Τα καλύτερα πάρτι ήταν πάντα αυτά που ξεκίνησαν σχεδόν μυστικά, χωρίς διαφήμιση, σε μέρη που ήταν απρόβλεπτα και (ημι)παράνομα και η διάδοσή τους γινόταν από στόμα σε στόμα. Τα πάρτι όπου διασκέδαζες πραγματικά, όπου άκουγες καλή μουσική και χόρευες μέχρι το ξημέρωμα. Τέτοια πάρτι κάνουν οι Radical Breaks Project, street party που γίνονται σε υπόγειες διαβάσεις και δημόσιους χώρους και αυτή τη στιγμή είναι από τα πιο συναρπαστικά της Αθήνας. Πάρτι που ξεκίνησαν δειλά για τους φίλους τους και μέσα σε ένα χρόνο απέκτησαν ένα κοινό που τους ακολουθεί φανατικά σε κάθε διοργάνωση, με αποκορύφωμα το τελευταίο τους πάρτι στην υπόγεια διάβαση της Συγγρού που ξεπέρασε κάθε προσδοκία: μάζεψε ένα τεράστιο αριθμό ανθρώπων που πλήθαιναν όσο περνούσαν οι ώρες και ξεφάντωναν μέχρι το πρωί. Όσοι βρέθηκαν εκεί το Σάββατο το βράδυ καλούσαν τους δικούς τους φίλους και εκείνοι τους δικούς τους και μέσω τηλεφώνων και word of mouth κατέληξε να γίνει μια βραδιά από αυτές που είχε χρόνια να ζήσει η Αθήνα.
Ο VoxPopuli είναι ένας από τους δύο διοργανωτές των street party στις υπόγειες διαβάσεις, ένα από τα ιδρυτικά μέλη των Radical Breaks Project. Ο ίδιος και ο Drugitiz (ο συνεργάτης του) είναι έμπειροι beatmakers και μέλη σε συλλογικότητες και ομάδες που φτιάχνουν μουσική. «Κατά βάση είμαστε παραγωγοί experimental hip hop, σε αυτό κινούμαστε», λέει. «Το Radical Breaks Project είναι μία κολεκτίβα, μια συνεργατική ομάδα, η οποία προς το παρόν διοργανώνει πάρτι. Για το μέλλον έχουμε και άλλα σχέδια, να κυκλοφορήσουμε δίσκους π.χ.». Η δράση τους ξεκίνησε κυρίως από την αγάπη τους για τη χορευτική μουσική –κυρίως το χιπ χοπ.
«Το πρώτο μας πάρτι έγινε στις εστίες του Καποδιστριακού πανεπιστημίου και μετά πήγαμε στην υπόγεια διάβαση» λέει. «Αρχικά δεν είχαμε τέτοιον χαρακτήρα, δεν είχαμε κάποιο στάνταρ στις μουσικές που παίζαμε, για αυτό στις αφίσες αναφέραμε διάφορα είδη. Παίζαμε και ηλεκτρονική μουσική, drum ’n bass, jugle και techno, αλλά σιγά-σιγά βρήκαμε το χαρακτήρα μας και αποφασίσαμε να προσανατολιστούμε στο χιπ χοπ –έτσι κι αλλιώς όλοι από εκεί προερχόμαστε. Τώρα, ως χιπ χοπ ομάδα, μπερδεύουμε όλα μας τα ακούσματα και φτιάχνουμε ό,τι μας αρέσει εκείνη τη στιγμή».
«Γιατί βγήκατε στο δρόμο;». «Κυρίως για δύο λόγους: για καύλα, αλλά συγχρόνως και ανάγκη. Έχουμε τόσους πολλούς δρόμους, τόσους πολλούς χώρους που θα μπορούσαν να είναι γεμάτοι χαρά, καλοπέραση... Παρόλα αυτά, η πόλη είναι έτσι οργανωμένη ώστε ο κόσμος να κυκλοφορεί κατά βάση για να δουλεύει και, κυρίως, για να μεταφέρεται μεταξύ κτιρίων."
Τον ρωτάω γιατί ονόμασαν το project «radical breaks». «Τα breaks είναι η απαρχή του χιπ χοπ» εξηγεί, «η αρχική μορφή σαμπλαρίσματος μουσικής στα πρώτα φαν πάρτι στα γκέτο της Νέας Υόρκης, του Μπρούκλιν κλπ. Ο DJ είχε δυο πικάπ με δυο βινύλια και έπαιζε κατά βάση funk μουσικές. Κάποια στιγμή, γυρνώντας συγχρονισμένα τους δύο δίσκους, έφτιαχνε ρυθμούς τους οποίους γούσταρε ο κόσμος και τα διαλείμματα ονομάστηκαν breaks. Σε κάθε πάρτι υπήρχε αυτό το μικρό διάλειμμα και οι πιτσιρικάδες της φάσης περίμεναν όλο το βράδυ τα breaks για να αρχίσουν τις φιγούρες τους. Κι από κει πρόεκυψε και το break dance. Το ‘radical’ είναι από δική μας ψωνάρα, επειδή θεωρούμε ότι ξαναφέρνουμε κάτι το οποίο έχει ξεχαστεί: τη λογική των breaks και των πάρτι στο χιπ χοπ. Τώρα πια το χιπ χοπ έχει περάσει σε άλλο επίπεδο, είναι μια κουλτούρα που έχει ξεφύγει τελείως από αυτό που ήταν μέχρι το ’90, -κάτι εξορισμού χορευτικό. Μετά περνάει στην λεγόμενη χρυσή εποχή –golden era- όπου τα beats είναι πιο δυνατά, πιο hardcore, δεν είναι τόσο ρυθμικά, και σημασία δίνεται στον στίχο και στην αγριάδα. Πέρασε αυτό και στην Ευρώπη, αλλά σιγά-σιγά βλέπω να επανέρχεται, κυρίως στην Αγγλία και στη Γαλλία, όπου τώρα πια υπάρχουν labels και δίσκοι που βγάζουν breaks (Ghetto Funk, Bombstrikes κ.λ.π.). Δημιουργείται ένα νέο ρεύμα που επαναφέρει το χιπ χοπ στις ρίζες του».
«Γιατί βγήκατε στο δρόμο;». «Κυρίως για δύο λόγους: για καύλα, αλλά συγχρόνως και ανάγκη. Έχουμε τόσους πολλούς δρόμους, τόσους πολλούς χώρους που θα μπορούσαν να είναι γεμάτοι χαρά, καλοπέραση… Παρόλα αυτά, η πόλη είναι έτσι οργανωμένη ώστε ο κόσμος να κυκλοφορεί κατά βάση για να δουλεύει και, κυρίως, για να μεταφέρεται μεταξύ κτιρίων. Η πιο διαδεδομένη διασκέδαση αυτή τη στιγμή είναι εντός μαγαζιών, -είναι μια χαρά αυτό, αλλά υπάρχει συγχρόνως μια ανάγκη για άλλου είδους διασκέδαση. Αυτή τη στιγμή υπάρχει κόσμος που δεν έχει τη διάθεση και, κυρίως, τα λεφτά, να πάει σε μαγαζί που πρέπει να δώσεις 5 ευρώ για μια μπίρα ή 7, 8 ή και 12 ευρώ για κοκτέιλ. Υπάρχει ένα πολύ μεγάλο μέρος του κόσμου που θέλει να το κάνει αυτό αλλά δεν μπορεί, δεν έχει τη δυνατότητα την οικονομική. Το street party έρχεται να καλύψει αυτή την ανάγκη. Είναι προσβάσιμο σε όλους, δεν σε κλείνει σε τέσσερις τοίχους, δεν υπάρχει face control, ούτε υποχρεωτική κατανάλωση. Σε κάποια street parties δεν υπάρχουν καθόλου ποτά, αλλά εμείς έχουμε επιλέξει να έχουμε μπαρ με φτηνά ποτά -αφού νοικιάζουμε τον ήχο και βάζουμε λεφτά σε αυτό. Μία μπίρα κάνει ένα ευρώ, τρία ευρώ το ποτό και 4 ευρώ το κοκτέιλ».
Τα πάρτι των Radical Breaks Project δεν διαφημίζονται μαζικά, δεν ανακοινώνονται στα μέσα (δεν στέλνουν δελτία τύπου) και μπορεί να τα μάθει κανείς μόνο μέσα από τα social media. Κυρίως το Facebook. «Για κάθε πάρτι βγάζουμε και όσες αφίσες έχουμε δυνατότητα και τις κολλάμε στο κέντρο, τα προωθεί και ο καθένας ξεχωριστά από τα προφίλ μας στο Facebook» λέει ο VoxPopuli. «Το βασικό, όμως, promo, είναι το στόμα με στόμα. Υπάρχουν άνθρωποι που μας ακολουθούν σε κάθε πάρτι, γουστάρουν και ενημερώνουν και άλλους και κάπως έτσι έγινε και ο πανικός στη διάβαση τις προάλλες. Ερχόταν κόσμος και έπαιρνε τηλέφωνο τους γνωστούς του για να τους ενημερώσει. Βλέπαμε να σκάνε κατά τις 4-5 άνθρωποι με ταξί, που σήμαινε ότι κάποιος τους είχε ειδοποιήσει. Για την προώθηση στο facebook πρέπει να πληρώσεις και όποιος πληρώσει τα πιο πολλά έχει τη μεγαλύτερη απήχηση. Το βασικό είναι το word of mouth, νομίζω ότι ανάλογα με την ποιότητα αυτού που κάνεις υπάρχει και η αντίστοιχη ανταπόκριση.
Από το πάρτι που κάναμε στις εστίες για ενίσχυση μουσικοπολιτικών ομάδων, το κοινό που ήρθε συνέχισε να μας ακολουθεί. Και προστίθεται νέο συνεχώς. Αν μετρήσουμε τον αριθμό των ανθρώπων που είχαμε σε κάθε πάρτι -με απόγειο τη διάβαση- βλέπουμε ότι είναι γραμμική η αύξηση, ο αριθμός όλο και αυξάνεται.
Αντιδράσεις δεν έχουμε γιατί φροντίζουμε τα μέρη που επιλέγουμε να μην προκαλούν προβλήματα σε κανέναν. Δεν θέλουμε να χαλάσουμε την ηρεμία των ανθρώπων για ένα πάρτι. Δεν είναι η γκρίνια που θα ακούσουμε, δεν το κάνουμε από επιλογή. Έχουμε στο μυαλό μας ότι υπάρχουν άνθρωποι που δουλεύουν και την Κυριακή το πρωί. Η στάση μας είναι υπεύθυνη, μαζεύουμε τα σκουπίδια -κάθε φορά βάζουμε σακούλες απορριμάτων παντού στο χώρο και όλοι συνεργάζονται. Δεν θέλουμε τα πάρτι μας να γίνονται εις βάρος κανενός».
Σχολιάζουμε τις αμέτρητες ομάδες για πάρτι που έχει η Αθήνα και τους χιλιάδες DJs. «Είναι ένα ζήτημα αυτό» λέει. «Ποιος είναι εν τέλει DJ; Είναι αυτός που παίζει σε χιπ χοπ ομάδες και κάνει scratching; Είναι αυτός που παίζει σε κάποιο μπαρ; Είναι αυτός που μιξάρει με βινύλια; Υπάρχουν πολλές ερωτήσεις και τσακωμοί. Εμείς είμαστε χιπ χοπ παραγωγοί, δεν θεωρούμε τον εαυτό μας DJ, κάνουμε αυτό που έκανε ο Dr. Dre, δεν κάνουμε σόου. Αυτό που κάνουμε είναι να διοργανώνουμε πάρτι και παίζουμε μουσική για να περάσουμε καλά εμείς και ο κόσμος. Μπορείς να βρεις DJs με άπειρες δυνατότητες στο scratching, άπειρες δυνατότητες στο mixing, στο beat juggling (το να βγάζεις κομμάτι μέσα από δύο διαφορετικά κομμάτια), παρόλα αυτά, αν τους βάλεις να παίξουν στα πάρτι μας ο κόσμος μπορεί να τους γιουχάρει. Υπάρχει ένας ανταγωνισμός στην κοινωνία γενικότερα, ειδικά όταν εμπλέκεται και το ζήτημα του επαγγέλματος. Όταν ομάδες βιοπορίζονται από αυτό ή τουλάχιστον συμπληρώνουν εισόδημα, ο ανταγωνισμός μεταφέρεται στο ίδιο επίπεδο που υπάρχει και σε δυο καφέ που είναι το ένα δίπλα στο άλλο ή στον ίδιο δρόμο. Δεν θεωρώ ότι υπάρχει λόγος ανταγωνισμού, θεωρώ ότι ο καθένας θα παίξει τη μουσική του, θα περάσει καλά, θα πλασάρει τον εαυτό του όσο καλύτερα μπορεί και το κοινό θα επιλέξει. Υπάρχουν ομάδες που φροντίζουμε όταν κάνουν event να μην κάνουμε ίδια μέρα και εμείς, πρέπει να υπάρχει αλληλεγγύη όσο γίνεται. Υπάρχουν κλειστές ομάδες στο facebook όπου η κάθε ομάδα ποστάρει το event της. Όποιος το ποστάρει πρώτος, έχει κάπως κλείσει και την ημερομηνία. Αλλά έχει σημασία και η μουσική, γιατί αν είναι άσχετη από αυτή που παίζεις, δεν σε επηρεάζει.
Το επόμενο πάρτι μας είναι στα μέσα Ιουλίου σε συνεργασία με μια ομάδα έκπληξη». Για λεπτομέρειες, στο facebook των Radical Breaks Project.
O VoxPopuli είναι μέλος του συγκροτήματος Serotono9.
Αποκορύφωμα το τελευταίο τους πάρτι στην υπόγεια διάβαση της Συγγρού που ξεπέρασε κάθε προσδοκία: μάζεψε ένα τεράστιο αριθμό ανθρώπων που πλήθαιναν όσο περνούσαν οι ώρες και ξεφάντωναν μέχρι το πρωί. Όσοι βρέθηκαν εκεί το Σάββατο το βράδυ καλούσαν τους δικούς τους φίλους και εκείνοι τους δικούς τους και μέσω τηλεφώνων και word of mouth κατέληξε να γίνει μια βραδιά από αυτές που είχε χρόνια να ζήσει η Αθήνα.
