Γιορτές

Aρχίζει πάλι η φρίκη των γιορτών. Σαν παρέλαση, ίδιο βήμα όλοι, κλίνατε επ' αριστερά, να η μαντάμ Ευτυχία στο βάθρο με τους ενωματάρχες και τους μπακάληδες. Κι αν φρικάρεις από το σπρώξιμο τόσης χαράς, τόσης συντονισμένης ευτυχίας (μάτια κατάθλιψης πάνω από τα δόντια που γελάνε), φρικάρεις "επειδή είσαι μίζερος", όχι επειδή δεν έχεις άλλο κουράγιο μετά από ένα annus horribιlis να κάνεις από πάνω και τον πασίχαρο.
Από την άλλη, τόσο κουπί τραβήξαμε για άχαρα πράγματα. Ας τραβήξουμε και λίγο για να μη ξενερώσουμε τους φίλους.
Θα χαμογελάσουν, θα μας φτιάξουν τη μέρα.