Το Λούβρο τιμά τη Νίκη της Σαμοθράκης

Το Λούβρο τιμά τη Νίκη της Σαμοθράκης Facebook Twitter
7
Το Λούβρο τιμά τη Νίκη της Σαμοθράκης Facebook Twitter
 
H Νίκη της Σαμοθράκης, το έργο σταρ του μουσείου του Λούβρου αποσύρθηκε από τη θέση του στις 15 Σεπτεμβρίου του 2013 και οδηγήθηκε στα εργαστήρια συντήρησης στον οποίο παρέμεινε για ένα τουλάχιστον χρόνο. Το μουσείο του Λούβρου γιαυτό το σκοπό ξεκίνησε τότε οικονομική εκστρατεία με τίτλο «Ολοι μαικήνες» η οποία είχε ως  στόχο να συγκεντρώσει μέχρι το τέλος του χρόνου ένα εκατομμύριο ευρώ.  Τα χρήματα συγκεντρώθηκαν ταχύτατα.
 
Επέστρεψε στο βάθρο της στο Λούβρο, μετά από 10 μήνες απουσίας.  Το άγαλμα που χρονολογείται από το 190 π.Χ. και είναι κατασκευασμένο από λευκό  παριανό μάρμαρο, χρειάστηκε να μετακινηθεί σε παρακείμενη αίθουσα του Μουσείου για να γίνουν οι εργασίες συντήρησης.

Η Νίκη της Σαμοθράκης είναι έργο άγνωστου καλλιτέχνη της ελληνιστικής εποχής που βρέθηκε στο ναό των «Μεγάλων Θεών» ή Καβείρων στη Σαμοθράκη, και παριστάνει φτερωτή τη θεά Νίκη.

Κατά τη συντήρηση διαπιστώθηκαν φθορές που είχαν προκληθεί στη διάρκεια της μεταφοράς του γιγαντιαίου αγάλματος από τους Γάλλους. Η Νίκη της Σαμοθράκης έχει ύψος 3,28 μ (με τα φτερά) και 5,58 με την πλώρη του πλοίου πάνω στην οποία είναι τοποθετημένη σήμερα.
 
Το γλυπτό εκτίθεται στο Μουσείο του Λούβρου από το 1884. Η μεγαλειώδης σιλουέτα της Νίκης, είναι ένα από τα διασημότερα έργα τέχνης από το Μουσείο του Λούβρου.
 
Το Λούβρο τιμά τη Νίκη της Σαμοθράκης Facebook Twitter
Από τις εργασίες συντήρησης, το 2013
 
Στην πτέρυγα «Sully», στο Λούβρο φιλοξενείται η νέα έκθεση με τίτλο «Νίκη της Σαμοθράκης, ανακαλύπτοντας εκ νέου ένα αριστούργημα», η οποία θα διαρκέσει έως τις 15 Ιουνίου.
 
Στην έκθεση μέσα από τα ντοκουμέντα που παρουσιάζονται όπως ημερολογιακά κείμενα, σχεδιαστικές απεικονίσεις, φωτογραφικό υλικό και μαρμάρινα ανάγλυφα ζωντανεύει ξανά η ιστορία της Νίκης και η ιστορία των ανασκαφών που έγιναν στην περιοχή της Σαμοθράκης.
 
Το αφιέρωμα μεταφέρει τον επισκέπτη στον τόπο των Μυστηρίων της Σαμοθράκης και του αποκαλύπτει τα μυστικά για τα διάφορα στάδια της αναστήλωσης του αγάλματος. Το άγαλμα βρέθηκε σε πολλά κομμάτια και η διαδικασία αποκατάστασής του είναι μια περιπέτεια στο χρόνο. Η ιστορική σημασία της Νίκης είναι μεγάλη. Τον Αύγουστο του 1939 η «Νίκη της Σαμοθράκης» μεταφέρθηκε με μεγάλη δυσκολία με μια ξύλινη ράμπα, ώστε να απομακρυνθεί, όπως και όλα τα πολύτιμα εκθέματα του Μουσείου, σε ασφαλέστερη τοποθεσία λόγω του πολέμου -φυλάχτηκε μαζί με την Αφροδίτη της Μήλου και τους «Σκλάβους» του Μιχαήλ Αγγέλου στο Château de Valençay. Το 1950 συναρμολογήθηκε και η δεξιά παλάμη της οπότε και εκτέθηκε και αυτή. Η επανατοποθέτησή του αγάλματος στο κεφαλόσκαλο στην περίφημη σκάλα Daru, το 1945, θεωρήθηκε «ως ισχυρό σύμβολο της ανακτημένης ελευθερίας».
 
Το Λούβρο τιμά τη Νίκη της Σαμοθράκης Facebook Twitter
Η Νίκη μεταφέρεται στο Λούβρο ξανά, το 1945
Το Λούβρο τιμά τη Νίκη της Σαμοθράκης Facebook Twitter
Η Νίκη μεταφέρεται στο Λούβρο ξανά το 1945
 
Η Νίκη της Σαμοθράκης είναι έργο άγνωστου καλλιτέχνη της ελληνιστικής εποχής που βρέθηκε στο ναό των «Μεγάλων Θεών» ή Καβείρων στη Σαμοθράκη, και παριστάνει φτερωτή τη θεά Νίκη.
Τα κομμάτια του γλυπτού βρέθηκαν τμηματικά και στην αρχή η Νίκη εκτίθετο στο Λούβρο δίχως τον κορμό και τα φτερά της αλλά και δίχως την πλώρη, τα κομμάτια της οποίας οι Γάλλοι ειδικοί στην αρχή είχαν εκλάβει ότι ανήκαν σε τύμβο και τα είχαν αφήσει στη Σαμοθράκη. Η ανεύρεση άρχισε το 1863 από μια αρχαιολογική αποστολή στην οποία επικεφαλής ήταν ο Κάρολος Σαμπουαζό, υποπρόξενος της Γαλλίας στην Αδριανούπολη.
Ενώ έσκαβαν σε μια χαράδρα στις 15 Απριλίου του 1863, στα βόρεια του νησιού, ένας Έλληνας εργάτης φώναξεστον Σαμπουαζό «Κύριε, εύραμεν μια γυναίκα!» - ήταν η μισή Νίκη της Σαμοθράκης. Ο Σαμπουαζό ήρθε αμέσως σε επικοινωνία με τον πρέσβη της πατρίδας του στην Κωνσταντινούπολη και εκείνος φρόντισε η Υψηλή Πύλη να δώσει τότε έγκριση για να αποπλεύσει γαλλικό πολεμικό πλοίο και να φορτώσει τη Νίκη της Σαμοθράκης για τη Γαλλία -η Σαμοθράκη είχε σημαντική αυτονομία, αλλά ανήκε ακόμα στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Το άγαλμα έφτασε στο Λούβρο στις 11 Μαΐου του 1864 και δύο χρόνια μετά εκτέθηκε για πρώτη φορά μετά τις απαραίτητες εργασίες – χωρίς όμως ακόμα να μπορεί να εκτεθεί το επάνω μέρος του κορμού και τα φτερά. Τα βασικά στάδια της αποκατάστασης του αγάλματος στο Λούβρο έγιναν το 1866, 1883 και 1934.
Το Λούβρο τιμά τη Νίκη της Σαμοθράκης Facebook Twitter
H σκάλα Daru το1932

Το Λούβρο τιμά τη Νίκη της Σαμοθράκης Facebook Twitter
Στην κορυφή της σκάλας Daru

 
Η έκθεση θα διαρκέσει έως τις 15 Ιουνίου
 
7

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Θόδωρος, γλύπτης: Αντί αναδρομικής» στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης

Εικαστικά / Ο γλύπτης Θόδωρος παίρνει επιτέλους την αναδρομική έκθεση που του αξίζει

Ήταν ένας από τους βασικούς υποστηρικτές της δημιουργίας ενός μουσείου σύγχρονης τέχνης στην Ελλάδα. Σήμερα, στον δεύτερο όροφο του ΕΜΣΤ, το ανατρεπτικό του έργο, που ξεπερνά κατά πολύ τα όρια της παραδοσιακής γλυπτικής, παρουσιάζεται μέσα από έντεκα ενότητες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Κάσπαρ Ντάβιντ Φρίντριχ: Ο «μάγος του ρομαντισμού» κατακτά την Αμερική

Εικαστικά / Κάσπαρ Ντάβιντ Φρίντριχ: Ο «μάγος του ρομαντισμού» κατακτά την Αμερική

Η πρώτη μεγάλη αναδρομική έκθεση στην Αμερική αφιερωμένη στο έργο του Γερμανού ζωγράφου που στους πολλούς είναι γνωστός για τον πίνακα «Περιπλανώμενος πάνω από τη θάλασσα της ομίχλης».
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η Αφρική ανάμεσά μας*

Εικαστικά / «Χρησιμοποιούμε τα αντικείμενα για να ακουστούν ιστορίες ανθρώπων»

Στο Μουσείο Μπενάκη, η έκθεση «Η Αφρική ανάμεσά μας» αποτελεί έναν ζωντανό διάλογο ανάμεσα σε αντικείμενα, φωνές και μνήμες της ελληνο-αφρικανικής κοινότητας στην Ελλάδα, φωτίζοντας ταυτότητες, κληρονομιές και διασταυρώσεις πολιτισμών.
M. HULOT
Στη Νέα Υόρκη με τον Γκόντφρεϊ Ρέτζιο

Εικαστικά / Το θρυλικό «Koyaanisqatsi» αναβιώνει στη Νέα Υόρκη μέσω της τεχνητής νοημοσύνης

Το ψηφιακό έργο του Τζον Φιτζέραλντ «The Vivid Unknown», μια από τις φετινές συμμετοχές του Ιδρύματος Ωνάση στο φεστιβάλ «Under the Radar», συνομιλεί εκ νέου με την εμβληματική ταινία του Γκόντφρεϊ Ρέτζιο.
ΒΑΡΒΑΡΑ ΔΟΥΚΑ
Ο υφασμάτινος κόσμος προσευχών της Ελένης Κρίκκη

Εικαστικά / Ο υφασμάτινος κόσμος προσευχών της Ελένης Κρίκκη

Στο εικαστικό της έργο τα τόπια γίνονται τοπία, οι κλωστές υφαίνουν τη μνήμη και η γεωγραφία ανάγεται σε κάτι βαθιά προσωπικό που αφορά τη συναισθηματική σχέση και οικειότητα της καλλιτέχνιδας με τον κόσμο του υφάσματος.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Χρήστος Μποκόρος, εικαστικός

Οι Αθηναίοι / Χρήστος Μποκόρος: «Η τέχνη δεν είναι θέαμα, πρέπει να σε αφορά και να σε πονάει»

Όταν βρέθηκε στη Σχολή Καλών Τεχνών, ένιωσε ότι ναυάγησαν όλα του τα όνειρα και οι επιθυμίες. Αν και έχει ζωγραφίσει χιλιάδες κεράκια, ακόμα αισθάνεται αρχάριος, γιατί το καθένα είναι διαφορετικό, όπως και οι άνθρωποι. Για εκείνον, η τέχνη είναι ένα μνημείο, και κάθε φορά με τα έργα του ακουμπά εκεί που πονάει, για να παίρνει δύναμη.
M. HULOT
CHECK Έκθεση Ephemeral Party

Εικαστικά / Ephemeral Party: Μια έκθεση εικαστικών σε ένα πάρκινγκ στη Βασιλίσσης Σοφίας

Οι χώροι στάθμευσης αποτελούν μόνιμο θέμα συζήτησης για τους Αθηναίους. Και τώρα, ένας τέτοιος χώρος θα συζητηθεί έντονα για εντελώς άλλους λόγους από τους γνωστούς και συνηθισμένους.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Ανεκτίμητα έργα ισλαμικής τέχνης απ’ τα σημαντικότερα μουσεία του κόσμου 

Αποστολή στην Τζέντα / Ταξίδι στην Μπιενάλε Ισλαμικών Τεχνών

Η LIFO ταξίδεψε στη Σαουδική Αραβία και επισκέφθηκε τη δεύτερη Μπιενάλε Ισλαμικών Τεχνών, μια έκθεση που γεφυρώνει το χθες με το σήμερα και αναδεικνύει την καλλιτεχνική έκφραση της ισλαμικής κληρονομιάς.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
ψυχοπαίδης

Εικαστικά / Ο Γιάννης Ψυχοπαίδης έφτιαξε μια πόλη από αναγεννημένα ερείπια στην γκαλερί Ζουμπουλάκη

Από ένα μακρινό ή πρόσφατο παρελθόν ξεβρασμένα στο σήμερα, τα σπασμένα αυτά κομμάτια μάς κάνουν να ανακαλούμε με τη φαντασία μας την προϊστορία τους, μια αλλοτινή ζωή που κάποτε υπήρξε.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το νέο μουσείο του Έντβαρντ Μουνκ στο Όσλο μαγνητίζει

Πέθανε Σαν Σήμερα / Έντβαρντ Μουνκ: Αυτό το μουσείο στο Όσλο φιλοξενεί τη μεγαλύτερη συλλογή έργων του

Ένα κάπως αμφιλεγόμενο αλλά σίγουρα εντυπωσιακό κτίριο-ορόσημο, δημιούργημα των Estudio Herreros, φιλοξενεί τη μεγαλύτερη συλλογή έργων ενός από τους σπουδαιότερους και πλέον επιδραστικούς καλλιτέχνες των μοντέρνων καιρών.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Los Caprichos»: Ο σκωπτικός Γκόγια στην Εθνική Πινακοθήκη

Εικαστικά / «Los Caprichos»: Ο σκωπτικός Γκόγια στην Εθνική Πινακοθήκη

80 χαρακτικά που σατιρίζουν τη διαφθορά, τη θρησκευτική υποκρισία, την απληστία, την αμάθεια και τη δεισιδαιμονία. Έργα που μπορεί να αποτέλεσαν μια οικονομική καταστροφή για τον μεγάλο Ισπανό ζωγράφο, αλλά θεωρούνται πρόδρομοι της μοντέρνας τέχνης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Αξίζει να τους προσέξετε: Νέα ονόματα στη σύγχρονη τέχνη

Εικαστικά / Αξίζει να τους προσέξετε: Νέα ονόματα στη σύγχρονη τέχνη που δείχνουν τη δουλειά τους τώρα

Οι αθηναϊκές γκαλερί και οι ανεξάρτητοι χώροι μοιάζουν αυτή την περίοδο να βρίσκονται σε μια διαρκή περίοδο δοκιμών, θέλοντας να προτείνουν και νεότερους καλλιτέχνες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Σημαντικές εικαστικές εκθέσεις - Χειμώνας 2025

Εικαστικά / 10 νέες εικαστικές εκθέσεις για το επόμενο τρίμηνο

Καθώς το επόμενο διάστημα αποτελεί μεταβατική περίοδο εν αναμονή σημαντικών εκθέσεων που θα δούμε την άνοιξη και το καλοκαίρι του 2025, κάνουμε μια σύντομη επισκόπηση των επόμενων εβδομάδων, στις οποίες κυριαρχεί η ελληνική εικαστική σκηνή, με σημαντικούς ζωγράφους και γλύπτες, ενώ επιστρέφει στην Εθνική Πινακοθήκη η περίφημη σειρά χαρακτικών του Γκόγια.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Τα χρήματα είναι δευτερεύον πράγμα»: Ο Τζεφ Κουνς στα 70

Εικαστικά / «Τα χρήματα είναι δευτερεύον πράγμα»: Ο πολυεκατομμυριούχος Τζεφ Κουνς στα 70

Λίγο πριν τα 70ά του γενέθλια, ο διάσημος και αμφιλεγόμενος εικαστικός συμμετέχει σ’ έναν «διάλογο» με το ίνδαλμά του, τον Πάμπλο Πικάσο. Υπάρχουν όμως κοινά στοιχεία ανάμεσά τους;
THE LIFO TEAM

σχόλια

3 σχόλια
Γιατί εμείς οι Έλληνες αισθανόμαστε "δέος" και "συγκίνηση" για τα αρχαία ελληνικά έργα που βρίσκονται σε μουσεία του εξωτερικού και δεν αισθανόμαστε το ιδιο γι αυτά που βρίσκονται εδω; Εχουμαι εξαιρετικά δείγματα της αρχαίας γλυπτικής στα μουσεία μας που πολλοί ζηλεύουν....και ομως η βελόνα κολλάει σε αυτά που λείπουν... Κριμα
Σίγουρα,και της αξίζει η πιο περίοπτη θέση,αλλά ώς γνώστης της τέχνης που η ιδιοφυή μου άποψη φτάνει ως -έλα μωρέ,τι να πάμε να δούμε τώρα;Μόλις συνάντησα την Αφροδίτη της Μήλου λύγισα από την γοητεία της.
Αλήθεια ε? Λοιπόν είναι τόοοοσο υποκειμενικό το τι σε γοητεύει λοιπόν. Η Αφροδίτη παρόλο που με γοητεύει στις φωτογραφίες και έκατσα και ώρα να χαζέψω τις ντελικάτες της λεπτομέρειες όταν την είδα από κοντά, εντούτοις τελικά δε με γοήτευσε ιδιαίτερα.Αντίθετα όταν έβλεπα τις φωτογραφίες με τη Νίκη μου φαινόταν αποκομμένη και αδύναμη έτσι όπως στεκόταν μόνη της. Όταν την είδα από κοντά, κυρίως όταν την πλησίαζα όλο και πιο κοντά από την πτέρυγα από κάτω της όμως... Πιο υπέροχο θέαμα δε νομίζω να ξαναέχω αντικρύσει σε μουσείο. Ήταν σαν έτοιμη να πετάξει από πάνω σου. Τι υπέροχο έργο, τι δυναμική, τι υπέροχα τοποθετημένη στο Λούβρο, μου φάνηκε λες και την αντιμετωπίζουν ως το πιο πολύτιμό τους έκθεμα, τουλάχιστον αυτή η τοποθέτηση την έκανε στα μάτια μου να φαίνεται σαν το πιο σπουδαίο έκθεμα, ανάμεσα σε τόσα απίστευτα έργα τέχνης.
Και θα πρέπει να επηρεάσει εμένα η δική σου άποψη για το τι μου άφησε ως αίσθηση το ένα ή το άλλο έκθεμα;Το τι θα αισθανθει ο κάθε άνθρωπος με την τέχνη που συναντά απέναντι του είναι αυτό που είπες,υποκειμενικό.
Αν βρισκόταν στην Ελλάδα θα της συμπεριφερόμασταν πολύ καλύτερα... όπως μόνο εμείς ξέρουμε.... Λίγο γκραφίτι, λίγο σπάσιμο τα φτερά, κανα Α της αναρχίας στην πλώρη κλπ κλπ. Είναι το μοναδικό ίσως έργο τέχνης, που μόλις το αντίκρυσα, αναγκάστηκα να καθήσω στη σκάλα γιατί άρχισα να κλαίω με λυγμούς και δεν με κρατούσαν τα πόδια μου.... Συγκλονιστικό. Και οι Γάλλοι το τιμούν φυσικά δεόντως.