Συνέντευξη στον Χρήστο Παρίδη
Η ταινία Yves Saint Laurent του Τζαλίλ Λεσπέρ έκανε την ελληνική της πρεμιέρα μαζί με την έναρξη του 15ου Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου, την Τετάρτη 19 Μαρτίου στην Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, παρουσία του σκηνοθέτη. Η ταινία έχει ήδη γνωρίσει τεράστια επιτυχία στη Γαλλία με εισπράξεις πάνω από δέκα εκατομμύρια ευρώ.
Ακολουθεί τη ζωή και την πορεία του σπουδαίου σχεδιαστή μόδας από τα πρώτα του βήματα στον οίκο Ντιόρ, τη γνωριμία του με τον σύντροφο του Πιέρ Μπερζέ με τον οποίο έχτισε την αυτοκρατορία YSL, την πρώτη σοβαρή κρίση μανιοκατάθλιψης όταν κατατάχθηκε να υπηρετήσει τον στρατό το 1960, τη μεγάλη αναγνώριση, την επανάσταση που επέφερε στη γυναικεία μόδα.
Προχωράει στην εμπλοκή του με τα ναρκωτικά, το αλκοόλ, το Μάη του '68 και τη σεξουαλική επανάσταση, το θρίαμβο του πρετ-α-πορτέ μέχρι τη ψυχολογική του κατάρρευση. Ο σκηνοθέτης Τζαλίλ Λεσπέρ στην συνέντευξη που ακολουθεί, εξηγεί τους λόγους που τον έκαναν να γυρίσει σε ταινία τη ζωή αυτού του ιδιοφυούς και πολύπλοκου ανθρώπου.
Για ποιο λόγο επιλέξατε να κάνετε ταινία τη ζωή του Ιβ Σαιν Λοράν;
Θα προτιμούσα να κάνω τη ζωή του γείτονα μου, αλλά δεν ενδιαφέρει κανέναν άλλον πέρα από εμένα (γέλια). Κοιτάξτε, έψαχνα να βρω ποια θα ήταν η τρίτη μου ταινία. Επεξεργαζόμουν λοιπόν μία ερωτική ιστορία και μία ιστορία ανόδου και πτώσης, ενός ανθρώπου που κυνηγάει το όνειρο του. Όταν ανακάλυψα τον Ιβ Σαιν Λοράν, κατάλαβα ότι μπορούσα να συνδυάσω και τα δύο θέματα που με απασχολούσαν. Παρόλο που συνήθως δε μου αρέσουν οι βιογραφίες, στην περίπτωση του υπήρχε κάτι που την έκανε ενδιαφέρουσα. Ήταν η ιστορία αγάπης με τον Πιέρ Μπερζέ που μαζί δημιούργησαν τα πάντα. Αυτό ήταν που με άγγιξε υποσυνείδητα, γιατί και οι δύο προηγούμενες μου ταινίες μιλάν για την ανάγκη της συντροφικότητας. Κάποιον που συναντάς, κάποιον που αγαπάς, να παραδεχθείς στον εαυτό σου ότι χρειάζεσαι τον άλλον για να προχωρήσεις μπροστά. Να μην είσαι μόνος σου, να μην είσαι εγωμανής. Δε βρισκόμαστε στη γη για να είμαστε μόνοι μας.
Υπήρχε κάποια ανάγκη να γίνει μία ταινία για τον Ιβ Σαιν Λοράν; Να ξανανακαλυφθεί η διαδρομή του και να επαναπροσδιοριστεί;
Όχι, δεν υπήρχε κανένας απολύτως λόγος για μία ταινία για τον Ιβ Σαιν Λοράν. Ήμουν εγώ εκείνος που συγκινήθηκε από τη ζωή του και θέλησα να την κάνω ταινία. Το είπα στον παραγωγό μου, και του άρεσε πολύ η ιδέα! Όλοι ξέρουν ήδη τόσο πολλά γι' αυτόν και τότε συνειδητοποίησα το τρομερό αντίκτυπο που είχε στη ζωή των ανθρώπων και κυρίως των γυναικών, παγκοσμίως. Γι' αυτό μιλάμε αυτή τη στιγμή για την περίπτωση του στην Αθήνα και αύριο θα μιλάω γι' αυτόν στο Χονκ Κονγκ. Ήταν μία ιδιοφυΐα, ένας τεράστιος και φανταστικός καλλιτέχνης. Έκανε μόδα αλλά δεν ήταν απλώς ένας ακόμα σχεδιαστής μόδας. Είναι ο λόγος που επηρέασε τόσο πολλούς ανθρώπους, και γι' αυτόν το λόγο έχει ενδιαφέρον μία ταινία γι' αυτόν.
Είχατε ελευθερία από τον Πιέρ Μπερζέ να αναπτύξετε το σενάριο όπως θέλατε ή σας έβαλε όρους;
Καταρχήν θα ήταν αδύνατον να πραγματοποιήσω αυτή την ταινία χωρίς τη βοήθεια του Μπερζέ γιατί έπρεπε να δείξω ρούχα και σχέδια. Ήταν σημαντικό να δείξω τα αυθεντικά ρούχα ώστε να προβάλω το ταλέντο του Ιβ Σαιν Λοράν. Γι' αυτό ήμουν αναγκασμένος να συνεργαστώ με τα αρχεία του Ιδρύματος Ιβ Σαιν Λοράν οπότε και με τον Πιέρ Μπερζέ. Μιλήσαμε πολύ και του είπα πόσο επηρεασμένος είμαι από το αγαπημένο μου εφηβικό μυθιστόρημα, το Μάρτιν Ίντεν του Τζακ Λόντον, η ιστορία ενός φτωχού ναύτη που γνωρίζει και ερωτεύεται μία πολύ πλούσια γυναίκα, χάρη της οποίας γίνεται συγγραφέας. Συμφώνησε μαζί μου, ότι ο Ιβ Σαιν Λοράν ήταν παρόμοιος χαρακτήρας κι έτσι μου έδωσε πλήρη ελευθερία να προχωρήσω. Δεν συμμετείχε στο σενάριο γιατί έπρεπε να αναπτύξουμε την ταινία ως μυθοπλασία. Έπρεπε βέβαια να βασιστούμε στα πραγματικά γεγονότα, αλλά χωρίς να αντιμετωπίσουμε τον Ιβ Σαιν Λοράν με δέος.
Έπρεπε να τον εξανθρωπίσετε;
Ακριβώς. Δεν ήθελα όμως ο Μπερζέ να μου πει λεπτομέρειες όπως ποιος κοιμόταν με ποιον. Η αλήθεια είναι ότι όταν διάβασε το σενάριο είχε αντιρρήσεις, αλλά αν τις ακολουθούσα η ταινία θα έβγαινε βαρετή. Δε γινόταν να μην ακολουθήσω τους κανόνες του σινεμά.
Γιατί δεν συμπεριλάβετε στην πλοκή την Κατρίν Ντενέβ η οποία υπήρξε πιστή του φίλη;
Καταρχήν γιατί συμπεριέλαβα τρεις άλλες μούσες του που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην καριέρα του. Επίσης θα ήταν δύσκολο να βρω μία νέα ηθοποιό να υποδυθεί την Κατρίν Ντενέβ.
Εντέλει, ο Ιβ Σαιν Λοράν ήταν ένας δυστυχισμένος άνθρωπος;
Νομίζω ναι. Ήταν μονίμως θλιμμένος και άρρωστος. Έπρεπε μια ζωή να αντιμετωπίσει τη μανιοκατάθλιψη του. Αυτό από μόνο του τον κάνει έναν ήρωα.
σχόλια