Δύο πλούσια ελληνικά δάση, ικανά να σας κρατήσουν μακριά από τις θάλασσες αυτό το καλοκαίρι

Δύο πλούσια ελληνικά δάση, ικανά να σας κρατήσουν μακριά από τις θάλασσες αυτό το καλοκαίρι Facebook Twitter
Για πάμε για λίγο περπάτημα...
0

Έχουν «πράσινη» ζωή παντού, πανύψηλα δέντρα, ζαρκάδια, αετούς, χρωματιστές σαύρες, σπάνια λουλούδια και βοτάνια, έχουν δροσιά, ποτάμια, ρυάκια, λιμνούλες για βουτιές, πανέμορφες διαδρομές για πεζοπορία και ποδήλατο, εκπλήξεις και ηρεμία.

Διαλέξαμε δύο υπέροχα δάση, ένα στο Βορρά κι ένα στο Νότο. Το ένα με οξιές και ορεινό πεύκο και το άλλο με βελανιδιές: τον Λαϊλιά, λίγο πιο έξω απ' τις Σέρρες και τη Φολόη, κοντά στην αρχαία Ολυμπία. Για πάμε για λίγο περπάτημα...


Λαϊλιάς

Ο τούρκος Ελβιά Τσελεμπή που περπάτησε στο δάσος το σωτήριον έτος 1668 ήτο κατηγορηματικός: εδώ ζει ο Πέρσης Ζαλ, ο μυθικός Ζαρατούστρα!

Ζει δεν ζει ο Ζαρατούστρας, ο Λαϊλιάς είναι ένα πανέμορφο και τεράστιο δάσος από οξιές και ορεινή πεύκη με έκταση 33.000 στρεμμάτων!

Το δάσος βρίσκεται στα 25 χλμ. βόρεια της πόλης των Σερρών πάνω στο δυτικό τμήμα των βουνών της Βροντούς. Ξεκινά απ' τα 700 μ. (ρέμα Κονλού) και φτάνει ως τα 1.849 μ. στην κορυφή Αλή Μπαμπάς, όπου η θέα είναι πανοραμική με τον κάμπο των Σερρών πιάτο.

Το όνομα προήλθε είτε από παραφθορά του τουρκικού τοπωνύμιου Yailas (γιαϊλιάς), που σημαίνει το μέρος που παραθερίζουμε, ή απ' τον προφήτη Ηλία, που -επιτέλους ήρθε η ώρα να το μάθουμε- βρίσκεται εκεί που βρίσκεται (πάντα στην κορυφή) γιατί είναι ο προστάτης των ελληνικών βουνών.

Δύο πλούσια ελληνικά δάση, ικανά να σας κρατήσουν μακριά από τις θάλασσες αυτό το καλοκαίρι Facebook Twitter
Το ορειβατικό καταφύγιο στον Λαϊλιά

Είκοσι δύο διαφορετικά είδη δέντρων ζουν στο δάσος και 21 ποικιλίες άλλων φυτών είναι μοναδικές στον κόσμο. Στον ουρανό πετάνε ξεφτέρια, ψευταϊδόνια, αετομάχοι και φιδαετοί και στη γη κυκλοφορούν, μακριά απ' το βάρβαρο κι επιθετικό άνθρωπο, ασβοί, λαγοί, αλεπούδες, ζαρκάδια κι ένα ιδιαίτερο είδος αγριόγατας!

Μέσα στο ίδιο το δάσος του Λαϊλιά υπάρχει κι άλλο ένα μινιόν σπουδαίας σημασίας. Το δάσος του Σφαγνώνα, από τα αρχαιότερα στην Ευρώπη, είναι ένας ζωντανός παλαιοβοτανικός κήπος, 39 στρέμματα όλα κι όλα, που περικλείει την ιστορία και την εξέλιξη ολόκληρου του δάσους. Έχει ανακηρυχθεί Διατηρητέο Μνημείο της Φύσης και περιοχή ιδιαίτερου φυσικού κάλλους και μαζί με Λαϊλιά προστατεύονται από το πρόγραμμα Natura 2000. Το καλύτερο είναι ότι υπάρχουν κιόσκια και σηματοδοτημένα μονοπάτια, και περνά και το περιπατητικό μονοπάτι Ε6, για να το απολαύσεις με την ηρεμία σου.

Υπάρχουν 2 ξενοδοχεία σε απόσταση 3 χλμ. από το βουνό, η Αετόπετρα (6945772051) και η Κανέλλα, στην Κορφή (6932 950107).

Στη θέση Ολύμπια, στο βουνό μέσα στο δάσος, υπάρχει ένα καταπληκτικό ορειβατικό καταφύγιο. Επικοινωνήστε με την αναπτυξιακή δημοτική εταιρεία (23210 64402-3) για να ενημερωθείτε από τους ευγενικούς υπαλλήλους, για το αν είναι ανοιχτό.


Φολόη

Δύο πλούσια ελληνικά δάση, ικανά να σας κρατήσουν μακριά από τις θάλασσες αυτό το καλοκαίρι Facebook Twitter
Εδώ είναι ο τέλειος παράδεισος του πεζοπόρου και του ποδηλάτη για off road πενιές, ιδανικός και για ιππασία.

Αν το δεις από ψηλά, μοιάζει μ' ένα απέραντο αλώνι σε ακτίνα 10χιλιομέτρων, αν το δεις από χαμηλά, με δρεπάνι!

Καλωσήλθατε στο αγαπημένο μου δάσος, το ένα και μοναδικό, το απέραντο δάσος της Φολόης, το δάσος με τις βελανιδιές. Όχι σαν τις βελανιδιές που ξέρετε, αν ξέρετε. Αυτές εδώ είναι σπερμοφυείς, φυτρώνουν δηλαδή από το δικό τους σπόρο, γενεά τη γενεά, είναι πανύψηλες, 20 μέτρα, άλλες ευθυτενείς σαν κυπαρίσσια κι άλλες χοντρές και πολύκλωνες. Ούτε 1, ούτε 2, αλλά 5. Τι πέντε;

Πέντε εκατομμύρια βελανιδιές και το καλύτερο δεν τ' ακούσατε ακόμη. Το δάσος είναι επίπεδο, ούτε βουνά ούτε χαράδρες, μία απέραντη ισιάδα, αλλού φωτεινή αλλού σκοτεινή, ένας ολοζώντανος πράσινος ωκεανός.

Κάνετε σλάλομ ανάμεσα σ' αναρίθμητους ψηλούς κορμούς κάτω από μία ζωηροπράσινη φουντωτή ομπρέλα κλαδιών και φύλλων και χαίρεστε που το δάσος δεν έχει σκοπό να τελειώσει κάπου. Και πού να τελειώσει; Η έκτασή του ξεπερνά τα 45.000 στρέμματα και στο χώμα έχει μόνο στρωμένη φτέρη, σφερδούκλια και μανιτάρια. Οι ντόπιοι το ονόμασαν και «Κάπελη», που σημαίνει άφθονο δάσος.

Συμπέρασμα; Εδώ είναι ο τέλειος παράδεισος του πεζοπόρου και του ποδηλάτη για off road πενιές, ιδανικός και για ιππασία. Οπωσδήποτε κράνος και σχετικές προφυλάξεις - τώρα το καλοκαίρι υπάρχουν ξερά πεσμένα κλαδιά, αλλά οι διαδρομές είναι βατές και αμέτρητες. Βουναλάκια, φυσικά εμπόδια, κλίσεις για άλματα, ρυάκια ξέμπαρκα από τον Ερύμανθο Ποταμό, όλα σου φωνάζουν «όρμα»!

Τι να πρωτογράψει γι' αυτά που ακούει και βλέπει κανείς σ' ένα τέτοιο περιβάλλον. Πέρδικες, τσαλαπετεινοί, μπεκάτσες, κούκοι, τρυγόνια, δρυοκολάπτες, αετοί, αετομάχια, ξεφτέρια και κουκουβάγιες στη δύση.

Δύο πλούσια ελληνικά δάση, ικανά να σας κρατήσουν μακριά από τις θάλασσες αυτό το καλοκαίρι Facebook Twitter

Ένα ακόμη πλεονέκτημα του δάσους είναι ότι διασχίζεται από αρκετούς αριθμημένους δασικούς δρόμους, ο κεντρικός μάλιστα είναι ασφαλτοστρωμένος. Έτσι εύκολα και γρήγορα μπορείς ν' αλλάζεις θέση και τοποθεσία, παραμένοντας πάντα στην καρδιά του δάσους.

Περίεργο πράγμα αυτό με τα δάση μέσα στα δάση, σαν τις ρώσικες μπάμπουσκες. Εδώ έχουμε δύο δάση μέσα στο δάσος. Πριν 20 χρόνια, στη θέση Λάκα-πούσι δεντροφυτεύτηκε και περιφράχτηκε έκταση 100 στρ. ώστε να χρησιμεύσει για παραγωγή νέων φυτών, ενώ σε άλλη τοποθεσία, πριν 30 χρόνια και βάλε, φυτεύτηκαν γενετικώς ελεγχόμενες ποικιλίες πεύκης για παραγωγή σπόρου για αναδασώσεις.


Κίνδυνος στη Φολόη

Το ξύλο της βελανιδιάς πληρώνεται καλά, αυτού του σπάνιου είδους πολύ ακριβότερα. Κάποιοι μπουκάρουν στο δάσος τις νύχτες και κατεβάζουν δέντρα, κόβουν κορμούς και αραιώνουν επικίνδυνα το δάσος. Οι γέροντες των διπλανών χωριών θλίβονται και ζητάνε απ' τους νεότερους να καταλάβουν ότι αυτό το δάσος είναι το μέλλον τους.


Πού βρίσκεται

Δώδεκα χλμ από την αρχαία Ολυμπία ή 40 χλμ. ανατολικά από τον Πύργο Ηλείας. Κεφαλοχώρι κοντά στο δάσος είναι ο Λάλας (998 κατ.) και στο δήμο που προσπαθεί να ανοίξει δρόμους τουρισμού θα σας ενημερώσουν για δωμάτια σε όλη την περιοχή.

ΧΡΗΣΙΜΑ ΤΗΛΕΦΩΝΑ

Δήμος Φολόης: 26240 41882

 

Το άρθρο δημοσιεύθηκε πρώτη φορά το 2009

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Το καφέ του Wes Anderson, τo δεινοσαυράκι του Duomo κι άλλες 8 στάσεις σ’ ένα τριήμερο στο Μιλάνο

Ηχητικά Άρθρα / Το καφέ του Wes Anderson, τo δεινοσαυράκι του Duomo κι άλλες 8 στάσεις σ’ ένα τριήμερο στο Μιλάνο

Το Μιλάνο μπορεί να έχει μια απωθητική μουσολινική αισθητική στα κτίρια και τον χειρότερο κόσμο που μπορείς να συναντήσεις σε κέντρο πόλης, αλλά δεν είναι ούτε άσχημο, ούτε αδιάφορο.
M. HULOT
«Βγαίνεις ένα χειμωνιάτικο πρωινό από το σπίτι σου, ο ήλιος ανατέλλει και οι χιονισμένες βουνοκορφές βάφονται ροζ. Τι άλλο να ζητήσει κανείς από τη ζωή»;

Ταξίδια / «Στη Μαντίνεια οι μέρες γεμίζουν με πράγματα που έχουν πραγματική αξία και νόημα»

Όταν ένιωσε ότι ο χρόνος στην Αθήνα φεύγει χωρίς να τον αντιλαμβάνεται, η Μαριλένα Παναγοπούλου επέστρεψε στο χωριό της, αφοσιώθηκε στο κρασί και απολαμβάνει πια τη ζωή σε έναν τόπο όπου ο ήλιος ανατέλλει και οι χιονισμένες βουνοκορφές βάφονται ροζ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
«Τα Άγραφα είναι ό,τι πιο ατόφιο και αληθινό έχει απομείνει στην Ελλάδα»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Τα Άγραφα είναι ό,τι πιο ατόφιο και αληθινό έχει απομείνει στην Ελλάδα»

Πριν από πέντε χρόνια και μέσα σε μόλις τρεις μέρες, η Βασιλική Κοϊμτζίδου επέλεξε να ζήσει στο ορεινό Πετρίλο που μετρά δέκα μόνιμους κατοίκους και προσπαθεί να δημιουργήσει τις συνθήκες ώστε να τολμήσουν να κατοικήσουν και άλλοι νέοι στο χωριό.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Η Ελένη Τσομπανίδου γύρισε στο χωριό της, τα Δίκαια του Έβρου και βρήκε αυτό που έψαχνε χρόνια στο εξωτερικό

Γειτονιές της Ελλάδας / «Σε ένα χωριό με εκατό ανθρώπους, μπορείς να κάνεις τη διαφορά πιο εύκολα»

Αφήνοντας πίσω της τη ζωή στις ευρωπαϊκές μητροπόλεις, η Ελένη Τσομπανίδου επέστρεψε στα Δίκαια Έβρου και ζωντανεύει ανενεργούς χώρους μέσα από την τέχνη και τη συνεργασία με την τοπική κοινότητα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Οικοτοπία: Η νέα πρωτοβουλία αναβίωσης του Καλοχωρίου στην Ήπειρο δείχνει τον δρόμο για την αναζωογόνηση και άλλων ορεινών χωριών σε όλη την Ελλάδα

Γειτονιές της Ελλάδας / «Θα βάλουμε τα δυνατά μας να αναζωογονήσουμε το Καλοχώρι»

Με ένα συνεργατικό καφενείο και με οργανικά μποστάνια, αναβαθμίζοντας μονοπάτια και ανακαινίζοντας πέτρινες κατοικίες, μια μικρή ομάδα φιλοδοξεί να ξαναζωντανέψει το καταπράσινο χωριό της Ηπείρου.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
«Αν σταθείς ήσυχος στο δάσος, θ' ακούσεις τους ψιθύρους των δέντρων»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Αν σταθείς ήσυχος στο δάσος, θ' ακούσεις τους ψιθύρους των δέντρων»

Έπειτα από μια ανάβαση στο φαράγγι του Ανθοχωρίου, ο Χρήστος Αθανασιάδης ανακάλυψε το ησυχαστήριό του, ένα πετρόχτιστο κονάκι χωρίς ρεύμα, και άφησε πίσω του την Αθήνα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
«Εφόσον ντρέπεσαι να μας πεις από ποιο χωριό είσαι, φρόντισε να μάθουμε το χωριό σου μέσα από την τέχνη σου, για να έρθουμε κιόλας»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Εφόσον ντρέπεσαι να μας πεις από ποιο χωριό είσαι, φρόντισε να το μάθουμε μέσα από την τέχνη σου»

Δύο 26χρονοι επέστρεψαν στον τόπο καταγωγής τους, το Φανάρι Καρδίτσας, και του έδωσαν νέα ζωή μέσα από το καλλιτεχνικό φεστιβάλ Nowstalgism.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Ο Νικόλας και η Ευσεβία ευχήθηκαν πριν από 11 χρόνια να αφήσουν την Αθήνα για τη Δημητσάνα και η μοίρα τούς έκανε το χατίρι

Γειτονιές της Ελλάδας / «Στη Δημητσάνα βρήκαμε μια οικογένεια που πραγματικά νοιάζεται»

Η επαγγελματική υποβάθμιση του Νικόλα έγινε η αρχή για μια νέα, καλύτερη ζωή με την Ευσεβία. Αφήνοντας πίσω τα ακατόρθωτα deadlines, τώρα ανοίγουν το παράθυρό τους κάθε πρωί και βλέπουν ένα ελατόδασος.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Αργυρό Πηγάδι

Γειτονιές της Ελλάδας / «Καθημερινά χαιρετώ τον ήλιο που ξεπροβάλλει μέσα από τις κορυφές των βουνών»

Ο Βασίλης Κωνσταντινίδης επέστρεψε στο Αργυρό Πηγάδι Αιτωλοακαρνανίας έπειτα από είκοσι επτά χρόνια στην Αθήνα και πλέον ηγείται του καφενείου και του ξενώνα του χωριού.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Στις Ροβιές κάθε μέρα τελειώνει με ένα υπέροχο ηλιοβασίλεμα

Γειτονιές της Ελλάδας / Στις Ροβιές κάθε μέρα τελειώνει με ένα υπέροχο ηλιοβασίλεμα

Ο Άκης Φράγκος κατάφερε να κάνει το πάθος του επάγγελμα και να ζει από τις καταδύσεις, έχοντας γεννηθεί, μεγαλώσει και συνεχίζοντας να μένει στο ίδιο χωριό της Βόρειας Εύβοιας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Η Ρούλα Αντωνίου άφησε τις πόλεις για την Καλλονή, ένα μικρό χωριό στα Τζουμέρκα, εκεί που η ψυχή ανασαίνει ελεύθερα.

Γειτονιές της Ελλάδας / «Στα Τζουμέρκα η ψυχή ανασαίνει ελεύθερα»

Μέλος μιας κοινωνικής συνεταιριστικής επιχείρησης που δραστηριοποιείται στη φιλοξενία, την εστίαση, τη μελισσοκομία και την αγροτική παραγωγή, η Ρούλα Αντωνίου υποστηρίζει πως η ζωή στο χωριό μπορεί να είναι εξίσου γεμάτη, όπως και στην πόλη, αλλά με περισσότερο νόημα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ