[ Από την Άλκηστη Γεωργίου -
φωτογραφίες: Αιμιλία Παναγιώτου ]
Την Κυριακή που μόλις μας πέρασε, ο Διεθνής Σύλλογος Γυναικών Ελλάδος με την υποστήριξη του Δήμου Καλαμαριάς, διοργάνωσε για δέκατη έβδομη –παρακαλώ- συνεχή χρονιά το Φεστιβάλ Φαγητού "Food For Good" στην πλαζ της Αρετσούς, και το πολυπολιτισμικό γαστρονομικό σοκ χτύπησε κόκκινο!
Εθελόντριες από 36 χώρες όλου του κόσμου μαγείρεψαν και πρότειναν τα πιο χαρακτηριστικά εθνικά τους πιάτα και γλυκά, με σύμμαχο τους την αλληλεγγύη και με όπλα τους, απέναντι στην κρίση και την ξενοφοβία, τις γεύσεις.
Το εισιτήριο κόστιζε δέκα ευρώ, και με αυτό μπορούσαμε να δοκιμάσουμε πιάτα από τέσσερις χώρες της επιλογής μας, και να πιούμε μερικά ποτά. Και σας διαβεβαιώνω ότι η όλη διαδικασία της επιλογής ήταν πολύ πιο δύσκολη απ' ότι ακούγεται, ειδικά αν κάνει κανείς το λάθος να πάει σε αυτή τη γιορτή φαγητού πραγματικά πεινασμένος (όπως εγώ).
Καταρχήν, η προσέλευση του κόσμου πέρασε κάθε προσδοκία, και σύντομα ολόκληρη η πλαζ γέμισε από χαμογελαστούς – και κάπως μπουκωμένους- ανθρώπους που αντάλλασαν γαστρονομικές γνώμες και συμβουλές:
Φήμες θέλανε την Αρμενία και την Συρία να προσφέρουν τις πιο ξεχωριστές γεύσεις, με κυριότερες 'αντιπάλούς' τους την Γεωργία, την Ρωσία, και την Σρι Λάνκα.
Από την άλλη, η Αυστραλία προσέφερε καγκουρό (κρίμα), ενώ μπροστά από την σπιτική παέλια της Ισπανίας είχε ήδη σχηματιστεί ουρά..
Όλοι παραμιλούσαν για το αρνάκι της Νέας Ζηλανδίας και για τα γλυκά της Αυστρίας, ενώ θραύση έκανε και το αυθεντικό γερμανικό λουκάνικο, αλλά και το βραζιλιάνικο hot dog.
Λουκουμάδες με μπανάνα από το Κονγκό, γαλλικά τυριά, βέλγικες λιχουδιές, και ο κατάλογος δεν έμοιαζε να τελειώνει.
Φτάσαμε σχετικά αργά (όπως πάντα), κι έπρεπε να διαλέξουμε το δικό μας ταξίδι όσο πιο γρήγορα γινόταν.
Πώς όμως μπορείς να επιλέξεις τέσσερις μόνο χώρες όταν στην ουσία βρίσκεσαι ανάμεσα σε δεκάδες έθνικ εστιατόρια από τα πιο απίθανα μέρη του κόσμου, με σπιτικό μάλιστα φαγητό.
Δεν άντεξα και πρώτα πρώτα επισκέφθηκα την Αμερική. Ναι, ναι, την Αμερική.
Δεν είχε χάμπουργκερ αλλά κοτόπουλο bbq και την πιο χορταστική πατατοσαλάτα που έχω φάει ποτέ.
Επόμενη στάση Σρι Λάνκα. Fish chip, πιτούλες, σαλάτα, και μοσχαράκι με μυρωδικά.
Σειρά είχε η Αρμενία, και ήταν μάλλον και η καλύτερη επιλογή: Χειροποίητος παστουρμάς και σουτζούκι τυλιχτό σε πίτα, και λαχματζούν το οποίο ήταν ίσως το πιο γευστικό έδεσμα που δοκίμασα.
Τέλος, δεν μπόρεσα να αντισταθώ στον Καναδά. Σαλάτα iceberg και κεφτεδάκια με σως γιαουρτιού, ρύζι με τόνο και μία ακόμα σαλάτα.
Η βραδιά τελείωσε με φολκλορικό πρόγραμμα παραδοσιακών χορών από όλες τις χώρες. Φλαμένγκο ινδικοί χοροί, κάτι σαν ζούμπα – δεν κατάλαβα από ποια χώρα ήταν, κ.α.
Αναρωτιέμαι πώς δεν το είχα πάρει χαμπάρι τόσα χρόνια!
*γιαμ
ΔΕΙΤΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΝΔΕΙΞΗ Full Screen ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ ΤΟΥ ΠΟΣΤ, Ή ΑΠΛΑ ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΚΛΙΚ ΠΑΝΩ ΤΟΥΣ
σχόλια