Δύο πλούσια ελληνικά δάση, ικανά να σας κρατήσουν μακριά από τις θάλασσες αυτό το καλοκαίρι

Δύο πλούσια ελληνικά δάση, ικανά να σας κρατήσουν μακριά από τις θάλασσες αυτό το καλοκαίρι Facebook Twitter
Για πάμε για λίγο περπάτημα...
0

Έχουν «πράσινη» ζωή παντού, πανύψηλα δέντρα, ζαρκάδια, αετούς, χρωματιστές σαύρες, σπάνια λουλούδια και βοτάνια, έχουν δροσιά, ποτάμια, ρυάκια, λιμνούλες για βουτιές, πανέμορφες διαδρομές για πεζοπορία και ποδήλατο, εκπλήξεις και ηρεμία.

Διαλέξαμε δύο υπέροχα δάση, ένα στο Βορρά κι ένα στο Νότο. Το ένα με οξιές και ορεινό πεύκο και το άλλο με βελανιδιές: τον Λαϊλιά, λίγο πιο έξω απ' τις Σέρρες και τη Φολόη, κοντά στην αρχαία Ολυμπία. Για πάμε για λίγο περπάτημα...


Λαϊλιάς

Ο τούρκος Ελβιά Τσελεμπή που περπάτησε στο δάσος το σωτήριον έτος 1668 ήτο κατηγορηματικός: εδώ ζει ο Πέρσης Ζαλ, ο μυθικός Ζαρατούστρα!

Ζει δεν ζει ο Ζαρατούστρας, ο Λαϊλιάς είναι ένα πανέμορφο και τεράστιο δάσος από οξιές και ορεινή πεύκη με έκταση 33.000 στρεμμάτων!

Το δάσος βρίσκεται στα 25 χλμ. βόρεια της πόλης των Σερρών πάνω στο δυτικό τμήμα των βουνών της Βροντούς. Ξεκινά απ' τα 700 μ. (ρέμα Κονλού) και φτάνει ως τα 1.849 μ. στην κορυφή Αλή Μπαμπάς, όπου η θέα είναι πανοραμική με τον κάμπο των Σερρών πιάτο.

Το όνομα προήλθε είτε από παραφθορά του τουρκικού τοπωνύμιου Yailas (γιαϊλιάς), που σημαίνει το μέρος που παραθερίζουμε, ή απ' τον προφήτη Ηλία, που -επιτέλους ήρθε η ώρα να το μάθουμε- βρίσκεται εκεί που βρίσκεται (πάντα στην κορυφή) γιατί είναι ο προστάτης των ελληνικών βουνών.

Δύο πλούσια ελληνικά δάση, ικανά να σας κρατήσουν μακριά από τις θάλασσες αυτό το καλοκαίρι Facebook Twitter
Το ορειβατικό καταφύγιο στον Λαϊλιά

Είκοσι δύο διαφορετικά είδη δέντρων ζουν στο δάσος και 21 ποικιλίες άλλων φυτών είναι μοναδικές στον κόσμο. Στον ουρανό πετάνε ξεφτέρια, ψευταϊδόνια, αετομάχοι και φιδαετοί και στη γη κυκλοφορούν, μακριά απ' το βάρβαρο κι επιθετικό άνθρωπο, ασβοί, λαγοί, αλεπούδες, ζαρκάδια κι ένα ιδιαίτερο είδος αγριόγατας!

Μέσα στο ίδιο το δάσος του Λαϊλιά υπάρχει κι άλλο ένα μινιόν σπουδαίας σημασίας. Το δάσος του Σφαγνώνα, από τα αρχαιότερα στην Ευρώπη, είναι ένας ζωντανός παλαιοβοτανικός κήπος, 39 στρέμματα όλα κι όλα, που περικλείει την ιστορία και την εξέλιξη ολόκληρου του δάσους. Έχει ανακηρυχθεί Διατηρητέο Μνημείο της Φύσης και περιοχή ιδιαίτερου φυσικού κάλλους και μαζί με Λαϊλιά προστατεύονται από το πρόγραμμα Natura 2000. Το καλύτερο είναι ότι υπάρχουν κιόσκια και σηματοδοτημένα μονοπάτια, και περνά και το περιπατητικό μονοπάτι Ε6, για να το απολαύσεις με την ηρεμία σου.

Υπάρχουν 2 ξενοδοχεία σε απόσταση 3 χλμ. από το βουνό, η Αετόπετρα (6945772051) και η Κανέλλα, στην Κορφή (6932 950107).

Στη θέση Ολύμπια, στο βουνό μέσα στο δάσος, υπάρχει ένα καταπληκτικό ορειβατικό καταφύγιο. Επικοινωνήστε με την αναπτυξιακή δημοτική εταιρεία (23210 64402-3) για να ενημερωθείτε από τους ευγενικούς υπαλλήλους, για το αν είναι ανοιχτό.


Φολόη

Δύο πλούσια ελληνικά δάση, ικανά να σας κρατήσουν μακριά από τις θάλασσες αυτό το καλοκαίρι Facebook Twitter
Εδώ είναι ο τέλειος παράδεισος του πεζοπόρου και του ποδηλάτη για off road πενιές, ιδανικός και για ιππασία.

Αν το δεις από ψηλά, μοιάζει μ' ένα απέραντο αλώνι σε ακτίνα 10χιλιομέτρων, αν το δεις από χαμηλά, με δρεπάνι!

Καλωσήλθατε στο αγαπημένο μου δάσος, το ένα και μοναδικό, το απέραντο δάσος της Φολόης, το δάσος με τις βελανιδιές. Όχι σαν τις βελανιδιές που ξέρετε, αν ξέρετε. Αυτές εδώ είναι σπερμοφυείς, φυτρώνουν δηλαδή από το δικό τους σπόρο, γενεά τη γενεά, είναι πανύψηλες, 20 μέτρα, άλλες ευθυτενείς σαν κυπαρίσσια κι άλλες χοντρές και πολύκλωνες. Ούτε 1, ούτε 2, αλλά 5. Τι πέντε;

Πέντε εκατομμύρια βελανιδιές και το καλύτερο δεν τ' ακούσατε ακόμη. Το δάσος είναι επίπεδο, ούτε βουνά ούτε χαράδρες, μία απέραντη ισιάδα, αλλού φωτεινή αλλού σκοτεινή, ένας ολοζώντανος πράσινος ωκεανός.

Κάνετε σλάλομ ανάμεσα σ' αναρίθμητους ψηλούς κορμούς κάτω από μία ζωηροπράσινη φουντωτή ομπρέλα κλαδιών και φύλλων και χαίρεστε που το δάσος δεν έχει σκοπό να τελειώσει κάπου. Και πού να τελειώσει; Η έκτασή του ξεπερνά τα 45.000 στρέμματα και στο χώμα έχει μόνο στρωμένη φτέρη, σφερδούκλια και μανιτάρια. Οι ντόπιοι το ονόμασαν και «Κάπελη», που σημαίνει άφθονο δάσος.

Συμπέρασμα; Εδώ είναι ο τέλειος παράδεισος του πεζοπόρου και του ποδηλάτη για off road πενιές, ιδανικός και για ιππασία. Οπωσδήποτε κράνος και σχετικές προφυλάξεις - τώρα το καλοκαίρι υπάρχουν ξερά πεσμένα κλαδιά, αλλά οι διαδρομές είναι βατές και αμέτρητες. Βουναλάκια, φυσικά εμπόδια, κλίσεις για άλματα, ρυάκια ξέμπαρκα από τον Ερύμανθο Ποταμό, όλα σου φωνάζουν «όρμα»!

Τι να πρωτογράψει γι' αυτά που ακούει και βλέπει κανείς σ' ένα τέτοιο περιβάλλον. Πέρδικες, τσαλαπετεινοί, μπεκάτσες, κούκοι, τρυγόνια, δρυοκολάπτες, αετοί, αετομάχια, ξεφτέρια και κουκουβάγιες στη δύση.

Δύο πλούσια ελληνικά δάση, ικανά να σας κρατήσουν μακριά από τις θάλασσες αυτό το καλοκαίρι Facebook Twitter

Ένα ακόμη πλεονέκτημα του δάσους είναι ότι διασχίζεται από αρκετούς αριθμημένους δασικούς δρόμους, ο κεντρικός μάλιστα είναι ασφαλτοστρωμένος. Έτσι εύκολα και γρήγορα μπορείς ν' αλλάζεις θέση και τοποθεσία, παραμένοντας πάντα στην καρδιά του δάσους.

Περίεργο πράγμα αυτό με τα δάση μέσα στα δάση, σαν τις ρώσικες μπάμπουσκες. Εδώ έχουμε δύο δάση μέσα στο δάσος. Πριν 20 χρόνια, στη θέση Λάκα-πούσι δεντροφυτεύτηκε και περιφράχτηκε έκταση 100 στρ. ώστε να χρησιμεύσει για παραγωγή νέων φυτών, ενώ σε άλλη τοποθεσία, πριν 30 χρόνια και βάλε, φυτεύτηκαν γενετικώς ελεγχόμενες ποικιλίες πεύκης για παραγωγή σπόρου για αναδασώσεις.


Κίνδυνος στη Φολόη

Το ξύλο της βελανιδιάς πληρώνεται καλά, αυτού του σπάνιου είδους πολύ ακριβότερα. Κάποιοι μπουκάρουν στο δάσος τις νύχτες και κατεβάζουν δέντρα, κόβουν κορμούς και αραιώνουν επικίνδυνα το δάσος. Οι γέροντες των διπλανών χωριών θλίβονται και ζητάνε απ' τους νεότερους να καταλάβουν ότι αυτό το δάσος είναι το μέλλον τους.


Πού βρίσκεται

Δώδεκα χλμ από την αρχαία Ολυμπία ή 40 χλμ. ανατολικά από τον Πύργο Ηλείας. Κεφαλοχώρι κοντά στο δάσος είναι ο Λάλας (998 κατ.) και στο δήμο που προσπαθεί να ανοίξει δρόμους τουρισμού θα σας ενημερώσουν για δωμάτια σε όλη την περιοχή.

ΧΡΗΣΙΜΑ ΤΗΛΕΦΩΝΑ

Δήμος Φολόης: 26240 41882

 

Το άρθρο δημοσιεύθηκε πρώτη φορά το 2009

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μονοπάτια Αγίου Όρους: Ανάμεσα στη φύση και την πνευματικότητα

Ταξίδια / Μονοπάτια Αγίου Όρους: Ανάμεσα στη φύση και την πνευματικότητα

Οι διαδρομές ανάμεσα σε επιβλητικά μοναστήρια και σκήτες, όπως και η φροντίδα για την προστασία τους, ενώνουν ανθρώπους απ’ όλο τον κόσμο: έναν Αυστραλό δικαστή, έναν Βέλγο τραπεζικό, έναν ψυχίατρο από το Ομάν, έναν Άγγλο εκδότη και έναν Έλληνα μηχανικό αεροσκαφών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Στο χωριό καταλάβαμε για πρώτη φορά πως ο φορτιστής του κινητού κάνει θόρυβο»

Οι επαρχίες μας / «Στο χωριό καταλάβαμε για πρώτη φορά πως ο φορτιστής του κινητού κάνει θόρυβο»

Η Δέσποινα Τζιουβάρα άφησε την Αθήνα για τον Βουτσαρά, ένα από τα Κουρεντοχώρια, και ευελπιστεί να βοηθήσει την περιοχή να περάσει σε μια νέα εποχή μετά την απότομη ερήμωση.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Δεμάτι κάλεσμα

Γειτονιές της Ελλάδας / «Η καθημερινότητα δεν είναι σχεδόν ποτέ ίδια στο βουνό»

Ο Βασίλης Νάκκας, ένα από τα ιδρυτικά μέλη της ΚοινΣΕπ «Τα Ψηλά Βουνά», απευθύνει πρόσκληση σε όσους θέλουν να ζήσουν και να εργαστούν στο Δεμάτι Ζαγορίου, συμβάλλοντας έτσι στην ανάπτυξη των ορεινών κοινοτήτων.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Nothing Days / Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Ένα «ανοιξιάτικο» τριήμερο σε μία πόλη που ξέρει από φυσικές καταστροφές αλλά ξέρει και να υμνεί τη ζωή, και μία μεγάλη βόλτα στην Πομπηία και στο Ερκολάνο. Από το αρχαίο «fast food» στις σύγχρονες γεύσεις της ναπολιτάνικης κουζίνας.
M. HULOT
Τρεις φίλοι από την Αθήνα δημιούργησαν μια μικρή, αυτάρκη κοινότητα στην Αιτωλοακαρνανία, έναν ζωντανό πυρήνα ανθρώπων που ζουν και εργάζονται με τη φύση αναζωογονώντας την τοπική κοινωνία

Γειτονιές της Ελλάδας / «Είναι ωραίο να μη γυρίζουν όλα γύρω από τα λεφτά»

Τρεις Αθηναίοι δημιούργησαν το Yamochori, μια μικρή, αυτάρκη κοινότητα στην Αιτωλοακαρνανία – έναν ζωντανό πυρήνα ανθρώπων που ζουν και εργάζονται με τη φύση, οργανώνοντας δράσεις και αναζωογονώντας την τοπική κοινωνία.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
48 ώρες στη Λάρισα

Ταξίδια / 48 ώρες στη Λάρισα

Από τα αρχαία θέατρα που κρύβονται στο κέντρο της, μέχρι το καλλιτεχνικό χωριό της που ζωντανεύει κάτω από τον ήλιο, η πόλη αυτή δεν είναι απλώς μια ενδιάμεση στάση προς τη Θεσσαλονίκη, αλλά προσφέρει πολλά μαζί με το τσίπουρο Τυρνάβου και τον χαλβά Φαρσάλων.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
«Οι άνθρωποι του χωριού είναι απλοί, καθημερινοί άνθρωποι. Επέλεξα να ζήσω ανάμεσά τους και όχι σε παλάτια. Κοντά τους όμως νιώθω βασιλιάς».

Γειτονιές της Ελλάδας / «Ζώντας κοντά στους ανθρώπους του χωριού νιώθω βασιλιάς»

Ο Νίκος Πατερέκας μετακόμισε ξαφνικά στη Νέα Αβόρανη, έγινε αγρότης και, αν και κάποια αγαπημένα του πρόσωπα μπορεί να μην τον στήριξαν σε αυτή την απόφαση, πορεύεται με οδηγό την υπόσχεση που έδωσε όταν έχασε τους παππούδες του.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
48 ώρες στον Βόλο

Ταξίδια / 48 ώρες στον Βόλο

Από ένα έργο του Πικιώνη και ένα ιστορικό κινηματοθέατρο μέχρι τα παραδοσιακά τσιπουράδικα και τα βιομηχανικά μνημεία, ο Βόλος αποκαλύπτει την πολυπολιτισμική του κληρονομιά. Εδώ, το παλιό συναντά το νέο, με την παραλία και τα Παλαιά να είναι μόνο η αρχή για μια συναρπαστική εξερεύνηση.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
«Η ψυχική ισορροπία που κερδίζεις φεύγοντας από την Αθήνα σου ανοίγει ορίζοντες»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Η ψυχική ισορροπία που κερδίζεις φεύγοντας από την Αθήνα σου ανοίγει ορίζοντες»

Η Χαρά Δελή άφησε τη δουλειά της ως πολιτικός μηχανικός στην Αθήνα για να ζήσει από τη σαπωνοποιία στην Τρίπολη. Αν και η μετάβαση δεν ήταν εύκολη, τώρα δεν φαντάζεται τη ζωή της χωρίς τον χρόνο που απέκτησε.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Το καφέ του Wes Anderson, τo δεινοσαυράκι του Duomo κι άλλες 8 στάσεις σ’ ένα τριήμερο στο Μιλάνο

Ηχητικά Άρθρα / Το καφέ του Wes Anderson, τo δεινοσαυράκι του Duomo κι άλλες 8 στάσεις σ’ ένα τριήμερο στο Μιλάνο

Το Μιλάνο μπορεί να έχει μια απωθητική μουσολινική αισθητική στα κτίρια και τον χειρότερο κόσμο που μπορείς να συναντήσεις σε κέντρο πόλης, αλλά δεν είναι ούτε άσχημο, ούτε αδιάφορο.
M. HULOT
«Βγαίνεις ένα χειμωνιάτικο πρωινό από το σπίτι σου, ο ήλιος ανατέλλει και οι χιονισμένες βουνοκορφές βάφονται ροζ. Τι άλλο να ζητήσει κανείς από τη ζωή»;

Ταξίδια / «Στη Μαντίνεια οι μέρες γεμίζουν με πράγματα που έχουν πραγματική αξία και νόημα»

Όταν ένιωσε ότι ο χρόνος στην Αθήνα φεύγει χωρίς να τον αντιλαμβάνεται, η Μαριλένα Παναγοπούλου επέστρεψε στο χωριό της, αφοσιώθηκε στο κρασί και απολαμβάνει πια τη ζωή σε έναν τόπο όπου ο ήλιος ανατέλλει και οι χιονισμένες βουνοκορφές βάφονται ροζ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ