο που μας έμαθαν τα μαθήματα τέχνης που παρακολουθήσαμε στο Λύκειο είναι ποια πράγματα δεν θα θέλαμε σίγουρα να συμπεριλάβουμε στην δική μας τέχνη. Αργότερα κάναμε κάποια μαθήματα με έναν ... τρελό Ρώσο ζωγράφο ο οποίος έδινε τρομερή έμφαση στην τεχνική και ήταν για χρόνια κάτι σαν ο γκουρού των ζωγράφων στην Χάιφα. Μας άφησε πέρσι, και η κηδεία του ήταν γεμάτη από ντόπιους καλλιτέχνες. Ήταν ιδιαίτερα συγκινητικό.
Πώς είναι τα πράγματα στην street art σκηνή του Ισραήλ; Τι συμβαίνει με την νομοθεσία;
Η σκηνή είναι ακόμα πολύ μικρή και δίνει πολλή έμφαση σε πολιτικά ζητήματα. Στην αστυνομία δεν αρέσουν τα γκραφίτι, αλλά είναι πάντα πολύ χειρότερο να σε πιάσουν με χόρτο. Η Χάιφα είναι ένα άσχημο μέρος για να είσαι street artist, αλλά μπορεί κανείς να βρει εκεί μερικά όμορφα πράγματα. Το Τελ Αβίβ αντίθετα είναι πάρα πολύ βαμμένο.
Ποια μέρη του κόσμου έχετε επισκεφθεί για να βάψετε μέχρι τώρα, και ποια από αυτά ξεχωρίσατε περισσότερο;
Κίνα, Ιαπωνία, Καμπότζη, Γερμανία, Παρίσι, Λονδίνο, Άμστερνταμ, Βιέννη, Ισπανία, Νέα Υόρκη, και πολλές άλλες ακόμη, τα τελευταία δύο χρόνια περίπου. Η Καμπότζη και η Κίνα ήταν μάλλον τα πιο αξέχαστα ταξίδια μας εξαιτίας του τόσο διαφορετικού τρόπου ζωής στη μακρινή Ανατολή. Οι επισκέψεις αυτές μας έδωσαν πολλή τροφή για τα έργα μας. Ένα μέρος που θα θέλαμε πολύ να επισκεφθούμε αλλά δεν έχει τύχει ως τώρα είναι ο Λίβανος.
Και πώς συντηρείτε οικονομικά την συνεχή μετακίνηση, και αυτόν τον τρόπο ζωής γενικότερα;
Δεν είναι απαραίτητα ένας ακριβός τρόπος ζωής, αναλόγως πώς έχει κανείς στο μυαλό του τη συνεχή μετακίνηση. Όταν ταξιδεύεις τόσο δεν πληρώνεις ενοίκιο πίσω στη χώρα σου, και σου δίνεται η ευκαιρία να δουλεύεις on the road. Τα χρήματα δεν παίζουν τόσο μεγάλο ρόλο για μας. Ήμασταν και είμαστε διατεθειμένοι να ζήσουμε το "gypsy" όνειρό μας για όσο καιρό μπορούμε να κάνουμε αυτό που αγαπάμε.
Προβλήματα με τον νόμο όσο βάφετε στο εξωτερικό;
Μία φορά μας έπιασαν και μείναμε δύο ημέρες στο κρατητήριο του Μπρούκλιν. Όχι ιδιαίτερα ευχάριστη εμπειρία. Μια άλλη φορά μας έπιασαν στη Βαρκελώνη, αλλά οι αστυνομία είπε ότι μπορούμε να συνεχίσουμε μιας που "σε ένα σημείο όπως αυτό δεν υπάρχει θέμα"(Εκεί που τα παιδιά παίζουν με ερείπια δίπλα σε τοξικομανείς που χτυπούν ηρωίνη μέρα μεσημέρι).
Φαίνεται πώς οι street artists είναι κάτι σαν τους ροκ σταρ του 21ου αιώνα. Όλοι σήμερα δείχνουν να ενδιαφέρονται, να θαυμάζουν, και να έχουν γνώμη πάνω στην τέχνη του δρόμου. Πώς το ερμηνεύετε;
Το ερμηνεύουμε ως εξής: Τα τελευταία χρόνια περισσότερο από κάθε άλλη φορά στην ιστορία τα πιο ενδιαφέροντα πράγματα που συμβαίνουν στον χώρο της τέχνης προέρχονται από ανθρώπους που έχουν γκραφίτι background. Τι γκραφίτι σαν είδος προσελκύει έτσι κι αλλιώς τους "περίεργους" – με την καλή έννοια, και ακραίους δημιουργικούς ανθρώπους. Το ίντερνετ, επίσης, έχει παίξει τεράστιο ρόλο στην διάδοση της street art, αλλά εμείς σαν Broken Fingers προσπαθούμε να το αποφύγουμε όσο μπορούμε.
Γιατί αυτό;
Είναι μεν ένα καλό εργαλείο για να διαδώσουμε τη δουλειά μας, αλλά σε τελική ανάλυση το έργο μας ανήκει στον πραγματικό κόσμο εκεί έξω.
Όμως η τέχνη σας εκτός από τον δρόμο έχει φιλοξενηθεί και σε μεγάλα ιδρύματα σύγχρονης τέχνης. Υπάρχει η εντύπωση ότι ο κόσμος της street art χωρίζεται σε δύο στρατόπεδα.
Σε αυτούς που διατείνονται ότι η τέχνη του δρόμου ανήκει μόνο εκεί –στον δρόμο- και ότι όλα τα άλλα αποτελούν "ξεπούλημα", και σε όσους συνδυάζουν και τα δύο όπως εσείς.
Όλο αυτό είναι αστείο. Το γκραφίτι ξεκίνησε από ανθρώπους που σκέπτονταν διαφορετικά και που είχαν το θάρρος να κάνουν τα πράγματα με τον δικό τους τρόπο, και σήμερα πολλοί από τον χώρο πιστεύουν ότι το γκραφίτι υπόκειται σε αυστηρούς κανόνες, όντας ιδιαίτερα στενόμυαλοι πάνω σε αυτό το θέμα.
Για εμάς δεν υπήρξε ποτέ θέμα να διαλέξουμε μεταξύ της μίας ή της άλλης λογικής. Μας αρέσει το διαφορετικό, και προσπαθούμε να το πετύχουμε. Το να ζωγραφίζεις στους δρόμους είναι απίθανο αλλά εξίσου απίθανο είναι και το να εικονογραφείς για περιοδικά, να φτιάχνεις εξώφυλλα δίσκων, να σχεδιάσεις αφίσες και μπλουζάκια, ή να δουλεύεις για μια γκαλερί. Προσπαθούμε να επενδύουμε το ίδιο δημιουργικά σε κάθε πρότζεκτ που αναλαμβάνουμε, και η ποικιλία παίζει μεγάλο ρόλο στη δουλειά μας. Σε τελική ανάλυση έχει περισσότερη πλάκα να αφήνεις τον εαυτό σου να εξερευνήσει ένα διαφορετικό μέσο από το να το μποϊκοτάρεις.
Τι είδους commission ή προσφορές δεν θα δεχόσασταν να αναλάβετε;
Είναι ένα περίπλοκο κάπως ζήτημα αυτό. Για να δουλέψουμε για ένα brand θα πρέπει να νιώθουμε άνετα με την εταιρεία και αυτή να μην περιορίζει την δημιουργικότητά μας. Κάποιες συνεργασίες απλά δεν "μοιάζουν σωστές", και επομένως αρνούμαστε.
Το γκραφίτι ξεκίνησε από ανθρώπους που σκέπτονταν διαφορετικά και που είχαν το θάρρος να κάνουν τα πράγματα με τον δικό τους τρόπο, και σήμερα πολλοί στενόμυαλοι από τον χώρο πιστεύουν ότι αυτό πρέπει να υπόκειται σε αυστηρούς κανόνες.
Είστε από το Ισραήλ, μια χώρα που μέχρι πρόσφατα βρισκόταν πάλι σε πόλεμο, και είναι στο επίκεντρο διάφορων πολιτικών ζητημάτων. Πώς σας επηρεάζει αυτό σαν καλλιτέχνες;
Όλο αυτό δεν μπορεί παρά να σε επηρεάζει πρώτα σαν άνθρωπο, και επομένως και σαν καλλιτέχνη. Σου δείχνει πόσο εύκολα μπορεί να χειραγωγηθεί ο κόσμος και να πιστέψει ό,τι του παρουσιάζουν λόγω συμφερόντων. Σου δείχνει επίσης πόσο ακραίους μπορεί να είναι ο εθνικισμός.
Σας έχει κάνει ποτέ κάποιος να νιώσετε υπόλογοι για τις τακτικές της κυβέρνησής σας ή ακόμα και για την καταγωγή σας, όσο είστε στο εξωτερικό;
Υπάρχουν μερικοί άνθρωποι που προσπαθούν να ρωτήσουν, αλλά μόλις συνειδητοποιούν ότι μισούμε την κυβέρνησή μας περισσότερο απ' ότι εκείνοι δεν συνεχίζουν την αντιπαράθεση.
Ποιους καλλιτέχνες θαυμάζετε και θεωρείτε ότι έχουν επηρεάσουν το στυλ σας;
Robert Crumb, John Buscema, E.M Lilien, Gustav Klimt, Toshio Saeki, Jim Phillips, Tomer Hanuka, αλλά και πολλοί άλλοι.
Μιλήστε μου, τέλος, για το "Kartel" πρότζεκτ.
Το "Kartel" είναι ένα τεράστιο εγκαταλελειμμένο κτίριο στην Χάιφα στο οποίο μετατρέψαμε σε κάποιου είδους art station, με τη βοήθεια των φίλων μας από την Ghostown. Στο κτίριο υπάρχουν στούντιο μουσικής, εργαστήρια ζωγραφικής, μία γκαλερί που φιλοξενεί τόσο ντόπιους όσο και διεθνείς καλλιτέχνες, ένα club, ένα μπαρ, κι ένα μικρό εστιατόριο.
ΔΕΙΤΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΙΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΤΟΥ ΠΟΣΤ ΣΕ Full Screen ΠΡΟΒΟΛΗ ΚΑΝΟΝΤΑΝ ΚΛΙΚ ΠΑΝΩ ΤΟΥΣ.
σχόλια