New York City’s Paley Park

Facebook Twitter
6

Το Paley Park είναι ένα καλά κρυμμένο μυστικό της Νέας Υόρκης˙ ένα μικρό ησυχαστήριο για τους πολυάσχολους πολίτες της, το οποίο βρίσκεται στο Μανχάταν, συγκεκριμένα στον αριθμό 3 της ανατολικής 53ης οδού. Το πάρκο δημιουργήθηκε το 1967, λειτουργώντας από τότε, ως ένα μικρό κομμάτι ηρεμίας και μια όαση γαλήνης στο κέντρο της πιο πολύβουης πόλης του κόσμου.

 

 

 

 

Αυτό το παρκάκι, που σχεδιάστηκε από το γραφείο αρχιτεκτονικής τοπίου, Zion & Breen, και χρηματοδοτήθηκε από τον μεγάλο-επιχειρηματία και διευθυντή του τηλεοπτικού δικτύου CBS, William S. Paley, απ’ όπου πήρε και το όνομά του, θεωρήθηκε από την πρώτη στιγμή, ως ένα νέο, ευφυές και πρωτότυπο είδος αστικού σχεδιασμού. Μάλιστα, συγκαταλέγεται, σύμφωνα με τον μη κερδοσκοπικό οργανισμό Project for Public Spaces, ως ένας από τους καλύτερους αστικούς χώρους του κόσμου. 

 

 

 

 

 

Αυτό που καθιστά το Paley Park τόσο ενδιαφέρον, είναι το γεγονός ότι παρέχει τόσο μια οικεία και άμεση σχέση με το δρόμο, όσο και μια ανάπαυλα απ’ τον θόρυβο και το χάος της πόλης˙ φαίνεται να είναι μια επέκταση του πολύβουου κέντρου, αλλά ταυτόχρονα και τόσο  ανεξάρτητο. Αυτό το καταφέρνει με τον έξυπνο και λειτουργικό του σχεδιασμό και την απλή χωροταξική του οργάνωση.

 

 

 

Η ελαφριά του ανύψωση απ’το επίπεδο του δρόμου με λίγα χαμηλά σκαλιά, το καθιστούν εξίσου μια φυσική προέκταση του πεζοδρομίου, αλλά ταυτόχρονα κάνουν κατανοητό το ότι εισέρχεσαι σ’ έναν ξεχωριστό χώρο, σε μια υπαίθρια αίθουσα περίπου 450 τ.μ. με φυτά, υδάτινα στοιχεία και υπαίθριο εξοπλισμό.

 

 

 

 

Βασικό στοιχείο του σχεδιασμού, είναι ο ύψους 6 μέτρων καταρράκτης, που εκτείνεται σε ολόκληρο το πίσω μέρος του πάρκου και δημιουργεί ένα φράγμα ήχου που καλύπτει τον θόρυβο από τον πολυσύχναστο δρόμο. Εκατέρωθεν του καταρράκτη, οι τοίχοι από μικρά τούβλα είναι καλυμμένοι με κισσό, και στην είσοδο του πάρκου βρίσκεται μια μεγάλη καγκελόπορτα, που το διαχωρίζει από τον δρόμο, διατηρώντας, ωστόσο, οπτική αλληλεπίδραση.

 

 

 

Η προσεκτικά μελετημένη  χρήση του νερού, τα ευάερα δέντρα, οι γλάστρες με τα λουλούδια και τα αναρριχώμενα φυτά, τα ελαφριά έπιπλα και το πέτρινο πλακόστρωτο, συνθέτουν ένα μοναδικό μίγμα από υλικά, υφές και χρώματα, καθιστώντας το Paley Park ένα απ’τα πιο θαυμαστά “πάρκα τσέπης” (pocket parks)* στον αστικό κόσμο.

 

 

 

Η ξεχωριστή εμπειρία που βιώνει κανείς σ’ αυτό το έξυπνα σχεδιασμένο, όμορφο και λειτουργικό μέρος, αναπληρώνει το μικρό του μέγεθος και, επιπλέον, αποδεικνύεται ότι ακόμη και ένας περιορισμένου μεγέθους χώρος, μπορεί να λειτουργήσει ταυτόχρονα ως ένας δημοφιλής τόπος συνάντησης και ως ένα μέρος για χαλάρωση και ηρεμία. Το Paley Park, έχει καταφέρει χωρίς καμία προσπάθεια, να γίνει ένας ανεκτίμητος θησαυρός του Μανχάταν, ένα αριστούργημα τόσο αστικού σχεδιασμού, όσο και ανθρωπογενούς, κοινωνικού χώρου. 

 

 

 

* ένα “πάρκο τσέπης” είναι ένα μικρό αστικό πάρκο, που κυρίως δημιουργείται σε κάποιον ακάλυπτο χώρο ενός οικοδομικού τετραγώνου, σε ένα άδειο οικόπεδο για παράδειγμα. Πρόκειται για μικρής κλίμακας ανάπλαση, συνήθως ως μέρος κάποιου μεγαλύτερου σχεδίου αστικής αναδιαμόρφωσης.

 

 

extra: μπορείς να δεις την λίστα με τα καλύτερα και τα χειρότερα πάρκα του κόσμου, εδώ

 

Design
6

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Περηφανευόμαστε ότι δώσαμε τα φώτα μας στον κόσμο, αλλά δεν κρατήσαμε ούτε ένα λυχναράκι»

Oι Αθηναίοι / «Περηφανευόμαστε ότι δώσαμε τα φώτα μας στον κόσμο, αλλά δεν κρατήσαμε ούτε ένα λυχναράκι»

Η αρχιτέκτονας και υπεύθυνη των Αρχείων Νεοελληνικής Αρχιτεκτονικής του Μουσείου Μπενάκη, Μάρω Καρδαμίτση-Αδάμη, δεν λησμόνησε ποτέ στην πορεία της πως η μορφή ενός κτιρίου πρέπει να έχει χαρακτήρα, ειλικρίνεια και κλίμακα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Sotja

Οι Αθηναίοι / Sotja: «Στο ξεκίνημά μου έλεγαν "αυτό το κοριτσάκι θα μου κάνει το tattoo;"»

Όταν μπήκε στα τατουατζίδικα, ελάχιστες γυναίκες εργάζονταν εκεί. Εξασκήθηκε πάνω σε «πανκιά» και βρήκε το προσωπικό της στυλ στις horror ταινίες των ’60s. Η Αθηναία της εβδομάδας θυμάται την εποχή που τα tattoo προκαλούσαν προβλήματα στη δουλειά και κακεντρεχή σχόλια στον δρόμο - και αυτή η πραγματικότητα δεν έχει ακριβώς τελειώσει.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Το Μπουλούκι, ένα περιοδεύον εργαστήριο για τις παραδοσιακές τεχνικές δόμησης, βάζει το δικό του -σημαντικό- λιθαράκι στη διατήρηση της μνήμης και της ζωής στην ορεινή Ήπειρο

Γειτονιές της Ελλάδας / Δύο νέοι αρχιτέκτονες ανακατασκεύασαν τη στέγη ενός σχολείου στα Τζουμέρκα

Το Μπουλούκι, ένα περιοδεύον εργαστήριο για τις παραδοσιακές τεχνικές δόμησης, βάζει το δικό του -σημαντικό- λιθαράκι στη διατήρηση της μνήμης και της ζωής στην ορεινή Ήπειρο.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Hotel Experience: Πώς η πρώτη διοργάνωση για το μέλλον του τουρισμού υπό το πρίσμα της εμπειρίας πέτυχε ρεκόρ επισκεπτών

Design / Hotel Experience: Πώς η πρώτη διοργάνωση για το μέλλον του τουρισμού υπό το πρίσμα της εμπειρίας πέτυχε ρεκόρ επισκεπτών

Η διοργάνωση του Hotel Experience που πραγματοποιήθηκε 5-6 Οκτωβρίου 2024 στο Ωδείο Αθηνών ξεπέρασε κάθε προσδοκία συμμετοχής καθώς πάνω από 4.000 επισκέπτες βίωσαν από κοντά την εμπειρία
THE LIFO TEAM
H θρυλική Ιταλίδα designer Paola Navone θέλει να ζήσει στην Αθήνα

Design / H θρυλική Ιταλίδα designer Paola Navone θα ήθελε να ζήσει στην Αθήνα

 H προσωπικότητα της αρχιτεκτόνισας και designer Paola Navone είναι πληθωρική, όσο και η ιστορία της ζωής της. Λίγο πριν εμφανιστεί ως ομιλήτρια το Σάββατο 5 Οκτωβρίου στο συνέδριο Hotel Experience στο Ωδείο Αθηνών μας μιλάει με πάθος για ένα πρόσφατο πρότζεκτ που υπέγραψε.
ΘΑΝΑΣΗΣ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

6 σχόλια
Αγαπητέ Lab S. συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. Αυτά τα πάρκα είναι ιδανικά για το κέντρο της πόλης, τόσο για την Αθήνα, όσο και για την Θεσσαλονίκη, και είναι μια σχετικά εύκολη και οικονομική ανάπλαση. Αλλά...
Kαλημερα σε ολους! Τα παρκα τσεπης ειναι η ιδανικη λυση για τη δημιουργια ανοικτων χωρων στην Αθηνα...το μονο που χρειαζεται ειναι βουληση, φαντασια και πλανο... μερικες ιδεες για την ΑΘηνα και πως θα μπορουσε να χρησιμοποιηθει η ιδεα του "pocket park" και εδω: http://land8.com/photo/pocket-park-in-athens-parko?context=user
Εντελώς τυχαία τον περασμένο Νοέμβριο πέρασα μπροστά του και φυσικά και κάθισα,παρά το ψιλοκρύο,αλλά και το φωτογράφισα.Καταπληκτική όαση ανάμεσα σε μεγαθήρια κτίρια!!
Καταπληκτικό, αλήθεια!Μόνο που το είδα, δροσίστηκα!Ζήτω οι μικρές, κρυφές, "φυλλωτές" - εκ του πυλωτές - μέσα στις πόλεις!όασηκαι πανέμορφες φωτογραφίεςμπράβο!