Και όμως δεν είναι φωτογραφίες

 Και όμως δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter
10

Ο Yigal Ozeri δημιουργεί κινηματογραφικά πορτραίτα νέων γυναικών, που με την πρώτη όψη μπορεί να σας ξεγελάσουν και να νομίσετε πως είναι  φωτογραφίες.

 Και όμως δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter

Ο νεουορκέζος ζωγράφος, με ρίζες σπό το Ισραήλ, χρησιμοποιεί την τεχνική της ελαιογραφίας, και παίζει ανάμεσα στην πραγματικότητα και την φαντασία με έναν εξαιρετικό τρόπο, δίνοντας έμφαση στην λεπτομέρεια.

 Και όμως δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter

Τα πορτραίτα του δίνουν την αίσθηση ένός έντονου ρεαλισμού και μιας αυστηρής ομορφιάς.

 Και όμως δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter

Οι χιλιάδες μισκροσκοπικές πινελιές δίνουν κίνηση και ζωντάνια στις ζωγραφιές του.

 Και όμως δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter
 Και όμως δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter
 Και όμως δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter
 Και όμως δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter
 Και όμως δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter
 Και όμως δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter
 Και όμως δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter
 Και όμως δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter

 

Design
10

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ένα σπίτι που μας προτρέπει να ζήσουμε στο max/ Ένα σπίτι που φοράει με χιούμορ τον μαξιμαλισμό του

Design / «Ο μινιμαλισμός είναι πλήξη»

Κάποτε η Tina Livanos είχε καθυστερήσει σε έναν γάμο, όπου ήταν παράνυμφος, επειδή είχε βρει μια ιδιαίτερη λάμπα. Μέχρι και σήμερα ψάχνει αδιάκοπα σε αντικερί, ανοιχτές αγορές και παζάρια, προκειμένου να γεμίσει το σπίτι της με έπιπλα και μπιχλιμπίδια.
ΤΖΟΥΛΗ ΑΓΟΡΑΚΗ
Αθηναϊκές πολυκατοικίες: Η πιο ζωντανή ιστορία της πρωτεύουσας

Βιβλίο / Αθηναϊκές πολυκατοικίες: Η πιο ζωντανή ιστορία της πρωτεύουσας

Μια νέα ερευνητική έκδοση του Ιδρύματος Ωνάση, ευχάριστη και ζωντανή, αφηγείται την ιστορία της πολυκατοικίας αλλά και της πόλης μας με τις μεγάλες και τις μικρότερες αλλαγές της, μέσα από 37 ιστορίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένα σπίτι σε διάλογο με τη δικαιοσύνη και την τέχνη

Design / Ένα διαμέρισμα του ’70 που απορρίπτει οτιδήποτε παλιό

Το σπίτι του Αλέξανδρου Κασσανδρινού είναι γεμάτο τέχνη, χωρίς καμία αντίκα, με έπιπλα περισσότερο βολικά παρά ντιζαϊνάτα και άπειρο φως — τόσο, που το καλοκαίρι στο καθιστικό χρειάζονται γυαλιά ηλίου για να καθίσει κανείς.
ΤΖΟΥΛΗ ΑΓΟΡΑΚΗ
Γιώργος και Ρούλης Αλαχούζος

Design / Αδελφοί Αλαχούζοι: Οι πιο διάσημοι Έλληνες «εφετζήδες»

Από την «Ανατομία ενός εγκλήματος» και τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 μέχρι τον Harry Potter και την τελευταία ταινία του Κρόνενμπεργκ, εδώ και σαράντα χρόνια ο Γιώργος και ο Ρούλης Αλαχούζος δημιουργούν εντυπωσιακά και τρομακτικά όντα σαν σύγχρονοι αλχημιστές, επιστρατεύοντας τη φαντασία και τη δεξιοτεχνία τους.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Περηφανευόμαστε ότι δώσαμε τα φώτα μας στον κόσμο, αλλά δεν κρατήσαμε ούτε ένα λυχναράκι»

Oι Αθηναίοι / «Περηφανευόμαστε ότι δώσαμε τα φώτα μας στον κόσμο, αλλά δεν κρατήσαμε ούτε ένα λυχναράκι»

Η αρχιτέκτονας και υπεύθυνη των Αρχείων Νεοελληνικής Αρχιτεκτονικής του Μουσείου Μπενάκη, Μάρω Καρδαμίτση-Αδάμη, δεν λησμόνησε ποτέ στην πορεία της πως η μορφή ενός κτιρίου πρέπει να έχει χαρακτήρα, ειλικρίνεια και κλίμακα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Sotja

Οι Αθηναίοι / Sotja: «Στο ξεκίνημά μου έλεγαν "αυτό το κοριτσάκι θα μου κάνει το tattoo;"»

Όταν μπήκε στα τατουατζίδικα, ελάχιστες γυναίκες εργάζονταν εκεί. Εξασκήθηκε πάνω σε «πανκιά» και βρήκε το προσωπικό της στυλ στις horror ταινίες των ’60s. Η Αθηναία της εβδομάδας θυμάται την εποχή που τα tattoo προκαλούσαν προβλήματα στη δουλειά και κακεντρεχή σχόλια στον δρόμο - και αυτή η πραγματικότητα δεν έχει ακριβώς τελειώσει.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Το Μπουλούκι, ένα περιοδεύον εργαστήριο για τις παραδοσιακές τεχνικές δόμησης, βάζει το δικό του -σημαντικό- λιθαράκι στη διατήρηση της μνήμης και της ζωής στην ορεινή Ήπειρο

Γειτονιές της Ελλάδας / Δύο νέοι αρχιτέκτονες ανακατασκεύασαν τη στέγη ενός σχολείου στα Τζουμέρκα

Το Μπουλούκι, ένα περιοδεύον εργαστήριο για τις παραδοσιακές τεχνικές δόμησης, βάζει το δικό του -σημαντικό- λιθαράκι στη διατήρηση της μνήμης και της ζωής στην ορεινή Ήπειρο.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Hotel Experience: Πώς η πρώτη διοργάνωση για το μέλλον του τουρισμού υπό το πρίσμα της εμπειρίας πέτυχε ρεκόρ επισκεπτών

Design / Hotel Experience: Πώς η πρώτη διοργάνωση για το μέλλον του τουρισμού υπό το πρίσμα της εμπειρίας πέτυχε ρεκόρ επισκεπτών

Η διοργάνωση του Hotel Experience που πραγματοποιήθηκε 5-6 Οκτωβρίου 2024 στο Ωδείο Αθηνών ξεπέρασε κάθε προσδοκία συμμετοχής καθώς πάνω από 4.000 επισκέπτες βίωσαν από κοντά την εμπειρία
THE LIFO TEAM

σχόλια

6 σχόλια
Εγώ που δεν κατέχω από τέχνη βρίσκω τη δουλειά του εξαιρετική και εννοείται ότι ζηλεύω το ταλέντο του. Μια χαρά καλλιτέχνης μου φαίνεται και είτε τα έργα του είναι ρεαλιστικά είτε όχι γουστάρω αυτό που βλέπω και πολύ ευχαρίστως θα αγόραζα κάτι δικό του( αν ειχα τα λεφτά) γιατί βλέποντας τα έργα του αισθάνομαι όμορφα. Επαναλαμβάνω ότι δεν κατέχω από τέχνη αλλά τι σημαίνει "η απαιτηση για ρεαλισμο τελειωσε με την εφευρεση της φωτογραφιας"; Επειδη δηλαδη "εφευρεθηκε" η ποπ μουσικη, η κλασικη πρεπει να μπει στην ακρη; Η μηπως στον κινηματογραφο υπαρχει μονο μια ταση και ενα ειδος μονο σκηνοθεσιας; Ο καθε καλλιτεχνης επιλεγει τα μεσα και την τεχνικη με τα οποια θα δουλεψει με στοχο να επικοινωνησει με το κοινο του. Αν εμενα δεν μ αρεσει η τεχνικη, τα μεσα και το υφος του, εχω το δικαιωμα να τον υποβιβασω απο "καλλιτεχνη" σε "τεχνιτη"; Πολυ στενομυαλο μου ακουγεται.
Αν πετούσε φάτσα φόρα κανέναν κώλο ή τίποτα χειρότερο θα σου 'λεγα εγώ πως θα τον θεωρούσαν καλλιτέχνη όλοι εδώ μέσα. Προφανώς πλέον το γυμνό είναι μόνο τέχνη σε κάθε μορφή του.
Νομίζω πως κάποιος που τραβάει φωτογραφίες και στη συνέχεια τις ξεπατικώνει σε πίνακες τετραγωνακι τετραγωνάκι μοιάζει πιο πολύ με τεχνίτης. Εντάξει για άσκηση καλό είναι, αλλά ας μην το συγκρίνουμε και με την κλασσική μουσική....
Είναι αξιοθαύμαστη η τεχνική του και το μέγεθος του ταλέντου του.Αλλά υπάρχει μόνο τεχνοτροπία, δεν παράγει τέχνη τη στιγμή που με τέτοιες δυνατότητες, θα μπορούσε να είχε δημιουργήσει οτιδήποτε άλλο πέραν της φιγούρας.