Το Λούβρο τιμά τη Νίκη της Σαμοθράκης

Το Λούβρο τιμά τη Νίκη της Σαμοθράκης Facebook Twitter
7
Το Λούβρο τιμά τη Νίκη της Σαμοθράκης Facebook Twitter
 
H Νίκη της Σαμοθράκης, το έργο σταρ του μουσείου του Λούβρου αποσύρθηκε από τη θέση του στις 15 Σεπτεμβρίου του 2013 και οδηγήθηκε στα εργαστήρια συντήρησης στον οποίο παρέμεινε για ένα τουλάχιστον χρόνο. Το μουσείο του Λούβρου γιαυτό το σκοπό ξεκίνησε τότε οικονομική εκστρατεία με τίτλο «Ολοι μαικήνες» η οποία είχε ως  στόχο να συγκεντρώσει μέχρι το τέλος του χρόνου ένα εκατομμύριο ευρώ.  Τα χρήματα συγκεντρώθηκαν ταχύτατα.
 
Επέστρεψε στο βάθρο της στο Λούβρο, μετά από 10 μήνες απουσίας.  Το άγαλμα που χρονολογείται από το 190 π.Χ. και είναι κατασκευασμένο από λευκό  παριανό μάρμαρο, χρειάστηκε να μετακινηθεί σε παρακείμενη αίθουσα του Μουσείου για να γίνουν οι εργασίες συντήρησης.

Η Νίκη της Σαμοθράκης είναι έργο άγνωστου καλλιτέχνη της ελληνιστικής εποχής που βρέθηκε στο ναό των «Μεγάλων Θεών» ή Καβείρων στη Σαμοθράκη, και παριστάνει φτερωτή τη θεά Νίκη.

Κατά τη συντήρηση διαπιστώθηκαν φθορές που είχαν προκληθεί στη διάρκεια της μεταφοράς του γιγαντιαίου αγάλματος από τους Γάλλους. Η Νίκη της Σαμοθράκης έχει ύψος 3,28 μ (με τα φτερά) και 5,58 με την πλώρη του πλοίου πάνω στην οποία είναι τοποθετημένη σήμερα.
 
Το γλυπτό εκτίθεται στο Μουσείο του Λούβρου από το 1884. Η μεγαλειώδης σιλουέτα της Νίκης, είναι ένα από τα διασημότερα έργα τέχνης από το Μουσείο του Λούβρου.
 
Το Λούβρο τιμά τη Νίκη της Σαμοθράκης Facebook Twitter
Από τις εργασίες συντήρησης, το 2013
 
Στην πτέρυγα «Sully», στο Λούβρο φιλοξενείται η νέα έκθεση με τίτλο «Νίκη της Σαμοθράκης, ανακαλύπτοντας εκ νέου ένα αριστούργημα», η οποία θα διαρκέσει έως τις 15 Ιουνίου.
 
Στην έκθεση μέσα από τα ντοκουμέντα που παρουσιάζονται όπως ημερολογιακά κείμενα, σχεδιαστικές απεικονίσεις, φωτογραφικό υλικό και μαρμάρινα ανάγλυφα ζωντανεύει ξανά η ιστορία της Νίκης και η ιστορία των ανασκαφών που έγιναν στην περιοχή της Σαμοθράκης.
 
Το αφιέρωμα μεταφέρει τον επισκέπτη στον τόπο των Μυστηρίων της Σαμοθράκης και του αποκαλύπτει τα μυστικά για τα διάφορα στάδια της αναστήλωσης του αγάλματος. Το άγαλμα βρέθηκε σε πολλά κομμάτια και η διαδικασία αποκατάστασής του είναι μια περιπέτεια στο χρόνο. Η ιστορική σημασία της Νίκης είναι μεγάλη. Τον Αύγουστο του 1939 η «Νίκη της Σαμοθράκης» μεταφέρθηκε με μεγάλη δυσκολία με μια ξύλινη ράμπα, ώστε να απομακρυνθεί, όπως και όλα τα πολύτιμα εκθέματα του Μουσείου, σε ασφαλέστερη τοποθεσία λόγω του πολέμου -φυλάχτηκε μαζί με την Αφροδίτη της Μήλου και τους «Σκλάβους» του Μιχαήλ Αγγέλου στο Château de Valençay. Το 1950 συναρμολογήθηκε και η δεξιά παλάμη της οπότε και εκτέθηκε και αυτή. Η επανατοποθέτησή του αγάλματος στο κεφαλόσκαλο στην περίφημη σκάλα Daru, το 1945, θεωρήθηκε «ως ισχυρό σύμβολο της ανακτημένης ελευθερίας».
 
Το Λούβρο τιμά τη Νίκη της Σαμοθράκης Facebook Twitter
Η Νίκη μεταφέρεται στο Λούβρο ξανά, το 1945
Το Λούβρο τιμά τη Νίκη της Σαμοθράκης Facebook Twitter
Η Νίκη μεταφέρεται στο Λούβρο ξανά το 1945
 
Η Νίκη της Σαμοθράκης είναι έργο άγνωστου καλλιτέχνη της ελληνιστικής εποχής που βρέθηκε στο ναό των «Μεγάλων Θεών» ή Καβείρων στη Σαμοθράκη, και παριστάνει φτερωτή τη θεά Νίκη.
Τα κομμάτια του γλυπτού βρέθηκαν τμηματικά και στην αρχή η Νίκη εκτίθετο στο Λούβρο δίχως τον κορμό και τα φτερά της αλλά και δίχως την πλώρη, τα κομμάτια της οποίας οι Γάλλοι ειδικοί στην αρχή είχαν εκλάβει ότι ανήκαν σε τύμβο και τα είχαν αφήσει στη Σαμοθράκη. Η ανεύρεση άρχισε το 1863 από μια αρχαιολογική αποστολή στην οποία επικεφαλής ήταν ο Κάρολος Σαμπουαζό, υποπρόξενος της Γαλλίας στην Αδριανούπολη.
Ενώ έσκαβαν σε μια χαράδρα στις 15 Απριλίου του 1863, στα βόρεια του νησιού, ένας Έλληνας εργάτης φώναξεστον Σαμπουαζό «Κύριε, εύραμεν μια γυναίκα!» - ήταν η μισή Νίκη της Σαμοθράκης. Ο Σαμπουαζό ήρθε αμέσως σε επικοινωνία με τον πρέσβη της πατρίδας του στην Κωνσταντινούπολη και εκείνος φρόντισε η Υψηλή Πύλη να δώσει τότε έγκριση για να αποπλεύσει γαλλικό πολεμικό πλοίο και να φορτώσει τη Νίκη της Σαμοθράκης για τη Γαλλία -η Σαμοθράκη είχε σημαντική αυτονομία, αλλά ανήκε ακόμα στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Το άγαλμα έφτασε στο Λούβρο στις 11 Μαΐου του 1864 και δύο χρόνια μετά εκτέθηκε για πρώτη φορά μετά τις απαραίτητες εργασίες – χωρίς όμως ακόμα να μπορεί να εκτεθεί το επάνω μέρος του κορμού και τα φτερά. Τα βασικά στάδια της αποκατάστασης του αγάλματος στο Λούβρο έγιναν το 1866, 1883 και 1934.
Το Λούβρο τιμά τη Νίκη της Σαμοθράκης Facebook Twitter
H σκάλα Daru το1932

Το Λούβρο τιμά τη Νίκη της Σαμοθράκης Facebook Twitter
Στην κορυφή της σκάλας Daru

 
Η έκθεση θα διαρκέσει έως τις 15 Ιουνίου
 
7

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ισπανία: Έκθεση αφιερωμένη στο έργο του Ίρβινγκ Πεν στο Ίδρυμα MOP στη Λα Κορούνια

Φωτογραφία / Ισπανία: Έκθεση αφιερωμένη στο έργο του Ίρβινγκ Πεν στο Ίδρυμα MOP στη Λα Κορούνια

Πορτρέτα διάσημων και σκηνές δρόμου περιλαμβάνονται στην έκθεση «Irving Penn: Centennial» που διοργανώνεται από το Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης της Νέας Υόρκης και παρουσιάζεται στην Ισπανία
LIFO NEWSROOM
Tependris vs Tependris

Εικαστικά / Tependris vs Tependris

Μια αναδρομική έκθεση με πίνακες και γλυπτά, εικονογραφήσεις και ηχογραφήσεις, έργα του Κωνσταντίνου Κακανιά από το 1996 μέχρι σήμερα, με θεματικές που εκτείνονται από τα βαθιά παιδικά τραύματα μέχρι το χιούμορ που χαρακτηρίζει τον πολυδιάστατο καλλιτέχνη.
ΝΙΚΟΣ ΤΣΕΠΕΤΗΣ
Μέσα στη μεγαλειώδη έκθεση των πορτρέτων του Φράνσις Μπέικον

Εικαστικά / Μέσα στη μεγαλειώδη έκθεση των πορτρέτων του Φράνσις Μπέικον

Η National Portrait Gallery του Λονδίνου φιλοξενεί μια από τις κορυφαίες εικαστικές εκθέσεις της χρονιάς παγκοσμίως, μια ρετροσπεκτίβα στο έργο του Βρετανού καλλιτέχνη που άλλαξε την προσωπογραφία, δημιουργώντας μια ανεπανάληπτη ζωγραφική της φιγούρας με σπαραγμό, απελπισία και ευαισθησία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ Ο Τζάκσον Πόλοκ και η επιρροή που είχαν στο έργο του ο Πικάσο και οι μεξικανικές τοιχογραφίες

Πολιτισμός / Ο Πικάσο και οι μεξικανικές τοιχογραφίες στα πρώιμα έργα του Τζάκσον Πόλοκ

Μια μοναδική έκθεση στο Παρίσι παρουσιάζει πίνακές του από τα χρόνια που τον επηρέαζαν οι σουρεαλιστές και ο Καρλ Γιουνγκ, πριν ακόμα γίνει γνωστός για τα αφηρημένα έργα του με την τεχνική «dripping», το 1947.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ Μια έκθεση για τον Λουκά Σαμαρά με κύβους, τραπεζοειδή και παραισθητικές πύλες

Εικαστικά / Μια έκθεση για τον Λουκά Σαμαρά με κύβους, τραπεζοειδή και παραισθητικές πύλες

Η μοναδική οπτική του Λουκά Σαμαρά παρουσιάζεται στο μουσείο Dia Beacon της Νέας Υόρκης, στην πρώτη μεταθανάτια έκθεσή του και τελευταία στην οποία συνεργάστηκε ο ίδιος ο καλλιτέχνης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το πέρασμα του Χατζηκυριάκου-Γκίκα από τη Δύση στην Ανατολή μέσα από μια μνημειώδη έκθεση

Εικαστικά / Το πέρασμα του Χατζηκυριάκου-Γκίκα από τη Δύση στην Ανατολή μέσα από μια μνημειώδη έκθεση

Tο Μουσείο Μπενάκη, με αφορμή την επέτειο 30 χρόνων από τον θάνατό του σπουδαίου Έλληνα καλλιτέχνη, διοργανώνει μια έκθεση αφιερωμένη στο ταξίδι του από τη Δύση στην Ανατολή το 1958. Ένα ταξίδι κυριολεκτικό και μεταφορικό.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μια νέα γκαλερί τέχνης άνοιξε στην οδό Χαλκοκονδύλη στην Ομόνοια

Εικαστικά / Μια νέα γκαλερί τέχνης άνοιξε στην οδό Χαλκοκονδύλη στην Ομόνοια

Η Χριστίνα Ανδρουλιδάκη μετέφερε τη γκαλερί CAN από το Κολωνάκι στην Ομόνοια και μιλά για τη γοητεία του κέντρου και για την αρμονική συνύπαρξη με τις προκλήσεις της σύγχρονης τέχνης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Στην Tate Modern και Tate Britain, στα έργα της δωρεάς Δ. Δασκαλόπουλου

Εικαστικά / «Η τέχνη έχει νόημα μόνο όταν βρίσκεται σε συνδιαλλαγή»: Η Tate υποδέχεται τα έργα της δωρεάς Δασκαλόπουλου

Έργα των Louise Bourgeois, Βλάση Κανιάρη, Martin Kippenberger, Damien Hirst και πολλών ακόμα μεγάλων ονομάτων της σύγχρονης τέχνης περιλαμβάνονται στη δωρεά του Δημήτρη Δασκαλόπουλου και φιλοξενούνται πλέον σε νέες εκθέσεις στην Tate Modern και στην Tate Britain.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τι δουλειά έχει ένα ρομπότ στην οδό Κριεζώτου;

Εικαστικά / Τι δουλειά έχει ένα ρομπότ στην οδό Κριεζώτου;

Η γκαλερί Ζουμπουλάκη εγκαινιάζει τη φθινοπωρινή της βιτρίνα με ένα ρομπότ εντυπωσιακών διαστάσεων, φιλοδοξώντας να ανοίξει μια νέα συζήτηση για το αποτύπωμα της τεχνητής νοημοσύνης σε πεδία δημιουργίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Anna Boghiguian: Μια ακάματη ταξιδεύτρια επιστρέφει με νέα έκθεση στην Ελλάδα

Εικαστικά / Το εκπληκτικό ταξίδι της Anna Boghiguian καταλήγει στην Αθήνα ― μια συνέντευξη

Με αφορμή τη νέα της έκθεση στον Πειραιά, η σπουδαία καλλιτέχνις, που παρουσιάζει παράλληλα μια εκπληκτική εγκατάσταση στην Tate Modern, μας μίλησε για τις εμπειρίες μιας ζωής και για όσα τη συνδέουν με τον Καβάφη.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ

σχόλια

3 σχόλια
Γιατί εμείς οι Έλληνες αισθανόμαστε "δέος" και "συγκίνηση" για τα αρχαία ελληνικά έργα που βρίσκονται σε μουσεία του εξωτερικού και δεν αισθανόμαστε το ιδιο γι αυτά που βρίσκονται εδω; Εχουμαι εξαιρετικά δείγματα της αρχαίας γλυπτικής στα μουσεία μας που πολλοί ζηλεύουν....και ομως η βελόνα κολλάει σε αυτά που λείπουν... Κριμα
Σίγουρα,και της αξίζει η πιο περίοπτη θέση,αλλά ώς γνώστης της τέχνης που η ιδιοφυή μου άποψη φτάνει ως -έλα μωρέ,τι να πάμε να δούμε τώρα;Μόλις συνάντησα την Αφροδίτη της Μήλου λύγισα από την γοητεία της.
Αλήθεια ε? Λοιπόν είναι τόοοοσο υποκειμενικό το τι σε γοητεύει λοιπόν. Η Αφροδίτη παρόλο που με γοητεύει στις φωτογραφίες και έκατσα και ώρα να χαζέψω τις ντελικάτες της λεπτομέρειες όταν την είδα από κοντά, εντούτοις τελικά δε με γοήτευσε ιδιαίτερα.Αντίθετα όταν έβλεπα τις φωτογραφίες με τη Νίκη μου φαινόταν αποκομμένη και αδύναμη έτσι όπως στεκόταν μόνη της. Όταν την είδα από κοντά, κυρίως όταν την πλησίαζα όλο και πιο κοντά από την πτέρυγα από κάτω της όμως... Πιο υπέροχο θέαμα δε νομίζω να ξαναέχω αντικρύσει σε μουσείο. Ήταν σαν έτοιμη να πετάξει από πάνω σου. Τι υπέροχο έργο, τι δυναμική, τι υπέροχα τοποθετημένη στο Λούβρο, μου φάνηκε λες και την αντιμετωπίζουν ως το πιο πολύτιμό τους έκθεμα, τουλάχιστον αυτή η τοποθέτηση την έκανε στα μάτια μου να φαίνεται σαν το πιο σπουδαίο έκθεμα, ανάμεσα σε τόσα απίστευτα έργα τέχνης.
Και θα πρέπει να επηρεάσει εμένα η δική σου άποψη για το τι μου άφησε ως αίσθηση το ένα ή το άλλο έκθεμα;Το τι θα αισθανθει ο κάθε άνθρωπος με την τέχνη που συναντά απέναντι του είναι αυτό που είπες,υποκειμενικό.
Αν βρισκόταν στην Ελλάδα θα της συμπεριφερόμασταν πολύ καλύτερα... όπως μόνο εμείς ξέρουμε.... Λίγο γκραφίτι, λίγο σπάσιμο τα φτερά, κανα Α της αναρχίας στην πλώρη κλπ κλπ. Είναι το μοναδικό ίσως έργο τέχνης, που μόλις το αντίκρυσα, αναγκάστηκα να καθήσω στη σκάλα γιατί άρχισα να κλαίω με λυγμούς και δεν με κρατούσαν τα πόδια μου.... Συγκλονιστικό. Και οι Γάλλοι το τιμούν φυσικά δεόντως.